Όλοι υπήρξαμε παιδιά, όλοι περάσαμε την εφηβεία και όλοι γευτήκαμε τα χρόνια και τους καρπούς της νεότητας. Η φίλη μου η Χρύσα μου έστειλε κάποιες παλιές φωτογραφίες, κάνοντας μου την ερώτηση: «μπορείς να μου πεις ποιοι είναι αυτοί;» Τον έναν τον βρήκα αμέσως. Ο άλλος με παίδεψε, αλλά τον βρήκα – όμως τους άλλους δύο αδύνατον!
Όταν μου αποκάλυψε ποιοι είναι, έμεινα με το στόμα ανοικτό. Τέσσερεις συγκλονιστικά ωραίοι άντρες στα νιάτα τους, που δεν πάει το μυαλό μας ποιοι είναι, μια και τους μάθαμε πιο μεγάλους και αλλιώς….
Η εφηβεία είναι η περίοδος σωματικών αλλαγών, και στα αγόρια τελειώνει γύρω στα 16-17. Μετά το αγόρι περνάει στην εποχή της νεότητας, γίνεται νέος άντρας κλπ. κλπ. Στην νεότητα το αγόρι έχει περάσει από την αναπτυξιακή φάση, έχουν επέλθει οι βιοσωματικές αλλαγές και βρίσκεται μπροστά στις νέες εξελίξεις, ως προς τις νοητικές ικανότητες και ως προς την σεξουαλικότητα.
Ποιοι είναι αυτοί οι νεαροί άντρες;
Τίτος Βανδής: Ο κομψός αυτός νεαρός δεν θυμίζει σε τίποτα τον τραχύ και βίαιο Τίτο Βανδή που όλοι μας μάθαμε στις μαυρόασπρες ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου. Ο Τίτος Βανδής (7 Νοεμβρίου 1917 – 23 Φεβρουαρίου 2003), γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο, αλλά σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στην Καβάλα, απ’ όπου ήταν η καταγωγή των γονιών του. Σε ηλικία πέντε χρονών έπαθε ελονοσία και γι’ αυτό το λόγο έφυγε με τη μητέρα και τα αδέλφια του για την Ελβετία. Πήγε σχολείο στη Λωζάνη. Μετά από 4 χρόνια γύρισαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε το Γαλλικό Λύκειο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στο Ωδείο Θεσσαλονίκης και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Ανέστης Βλάχος: Αυτός ο ντελικάτος νέος, μεγαλώνοντας έγινε ο κακός, το κάθαρμα, ο παλιάνθρωπος του Ελληνικού κινηματογράφου. Καμία σχέση βέβαια οι ρόλοι με αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Ο Ανέστης Βλάχος γεννήθηκε 7 Φεβρουαρίου 1934 στην Δράμα από πολύ φτωχούς γονείς, οι οποίοι ήταν γεωργοί στο επάγγελμα. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, σε ηλικία 12 ετών, στην περιοχή της Καλλιθέας το 1946. Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου-Θεάτρου Σταυράκου όπου είχε συμμαθητή τον Κώστα Καζάκο και διάφορους άλλους. Παράλληλα με τις σπουδές του δούλευε σε οικοδομή όπου χτύπησε σε ένα καρφί με αποτέλεσμα να χάσει το μάτι του. Η Έλλη Λαμπέτη με τον Δημήτρη Χορν πλήρωσαν το νοσοκομείο που νοσηλεύτηκε ενώ μέχρι να αναρρώσει τον φρόντιζαν στο σπίτι τους. Το 1956 – στα 22 του – πρωτοεμφανίστηκε μαζί τους στην ταινία «Το κορίτσι με τα μαύρα».
Μανώλης Γλέζος: Συγκλονιστικά ωραίος άντρας, σαν σταρ της χρυσής εποχής του Hollywood. Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1922 στο χωριό Απείρανθος της Νάξου. Το 1935, σε ηλικία 13 ετών, ήρθαν οικογενειακώς στην Αθήνα όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Γυμνάσιο, στην Αθήνα, εργάστηκε και ως υπάλληλος φαρμακείου. Στα 17 του, το 1939 δηλαδή, δημιούργησε μια αντιφασιστική ομάδα νεολαίας ενάντια στην Ιταλική κατοχή της Δωδεκανήσου και τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά. Το 1940 πέτυχε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. 19 ετών, μαζί με τον Απόστολο (Λάκη) Σάντα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές μιας από τις πρώτες αντιστασιακές πράξεις στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατεβάζοντας το 1941 τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης, ενώ αργότερα υπήρξε διευθυντής και της εφημερίδας Αυγής. Ωστόσο, γρήγορα συνελήφθη για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, φτάνοντας μάλιστα να καταδικαστεί σε θάνατο τρεις φορές.
Αν δεχτούμε πως η άνοιξη είναι η νεότητα του έτους, τότε η νεότητα είναι η άνοιξη της ζωής
Γιώργος Μαρίνος: Επίσης απίστευτα ωραίο αγόρι υπήρξε ο Γιώργος Μαρίνος. Καλλονός με όλη την σημασία της λέξης. Γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1939, στον Βοτανικό στην Αθήνα. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν μόλις ενός έτους και μεγάλωσε με τη μητέρα του, Βασιλική. Ο πατέρας του, Αλέξανδρος, έλειπε από την παιδική του ηλικία, καθώς ήταν εξόριστος στη Μακρόνησο. Τον είδε για πρώτη φορά, όταν ήταν 12 χρόνων. Οι γονείς του ήθελαν να γίνει πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας όπως ήταν ο πατέρας του, άλλωστε είχε κλίση στα μαθηματικά. Εκείνος όμως, ανήλικος ακόμη, έδωσε κρυφά εξετάσεις στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το 1962, 23 ετών, δευτεροετής στο Εθνικό, έπαιξε στην «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι, μαζί με το Δημήτρη Χορν, τη Ρένα Βλαχοπούλου, τη Μάρω Κοντού και άλλους καταξιωμένους καλλιτέχνες. Ερμήνευε μάλιστα το τραγούδι «Κάθε Κήπος». Ο κόσμος τον αγάπησε αμέσως, γιατί είχε πολύ ωραία και «ζεστή» φωνή. Έτσι του μπήκε το μικρόβιο και στράφηκε στο τραγούδι και στα show των μπουάτ της εποχής.
Να είσαι πιστός στα όνειρα της νεότητας
———————————————————————-
Δείτε και τα επόμενα
Αχ αυτά τα νιάτα… (2): https://bit.ly/2M2wgkH
Αχ αυτά τα νιάτα… (3): https://bit.ly/30r4ExP
Αχ αυτά τα νιάτα (4): https://bit.ly/3iwM3q5
Αχ αυτά τα νιάτα (5): https://bit.ly/32CGyj0
Αχ αυτά τα νιάτα (6): https://bit.ly/3hcMlBe
———————————————-
