Τον Δημήτρη Τσούτση, τον είχα δει σε πολλές παραστάσεις ή σε τηλεοπτικές σειρές, αλλά τον γνώρισα καλύτερα όταν έτυχε κάποια καλοκαίρια να κάνουμε παρέα μια και παραθερίζαμε στην ίδια περιοχή. Έχω να πω λοιπόν πως αυτός ο άνθρωπος ήταν… περιβόλι.
Έφυγε από την ζωή στις 3 Φεβρουαρίου 2020, αλλά δυο πριν είχαμε κάνει αυτήν την συνάντευξη, όπως επίσης του είχα κάνει και ένα άρθρο για την ζωγραφική του: Δείτε εδώ: Ο Δημήτρης Τσούτσης ζωγραφίζει…. https://bit.ly/2GV4Vhr
Είχε συγκλονιστικό χιούμορ- άλλοτε διασκεδαστικό και άλλοτε δηλητηριώδες. Ήταν σωστός και μετρημένος, τυπικός και μποέμ, εξωστρεφής αλλά και έντονα εσωστρεφής. Ήταν από αυτούς τους ανθρώπους που η φύση τους προίκισε με εξωτερική ομορφιά αλλά και με ταλέντο.
10+1 ερωτήσεις στον Δημήτρη Τσούτση
Η συνέντευξη αυτή έγινε 6 Ιουνίου 2018
Δημήτρη μου καλημέρα
- Ήταν σκληρό να μην ξαναπαίξεις στο θέατρο; Σου στοίχισε το ότι βγήκες σε σύνταξη ή σε ανακούφισε; Βγήκα στην σύνταξη κανονικά στα 65 μου και μετά έκανα τα σίριαλ όπως επίσης έπαιξα και σε μερικές ακόμα παραστάσεις. Όταν κουραστικά σταμάτησα… αλλά υπήρξαν και υπάρχουν κάποιοι καλοί άνθρωποι που με ζητούν ακόμα. Ο Θεός να τους έχει καλά, ξέρουν αυτοί. Η ζωή μου στο θέατρο ήταν ευτυχισμένη, οι σκηνοθέτες και οι συνάδελφοι μου με αγκάλιασαν… αλλά είπα μέσα μου: Φτάνει!
- Πέρασαν περίπου 15 χρόνια που δεν παίζεις πια…. Με συναδέλφους σου έχεις κρατήσει επαφές; Με ποιους; Οι συνάδελφοι μου με αγάπησαν και νομίζω τους ανταπέδωσα και εξακολουθώ να τους ανταποδίδω την αγάπη μου. Ναι, μου έκαναν τη ζωή μου ευτυχισμένη. Ναι, όσοι με γνώρισαν καλά, το ξέρουν αυτό και ας μη κάνουμε πλέον τη συχνή παρέα που κάναμε κάποτε. Ευτυχώς το ΦΒ βοηθάει να μη ξεχαστούμε εντελώς. Κατά τα άλλα μη μου ζητάς ονόματα……
- Αν σου ζήταγα να μου πεις τους 5 πιο αγαπημένους σου σκηνοθέτες- με τους οποίους έχεις συνεργαστεί ποιοι είναι; Λοιπόν γράφε: Αλέξης Μινωτής, Αλέξης Σολωμός, Μίνως Βολανάκης, Σπύρος Ευαγγελάτος, Ροτζερ Ουίλλιαμς και Ανδρέας Βουτσινάς.
- Οι 5 πιο αγαπημένες σου παραστάσεις που έχεις παίξει; Αααααα η κάθε παράσταση είχε την δικιά της γοητεία, μη μου βάζεις δύσκολα… (γέλια).. έχω παίξει και τον άμμο της θάλασσας!!!! (γέλια)
- Οι νέοι ή το πλατύ κοινό σε έμαθε από την τηλεόραση και κυρίως από τους «Δύο ξένους»…. Τι θυμάσαι από εκείνη την περίοδο; Είχα γίνει ήδη γνωστός από το Λαβ Σόρι και μετά έγινε – ότι έγινε – με τους Δύο ξένους. Θυμάμαι λοιπόν, πολύ έντονα (γέλια), τις συζητήσεις και τα γέλια που κάναμε με την Ντίνα (Κώνστα), περιμένοντας να έρθει η ώρα για να κάνουμε τις σκηνές μας.
- Από πότε ζωγραφίζεις; Άρχισα να ζωγραφίζω ενσυνείδητα εξαιτίας δυο συναδέλφων. Θυμάμαι ήταν 1974, είμασταν σε περιοδεία με το Άρμα Θέσπιδος στο Γύθειο, εμένα στο ίδιο σπίτι με τον Μπάμπη Γιωτόπουλο και τον Θάνο Αρώνη που κάθονταν ήρεμοι και γαλήνιοι και ζωγράφιζαν στο μπαλκόνι. Τους ζήλεψα, μου έδωσαν χαρτί, μολύβι…. και αυτό ήταν! Ζωγραφίζω ακόμα.
- Πόσες εκθέσεις έχεις κάνει; Έχω κάνει τέσσερις ατομικές εκθέσεις, δυο ομαδικές και έχω πάρει μέρος σε μια πανελλήνια έκθεση ερασιτεχνών ζωγράφων όπου μου απονεμήθηκε και έπαινος.
- Έχοντας περάσει πολλά, έχοντας δει πολλά…. Τι είναι αυτό που σήμερα δεν σου αρέσει καθόλου; Η μιζέρια. Έχοντας ζήσει ως μικρό παιδί την κατοχή- έχω νιώσει την μιζέρια στο πετσί μου. Δεν την θέλω πια….
- Αντίστοιχα βρίσκεις κάτι θετικό στην σημερινή μας ζωή/ κοινωνία; Υπάρχει μια μερίδα νέων που σκέφτονται και πράττουν σωστά. Σ΄ αυτούς ελπίζουμε…. Αρκεί να μην φύγουν.
- Έχεις συνεργαστεί με πολλούς και σπουδαίους ηθοποιούς. Διάλεξέ μου έναν άντρα και μια γυναίκα… και γιατί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μυθικό ζευγάρι του Ελληνικού θεάτρου. Έπαιξα και με τους δύο. Με τον Μινωτή στον Οιδίποδα επι Κολωνό και με την Παξινού στην Επιστροφή της γηραιάς κυρίας.
Και την 11η ερώτηση θέλω να την κάνεις εσύ στον εαυτό σου και να την απαντήσεις κιόλας
- Αισθάνεσαι καλά Δημήτρη; Ναι αισθάνομαι ακόμα καλά και ευχαριστώ τη ζωή, τους ανθρώπους, τους φίλους και τους συναδέλφους μου, που με τίμησαν με την αγάπη τους και την εκτίμηση τους. Ευχαριστώ και εσένα Νίκο μου για την υπομονή σου. (γέλια)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΤΣΗΣ Ένας ηθοποιός ζωγραφίζει https://bit.ly/2LkB9mP
——————————————–
Δημήτρης Τσούτσης photo
Ο Δημήτρης Τσούτσης γεννήθηκε το 1932 στην Αθήνα και ήταν το τέταρτο παιδί από τα πέντε, που απέκτησαν οι γονείς του. Από το 44 έως και το 1961 περιστασιακά δούλεψε σε κουρείο σε ραφείο και σε χρωματοπωλείο κ.α. Έκανε την στρατιωτική του θητεία, μετά τελείωσε το Γυμνάσιο, και το 1961 προσλήφθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ παράλληλα φοιτούσε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη μέχρι και το 1964. Την ίδια χρονιά κατόπιν ακροάσεως στο Εθνικό Θέατρο πήρε μια επιστολή που του ανάγγειλε την πρόσληψη του και έτσι υπόβαλε την παραίτηση του στην Τράπεζα. Από τα σαράντα χρόνια της θεατρικής του πορείας, τα περισσότερα ανήκουν στο Εθνικό Θέατρο και γύρω στα 10 στο ελεύθερο Θέατρο, στους Θιάσους: Χορν, Παξινού- Μινωτή, Λαμπέτη, Μουσούρη, Μυράτ- Ζουμπουλάκη, Βουγιουκλάκη, Προσκήνιο Α. Σολωμού, Αλεξανδράκη- Γαληνέα, Γιάννη Φέρτη κ.α. σε περισσότερα από εκατό έργα.
1967/ Αλέξης Μινωτής (Μάκβεθ), Δημήτρης Τσούτσης (Αυλικός)
1968-69/ Δημήτρης Τσούτσης, Δημήτρης Χόρν και Γιώργος Μιχαλακόπουλος Δον Ζουάν– Μολιέρος.
1971 / Έλλη Λαμπέτη – Ο λογαριασμός
1986-87/ Ευαίσθητη Ισορροπία. Εδώ με τον Αλέκο Αλεξανδράκη
1974-75 / Εθνικό Θέατρο – «Γενικός γραμματέας» με την Μιράντα Ζαφειροπούλου και δεξιά με τον Γιάννη Φέρτη στην “Μαύρη κωμωδία”.
Με την Άννα Συνοδινού και τον Αντώνη Θεοδωρακόπουλο στην παράσταση «Κοντέσα Βαλέραινα».
Το θέατρο στο ραδιόφωνο: «Τριαντάφυλλο στο στήθος». Εδώ με την Μαίρη Αρώνη και τον Πέτρο Φιλιππίδη.
Το Love sorry στην τηλεόραση- με την Κωνσταντίνα Μιχαήλ και τον Τρύφωνα Καρατζά- στάθηκε η αιτία να τον γνωρίσει ο πολύς κόσμος.
… για να ακολουθήσουν οι “Δύο ξένοι” όπου ήταν απόλαυση με την Ντίνα Κώνστα! Οι σκηνές που είχαν μαζί έσκιζαν.
Η Ντίνα Κώνστα συντετριμμένη είπε: “Βούρκωσα όταν ένας φίλος μού τηλεφώνησε για να μου πει ότι έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης. Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος, που γέμισε ζωή και χαρά τον καλλιτεχνικό κόσμο. Ό,τι και να πω για τον Δημήτρη είναι λίγο. Εξαιρετικός φίλος, σπουδαίος ηθοποιός, ήρεμος χαρακτήρας, που έλεγες να μη σταματήσουν ποτέ οι συνεργασίες μαζί του. Μας γνωρίσατε μαζί από τους “Δύο ξένους”. Όμως είχαμε συνεργαστεί πολλές φορές και στο παρελθόν στο θέατρο. Πολύ ωραίος άνθρωπος. Δεν μπορώ να ξεχάσω το χιούμορ του, που τον συντρόφευε σε κάθε του στιγμή, σε κάθε του γύρισμα.”
Μου αρέσουν πολύ τα στεφάνια που ζωγραφίζει.Εξαιρετικός ηθοποιός με σπάνιο μέτρο στην υποκριτική του,λεπτό (και λίγο υποδόριο χιούμορ),καλοπροαίρετος,με αγάπη για τα ωραία της ζωής.Ήταν μεγάλη χαρά μου η γνωριμία μας.
Σαν ηθοποιο δεν τον ηξερα πολυ καλα,αλλα μου ειχε αφησει καλες εντυπωσεις.Σαν ανθρωπο ομως ,μετα απο τις απαντησεις του με εξεπληξε.Δειχνει οτι εχει μεσα του τη σωστη λεγομενη περηφανεια,γιατι δεν θελει οι αλλοι να τον αγαπουν επειδη νοιωθουν λυπη,αλλα να τον θυμουνται και να ενδιαφερονται χωρις μιζερια…Εχει ακολουθησει τον δικο του δρομο…..δρομο υπαρξιακο….δρομο εναντια στη ληθη…Τετοιοι ανθρωποι ποιοτικοι χανονται μεσα στη σημερινη μαζα των ανθρωπων του εφημερου και του ευ ζειν!!!!