27 Σεπτεμβρίου το 1917, ο Edgar Degas, περνά στην αθανασία, έχοντας διαγράψει μια λαμπρή πορεία στην ζωγραφική τέχνη και όχι μόνο. Γεννημένος το 1834 από οικογένεια εύπορων τραπεζιτών, είχε την τύχη να κάνει κλασσικές σπουδές στο Lycée Louis-le-Grand στο Παρίσι και να μάθει αρχαία ελληνικά, λατινικά, να μελετήσει τους αρχαίους συγγραφείς, αλλά και την αρχαία τέχνη.
Γράφει η Μαίρη Σβαρνιά/ Editor Νίκος Μουρατίδης
Ο πατέρας του ήταν εκείνος που ανακάλυψε από πολύ νωρίς την καλλιτεχνική φλέβα του μικρού Edgar και τον ενθάρρυνε στο να σκιτσάρει, ενώ παράλληλα τον πήγαινε στα μουσεία του Παρισιού, ώστε να εξοικειώνεται με τα έργα των μεγάλων masters. Ο Degas ξεκίνησε να ζωγραφίζει αντιγράφοντας Αναγεννησιακά masterpieces στο Μουσείο του Λούβρου και στην συνέχεια μαθήτευσε στο στούντιο του Louis Lamothe, όπου και διδάχθηκε τον ακαδημαϊκό τρόπο ζωγραφικής. Τα ταξίδια του στην Ιταλία τον εξοικείωσαν ακόμα περισσότερο με την κλασσική ζωγραφική και έτσι ο ζωγράφος πια Degas διαμορφώνει το δικό του στυλ, έχοντας απορροφήσει τόσο τους παραδοσιακούς τρόπους της ζωγραφικής, όσο και ανακαλύψει νέους, πρωτοποριακούς τρόπους. Όπως και πολλοί άλλοι ζωγράφοι της εποχής του, μελέτησε και αφομοίωσε για παράδειγμα στοιχεία από την Ιαπωνική ζωγραφική, αλλά διαμόρφωσε ένα καθαρά δικό του στυλ.
Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Ιμπρεσιονισμού, αν και ο ίδιος είχε απορρίψει τον όρο και αυτοπροσδιοριζόταν ως ρεαλιστής. Σε αντίθεση με τους περισσότερους ιμπρεσιονιστές που αρέσκονταν στο να ζωγραφίζουν τοπία, ο Degas προτιμούσε να ζωγραφίζει μπαλαρίνες –ένα τεράστιο κομμάτι του έργου του αφορά στην αποτύπωση του μπαλέτου- γυναίκες να πλένουν ρούχα και σκηνές από την καθημερινή ζωή απλών και φτωχών ανθρώπων. Η τέχνη του δεν περιορίστηκε στην ζωγραφική, αλλά πειραματίστηκε τόσο με τα χαρακτικά, όσο και με την φωτογραφία και φυσικά με την γλυπτική.
Στα τέλη του 1880, ο ζωγράφος άρχισε να χάνει την όραση του, λόγω σοβαρού τραυματισμού που είχε υποστεί στα μάτια κατά την διάρκεια του Γαλλο-Πρωσσικού πόλεμου του 1870-71 και από τότε αφοσιώνεται σχεδόν αποκλειστικά στην ζωγραφική χορευτριών ή γυμνών, στρεφόμενος όλο και περισσότερο προς την γλυπτική, όσο μειώνονταν η όρασή του. Κατέληξε καταθλιπτικός λόγω της σταδιακής του τύφλωσης, αλλά παρ’ όλα αυτά συνέχισε να εργάζεται μέχρι το 1912, όπου και εγκατέλειψε οριστικά το στούντιό του στην Μονμάρτη, στο οποίο εργαζόταν για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Πέθανε πέντε χρόνια αργότερα, σε ηλικία 83 ετών, αφήνοντάς μας μια τεράστια και ανεκτίμητη κληρονομιά.
Κατέληξε καταθλιπτικός λόγω της σταδιακής του τύφλωσης, αλλά παρ’ όλα αυτά συνέχισε να εργάζεται
Σε αντίθεση με τους περισσότερους ιμπρεσιονιστές που αρέσκονταν στο να ζωγραφίζουν τοπία, ο Degas προτιμούσε να ζωγραφίζει μπαλαρίνες.
Ο ίδιος ο ζωγράφος και δεξιά μια από τις μπαλαρίνες του
Είχε ιδιαίτερη αδυναμία και στα άλογα
Η τέχνη του δεν περιορίστηκε στην ζωγραφική, αλλά πειραματίστηκε τόσο με τα χαρακτικά, όσο και με την φωτογραφία και φυσικά με την γλυπτική.
—————————————————————————-
Διαβάστε και για άλλους μεγάλους ζωγράφους
Paul Cézanne: Δύστροπος, μοναχικός και πρωτοπόρος https://bit.ly/2NGxstD
Με καρκίνο, σε αναπηρικό καροτσάκι και δούλευε…. https://bit.ly/2hGMSmi
Ήταν νάνος, μποέμ και γυναικάς…. https://bit.ly/2wmaq0U
Ανάμεσα στην κατάθλιψη και την μεγαλοφυΐα https://bit.ly/2vpa5Pd
Πωλ Γκωγκέν: Ήταν καταθλιπτικός https://bit.ly/2jvaA2b
Φυματικός και χασικλής μέσα στα πορνεία https://bit.ly/2N7uZad
[…] 1917 – Εντγκάρ Ντεγκά, Γάλλος ζωγράφος (Για περισσότερα πατήστε τον σύνδεσμο: https://www.nikosonline.gr/?p=26422) […]
..εξαιρετικός…!!!! υπέροχο αφιερώμα!
Παρακολουθωντας τους πινακες ζωγραφικης τουΕντγκαρ Ντεγκα διακρινω μια επιμονη στην γυναικεια παρουσια. στα απαλα χρωματα και μια ιδιαιτεροτητα στηνμπαλαρινα και στο χορο αναδεικνυοντας μεσα απο τις αιθεριες κινησεις μια ευαισθησια και μια αγαπη γαι την γυναικεια φινετσα….και το οτι αγαπουσε την τεχνη και τη ζωητο απεδειξε με την προσπαθεια του παρολο που ηταν τυφλος εκεινος αδινε το φως του στους αλλους…και ηταν το φως της ψυχης του….
Εξαιρετικός!!