Από πού πήραν το όνομα τους τα Ελληνικά νησιά;
Τα περισσότερα από την αρχαία ιστορία και την μυθολογία, αλλά υπάρχουν και νησιά που πήραν το όνομα τους για εντελώς άλλους λόγους. Για να κάνουμε λίγο … πατριδογνωσία!
Το ξέρατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού; Εγώ όχι. Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο, ο Θάσος για την Θάσο, ο Ζάκυνθος για την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλονιά. Όσο διαβάζει κανείς, ολοένα και κάτι περισσότερο μαθαίνει. «Γηράσκω αεί διδασκόμενος» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και δεν είχαν καθόλου άδικο.
Γνωρίζατε ότι Κρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα; Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα. Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών δεν μας κάνει εντύπωση. Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η ιστορία τους προσπερνά μία μυθική- φιγούρα όπως θα διαβάσετε στην συνέχεια…..
Σύρος ακλόνητος βράχος
Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία αυτή. Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα» που σημαίνει ευτυχής, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το «συρ» που σημαίνει βράχος.
Σκύρος: Πετραδάκι, πετραδάκι
Το νησί πήρε την ονομασία του από το άγριο πετρώδες έδαφός του. «Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει «συντρίμμια πέτρας».
Ανάφη από το Αναφαίνω
Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού οπότε είδαν μπροστά τους να ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν. Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (απ’ το Αίγλη,) και ονόμασαν το νησί Ανάφη (από το ρήμα «αναφαίνω»).
Ο Μύκονος ήταν τεκνό
Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και επιγραφές, αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο νεαρό ήρωα Μύκονο, απόγονο του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου.
Σαντορίνη ή Santa Irini
Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη», όμως, προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη) η οποία υπήρχε στο νησί.
Ικαρία από τον Ίκαρο;
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον λαό των Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όμως, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.
Σκιάθος στην σκιά του όρους….
Το όνομα της Σκιάθου, φημολογείται ότι προέρχεται από τις λέξεις «σκιά» και «Άθως», καθώς το νησί βρίσκεται γεωγραφικά -και μεταφορικά- στην σκιά του Αγίου Όρους.
Αλόννησος ή Ίκος
Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση του τότε Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου ονόματος Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια, καθώς έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε ως λάθος, δεδομένου ότι κατά την αρχαιότητα η Αλόννησος ήταν άλλο νησί (άγνωστο το ποιο). Παρά ταύτα το όνομα παραμένει ως έχει για το νησί, το οποίο κατά τους αρχαίους Έλληνες λέγονταν «Ίκος».
Λήμνος το νησί των κοπαδιών
Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι φοινικική και σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα Λήμνος προέρχεται είτε από την ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που σημαίνει κοπάδι) + «μήλο» (που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών αιγοπροβάτων. Η τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η Λήμνος είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.
Λέρος όπως λέμε ίσιος
Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με χαμηλά βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ.). Για αυτό το νησί πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που σημαίνει ομαλός, επίπεδος.
Ρόδος= τριαντάφυλλο
Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του ονόματος με το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γι’ αυτό και τα νομίσματα της Ρόδου παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου και από το άλλο το Ρόδον.
Κέρκυρα ή Κορυφώ;
Σύμφωνα με πολλούς μελετητές το όνομα οφείλεται στην νύμφη Κέρκυρα, κόρη του ποταμού Ασώπου. Ο θεός Ποσειδώνας αγάπησε την όμορφη κοπέλα, την έφερε στο νησί και του έδωσε το όνομά της. Από τον έρωτά τους έφερε στη ζωή τον Φαίακα, τον μυθικό γενάρχη των Φαιάκων. Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο μύθος της νύμφης Κέρκυρας συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη «κορυφώ» από την ακρόπολη που βρίσκεται απέναντι από το σημερινή πρωτεύουσα. Από την λέξη «κορυφώ» προήλθε στην συνέχεια η λατινογενής ονομασία Corfu, με την οποία είναι γνωστό το νησί στο εξωτερικό.
Κύθηρα από την θεά Αφροδίτη
Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία. Οι κατά καιρούς ηγεμόνες του νησιού του προσέδιδαν διάφορα ονόματα. Τον μεσαίωνα λεγόταν Κυθουρία και Τσερίγο ή Τσιρίγο, όνομα που του έδωσαν οι Ενετοί ναυτικοί. Λεγόταν και Φοινικούντα κάποτε, γιατί πολύ παλιά υπήρξαν αποικία των Φοινίκων. Η ονομασία «Κύθηρα» τους δόθηκε από την Αφροδίτη, την προστάτιδα του νησιού κατά την αρχαιότητα, που εδώ την έλεγαν Κυθήρια ή Κυθέρεια, από το ρήμα «κεύθω», το οποίο σημαίνει «κρύπτω τον έρωτα στην κοιλία».
—————————————————————-
Διαβάστε κι΄ άλλα άρθρα με Ελληνικά νησιά
Ένα ταξιδάκι στην Σκιάθο: https://bit.ly/3gh0Fvq
Που είναι αυτά τα νησάκια; https://bit.ly/3ynhSdw
Αυτή η παραλία λέγεται Σαλιάρα https://bit.ly/3fzJWlx
Μια ανάσα από την Τουρκία https://bit.ly/2QxlGYJ
Ένα παραθαλάσσιο κουκλίστικο χωριό… https://bit.ly/3bDISM1
Ο φάρος της Σαπιέντζας https://bit.ly/3bCPxWN
Το ωραιότερο χωριό της Ιθάκης: https://bit.ly/2RYl4LQ
Μια βραχονησίδα με εξωτικές παραλίες https://bit.ly/3tE8qyM
Πάμε για τρέλες… στα Λιχαδονήσια: https://bit.ly/3tOyqI6
Μήλος: Το Νο 1 νησί της Ευρώπης: https://bit.ly/3xcsBq0
Είδα το νησί μου, την Πάτμο μου https://bit.ly/3wJNyIn
Η άγρια ομορφιά της Σαμοθράκης https://bit.ly/3wHNAk8
Θαλάσσιες σπηλιές στην Ελλάδα https://bit.ly/3i4ALw9
Αυτό τελικά είναι το νησί της Αφροδίτης; https://bit.ly/3wB5kO7
Στην Νάξο τον αέρα μου να αλλάξω… https://bit.ly/34sVt0P
Ικαρία: Το νησί φαινόμενο https://bit.ly/3fadreD
Το πανηγύρι της Λαγκαδάς στην Ικαρία https://bit.ly/3vdauj6
Στο Νο 1 η Αλόννησος https://bit.ly/3o5IhI7
Η ωραιότερη μικρή πλατεία της Ελλάδας: https://bit.ly/2EtM2yR
Ανακαλύψτε την Τήνο: https://bit.ly/2qgsrgd
Εξερευνώντας 4 ελληνικά νησιά https://bit.ly/34JNLQ4
———————————————
ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑ ΝΗΣΙ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
Τέλεια!!
Προσθέτω… Η Δήλος, μολονότι ένα από τα μικρότερα νησιά του Αιγαίου (6,85 τετρ. χλμ.), ήταν στην αρχαιότητα το διασημότερο και το ιερότερο απ’ όλα τα νησιά επειδή, σύμφωνα με τον μύθο, εκεί γεννήθηκε ο Απόλλωνας-Ήλιος, θεός του ημερήσιου φωτός και η Άρτεμις-Σελήνη, θεά του νυχτερινού φωτός – δηλαδή εκεί γεννήθηκε το Φως, που για τους Έλληνες ήταν πάντα το πολυτιμότερο αγαθό. Η Δήλος βρίσκεται στην καρδιά των Κυκλάδων, μεταξύ της Μυκόνου, της Τήνου και της Σύρου και αποτελεί ένα στενό κομμάτι γης από σχιστόλιθο, που προβάλλει γυμνό από χώμα στην επιφάνεια του αρχιπελάγους. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η ως τότε «άδηλος» Αστερία, όπως ονομαζόταν πριν το νησί, επέπλεε στη θάλασσα. Με τη γέννηση του θεού, η «άδηλος» έγινε Δήλος δηλ. φανερή και πλημμύρισε φως και άνθη και κατά το θρύλο δέθηκε στο βυθό με αδαμάντινες αλυσίδες…
Ως Θρακιώτης επιτρέψτε μου να προσθέσω το μόνο νησί της Θράκης, την Σαμοθράκη. Βγαίνει από το αρχαίο “σάμος” που σημαίνει ψηλή, διότι διαθέτει το ψηλότερο όρος της Θράκης και όλων των νησιών (εξαιρείται η μεγαλόβραχη Κρήτη). Το όρος λέγεται Φεγγάρι διότι υποτίθεται το κρύβει λόγω ύψους. Εκεί, με φεγγάρι γεμάτο, λάμβαναν χώρα τα Καβείρια μυστήρια.
Λόγω καταγωγής προσθέτω ακόμη…
Το όνομά της η Λευκάδα το πήρε απ’ το ακρωτήριο Λευκάτα η αλλιώς Κάβος της Κυράς, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού. Το ακρωτήριο στην αρχαιότητα ονομαζόταν Λευκάς πέτρα ή Λευκάς άκρα. Ένας μύθος λέει ότι η ποιήτρια Σαπφώ, απ’ τη νήσο Λέσβο, πήδηξε απ’ το βράχο του ακρωτηρίου για να απαλλαγεί απ’ τον έρωτά της για τον Φάωνα. Κοντά σ’ εκείνη την περιοχή υπάρχει και ο ναός του θεού Απόλλωνα, στον οποίον είναι αφιερωμένος ο λευκός βράχος.
Μυθολογία και Ιστορία
Η ιστορία της Δήλου είναι συνυφασμένη με τη μυθολογία, καθώς ήταν η γενέτειρα του Απόλλωνα, γιού του Δία, και ως εκ τούτου ένας τόπος ιερός. Η θέση της είχε επίσης καθοριστεί στη μυθολογία, δεδομένου ότι πριν γίνει Δήλος (ορατή), ήταν ένας πλωτός, περιπλανώμενος βράχος που ονομαζόταν Ορτυγία ή Άδηλος (αόρατη). Ο Ποσειδώνας αγκυροβόλησε το βράχο στο απόλυτο κέντρο των τεσσάρων σημείων της πυξίδας σε σχέση με τη θέση του στο Αιγαίο Πέλαγος. Βρίσκεται σχεδόν σε ίση απόσταση με την ηπειρωτική χώρα στα βορειοδυτικά, με τη Χίο και τη Ρόδο προς τα ανατολικά, την Κρήτη στα νότια και την Πελοπόννησο στα δυτικά. Η γεωγραφική της θέση προσέλκυσε το ενδιαφέρον των αρχαίων Ελλήνων, όπως και άλλοι τόποι που κατέχουν γεωμετρικά σημαντικές θέσεις στην περίτεχνη μαθηματική τους προσέγγιση στη Γεωγραφία, όπως οι Δελφοί. Η δημιουργία αυτών των μύθων, δεδομένης της θέσης του νησιού, ήταν απλά θέμα χρόνου. Έτσι, η μυθολογία ενώνεται με την ιστορία, καθώς η γεωγραφική θέση της έφερε πράγματι μεγάλο πλούτο στην Δήλο, όπως η Λητώ, μητέρα του Απόλλωνα, είχε υποσχεθεί.
Αυτό που η Λητώ δεν είχε προβλέψει ήταν η συμφορά, η καταστροφή, η δουλεία και η απώλεια ανθρώπινων ζωών που προσέλκυσε επίσης αυτός ο πλούτος, σε τέτοιο βαθμό που τελικά η Δήλος ερημώθηκε και παρέμεινε έτσι τις δύο τελευταίες χιλιετίες..