Ο τραγουδοποιός Ανδρέας Λάμπρου γιορτάζει τα 10 του χρόνια στην δισκογραφία με ένα 2πλο cd και μιλάει αποκλειστικά στο nikosonline.gr για όλους και για όλα. Διαβάστε μια υπέροχη συνέντευξη.
10 + 1 ερωτήσεις στον Ανδρέα Λάμπρου
- Γεια σου Ανδρέα μου, που σε πετυχαίνω; Γεια σου Νίκο μου. Αυτή τη στιγμή με πετυχαίνεις στο σπίτι, να οργανώνω και να προγραμματίζω κινήσεις για την προώθηση του νέου μου cd.
- Μόλις παρέλαβα το εξαιρετικό cd σου, που είναι ένας άθλος. Πόσο καιρό το ετοίμαζες; Αρχικά να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό «εξαιρετικό», με τιμάς. Πρακτικά το ετοιμάζω περίπου τρία χρόνια, ουσιαστικά όμως μάλλον από τότε που ξεκίνησα να γράφω τραγούδια. Θαύμαζα και ζήλευα καλοπροαίρετα πάντα τους συνθέτες που μετά από κάποια χρόνια έβγαζαν επετειακές δουλειές και συλλογές με τραγούδια τους και έλεγα κάποια μέρα θα το κάνω κι εγώ αυτό. Να λοιπόν που πέρασαν δέκα χρόνια… ήρθε αυτή η μέρα!
- Κατ’ αρχήν πως μπόρεσες και μάζεψες 20 τραγουδιστές; Ήξερες εκ των προτέρων ποιο τραγούδι θα πει ποιος; Για να είμαι ειλικρινής δεν κουράστηκα ιδιαιτέρα, γιατί οι περισσότεροι από τους τραγουδιστές, για να μην πω σχεδόν όλοι, είναι φίλοι μου και γνωριζόμαστε χρόνια. Φώναξα ανθρώπους λοιπόν που εκτιμάω και με εκτιμουν. Τα νέα τραγούδια είναι όλα καινούρια και γράφτηκαν ιδικά για τις φωνές τους. Τους τα πρότεινα, τους αρέσανε και ήρθαν όλοι αμέσως για να με τιμήσουν. Τους ευχαριστώ από καρδιάς.
- Δεύτερον, πως μπόρεσες από τα ήδη ηχογραφημένα σου τραγούδια αυτά τα 10 χρόνια να επιλέξεις μόνο 20; Φαντάζομαι ήταν δύσκολο! Αυτό ήταν το πιο δύσκολο σημείο της δουλείας! Εσύ ήσουν ο πρώτος άνθρωπος που του έδωσα τη λίστα με τα ονόματα και τα τραγούδια και με βοήθησες ουσιαστικά να κάνω ένα πρώτο ξεσκαρτάρισμα, γιατί είχα πελαγώσει στην κυριολεξία! Μου έχουνε δώσει τον τίτλο του ανατρεπτικού συνθέτη. Για τον λόγο, του ότι όλα αυτά τα χρόνια, έχω κάνει πολύ διαφορετικά και μη αναμενόμενα πράγματα! Εγώ με την κυκλοφορία αυτής της δουλειάς θα έπρεπε η να επιβεβαιώσω αυτόν τον τίτλο, ή να τον απορρίψω. Και επέλεξα να τον απορρίψω. Δεν παίρνω όρκο όμως πως θα το κάνω και στα 20 χρόνια! [γέλια] Όσον αφορά τώρα την ποσότητα, η αρχική ιδέα ήτανε να γίνει τετραπλό cd με συνολικά 80 τραγούδια. Όμως στην πορεία σκέφτηκα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αρκετά χρονοβόρο, πολύ ακριβό όσον αφορά την υλοποίησή του, αν κρίνουμε τα στάνταρ που βάζω εγώ όταν κυκλοφορώ προσωπικές δουλειές, αλλά και ίσως υπερβολικό για κάποιον που κλίνει μόνο 10 χρόνια στη δισκογραφία, μιας και όλοι κυκλοφορούν συλλογές στα 20 χρόνια τους, εκτός από τον Διονύση Σαββόπουλο που είχε βγάλει και αυτός συλλογή στα 10 του χρόνια. Επίσης θα ήταν και για τον κόσμο πολύ ακριβό ως προϊόν. Οπότε στην παρούσα φάση νομίζω ότι έκανα το καλύτερο δυνατό.
- Ήδη έχω γράψει για το cd σου, που όπως είπα πιο πάνω το θεωρώ άθλο, όλο αυτό που έκανες σε μια εποχή που η μουσική και το cd περνάει τρομερή κρίση. Είχες προβλήματα με τις εταιρίες του κάθε τραγουδιστή; Όταν ξεκίνησα τη δισκογραφία το 2003, η δισκογραφία είχε ήδη πεθάνει. Ήξερα από την αρχή πως είμαι τελείως μόνος μου, ήξερα από την αρχή πως δεν είχα ούτε τη μαμά μου, ούτε τον μπαμπά μου, ούτε τη γκόμενά μου για να με βοηθήσουν. Ήξερα από την αρχή ότι το μόνο πράγμα που έχω είναι τα όνειρά μου και το πάθος μου! Δεν κάθισα με σταυρωμένα τα χέρια, δεν αφίσα τα όνειρά μου να σκουριάσουν, δεν επαναπαύτηκα σε βολεμένες καταστάσεις, δεν παρέδωσα τα όπλα όταν είχα χτυπηθεί αδυσώπητα από παντού. Γιατί πιστεύω ακράδαντα πως είναι προτιμότερο να έχεις ενοχές, παρά απωθημένα, ακόμα και αν φας τα μούτρα σου! Προσπάθησα να ταράξω τα νερά και να αλλάξω το σκηνικό όσο και όπως μπορούσα. Έκανα μουσική και έδινα λεφτά ακόμα και από την τσέπη μου για να βγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ξέροντας ότι αύριο μπορεί να μην έχω φαγητό για να φάω! Και ναι, είμαι γραφικός και ρομαντικός και δεν θέλω να χάσω την ιεροτελεστία του να πάω στο δισκοπωλείο και να αγοράσω ένα cd! Χειροπιαστό! Με σάρκα και οστά! [γέλια] Με τις εταιρίες δεν είχα προβλήματα, δώσανε όλες με χαρά τις άδειες για τα κυκλοφορημένα τραγούδια. Όμως για όλη αυτή την ομαλή διαδικασία θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τον παραγωγό του cd και φίλο μου Βίκτορα Πολυδώρου που ήτανε δίπλα μου καταλυτικά από την αρχή, μέχρι και την ολοκλήρωση αυτής της δουλειάς.
- Πέρασαν 10 χρόνια από τότε που σε πρωτογνώρισα….. τι γεύση σου έχουν αφήσει αυτά τα 10 χρόνια; Θέλω να σου πω, και είναι η πρώτη φορά που σου το λέω, ότι ήσουν ο πρώτος άνθρωπος που αισθάνθηκα ότι με πιστεύει πραγματικά και ότι μου δίνει ευκαιρίες έμπρακτα, άμεσα και αποτελεσματικά! Και θα σε ευχαριστώ πάντα για αυτό! Χωρίς λοιπόν να το ξέρεις μου έδωσες γκάζια για να συνεχίσω! Οπότε ευθύνεσαι για το ότι σήμερα υπάρχω στον χώρο! Αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό! [γέλια] Τα 10 αυτά χρόνια μου έχουνε αφήσει ανάμικτα συναισθήματα! Πολλές χαρές, πολλές λύπες, πολύ τρέξιμο, πολύ άγχος, όλα «πολύ» και επειδή είμαι άνθρωπος των άκρων τα βίωνα και όλα στα άκρα και έντονα με αποτέλεσμα να μου βγαίνουν διάφορα ψυχοσωματικά! Αυτό το επάγγελμα θέλει πολύ γερό στομάχι! Είναι κάθε μέρα σα να ξεκινάς από την αρχή! Πρέπει κάθε μέρα να αντιμετωπίζεις τις αδικίες και τα πισώπλατα μαχαιρώματα και να λες «συνεχίζουμε»! Πια δεν υπάρχουνε εταιρείες και παραγωγοί, παρά μόνο μαγαζάτορες και μπράβοι που κάνουνε παραγγελίες σε συγκεκριμένους «δημιουργούς» για να γράψουν καρμπόν τραγούδια στους τραγουδιστές που δουλεύουνε στα μαγαζιά τους! Πια δεν υπάρχουνε πραγματικές επιτυχίες αλλά πληρωμένα ραδιόφωνα που παίζουνε συγκεκριμένες φορές το εκάστοτε τραγούδι, αναλόγως με το πόσα χρήματα έχουνε πάρει από τους μαγαζάτορες και μπράβους! Πια δεν υπάρχουνε τραγουδιστές, μιας και όλοι τους έχουνε την ίδια φωνή, οπότε δεν μπορείς και να τους ξεχωρίσεις. Πια δεν υπάρχουνε τραγούδια, μιας και είναι όλα σα να έχουνε βγει από τη ίδια πρέσα, οπότε ακούς συνέχεια το ίδιο τραγούδι σε επανάληψη. Πια δεν υπάρχουνε χρήματα για να πεις ότι ζεις από αυτό το επάγγελμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω δει μπροστά στα μάτια μου πολύ ταλαντούχους ανθρώπους, που με κάποιους από αυτούς ξεκινήσαμε και μαζί, να τα παρατάνε και να αλλάζουμε επάγγελμα, πετώντας τα όνειρα τους στη φωτιά! Και ποιος φταίει για όλα αυτά; Όλοι μας και εννοείτε πως και εγώ, άλλωστε δεν έβγαζα ποτέ την ουρά μου απ’ έξω, αλλά περισσότερο απ΄ όλους οι κουφοί πολυθρονάτοι εταιριάρχες και παραγωγοί που το μόνο πράγμα που ξέρανε ήταν να παίρνουνε λάθος αποφάσεις για όλα! Όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν ζω με όλα αυτά χωρίς να ανήκω σε παρεάκια και χωρίς να κάνω συμβιβασμούς! Μπορώ όμως και συνεχίζω, γιατί η μουσική δίνει νόημα στη ζωή μου και με ανανεώνει. Μπορώ και συνεχίζω, γιατί μέσα από αυτή μου τη διαδρομή γνώρισα φωτισμένους ανθρώπους και έκανα φιλίες ζωής. Μπορώ και συνεχίζω, γιατί η χαρά που παίρνω όταν μοιράζομαι με τον κόσμο τα κομμάτια μου, δεν περιγράφεται.
- Έχεις κάνει άπειρες ώρες στα στούντιο. Ποιος ήταν ο πιο «εύκολος» και ο πιο «δύσκολος» καλλιτέχνης; Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με τον άνθρωπο, όσο με την ημέρα, τη διάθεση και το ίδιο το τραγούδι! Δηλαδή μου έχει τύχει ένας τραγουδιστής να έρθει για να τραγουδήσει ένα τραγούδι μου και να χρειαστεί να κάνουμε studio 3 φορές για να το πει, και ο ίδιος τραγουδιστής να έχει έρθει για να πει ένα άλλο μου τραγούδι και να το πει μέσα σε 10 λεπτά! Με τους τραγουδιστές σε γενικές γραμμές δεν είχα δυσκολίες, ίσως επειδή κι εγώ δεν είμαι δύσκολος άνθρωπος. Πάντα λειτουργούσα απέναντί τους ψυχοθεραπευτικά! Τους έβγαζα τον καλύτερο τους εαυτό. Δεν θα αποφύγω όμως την ερώτηση σου με διπλωματικές απαντήσεις. Ο πιο εύκολος καλλιτέχνης ήτανε η Μαντώ και ο πιο δύσκολος εγώ! Όσες φορές μπαίνω στο studio για να τραγουδήσω ένα τραγούδι μου, μου δημιουργώ πάντα προβλήματα! Μου φταίνε όλα! Μια μέρα να σκεφτείς πιαστήκαμε στα χέρια!
- Σκέφτεσαι να κάνεις κάποιο ή κάποια live να παρουσιάσεις την δουλειά σου ζωντανά, επ’ ευκαιρία των 10 χρόνων σου στην δικογραφία; Νομίζω πως κάτι τέτοιο θα είναι πολύ ψυχοφθόρο για όλους μας! Και πάρα, μα πάρα, μα πάρα πολύ δύσκολο! Και από θέμα παραγωγής. Και από θέμα χρημάτων. Και από θέμα οργάνωσης. Εκτός και αν το αναλάμβανες εσύ! [γέλια]. Βασικά αυτό που πιστεύω πως θα μπορούσε να γίνει, είναι ένα party, με φίλους, συνεργάτες, γνωστούς και με τα τραγούδια μας αγκαλιά!
- Εγώ πιστεύω ότι στα live ο καλλιτέχνης αποκτά πραγματική επαφή με το κοινό. Συμφωνώ μαζί σου και αυτό το έχω ζήσει και από τη θέση του τραγουδιστή όταν πριν από 15 χρόνια περίπου κάναμε με το ωδείο του Νάκα συναυλίες και είχα απέναντι μου 1000 άτομα! Μαγική εμπειρία! Αδρεναλίνη στο κόκκινο! Αυτό όμως πάντα διαφέρει από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη. Όσο πιο αληθινός είναι ένας καλλιτέχνης και δίνει όλο του το είναι και τη ψυχή του, τόσο πιο ουσιαστική και πιο μεγάλη γίνεται και η επαφή που αποκτά και χτίζει με το κοινό.
- Υπάρχει κάτι που να σου αρέσει αυτή την περίοδο και κάτι που να μην σου αρέσει; Μου αρέσει πάρα πολύ, που ο κόσμος έχει αρχίσει να ψάχνεται, χωρίς να ακολουθεί την πεπατημένη και τη μόδα και επιστρέφει στις παρέες και στον πιο εσωτερικό και υγιή τρόπο διασκέδασης. Ενώ δε μου αρέσει καθόλου, που η μιζέρια της οικονομικής μας κατάστασης, μας αναγκάζει να ρίχνουμε το επίπεδό μας και την αισθητική μας, κάνοντάς μας να συμβιβαζόμαστε με το «λίγο» και το «καθόλου».
Και η 11η ερώτηση και απάντηση ανήκει σε σένα
- Έχεις ένα μότο που λέει “Η μουσική είναι μία. Με χιλιάδες πρόσωπα και διαθέσεις. Όπως η μέρα, όπως η νύχτα, όπως εσύ…” Τι σημαίνει αυτό για εσένα; Αυτό δεν θα έλεγα ότι είναι απλά ένα μότο, αλλά τρόπος ζωής και σκέψης! Ποτέ δεν ήμουνα στη ζωή μου ρατσιστής! Ποτέ δεν κρύφτηκα πίσω από ψεύτικες ταμπέλες! Ποτέ δεν επαναπαύτηκα σε συνεργασίες που θα μου ανέβαζαν τις μετοχές μου! Πάντα μου άρεσε να ρισκάρω και να κάνω τελείως διαφορετικά πράγματα και συνεργασίες μεταξύ τους. Γιατί αυτό με έκανε να μη βαριέμαι και να μη χάνω το ενδιαφέρον και την έμπνευσή μου. Γιατί αυτό με κράταγε πάντα ζεστό και έτοιμο. Γιατί αυτό ήθελα εγώ. Με μία φράση θα έλεγα ότι μέσα από την ανισορροπία μου, ισορροπώ!
Περισσότερα για τον Ανδρέα Λάμπρου και το cd του, πατήστε τον σύνδεσμο, διαβάστε και δείτε το video.
https://www.nikosonline.gr/?p=8612
Ο Ανδρέας Λάμπρου γεννήθηκε στη Σαλαμίνα στις 8 Απριλίου του 1978 και μέχρι τα 12 του χρόνια, έζησε στα Λουτρά της Αιδηψού. Όταν πήγε γυμνάσιο επέστρεψε στην Σαλαμίνα, όπου γνώρισε τη γυναίκα του Φλώρα, με την οποία τώρα έχει δύο γιους, τον Κωνσταντίνο και τον Θεοφάνη. Σπούδασε γραφίστας στα εργαστήρια ελευθέρων σπουδών Α.Κ.Τ.Ο. & “Middlesex University” αλλά παράλληλα έκανε και σπουδές μουσικής: πιάνο, κιθάρα, φωνητική και ορθοφωνία. Ξεκίνησε τη δισκογραφία το 2003 και θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους τραγουδοποιούς, με μεγάλο αριθμό τραγουδιών, πολλές επιτυχίες, καθώς και αρκετούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Τραγούδια του έχουν πει οι: Γιώργος Νταλάρας, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Μανώλης Μητσιάς, Ελένη Δήμου, Ραλλία Χρηστίδου, Γιώργος Παπαδόπουλος, Δέσποινα Ολυμπίου, Onirama, Γιάννης Ζουγανέλης, Λένα Πλάτωνος, Μελίνα Τανάγρη, In–Grid, Moshik Afia κ.α. Έχει κυκλοφορήσει 3 προσωπικά CD, έχει γράψει το μουσικό θέμα για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Κ.Κ.Ε.), καθώς και τραγούδι για την ομάδα του Ολυμπιακού. Περισσότερες πληροφορίες για τον Ανδρέα Λάμπρου, θα βρείτε στο Official Website του: www.andreaslambrou.gr
Καθώς και στο επίσημο Page του στο Facebook: www.facebook.com/andreaslambroumusic
Με την Άννα Βίσση και την Ελένη Βιτάλη
Με την Λένα Πλάτωνος και τον Μάνο Ελευθερίου
Ρεβέκκα Ρούση, Αντώνης Λουδάρος, Σμαράγδα Καρύδη, Ανδρέας Λάμπρου
Γιώργος Παυριανός, Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Ανδρέας Λάμπρου
