Δεν υπάρχουν τέτοιοι Έλληνες πια…

Για να καταλάβετε, όταν ήταν φοιτητής, σε ηλικία 19 ετών (το 1811) έγραψε με την ευκαιρία της γεννήσεως του παιδιού του Μεγάλου Ναπολέοντα, ποίημα που παρακαλούσε τον πανίσχυρο τότε αυτοκράτορα να βοηθήσει την υπόδουλη Ελλάδα για να αποκτήσει την ελευθερία της από τους Τούρκους.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Έτσι και διαβάσετε την ιστορία της ζωής του θα τα χάσετε. Κυρίες και κύριοι ο Απόστολος Αρσάκης ήταν μέγας Εθνικός ευεργέτης και πολιτικός στη Ρουμανία, όπου διετέλεσε και … πρωθυπουργός!!! Ήταν ένας από τους σημαντικότερους ευεργέτες στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, ενώ την ίδια στιγμή έγινε μία ηγετική πολιτική προσωπικότητα στη Ρουμανία.

Σήμερα κάποιοι ανεγκέφαλοι, μπορεί και να τον αποκαλούσαν – μειώνοντας τον και καλά – Αλβανό, μια και ο μέγας ευεργέτης της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Απόστολος Αρσάκης, γεννήθηκε στο χωριό Χοταχόβα, κοντά στην Πρεμετή της Βορείου Ηπείρου (6 Ιανουαρίου του 1792). Ήταν γιος του Κυριάκου Αρσάκη, ο οποίος ήταν ξάδερφος με τους αδερφούς Τοσίτσα. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο Βουκουρέστι και μετά από τέσσερα χρόνια, το 1804, στάλθηκε σε ένα Γυμνάσιο στην Βιέννη, ενώ συγχρόνως μάθαινε ελληνικά από τον μεγάλο διδάσκαλο Νεόφυτο Δούκα. Όταν τελείωσε το Γυμνάσιο γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Χάλλης της Σαξονίας. Τo 1813 πήρε το πτυχίο του και το 1814 εγκαταστάθηκε στο Βουκουρέστι, όπου άσκησε το επάγγελμα του γιατρού.

Από πολύ νέος ο Αρσάκης έδωσε δείγματα της μεγάλης φιλολογικής του μορφώσεως και της πρώιμης διανοητικής ωριμότητάς του. Το 1813, σε ηλικία 21 ετών, ο Αρσάκης έγραψε περισπούδαστη διατριβή, επί διδακτορία, σε λατινική γλώσσα, «Περί του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού των ιχθύων», η οποία σχολιάστηκε εγκωμιαστικά. Η διατριβή αυτή μεταφράσθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες θεωρούμενη ότι προήγε τη συγκριτική ανατομία. Παράλληλα, δημοσίευσε στον «Λόγιο Ερμή» άρθρα σχετικά με την ιστορία της Ιατρικής και συνέγραψε πολλές ακόμα επιστημονικές εργασίες, τις οποίες δημοσίευσε σε επιστημονικά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες.

Στην πολύ ενδιαφέρουσα καριέρα του, προσλήφθηκε ως ιδιαίτερος γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας, διετέλεσε γραμματέας επικρατείας, εκλέχθηκε βουλευτής και χρημάτισε μέλος της τετραμελούς επιτροπής για την ένωση της Βλαχίας και της Μολδαβίας, οι οποίες αποτέλεσαν αργότερα την Ρουμανία.

Το 1862 έγινε Υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας και λίγο καιρό αργότερα διετέλεσε προσωρινός πρωθυπουργός, αντικαθιστώντας τον δολοφονημένο πρωθυπουργό Καρατζίο.

Το όνομα, όμως, του Αρσάκη δεν έγινε ένδοξο ούτε από τα πρώιμα πνευματικά προϊόντα της εξαιρετικής διανοίας του, ούτε από την αξιόλογη δράση του στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, αλλά από τις μεγάλες δωρεές του στην Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Οι δωρεές αυτές είχαν αποσπάσει την αγάπη, την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη όλου του ελληνισμού, ο οποίος καταλάβαινε ότι το νόημα των δωρεών αυτών η μόρφωση κατάλληλων μητέρων και παιδαγωγών. Μετά την αποτίναξη της δουλείας, χρειαζόταν εξυγιαντική πνοή για σωστή εκπαίδευση και αγωγή.

Με δικές του δαπάνες βοήθησε στην αποπεράτωση του Μεγάρου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας επί της οδού Πανεπιστημίου, ενώ διέθεσε μεγάλα ποσά για τη συντήρησή του.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας τον ανακήρυξε μεγάλο ευεργέτη και ονόμασε τα σχολεία της Αρσάκεια. Ο Αρσάκης υπήρξε αγαθός και ευτυχής οικογενειάρχης και απέκτησε έναν γιο, τον Γεώργιο, και δύο κόρες: την Ελένη, σύζυγο Καντακουζηνού, και την Ολυμπία, σύζυγο Λαχοβάρη, πρεσβευτή της Ρουμανίας. Δύο μήνες προ του θανάτου του αφιέρωσε στην εκκλησία του Αρσακείου έναν Επιτάφιο και ένα χρυσοκέντητο Σταυρό. Όταν απεβίωσε ο Αρσάκης, στις 16 Ιουλίου του 1874 στο Βουκουρέστι, το συμβούλιο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας όρισε πένθος 40 ημερών σε όλο το προσωπικό του Αρσακείου και του έκανε μνημόσυνο στην Μητρόπολη Αθηνών.

Ο 19ος αιώνας είναι ο αιώνας της επιστροφής του ελληνικού έθνους στο προσκήνιο της Ιστορίας.

Συνοδεύτηκε μάλιστα από την εμφάνιση του φαινομένου των εθνικών ευεργετών, οι οποίοι ήταν πάρα πολλοί, πρόσφεραν πάρα πολλά, έδρασαν μάλιστα συντονισμένα σε πολλές περιπτώσεις υπέρ του ελληνικού έθνους ώστε οι ιστορικοί ομιλούν για ένα πραγματικό κίνημα εθνικής ευεργεσίας.

Το Μέγαρο του Αρσακείου, σε αυστηρό κλασικό ρυθμό και με λιτή διακόσμηση, κτίστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου.

————————————————–

Διαβάστε συγκλονιστικά άρθρα και για άλλους Εθνικούς μας ευεργέτες

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΖΑΠΠΑΣ: Αυτός έβαλε την βάση για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες. https://bit.ly/2YGsXoO

ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΥΓΓΡΟΣ: Ο λωποδύτης φιλάνθρωπος https://bit.ly/2t7a2Vu

ΣΙΜΩΝ ΣΙΝΑΣ: Δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα https://bit.ly/2MBTnl3

—————————-