Ο άνθρωπος αυτός ήταν μια μηχανή που έγραφε ασταμάτητα, έκανε τεράστιες επιτυχίες, απέκτησε μεγάλη φήμη και έβγαλε απίστευτα χρήματα. Ήταν θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, στιχουργός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Εξαιρετικά δημοφιλής και παραγωγικός, υπήρξε από τους σημαντικότερους ανανεωτές της μεταπολεμικής νεοελληνικής κωμωδίας και από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού.
Μια και βλέπουμε συνέχεια τις ταινίες του και ακούμε συνέχεια τα τραγούδια του ευκαιρία για ένα αναλυτικό πορτραίτο, για να θυμηθούμε το… “φαινόμενο Σακελλάριος”! Τον άνθρωπο που είχε αφιερώσει την ζωή του στο γράψιμο, κυριολεκτικά από παιδί.
Έγραψε, γύρω στα 200 θεατρικά έργα, 60 κινηματογραφικά σενάρια και περίπου 2.000 τραγούδια.
Νεανικά χρόνια
Ο Αλέκος Σακελλάριος γεννήθηκε 13 Νοεμβρίου 1913 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, στην Αχαρνών. Η αγάπη του στα γράμματα και ιδιαίτερα στο γράψιμο, εκδηλώθηκαν από πολύ νωρίς, από τα σχολικά του χρόνια, που υπήρξε εκδότης του «Μαθητή», της πιο μεγάλης κυκλοφορίας μαθητικής εφημερίδας της εποχής.
Αργότερα, οι νομικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εκτοπίστηκαν πολύ σύντομα από τις δημοσιογραφικές του ανησυχίες. Μπήκε στην δημοσιογραφία μέσα από τη φιλολογική στήλη της Καθημερινής ύστερα από ένα ποίημα που έστειλε στον Γεώργιο Βλάχο και ο οποίος τον προσέλαβε αμέσως. Αυτό ήταν το ξεκίνημα, γιατί γενικά στην ζωή του, ο Αλέκος Σακελλάριος εργάστηκε σε εφημερίδες όπως: Ελεύθερη Ελλάδα, Ακρόπολις, Απογευματινή, Μάχη, Ελεύθερος Κόσμος, Εθνικός Κήρυξ, Ελεύθερος Τύπος κ.ά., άλλοτε ως ρεπόρτερ, άλλοτε ως χρονογράφος ή ως ευθυμογράφος. Επίσης με τον στενό συνεργάτη του Χρήστο Γιαννακόπουλο εξέδωσαν την εφημερίδα «Το Εικοσιτετράωρο» και τα περιοδικά «Πρωτεύουσα» και «Σαββατοκύριακο». Διετέλεσε επίσης και διευθυντής του περιοδικού ποικίλης ύλης «Εβδομάς». Μέχρι το τέλος της ζωής του χρονογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά.
Το 1935 – σε ηλικία 22 ετών – έγραψε, κατόπιν παραγγελίας του κορυφαίου κωμικού του ελαφρού μουσικού θεάτρου εκείνης της εποχής, Πέτρου Κυριακού, το πρώτο θεατρικό του έργο, τη μουσική ηθογραφία «Ο βασιλιάς του Χαλβά» σε συνεργασία με τον Μήτσο Βασιλειάδη και με συνθέτη τον Νίκο Χατζηαποστόλου. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και τον καθιέρωσε κατ’ ευθείαν, στο χώρο του θεάτρου.
Μια ένδοξη καριέρα
Η συνεργασία που τον έκανε ευρέως γνωστό ήταν αυτή με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, αρχικά με την επιθεώρηση “Παύσατε Πυρ”, αλλά το σερί των επιτυχιών τους, ήταν κάτι το πρωτοφανές. Εξαιρετικά μεγάλη ήταν και η επιτυχία του και στον κινηματογράφο, όπου ξεκίνησε αυτοδίδακτος, μετά από παρότρυνση του παραγωγού Φιλοποίμενα Φίνου. Οι ταινίες του σημείωναν ρεκόρ εισπράξεων. Τις βλέπουμε και τις χαιρόμαστε ακόμα μέχρι σήμερα: “Οι Γερμανοί ξανάρχονται”, “Ενας ήρως με παντούφλες”, “Ενα βότσαλο στη λίμνη”, “Σάντα Τσικίτα”, “Θανασάκης ο πολιτευόμενος”, “Δεσποινίς ετών 39”, “Ούτε γάτα, ούτε ζημιά”, “Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες”, “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης“, “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο”, “Η θεία απ’ το Σικάγο”, “Η καφετζού”, “Η κυρά μας η μαμή”, “Ο Ηλίας του 16ου”, “Το ξύλο βγήκε απ’τον Παράδεισο”, “Τα κίτρινα γάντια”, “Αλίμονο στους νέους”, “Η Αλίκη στο ναυτικό”, “Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης”, “Χτυποκάρδια στο θρανίο”, “Το δόλωμα”, “Υπάρχει και φιλότιμο” κ.α.
Έγραψε, επίσης τους στίχους -μόνος, με τον Γιαννακόπουλο ή με άλλους- σε περίπου 2.000 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως «Άστα τα μαλλάκια σου», «Θα σε πάρω να φύγουμε», «Μάρω-Μάρω μια φορά είν’ τα νιάτα», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα» , «Το μονοπάτι», «Βρε Μανώλη Τραμπαρίφα», «Ένα βράδυ που ‘βρεχε», «Άρχισαν τα όργανα», “Έχω ένα μυστικό”, “Υπομονή”, “Σήκω χόρεψε συρτάκι” και πολλά άλλα. Συνεργάστηκε με ευρεία γκάμα συνθετών (από τον Νίκο Χατζηαποστόλου και τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη, ως τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Γιάννη Σπανό). Ιδιαίτερα σημαντικές για το ελληνικό τραγούδι ήταν οι συνεργασίες του με τον Κώστα Γιαννίδη και τον Μιχάλη Σουγιούλ. Εξαιρετικά επιτυχημένα ήταν και τα τραγούδια που έγραψε με τον Μάνο Χατζιδάκι για το σινεμά.
Η κριτική της εποχής (με εξαίρεση τον Άλκη Θρύλο) αντιμετώπισε το δίδυμο Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου ως τους σημαντικότερους κωμωδιογράφους της γενιάς τους (επαινώντας ιδιαίτερα τα έργα “Ένας ήρως με παντούφλες” και “Η Μεγάλη Παρένθεσις”). Όμως υπήρξαν και αρκετές φορές που κατηγορήθηκαν για προχειρότητα, λόγω της υπερπαραγωγικότητάς τους. Ξεκινώντας από το 1989, τα έργα τους μπήκαν και στο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου, κάτι που στις μέρες των μεγάλων επιτυχιών τους θα ήταν αδιανόητο.
Ο Αλέκος Σακελλάριος τιμήθηκε για όλες τις δημιουργικές πλευρές του με πολλά ελληνικά και ξένα βραβεία. Κατά το τέλος της ζωής του, η αφηγηματική του δεινότητα τον έκανε περιζήτητο σε τηλεοπτικές εκπομπές που μελετούσαν την εποχή του. Έγραψε δύο αυτοβιογραφίες του που κυκλοφόρησαν σε βιβλία, το «Λες και ήταν Χθες» και το «Σε Πρώτο Πρόσωπο».
Η πρώτη του σύζυγος, η Ματούλα, η μόνη με την οποία απέκτησε παιδιά.
Προσωπική ζωή
Είχε παντρευτεί τρεις φορές. Από τον πρώτο του γάμο με την Ματούλα Ντάβαρη, απέκτησε δύο κόρες. Κατόπιν ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε την χορεύτρια Μπέμπη Κούλα, της οποίας άλλαξε το όνομα σε Νίκη Λινάρδου και προσπάθησε να την κάνει κινηματογραφικό αστέρι. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, από τα τέλη του ’70 ως το 1991, ζούσε με την τρίτη σύζυγό του, Τίνα Σακελλάριου, γράφοντας (όπως έλεγε σε συνεντεύξεις του) συνεχώς σενάρια, χρονογραφήματα και θεατρικά, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, θεατρικό και χρονογραφικό, δεν εκδόθηκε ποτέ.
Απεβίωσε στις 28 Αυγούστου 1991 λόγω εμφράγματος του μυοκαρδίου στην Αθήνα και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών σε οικογενειακό τάφο.
Όλες οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο της οικογένειας Λεονάρδου και είναι από τη σελίδα www.alekossakellarios.weebly.com που είναι αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του Αλέκου Σακελλάριου. Εμπνευστές αυτής της προσπάθειας είναι οι κόρες του, Ελένη Φίλιου και Ανή Λεονάρδου, καθώς και τα εγγόνια του, Ματίνα Φίλιου, Τίνυ Λεονάρδου και Σωτήρης Φίλιος.
Όταν έπεσε στα χέρια μου αυτή η φωτογραφία, τηλεφώνησα στον Τάκη Σαγιώρ να μου πει από που είναι: “Νίκο μου, η φωτογραφία είναι – σε διάλειμμα – από γύρισμα στην Κέρκυρα, στο Αχίλλειο, το 1976. Ήταν ένα καλοκαίρι που είχαμε αποφασίσει με την Μελίντα να μην δουλέψουμε στο θέατρο ή σε κάποιο νυχτερινό κέντρο – είμασταν πεθαμένοι στην κούραση – και να κάνουμε μόνο τηλεόραση. Τότε συνεργαζόμουν με τον Σακελλάριο στην εκπομπή του “60 λεπτά χωρίς λεφτά” και η οποία κράτησε δύο χρόνια. Αράξαμε για τρεις μήνες στην Κέρκυρα, έρχονταν λοιπόν ο Αλέκος (3-4 φορές απ’ όσο θυμάμαι) και κάναμε γυρίσματα για 12 εκπομπές! Έτσι συνδυάζαμε δουλειά και διακοπές! Βέβαια, ήταν η εποχή που ο Αλέκος μόλις είχε χωρίσει με την Λινάρδου και του είχε στοιχίσει. Εμένα μ’ αγαπούσε και με εμπιστευόταν και δεν το πιστεύεις τι τράβηξα να τον παρηγορώ…”
ΤΑΚΗΣ ΣΑΓΙΩΡ: Έφυγα στα 15 από το σπίτι μου. Δεν άντεχα το ξύλο https://bit.ly/3myaxkI
Σακελλάριος, Αλίκη, Παπαμιχαήλ και Ζαμπέτας: “Η κόρη μου η σοσιαλίστρια”. Θεατρικό που έγινε και ταινία. Στην κάτω φωτογραφία σ’ ένα πλάνο εμφανίζεται και ο ίδιος ως κομπάρσος.
Με την Αλίκη πολλές συνεργασίες, πολλή αγάπη και πάαααααααααρα πολλοί τσακωμοί!
Θέατρο Αττικόν 1962. Ο Σακελλάριος και η Καρέζη πήγαν να απολαύσουν την παράσταση των Πολύβιου Βασιλειάδη & Νίκου Τσιφόρου, με την Βίλμα Κύρου και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Από τα γυρίσματα της ταινίας “Η νύφη το ‘σκασε”
Από τα θρυλικά “Κίτρινα γάντια”. Δεξιά η Νίκη Λινάρδου που ήταν σχέση του εκείνη την εποχή και την προωθούσε σε όλες τις ταινίες του, μέχρι που την παντρεύτηκε κιόλας!
ΝΙΚΗ ΛΙΝΑΡΔΟΥ: Ξεκίνησε ως Μπέμπη Κούλα https://bit.ly/3kL3ioF
Διαβάστε ακόμα
ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ: Όλες οι μικρές λεπτομέρειες είναι εδώ… https://bit.ly/3gid0NT
ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΤΡΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Πέρασαν 55 χρόνια https://bit.ly/3dWzPGm
ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ ΦΙΝΟΣ: Οι Γερμανοί κρέμασαν τον πατέρα του https://bit.ly/30v0wMY
Έλληνες ηθοποιοί τα παλιά χρόνια: https://bit.ly/3wfsgUa
Έλληνες ηθοποιοί εκείνα τα χρόνια https://bit.ly/31AeUqi
Έλληνες ηθοποιοί μια φορά κι’ ένα καιρό https://bit.ly/305KsmV
Έλληνες ηθοποιοί κάποτε… https://bit.ly/3c3WaBt
Ελληνικός κινηματογράφος & τραγουδιστές https://bit.ly/3DfxwJW
VINTAGE: Κινηματογραφικές Αναμνήσεις https://bit.ly/31ivFCp
Οι 10 καλύτερες ασπρόμαυρες ελληνικές κωμωδίες: https://bit.ly/2V1KLcO
Οι 15 καλύτερες δραματικές Ελληνικές ασπρόμαυρες ταινίες: https://bit.ly/3fOlIU8
——————————————————————————–
Άστα τα μαλλάκια σου/ Το τραγούδι «Άστα τα μαλλάκια σου» γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’30, μετά από ένα αληθινό περιστατικό. Είχε πάει ο νεαρός Σακελλάριος με μια κοπέλα βόλτα στο Καβούρι, όταν ένα αεράκι ανακάτεψε τα μαλλιά της. Η κοπέλα γκρίνιαξε κι’ άρχισε να προσπαθεί να τα φτιάξει, οπότε της είπε: Αστα τα μαλλάκια σου, που είσαι πανέμορφη…
Όταν μετά γύρισε στο σπίτι, κάθισε και επι τόπου έγραψε τα στιχάκια του τραγουδιού – το οποίο όμως κανείς δεν ήθελε. Ούτε συνθέτης, ούτε ερμηνευτής ούτε δισκογραφική εταιρία. Το έβαλε απογοητευμένος στο συρτάρι. Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια, όταν ο Μιχάλης Σουγιούλ του ζήτησε στίχους για ένα τραγούδι που ήθελε για την ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν». Του έδωσε το «Άστα τα μαλλάκια σου», όπου επιτέλους, του άρεσε και ακούστηκε να το λέει ο Αλέκος Αλεξανδράκης (ντουμπλαρισμένος από την φωνή του Φώτη Πολυμέρη). Έγινε αστραπιαία τεράστια επιτυχία.
Κέρκυρα με το Ποντικονήσι/ Για το πασίγνωστο τραγούδι που γράφτηκε μέσα σε μισή ώρα και η Ρένα Βλαχοπούλου το είπε μια κι’ έξω, υπάρχει ένα άγνωστο παρασκήνιο. Όταν τελείωσαν τα γυρίσματα της ταινίας «Η κόμισσα της Κέρκυρας» και κατόπιν το μοντάζ, οι συντελεστές συγκεντρώθηκαν στο στούντιο της Φίνος Φιλμ, επί της οδού Χίου, για να τη δουν ολοκληρωμένη. Σε αυτό το χρονικό σημείο της παραγωγής συνηθιζόταν να γίνονται κάποιες διορθώσεις στην ταινία αν χρειάζονταν. 
Οι παρευρισκόμενοι στην δοκιμαστική προβολή ήταν ο Αλέκος Σακελάριος, ο συνθέτης Γιώργος Κατσαρός, η Ρένα Βλαχοπούλου και δυο-τρεις τεχνικοί. Όταν τελείωσε η προβολή, ο Σακελάριος έμεινε ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, μόνο που διαπίστωσε πως λείπει ένα τραγούδι για τους τίτλους της ταινίας.
– Ε και; Απάντησε ο Κατσαρός. Κανένα πρόβλημα. Θα φτιάξουμε ένα τώρα με θέμα την Κέρκυρα.
Ο Σακελλάριος του ζήτησε να του πει μερικές λέξεις που να θυμίζουν την Κέρκυρα και του είπε: «Ποντικονήσι, Παλαιοκαστρίτσα, Μπενίτσες, Καμάρες» κτλ. Δεν πέρασαν 15 λεπτά και ο Σακελάριος είχε γράψει το πρώτο κουπλέ και το ρεφρέν. Έδωσε το χειρόγραφο στον Κατσαρό και εκείνος αρχίζοντας να ψιθυρίζει την μελωδία, κάθισε στο πιάνο.
Η Αλίκη στο ναυτικό
Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ: Η ταινία και τα παραλειπόμενα της https://bit.ly/2t17DeR
—————————————————–
