Στα 95 του, είναι ένα θαύμα. Μιλάει, επικοινωνεί, θυμάται, παίζει στο θέατρο, μαθαίνει ρόλους και συν τοις άλλης είναι και ένας γλυκύτατος άνθρωπος. Δεν τον ξέρω τον Γιάννη Βογιατζή, παρά μόνο τα τελευταία χρόνια που τον συναντώ σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις, χαιρετιόμαστε και ανταλλάσσουμε μερικές κουβέντες λες και είμαστε γνωστοί χρόνια.
Πηγαίνοντας πολύ συχνά στο Εθνικό θέατρο, τον έχω δει σε ένα σωρό έργα, αλλά τον συναντώ και σε άλλα θέατρα που απλά έρχεται ως θεατής. Πάντα έχει να πει ένα καλό λόγο για όλους, πάντα έχει να πει ένα απόσπασμα κάποιου μεγάλου συγγραφέα και είναι πάντα με ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη του. Έτσι και τώρα, προ λίγων ημέρων τον συνάντησα στο καλοκαιρινό θέατρο Άλσος, την βραδιά των κινηματογραφικών βραβείων Ίρις. Χαιρετηθήκαμε με θέρμη.
– Πως είστε;
– Μια χαρά, ε πως να ‘μαι…. καλά είμαι (γέλια)
– Χαίρομαι που σας βλέπω και που είστε όντως μια χαρά!
Ήταν βέβαια αρκετά αδυνατισμένος, αλλά σε πλήρη διαύγεια. Ντράπηκα να του ζητήσω να βγάλουμε φωτογραφία.
Τώρα που φτιάχνω το άρθρο, και βλέπω τις παλιές του φωτογραφίες, αντιλαμβάνομαι πόσο έχει μεγαλώσει… Αλλιώς σας πληροφορώ ούτε που είχε περάσει από το μυαλό μου… ότι ο κύριος Μικές, ο φίλος μας ο Λαλάκης, είναι πια 95 ετών.
Ο Γιάννης Βογιατζής γεννημένος στο Αιτωλικό στις 12 Ιουνίου 1927, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου και για ένα διάστημα στην Ανωτάτη Βιομηχανική. 
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1955, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή, στο έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, “Ο έμπορος της Βενετίας” στο θέατρο Διονυσία.
Έγινε γνωστός ως κινηματογραφικός “Μικές” (από τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία Ο Μικές Παντρεύεται), καθώς και ως ραδιοφωνικός και στη συνέχεια κινηματογραφικός “Λαλάκης”. Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1957 στην ταινία Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο. Έκτοτε συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους αρκετές φορές και ως θιασάρχης. Η πλούσια κωμική φλέβα του, τον καθιέρωσε στο πλατύ κοινό του ραδιοφώνου (Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού), του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Από τα παιδικά και τα εφηβικά του μάτια πέρασαν εικόνες με Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές, με σχολικές γιορτές, με θιάσους μπουλούκια που έπαιζαν μπρος από ένα τσαντίρι, βομβαρδισμούς, εμφύλιος, πείνα…
Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε 70 περίπου ταινίες, κυρίως κωμωδίες, κομεντί και φαρσοκωμωδίες και πάντα με την Ρένα Βλαχοπούλου, έκαναν ένα αχτύπητο ντουέτο.
«Όλα τα έχω κάνει», έχει πει σε μια συνέντευξη: «Από Αισχύλο μέχρι Σακελάριο»
Η δεσποινίς διευθυντής: Καρέζη- Αλεξανδράκης αλλά και Παπαγιαννόπουλος με Βογιατζή!
Είναι εξάδελφος και συνονόματος του επίσης ηθοποιού και τραγουδιστή Γιάννη Βογιατζή. Στην φωτογραφία κάτω με την σύζυγο του – η οποία πια δεν βρίσκεται στην ζωή.
«Κάνω θέατρο, όχι για να ζήσω, εννοώ να έχω τα προς το ζην, αλλά για να ζήσω εκεί πάνω, στη σκηνή. Έχω ξεγελάσει το Χάρο, διότι ζω σε δύο σπίτια. Ένα το αληθινό και ένα τη σκηνή».
Στην 25λεπτη ταινία «Lost and Found: an Athenian story» του Άκη Πολύζου, παίζει τον ρόλο ενός μαφιόζου, κάποτε μεγάλου και τρανού, που βρίσκεται προς το τέλος της ζωής του.
Οι σύγχρονοι σκηνοθέτες, όλοι τον θέλουν στις παραστάσεις τους: Χουβαρδάς, Μαρμαρινός, Μαυρίκιος, Καραθάνος, Έφη Θεοδώρου…
“Από τον καιρό που γεννήθηκα και αισθάνθηκα τον εαυτό μου, ήθελα να γίνω ηθοποιός. Και το κατάφερα και έφτασα και σ΄ αυτήν την ηλικία….”
«Δεν υπάρχει κωμικός και δραματικός ηθοποιός. Υπάρχει ηθοποιός. Δεν υπάρχει μεγάλος και μικρός ρόλος. Υπάρχει σωστός και κακός ηθοποιός».
Ο Γιάννης Βογιατζής έχει πει και μια από τις πιο θρυλικές ατάκες στον Ελληνικό κινηματογράφο: “Αυτή μέχρι και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις”
Με τον Αλέκο Αλεξανδράκη και την Κατερίνα Γιουλάκη στο «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη».
Μικρές λεπτομέρειες
- Ενώ γεννήθηκε στο Αιτωλικό, βρέθηκαν οικογενειακώς (λόγω εργασίας του πατέρα του) στο Αλιβέρι Ευβοίας, στην Κέρκυρα και τέλος στην Αθήνα.
- Από το Αιτωλικό το μόνο που θυμάται είναι ότι πήγαινε νηπιαγωγείο.
- Τα χρόνια της κατοχής ήταν στην Κέρκυρα όπου θυμάται τις καταστροφές που έκαναν οι Γερμανοί.
- Τα παιδικά του παιχνίδια τα έκανε σε ένα αεροπλάνο που είχαν καταρρίψει οι Γερμανοί.
- Ο πατέρας του ήθελε να σπουδάσει νομικά ή οικονομολόγος.
- Εκείνος έδωσε εξετάσεις στην σχολή του Εθνικού θεάτρου, όπου τότε καθηγητής ήταν ο Δημήτρης Χορν.
- Και είπε στον Χορν: “Θέλω να γίνω ηθοποιός και θέλω να μου πείτε αν κάνω γι’ αυτό. Αν μου πείτε ότι κάνω θα γίνω. Αν μου πείτε ότι δεν κάνω, πάλι θα γίνω.”
- Ε, τότε κάνεις για ηθοποιός, του απάντησε εκείνος.
- Συμμαθητές του στην σχολή ήταν ο Αλεξανδράκης, η Συνοδινού, ο Παππάς…
- Στην αρχή της καριέρας του δούλευε πάρα πολύ. Εκτός από θέατρο, έκανε ραδιόφωνο, εμφανιζόταν σε κέντρα διασκέδασης κάνοντας One man show, και λίγο αργότερα στο σινεμά και την τηλεόραση.
- Θεωρεί πως ο κινηματογράφος τον έμαθε να παίζει απλά, καθημερινά και με συναίσθημα.
- Έχει κάνει γύρω στις 70 ταινίες.
- Είναι πολύ περήφανος που το 2012 έπαιξε στο αρχαίο θέατρο των Δελφών – μετά από 37 χρόνια που ήταν κλειστό.
- Ο Γιάννης Χουβαρδάς με το θέατρο «Αμόρε» και μετά στο Εθνικό, τον ξανάβαλε στο παιχνίδι… “Με κάλεσε και με έβαλε πάλι στο σωστό θέατρο. Με ξανάφερε στον ίσιο δρόμο”, λέει ο ίδιος χαριτολογώντας.
————————————————-
Διαβάστε τις άγνωστες ιστορίες και άλλων ηθοποιών μας
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ: (τραγουσιστής) Έγινε φίρμα για 2 τσιγάρα https://bit.ly/2EweXpx
ΔΕΣΠΩ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΟΥ: Πέθανε από άνοια και θλίψη https://bit.ly/2seehxD
ΜΑΡΙΚΑ ΚΡΕΒΑΤΑ: Ορφανή από 2 ετών https://bit.ly/2sGRWfG
ΡΕΝΑ ΝΤΟΡ: Πέθανε από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο https://bit.ly/2PNUDon
ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ: Η Μαίρη δεν το βάζει κάτω https://bit.ly/2miG3pG
ΤΑΫΓΕΤΗ: Πέθανε πάσχοντας από άνοια https://bit.ly/3nfkt3d
ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ: Ελάχιστοι πήγαν στην κηδεία της https://bit.ly/2sXmiqO
ΣΑΠΦΩ ΝΟΤΑΡΑ: Κωμική ηθοποιός με τραγικό τέλος https://bit.ly/2Mhu0ou
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ηθοποιός αμέσου δράσεως https://bit.ly/3aVF5tX
ΧΡΟΝΗΣ ΕΞΑΡΧΑΚΟΣ: Είχε δύο μεγάλα μυστικά https://bit.ly/3mUQON1
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ: Ο τζόγος ήταν το πάθος του https://bit.ly/35Ljwd8
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ: Η περίεργη καριέρα του Βέγγου https://bit.ly/2ZOyTi1
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ: Ξεψύχησε προς το νοσοκομείο https://bit.ly/2wg7V5Y
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Τον απέρριψαν ως εντελώς ατάλαντο https://bit.ly/2pZF1Uz
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣ: Ο «Φίφης» του ελληνικού σινεμά https://bit.ly/2lVNVQV
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ: Ήταν άδικο που είχε αυτό το τέλος https://bit.ly/2yOb1PM
VINTAGE: Κινηματογραφικές Αναμνήσεις https://bit.ly/31ivFCp
Οι 10 καλύτερες ασπρόμαυρες ελληνικές κωμωδίες: https://bit.ly/2V1KLcO
ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΟΣ!!!!!!!!! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ. ΜΠΡΑΒΟ ΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ.