Και τι δεν έχει υποστεί αυτό το έργο. Το πέρασαν με σκούρο βερνίκι, το έκοψαν, το βανδάλισαν, το ψέκασαν με οξύ… αλλά το αριστούργημα της ζωγραφικής βρίσκεται εκεί, για να το θαυμάζουν οι άνθρωποι στους αιώνες των αιώνων.
Σήμερα ανήκει στο Μουσείο του Άμστερνταμ αλλά εκτίθεται στο Rijksmuseum υπό μορφή διαρκούς δανείου. Πρόκειται για έναν από τους πλέον γνωστούς πίνακες της χρυσής ολλανδικής εποχής στη ζωγραφική και αποτελεί έναν από τους κύριους πόλους έλξης τουριστών στην χώρα.
Rijksmuseum – Ένα από τα κορυφαία Ευρωπαϊκά μουσεία: https://bit.ly/2qf3Kka
Ο πίνακας είναι διάσημος χάρη σε τρία βασικά του χαρακτηριστικά: Το πολύ μεγάλο του μέγεθος (363 εκ. × 437 εκ.), την υποβλητική χρήση φωτός και σκιάσεων και τη σύλληψη της κίνησης σε ένα θέμα που παραδοσιακά θα ήταν ένα στατικό πορτρέτο στρατιωτικών. Η Νυχτερινή περίπολος (De Nachtwacht) είναι πίνακας ζωγραφικής του 1642 του Ολλανδού ζωγράφου Ρέμπραντ φαν Ράιν (Rembrandt van Rijn).
Ο πίνακας ολοκληρώθηκε το 1642, στο απόγειο της Ζωγραφικής της ολλανδικής Χρυσής Εποχής. Με την αποτελεσματική χρήση του ηλιακού φωτός και των σκιάσεων, ο Ρέμπραντ οδηγεί το μάτι του θεατή στους τρεις πιο σημαντικούς χαρακτήρες, στους δύο άντρες και στο κορίτσι.
Αντίγραφο του 17ου αιώνα με ένδειξη των περιοχών που αποκόπηκαν το 1715
Το 1715, κατά τη μετακίνησή του από το κτίριο συγκεντρώσεων των πολιτοφυλάκων προς το Δημαρχείο του Άμστερνταμ, το έργο περικόπηκε και στις τέσσερις πλευρές του. Αυτό, πιθανόν, έγινε ώστε να χωρέσει ανάμεσα σε δύο κολώνες, κάτι που ήταν συνήθης πρακτική πριν τον 19ο αιώνα. Η περικοπή αυτή είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια δύο μορφών στην αριστερή πλευρά του πίνακα, του άνω τμήματος της αψίδας, του κιγκλιδώματος και της άκρης του σκαλιού.
Πράξεις βανδαλισμού στον πίνακα απο κάποιον μανιακό…
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1975, ένας καθηγητής “επιτέθηκε” στον πίνακα με μαχαίρι ψωμιού και κατάφερε να κάνει μερικά μεγάλα κοψίματα. Ο πίνακας αποκαταστάθηκε με επιτυχία μετά από τέσσερα χρόνια, αλλά από κοντά είναι ορατά ορισμένα σημεία που εμφαίνουν την καταστροφή. Ο δράστης δεν διώχθηκε επίσημα αλλά αυτοκτόνησε σε ίδρυμα νοητικής αποκατάστασης τον Απρίλιο του 1976.
Στις 6 Απριλίου 1990 ένας άνδρας ψέκασε με οξύ τον πίνακα. Παρενέβησαν οι φρουροί ασφαλείας και ευτυχώς το οξύ είχε προλάβει να διαπεράσει μόνο το λούστρο του πίνακα και έτσι το έργο αποκαταστάθηκε πλήρως.
Ο Barak Obama όταν επισκέφτηκε το Άμστερνταμ, πήγε βεβαίως να δει το έργο και μάλιστα μίλησε στους δημοσιογράφους, έχοντας το σαν φόντο.
—————————————————–
Και ένα άρθρο ειδικά για το Μουσείο Rijksmuseum, στο οποίο βρίσκεται ο πίνακας
Ένα από τα κορυφαία Ευρωπαϊκά Μουσεία: https://bit.ly/2qf3Kka
Κι΄ άλλα άρθρα για μυθικά έργα τέχνης
Η άνοιξη του Μποτιτσέλι: https://bit.ly/2qykVOG
Η Κραυγή του Munch δεν είναι ένας πίνακας: https://bit.ly/3t0K1nR
Ο «Άγιος Πέτρος» του El Greco: https://bit.ly/3u7tHl1
Η ωραιότερη τοιχογραφία όλων των εποχών: https://bit.ly/3mRwUBp
To Άγαλμα του Δαβίδ: Σύμβολο δύναμης και νεανικής ομορφιάς https://bit.ly/31UGtoH
Το γιάντες ή η μελαγχολία της μνήμης: https://bit.ly/2EflpNR
Εικόνες μελαγχολίας: https://bit.ly/2qAk0xl
