Συνεχίζοντας τα ταξίδια μας στο παρελθόν του Ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου σήμερα θα δούμε μερικές πολύ ωραίες φωτογραφίες και όπως πάντα θα μάθουμε τις ιστορίες πίσω απ’ αυτές. Γιατί είπαμε: “Μια φωτογραφία ίσον χίλιες ιστορίες”.
Έλληνες ηθοποιοί τα παλιά χρόνια: https://bit.ly/3wfsgUa
Έλληνες ηθοποιοί εκείνα τα χρόνια https://bit.ly/31AeUqi
Έλληνες ηθοποιοί μια φορά κι’ ένα καιρό https://bit.ly/305KsmV
Ας δούμε τι μάζεψα
Θα ξεκινήσω με την περιπτωσάρα που άκουγε στο όνομα Αλίκη Βουγιουκλάκη για να θυμηθούμε την πρώτη φορά που εμφανίστηκε στο σινεμά. Κατ’ αρχήν να σας πω ότι αυτή η μουσίτσα, στα 18 της, το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με Λίαν Καλώς χάνοντας το Άριστα, λόγω της αυστηρής βαθμολόγησης του Δημήτρη Χορν. Λένε ότι ποτέ του δεν την “χώνεψε”. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της στο θέατρο ενώ στα 20 της, με σκούρο καστανό μαλλί (μην σου πω μελαχρινό) έπαιξε στην πρώτης ταινία “ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ” (1954). Η ταινία αυτή εκτός από την πρώτη εμφάνιση της Αλίκης έχει κι’ άλλα σημεία που πρέπει να σταθούμε. Κατ’ αρχήν να σας πω πως το κοινό εκείνη την εποχή έτρεχε στους κινηματογράφους για να δει κωμωδίες ή ταινίες φουστανέλα ή ταινίες μελό. Το ότι έγινε για πρώτη φορά μια αστυνομική ταινία δράσης ήταν μεγάλο ρίσκο. Σενάριο και σκηνοθεσία υπέγραφαν ο Νίκος Τσιφόρος και ο Γιώργος Ασημακόπουλος. Στους βασικούς ρόλους εμφανίζονταν: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Γιώργος Λευτεριώτης, Μίμης Φωτόπουλος, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Νίκος Ρίζος και επίσης σε πρώτη εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο η Ρίκα Διαλυνά. Ο ρόλος της Αλίκης είχε προταθεί αρχικά στην Έλλη Λαμπέτη, η οποία τον είχε απορρίψει. Όσο για την Αλίκη σε συνέντευξη της είχε πει: “Όταν είδα τον εαυτό μου στην οθόνη, έφριξα. Δεν «μου άρεσα» διόλου μα διόλου. Και καθώς ούτε και το φιλμ είχε σπουδαία επιτυχία είπα: «Τελείωσε, δεν κάνω για τον κινηματογράφο, δεν θα ξαναπαίξω ποτέ σε ταινία”. Κι’ όμως αυτό το χαριτωμένο μουτράκι, αυτή η ανήλικη κλέφτρα, το αφελές, τσαχπίνικο, αξιαγάπητο και γλυκό ποντικάκι, μεγαλώνοντας έγινε μια ξανθιά γατούλα που αγαπήθηκε όσο καμία άλλη.
ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΚΗ: Φωτογραφικό ρεπορτάζ με τα πρώτα της πορτραίτα: https://bit.ly/32ipcXK
Η φωτογραφία που βλέπετε είναι από την “ΣΤΕΛΛΑ” (1955) τότε που την πρόβαλε ο κινηματογράφος Ορφέας (Σταδίου) που δεν υπάρχει πια. Μια πασίγνωστη ταινία, η πρώτη που είχε μια ηρωίδα-πρότυπο της γυναικείας απελευθέρωσης. Το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη αρχικά ήταν θεατρικό (Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια) και όταν θέλησε ο Μιχάλης Κακογιάννης να το κάνει ταινία, την πρώτη που σκέφτηκαν για τον ρόλο ήταν η Μελίνα Μερκούρη – η οποία εκείνη την εποχή ήταν στο θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Επειδή την είχαν κομπλάρει ότι δεν κάνει για σινεμά γιατί είχε μεγάλο στόμα και ότι τα δόντια της δεν θα έγραφαν καλά στο φιλμ, απέφευγε τις ταινίες όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αρνήθηκε. Όμως αυτοί επέμεναν. Όταν της είπαν ότι θα παίξει και η Βέμπο, τότε είπε το “ναι”. Την λάτρευε την Βέμπο. Το επόμενο ραντεβού ήταν να συναντηθεί με τον Φούντα. Ο Κακογιάννης μόλις τους είδε μαζί, ήταν σίγουρος πια 100%. Υπήρξε ένας απίστευτος ηλεκτρισμός στους δυο τους. Γιατί μην ξεχνάμε ότι η Στέλλα, μια τραγουδίστρια στο κέντρο “Παράδεισος” έχει σχέση με ένα πλουσιόπαιδο, αλλά μόλις εμφανιστεί ο Μίλτος, ένας λαϊκός ποδοσφαιριστής, τα φέρνει όλα τούμπα. Δεν θα γράψω άλλα για την υπόθεση γιατί όλοι μας την ξέρουμε, αλλά θα σας υπενθυμίσω ότι εκτός από την Μελίνα που έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο, έπαιζαν οι: Γιώργος Φούντας, Αλέκος Αλεξανδράκης, Σοφία Βέμπο, Βούλα Ζουμπουλάκη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Τασσώ Καββαδία, Κώστας Κακκαβάς (σε πρώτη εμφάνιση επίσης), Χριστίνα Καλογερίκου κ.α. Την Μουσική ανέλαβε ο Μάνος Χατζιδάκις και τα σκηνικά ο Γιάννης Τσαρούχης. Η ταινία ήταν μεγάλη επιτυχία και εδώ και στο εξωτερικό. Όσο για τα γυρίσματα του κέντρου “Παράδεισος” όπου τραγουδούσε η Στέλλα, έγιναν στην “Ταβέρνα του Κουλού” στην οδό Καλλιδρομίου, στα Εξάρχεια.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ο σκηνοθέτης των γυναικών https://bit.ly/3c7KfCs
Πέντε χρόνια μετά την Στέλλα, η Μελίνα πολύ μεγάλη σταρ πια, είχε γνωρίσει στις Κάννες τον Ζιλ Ντασέν, ερωτεύτηκαν και την ακολούθησε στην Αθήνα. Το 1957 έκαναν την πρώτη τους ταινία, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται” και το 1960 ήρθε η στιγμή για το “ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ”. Η ταινία θρίαμβος που έγινε μιούζικαλ στο Broadway, έφτασε στα Oscar, η Μελίνα πήρε το βραβείο στις Κάννες και ο Χατζιδάκις το Oscar τραγουδιού. Ήταν το πρώτο τραγούδι που κέρδισε αυτό το βραβείο και δεν ήταν στ’ αγγλικά. Επειδή η ταινία ήταν δική τους παραγωγή και δεν είχαν αρκετά χρήματα, όλοι οι συντελεστές πήραν το minimum της αμοιβής. Αλλά και πάλι δεν έφταναν τα χρήματα για να προσλάβουν τον πρωταγωνιστή – τον Αμερικανό Homer. Έτσι τον ρόλο έπαιξε ο ίδιος ο Ντασέν. Έπαιζαν ακόμα: Γιώργος Φούντας, Τίτος Βανδής, Δέσπω Διαμαντίδου, Μήτσος Λυγίζος, Δήμος Σταρένιος, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Αλέξης Σολωμός, Θανάσης Βέγγος, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Φέρμας κ.α. Το τραγούδι και η ταινία έκαναν πασίγνωστη την Ελλάδα σε όλο τον πλανήτη. Το τραγούδι γνώρισε εκατοντάδες διασκευές και επανεκτελέσεις και η ταινία απέκτησε τόσες αφίσες, σε τόσες διαφορετικές γλώσσες, που ήταν αδύνατον να τις μαζέψει ούτε ο πιο φανατικός συλλέκτης.
ΜΕΛΙΝΑ – ΝΤΑΣΕΝ: Το φωτογραφικό άλμπουμ μιας ζωής https://bit.ly/2AFXEMU
ΤΟ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ στο Broadway: https://bit.ly/2AfZ58D
Ο Νίκος Φώσκολος ζηλεύοντας τη δόξα και τις επιτυχίες του Αλέκου Σακελλάριου και του Γιάννη Δαλιανίδη στην Φίνος Φιλμ, ξεκίνησε κι’ αυτός να συνεργάζεται με την Νο1 κινηματογραφική εταιρία της Ελλάδας. Το 1968 πρότεινε στον Φίνο την ταινία “Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ”. Ο Φίνος διάβασε το σενάριο, έμεινε ικανοποιημένος και του ζήτησε το cast. Ο Φώσκολος επανήλθε και του έβαλε ένα χαρτί μπροστά του που έγραφε στην πρώτη σειρά: Κώστας Καζάκος, Μαίρη Χρονοπούλου, Μάνος Κατράκης, Νίκος Γαλανός και από κάτω: Μιράντα Ζαφειροπούλου, Νόνικα Γαληνέα, Ελένη Ζαφειρίου, Τζένη Ζαχαροπούλου, Βάσος Ανδρονίδης, Σπύρος Καλογήρου, Αλέκος Τζανετάκος κτλ. Ο Φίνος “τσίνισε” στην Νόνικα Γαληνέα. Την θεωρούσε ηθοποιό του θεάτρου και επιπλέον πως θα έπαιζε τον ρόλο της τραγουδίστριας, αφού δεν τραγουδούσε; Του ζήτησε να σκεφτεί κάποια άλλη, εν ανάγκη να έβαζε μια πραγματική τραγουδίστρια να παίξει. Ο Φώσκολος τον καθησύχασε, η Νόνικα έπαιξε (την μάνα του Νίκου Γαλανού), μόνο που αντί για την φωνή της ακούγαμε την φωνή της Τζένης Βάνου. Η ταινία έσκισε και το τραγούδι “Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, η αγάπη αυτή με πεθαίνει” σε μουσική Νίκου Μαμαγκάκη και στίχους του ίδιου του Φώσκολου, έγινε πανελλαδική επιτυχία. Φαντάζομαι να θυμάστε την σκηνή που ο Γαλανός την βλέπει να το τραγουδάει στην τηλεόραση και τα κάνει όλα λαμπόγυαλο!
ΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ: Γεννημένος ηθοποιός https://bit.ly/2ZOxCJT
Ο Ανέστης Βλάχος υπήρξε πολύ σημαντική παρουσία στον Ελληνικό κινηματογράφο, κυρίως σε Β΄ρόλους, αλλά υπήρξαν και 5 ταινίες που ήταν πρωταγωνιστής: “Άγρια Πάθη” (1967), “Κιέριον” (1968), “Ληστεία στην Αθήνα” (1969), “Αδιέξοδος” (1970/71) και φυσικά η καλύτερη του, “Ο ΦΟΒΟΣ” (1966) σε σκηνοθεσία Κώστα Μανουσάκη. Τους βασικούς ρόλους έπαιζαν ο Ανέστης Βλάχος, η Έλλη Φωτίου, ο Αλέξης Δαμιανός, η Μαίρη Χρονοπούλου, ο Σπύρος Φωκάς, η Έλενα Ναθαναήλ κ.α. “Ο Φόβος” μία από τις κορυφαίες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, αποτελεί, ταυτοχρόνως, και την σημαντικότερη εμφάνιση στην οθόνη για τον Ανέστη Βλάχο. Αστυνομική αγροτική ταινία γυρισμένη στους βάλτους της Κωπαϊδας, πραγματεύεται πολλά κοινωνικά προβλήματα ταυτοχρόνως, που σχετίζονταν με την ζωή στην επαρχία και τα καταπιεσμένα ήθη μιας μεγαλοαγροτικής οικογένειας. Συμμετείχε στο 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου (ήταν υποψήφια για Χρυσή Άρκτο) και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών 1966 ως η επίσημη ελληνική συμμετοχή. Ο Κώστας Μανουσάκης έκανε ένα σπουδαίο ασπρόμαυρο φιλμ με φωτογραφία του Νίκου Γαρδέλη, έξοχη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου και φυσικά το υποκριτικό ταλέντο όλων των ηθοποιών του, με κορυφαίο ανάμεσά τους τον Ανέστη Βλάχο, ο οποίος στον «Φόβο» δίνει την ερμηνεία της ζωής του.
ΑΝΕΣΤΗΣ ΒΛΑΧΟΣ: 180 ταινίες και πάνω από 20 σίριαλ https://bit.ly/3EO8mmZ
Η ταινία “Γυμνοί στο δρόμο” είναι ένα κοινωνικό δράμα του 1969 της Φίνος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη “Η γειτονιά των αγγέλων”, το οποίο είχε ανέβει αρχικά στο θέατρο, το 1963, από την Τζένη Καρέζη και τον Νίκο Κούρκουλο. Το γιατί ο Δαλιανίδης έβαλε την Ζωή Λάσκαρη στην ταινία και δεν πήρε την Καρέζη παραμένει άγνωστο. Άλλοι λένε ότι είχε μεγαλώσει πια για τον ρόλο (ήταν 36 ετών), άλλοι ότι επειδή ήταν αριστερή δεν την ήθελε η χούντα, άλλοι ότι ήταν στα μαχαίρια με τον Φίνο… κανείς δεν ξέρει. Εν πάση περιπτώσει στην ταινία έπαιξαν οι: Νίκος Κούρκουλος, Ζωή Λάσκαρη, Βαγγέλης Σειληνός, Σοφία Ρούμπου, Χρόνης Εξαρχάκος, Μαρία Φωκά και με ένα μικρό guest ρόλο ο Ανδρέας Μπάρκουλης. Η ταινία ήταν επιτυχία και παρ’ όλο που στο θεατρικό την μουσική είχε κάνει ο Μίκης Θεοδωράκης, τώρα λόγω χούντας, την μουσική ανέλαβε ο Σταύρος Ξαρχάκος. Τα τραγούδια ερμήνευσαν η Μαρινέλλα και ο Νίκος Κούρκουλος.
Η “Προδοσία” είναι δραματική – πολεμική ταινία του 1964, σε παραγωγή Κλέαρχου Κονιτσιώτη και σε σκηνοθεσία Κώστα Μανουσάκη που όταν προβλήθηκε δίχασε κοινό και κριτικούς. Άλλοι έλεγαν ότι είναι «ύμνος στον ναζισμό», ενώ άλλοι εκθείαζαν την αντιπολεμική της πρόθεση. Στους βασικούς ρόλους εμφανίζονταν οι: Πέτρος Φυσσούν, Μάνος Κατράκης, Έλλη Φωτίου, Δημήτρης Μυράτ, Ζωρζ Σαρρή, Δημήτρης Νικολαϊδης, Βαγγέλης Καζάν κ.α. Το σενάριο βασίστηκε σε μια ιδέα του Νότη Περγιάλη ενώ ένα μεγάλο μέρος της ταινίες με τους ναζιστικούς πολεμικούς σχηματισμούς, προέρχονται από το ντοκιμαντέρ του Γ’ Ράιχ Ο θρίαμβος της θέλησης. Έκοψε 439.753 εισιτήρια, στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πήρε τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1964 (φωτογραφίας, α’ ανδρικού ρόλου και κριτικών καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους). Πήρε επίσης ειδικό βραβείο επιτροπής ειρήνης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας το 1965 όπως επίσης ήταν η επίσημη Ελληνική συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 1965.
ΠΕΤΡΟΣ ΦΥΣΟΥΝ: Μια ζωή γεμάτη δράματα https://bit.ly/2zOVz4p
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΡΘΡΩΝ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Έλληνες ηθοποιοί τα παλιά χρόνια: https://bit.ly/3wfsgUa
Έλληνες ηθοποιοί εκείνα τα χρόνια https://bit.ly/31AeUqi
Έλληνες ηθοποιοί μια φορά κι’ ένα καιρό https://bit.ly/305KsmV
Ελληνικός κινηματογράφος & τραγουδιστές https://bit.ly/3DfxwJW
Ελληνες ηθοποιοί που τραγουδούσαν https://bit.ly/3HrdcYu
Οι πρώτες ταινίες του Νίκου Κούρκουλου https://bit.ly/3DkDgCm
Ο ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑΣ: Ένα έργο που έγινε 4 φορές ταινία… https://bit.ly/3ntabzh
Η επανάσταση του 1821 στο Ελληνικό σινεμά: https://bit.ly/3nUsYCq
————————————————————-
Κάποιο λάθος πρέπει να υπάρχει στις ημερομηνίες. Για παράδειγμα ο Α. Μπάρκουλης έχει γεννηθεί το 1936. Δεν είναι δυνατόν η ταινία “Διακοπές στην Κέρκυρα” να έχει γυριστεί το 1948, δηλαδή ο Μπάρκουλης να ήταν τότε μόνο 12 ετών. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλους ηθοποιούς.
Πολύ σωστά και ευχαριστώ. Η ταινία “Διακοπές στην Αίγινα” είναι του 1958… Το διορθώνω αμέσως