NOSTALGIA

Αχ αυτά τα νιάτα (3)

Τρίτο μέρος του αφιερώματος στην νεαρή ηλικία και στον χρόνο, μια και τα δύο προηγούμενα σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Σε όλους αρέσει η ομορφιά, ο αυθορμητισμός και η ενέργεια των νέων, αλλά και σε όλους αρέσει η εμπειρία, η γνώση και η σιγουριά των μεγάλων. Εγώ πάντως λέω συνέχεια στον εαυτό μου, δεν πειράζει που περνάει ο χρόνος, αρκεί να μην με προσπερνάει!

Από

Νίκος Μουρατίδης

5 Ιουνίου, 2020

4111

Μια και τα δύο προηγούμενα σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, ορίστε το τρίτο μέρος του αφιερώματος στην νεαρή ηλικία και στον χρόνο. Σε όλους αρέσει η ομορφιά, ο αυθορμητισμός και η ενέργεια των νέων, αλλά και σε όλους αρέσει η εμπειρία, η γνώση και η σιγουριά των μεγάλων. Εγώ πάντως λέω συνέχεια στον εαυτό μου, δεν πειράζει που περνάει ο χρόνος, αρκεί να μην με προσπερνάει!

Διαβάστε ακόμα

Αχ αυτά τα νιάτα…(μέρος πρώτο): https://bit.ly/3dXAHZU

Αχ αυτά τα νιάτα (Μέρος Δεύτερο): https://bit.ly/2M2wgkH

Γιώργος Νταλάρας

Ο Γιώργος Νταλάρας γεννήθηκε στην Παλιά Κοκκινιά στις 29 Σεπτεμβρίου 1949, σε μια οικογένεια με μεγάλη λαϊκή μουσική παράδοση. Πατέρας του είναι ο Λουκάς Νταράλας και οι πρώτες του μνήμες είναι στενά δεμένες με τις βασικές μορφές της ελληνικής μουσικής, το δημοτικό, το σμυρνέικο, το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Ξεκίνησε το 1965 σε ηλικία 16 χρονών, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας στο πάλκο “Στου Στελλάκη”, με τον βετεράνο Στέλιο Περπινιάδη στο Χαϊδάρι. Ο Περπινιάδης, βλέποντας τα φωνητικά χαρίσματα του έφηβου ακόμα Γιώργου, προσπάθησε να τον βοηθήσει να μπει στην δισκογραφία. Την επομένη χρονιά του έγραψε δύο τραγούδια για να τα ηχογραφήσουν σ΄ ένα στούντιο στα Εξάρχεια. Ο 17χρονος Νταλάρας καθώς πηγαίνει στο στούντιο την ημέρα που θα ηχογραφούσαν τα τραγούδια, βλέπει στρατιωτικά άρματα μάχης. Ήταν Παρασκευή 21 Απριλίου 1967, η ημέρα που η στρατιωτική χούντα κατέλαβε την εξουσία, γεμίζοντας το κέντρο της Αθήνας με τανκς. Έτσι λοιπόν δεν κατάφερε να πάει στο στούντιο. Η ηχογράφηση ματαιώθηκε και δεν γράφτηκαν ποτέ αυτά τα τραγούδια. Όπως έχει παραδεχτεί και ο ίδιος, το όνομα του πατέρα του διευκόλυνε σημαντικά τα πρώτα του βήματα και του άνοιξε πόρτες. Άρχισε να εμφανίζεται σε διάφορα λαϊκά μαγαζιά παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας με ονόματα όπως την Καίτη Γκρέυ, τον Νίκο Καλλέργη και άλλους. Λίγο αργότερα, ο Σπύρος Ζαγοραίος, αδελφικός φίλος του πατέρα του, καλεί το Μάκη Μάτσα στο μαγαζί του στην Πλάκα για να ακούσει τον Νταλάρα. Ο Μάτσας ενθουσιάζεται και ο Γιώργος υπογράφει την ίδια εβδομάδα το πρώτο του συμβόλαιο συνεργασίας στην “ΜΙΝΟΣ”. Στα 21 του, είχε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο από τον Σταύρο Κουγιουμτζή, το “Να ΄τανε το 21”, και τραγουδούσε με την ήδη καταξιωμένη τότε Μαρινέλλα στο “Στορκ”. Στα 21 του ήταν ήδη σούπερ σταρ.

“Η νεότητα δεν είναι μια χρονική περίοδος, είναι μια πνευματική κατάσταση.” Mateo Aleman (Ισπανός συγγραφέας)

Τάκης Σαγιώρ

Ο Τάκης Σαγιώρ Ο Τάκης Σαγιώρ γεννήθηκε στην Κέρκυρα και ήταν ένα παιδί διαολάκι. Δεν στεκόταν στιγμή και πάντα στο επίκεντρο της παρέας. Από μικρός λάτρευε το θέαμα και οτιδήποτε είχε να κάνει με την τέχνη. Στην εφηβεία ήταν ένα πανέμορφο αγόρι. Όπου πήγαινε γύριζαν κεφάλια. Στο σπίτι όμως όποτε τολμούσε να μιλήσει για ταινίες και θέατρο, έτρωγε ξύλο. Ο πατέρας του- σκληρός και αυταρχικός άνθρωπος- ούτε να ακούσει. Τα θεωρούσε καραγκιοζιλίκια όλα αυτά περί θεάτρου. Ήθελε να τον κάνει δικηγόρο ή στην χειρότερη να τον βάλει να ασχοληθεί με τα ψάρια. Ο μικρός Τάκης δεν μπορούσε καθόλου την θάλασσα. Ζαλιζόταν. Ο πατέρας του τον έδενε στο κατάρτι για να συνηθίσει. Όποτε τολμούσε να του φέρει αντίρρηση έτρωγε πολύ ξύλο ακόμα και δημόσια. Όταν κάποια στιγμή του είπε ότι θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο, έφαγε μια σφαλιάρα που του γύρισε το κεφάλι. Έφυγε από το σπίτι στα 15 του. Με ωτοστόπ έκανε 3 μέρες να φτάσει στην Αθήνα και στην τσέπη του είχε 30 δραχμές. Διαβάστε αναλυτικό άρθρο εδώ: «Έφυγα από το σπίτι μου 15 ετών. Δεν άντεχα το ξύλο» https://bit.ly/2A4pEiZ

“Η νεότητα έχει να κάνει με το πώς ζεις, όχι με το πότε γεννήθηκες.” Karl Lagerfeld (Γερμανός σχεδιαστής μόδας)

Δέσπω Διαμαντίδου

Η Δέσπω Διαμαντίδου γεννήθηκε στην Καστέλλα του Πειραιά, 13 Ιουλίου 1916. Ήταν εγγονή του μηχανικού Σπυρίδωνα Κριτσιλή, ο οποίος διατέλεσε πολλές φορές και βουλευτής. Κατά τα παιδικά της χρόνια υπήρξε στενή φίλη του -επίσης Πειραιώτη – Γιάννη Τσαρούχη, ο οποίος ως αρκετά μεγαλύτερός της, την είχε υπό την φροντίδα του. Αργότερα, η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα, στο Κολωνάκι και η Διαμαντίδου πήγε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε. Το 1942 σε ηλικία 26 ετών παίζει στην “Μήδεια”την Κορυφαία Χορού, ενώ το 1947 κάνει και την πρώτη της εμφάνιση στο σινεμά με την ταινία “Παιδιά της Αθήνας”, αλλά η κανονική της καριέρα στον κινηματογράφο ξεκινάει το 1954 με το “Θανασάκης ο πολιτευόμενος”. Έπαιξε σε περίπου 60 ταινίες.

Γιάννης Τσαρούχης

Ο Γιάννης Τσαρούχης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1910, όντας ο δεύτερος υιός του εμπόρου εξ Αρκαδίας Αθανασίου Τσαρούχη και της Μαρίας Μοναρχίδη με καταγωγή από τα Ψαρά. Σαν παιδί ενώ είχε τρομερή έφεση στην ζωγραφική – ζωγράφιζε και σχεδίαζε κοστούμια από 6 ετών- ήθελε να γίνει ακροβάτης. Στα 17 του, η οικογένεια Τσαρούχη μετακόμισε στην Αθήνα, και ενώ οι γονείς του τον φαντάζονταν σπουδαίο δικηγόρο ή μηχανικό, εκείνος στα 19 του (1929), παρουσίασε την πρώτη του έκθεση στο «Άσυλο Τέχνης», η οποία γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Έτσι κατάφερε να πείσει τους πάντες και να εγγραφεί στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου και φοίτησε έως το 1933… Στα 23 του ετοίμαζε τις βαλίτσες του για το Παρίσι- έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο!

“Είναι κρίμα που καθώς αποκτούμε σιγά-σιγά εμπειρία, χάνουμε τη νιότη μας.” Βίνσεντ Βαν Γκox (Ολλανδός ζωγράφος)

John Wayne

Ο Τζον Γουέιν (πραγματικό όνομα: Marion Robert Morrison), γεννήθηκε 26 Μαϊου 1907 και ουδέποτε του είχε περάσει από το μυαλό να ασχοληθεί με καλλιτεχνικά πράγματα. Ουδέποτε. Μεγαλωμένος σε φτωχή και θρησκόληπτη οικογένεια, όταν τέλειωσε το σχολείο έκανε αίτηση να μπει στην Αμερικανική Ναυτική Ακαδημία, αλλά δεν έγινε αποδεκτός. Ξεκίνησε νομική στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια (USC), και επειδή του άρεσε ο αθλητισμός έγινε μέλος της ομάδας αμερικάνικου ποδοσφαίρου του πανεπιστημίου. Ένας τραυματισμός σταμάτησε την αθλητική σταδιοδρομία του. Έχασε έτσι την αθλητική υποτροφία του και, χωρίς χρήματα, αναγκάστηκε να αφήσει το πανεπιστήμιο. Έπρεπε να βρει επειγόντως δουλειά και πήγε κομπάρσος για την εταιρία ταινιών Fox, με αμοιβή στα 75 δολάρια την βδομάδα. Το 1930, ο σκηνοθέτης Ράουλ Γουόλς, εντυπωσιασμένος από την ομορφιά, το ύψος και τον δυναμισμό του, του προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία “The Big Trail”. Στα 23 του – έστω και σε western – ήταν πρωταγωνιστής!