Γιατί αυτοκτόνησε ο Νικόλας Άσιμος;

Ήταν ο απόλυτα ανένταχτος καλλιτέχνης στην ουσία και με όλη την σημασία της λέξης. Ελεύθερος και δημιουργικός σε όλες τις φάσεις της τέχνης του. Έγραφε, σκηνοθετούσε, έπαιζε κιθάρα, έφτιαξε σκηνικά, αφίσες, εξώφυλλα δίσκων και κασετών… όλα μόνος του. Κι’ όταν δεν ήθελε να εξαρτάται από εταιρίες δίσκων και εκδοτικούς οίκους- ηχογραφούσε τραγούδια σε κασέτες, έβγαζε βιβλία με δικά του έξοδα και μετά τα πουλούσε ο ίδιος.

Κυνηγήθηκε, φυλακίστηκε, χλευάστηκε, λογοκρίθηκε, στιγματίστηκε ως τρελός, τον απέκλεισαν και τον απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι. Ο Νικόλας Άσιμος ήταν μόνος του και όλοι οι άλλοι ήταν… “απέναντι”.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Ο Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη 20 Αυγούστου 1949 και πέθανε στα Εξάρχεια 17 Μαρτίου 1988. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος, ήταν μέτριος μαθητής, όπου ασχολήθηκε με τον στίβο και το ποδόσφαιρο (έπαιζε τερματοφύλακας). Στην εφηβεία του αγάπησε τα ποιήματα του Γεωργίου Σουρή (1853 – 1919) και διασκέδαζε τους συμμαθητές του σκαρώνοντας σατιρικούς στίχους.

Το 1967 μπήκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. όπου ασχολήθηκε με το φοιτητικό θέατρο, ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα στην ιδιωτική Δραματική Σχολή του Κυριαζή Χαρατσάρη χωρίς να αποφοιτήσει. Στη Θεσσαλονίκη αγόρασε την πρώτη του κιθάρα και ξεκίνησε να παίζει ως αυτοδίδακτος και να συνθέτει τα πρώτα του τραγούδια.

Τον Μάιο του 1973 εγκατέλειψε τις σπουδές του, έφυγε από τη Θεσσαλονίκη και κατέβηκε στην Αθήνα. Άρχισε να ασχολείται όλο και περισσότερο με τη μουσική, περιλαμβάνοντας όμως πάντα θεατρικά στοιχεία στις εμφανίσεις του. Στις μπουάτ της Πλάκας συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με καλλιτέχνες όπως ο Πάνος Τζαβέλας, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Σάκης Μπουλάς, ο Θάνος Αδριανός, ο Περικλής Χαρβάς, η Μαριάννα Τόλη, το ντουέτο Λήδα-Σπύρος κ.α.

Το 1975 σημειώθηκε η πρώτη του παρουσία στη δισκογραφία με ένα δίσκο 45 στροφών που περιείχε τα τραγούδια «Ο Μηχανισμός» και «Ο Ρωμιός». Τον έβγαλε η εταιρεία «Λύρα» του Αλέκου Πατσιφά και έπεσε θύμα λογοκρισίας: δηλαδή μπορούσε κάποιος να τον αγοράσει στα δισκοπωλεία, αλλά απαγορευόταν η μετάδοσή του από την δημόσια ραδιοτηλεόραση. Την ίδια χρονιά ο Ασιμος συμμετείχε στο πρόγραμμα του Μουσικού Καφενείου «Σούσουρο» (στην Πλάκα), ενός κατά κάποιον τρόπο, πολιτικού καμπαρέ της Μεταπολίτευσης. Το 1976 απέκτησε μία κόρη από την εκτός γάμου σχέση του με την αναρχοφεμινίστρια Λίλιαν Χαριτάκη.

Φυλακή, στρατός και ψυχιατρεία

Τον Οκτώβριο του 1977, προσήχθη και προφυλακίστηκε στις φυλακές της Αίγινας μαζί με πέντε εκδότες πολιτικών εντύπων (τέσσερις αναρχικούς και έναν αριστεριστή) και την επόμενη χρονιά – το 1978 – ξεκίνησε η περιπέτειά του για να αποφύγει την στράτευση. Πήρε απαλλαγή προσποιούμενος τον ψυχοπαθή και κατάφερε να του αναγνωριστεί ότι πάσχει από σχιζοειδή ψύχωση. Όπως περιγράφει στο βιβλίο του «Αναζητώντας Κροκάνθρωπους», (ιδιωτική έκδοση) με πλήθος αυτοβιογραφικών στοιχείων, την οποία τύπωσε το 1980 και διακινούσε ο ίδιος, υιοθέτησε αυτή την συμπεριφορά γιατί ήταν αντίθετος προς τη στράτευση.

Από τον Σεπτέμβριο του 1978 έως τον Μάρτιο του 1987 κυκλοφόρησε οκτώ παράνομες κασέτες με, λιγότερο ή περισσότερο, πρόχειρες ηχογραφήσεις τραγουδιών του. Τις διακινούσε κυρίως ο ίδιος, στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.

Από το 1981 δρομολογείται η επώδυνη σχέση του με τα ψυχιατρεία, στα οποία νοσηλεύτηκε αρκετές φορές.

Το Νοέμβριο του 1982 κυκλοφόρησε από την εταιρεία δίσκων “Minos”, ο μοναδικός δίσκος 33 στροφών (LP) που έβγαλε όσο ζούσε, με τίτλο «Ο Ξαναπές», στον οποίο συμμετείχαν η Χάρις Αλεξίου σε δύο τραγούδια («Αμα σε λέγαν Βάσω» και «Παπάκι»), ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Αθηναϊκή Κομπανία.

Έστηνε αυτοσχέδιες παραστάσεις στο δρόμο (happenings) στο κέντρο της Αθήνας, για τις οποίες είχε επινοήσει τους όρους «Κροκ» και «Βόλτα», ακολουθούμενος από περιστασιακούς συνοδοιπόρους του στο πλαίσιο μιας αρχηγικής καλλιτεχνικής και πολιτικής παρέμβασης.

Το 1987 ο Άσιμος κατηγορήθηκε για το βιασμό μίας κοπέλας. Η Δαμόκλειος Σπάθη της επικείμενης δίκης είχε βαρύτατες συνέπειες στη ψυχοσωματική του κατάσταση. Τα ξημερώματα της Πέμπτης 17 Μαρτίου 1988 – πριν δικαστεί –  έδωσε τέλος στη ζωή του. Κρεμάστηκε από σωλήνα ύδρευσης στο τελευταίο μαγαζόσπιτό του στην οδό Καλλιδρομίου 55 στα Εξάρχεια. Πέθανε σε ηλικία 38 ετών.

Διαβάστε ακόμα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ: Αυτοκτόνησε στα 53 της https://bit.ly/2TY4avb

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ένα ζεϊμπέκικο μπλουζ για πάρτη του https://bit.ly/3iY2pIi

ΑΡΛΕΤΑ: Ταλαιπωρήθηκε: https://bit.ly/2wzEwiR

ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ: Ένας καλλιτέχνης σε διαρκή αναζήτηση https://bit.ly/2xkksR7

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ: Για τον Νίκο https://bit.ly/2H0Wa4d

ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ: Η Μαρία της καρδιάς μας https://bit.ly/2ir77VE

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ: forever: https://bit.ly/2BoKrvd

Επρόκειτο για ένα έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, που δεν αποδεχόταν την «ταξινόμηση» σε κάποια ιδεολογία. Ο Άσιμος ήταν αρχικά αριστερός, απέκτησε όμως αναρχική συνείδηση λίγο αργότερα και στη συνέχεια ξεπέρασε και τον αναρχισμό, καθώς δεν επιθυμούσε να του «κολλούν ταμπέλες».