Μια κοπέλα με απανωτούς νευρικούς κλονισμούς από απώλειες αγαπημένων προσώπων και με καταθλιπτικές περιόδους που οφείλονταν, κυρίως, στην σεξουαλική κακοποίηση που αυτή και η αδερφή της Βανέσσα υπέστησαν από τους ετεροθαλείς αδελφούς τους, την έφεραν στα όρια της.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής της επηρεάστηκε από αυτή τη δραστική ταλάντευση διάθεσης. Αν κι αυτές οι επαναλαμβανόμενες διανοητικές διαταραχές είχαν πολλές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή της, οι λογοτεχνικές δυνατότητές της παρέμειναν άθικτες. Οι σύγχρονες διαγνωστικές τεχνικές έχουν οδηγήσει σε μεταθανάτια διάγνωση διπολικής διαταραχής, ασθένεια που χρωμάτισε την εργασία, τις σχέσεις και τη ζωή της και την οδήγησε τελικά στην αυτοκτονία της.
Η Βιρτζίνια Γουλφ (Virginia Woolf), γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1882 και πέθανε στις 28 Μαρτίου του 1941. Υπήρξε σπουδαία Αγγλίδα μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, που θεωρήθηκε πρωτοπόρος στον 20ό αιώνα και μια από τους μέγιστους καινοτόμους στην Αγγλική γλώσσα. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου υπήρξε σημαντική μορφή στη λογοτεχνική κοινωνία του Λονδίνου. Τα διασημότερα έργα της είναι τα μυθιστορήματα Η κυρία Ντάλογουεη (Mrs Dalloway, 1925), Στο φάρο (To The Lighthouse, 1927), το Ορλάντο (Orlando, 1928), και το δοκίμιο Ένα δωμάτιο ολοδικό σου (A Room of One’s Own, 1929) με τη παροιμιώδη φράση της: «Μια γυναίκα πρέπει να έχει τα χρήματα και ένα δωμάτιο κατάδικό της, εάν πρόκειται να γράψει μυθιστοριογραφία».
Σύμφωνα με τα απομνημονεύματά της, οι ζωηρότερες μνήμες της παιδικής της ηλικίας δεν ήταν από το Λονδίνο αλλά από το Σεντ Άιβς στην Κορνουάλη όπου η οικογένεια περνούσε κάθε καλοκαίρι της μέχρι το 1895. Παντρεύτηκε τον συγγραφέα Λέοναρντ Γουλφ το 1912, τον οποίο αναφέρει κατά τη διάρκεια του δεσμού τους ως Αδέκαρο Εβραίο. Πολλοί βιογράφοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο γάμος δεν ολοκληρώθηκε ποτέ πλήρως, και ότι η σεξουαλικότητά της κατευθύνθηκε προς τις γυναίκες.
Ο ερωτισμός και οι γυναίκες
Συνεργάστηκαν επίσης επαγγελματικά, ιδρύοντας το 1917 τις εκδόσεις Hogarth Press που δημοσίευσαν στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος των έργων της. Το 1922 η Γουλφ συνάντησε τη Βίτα Σάκβιλ-Ουέστ. Μετά από ένα δειλό ξεκίνημα, συνήψαν σχέση που διάρκεσε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’20. Το 1928 η Γουλφ παρουσίασε τη φίλη της με το Ορλάντο. Το βιβλίο αυτό ο γιος της Βίτας, Νάιτζελ Νίκολσον, το έχει αποκαλέσει τη «μεγαλύτερη και γοητευτικότερη ερωτική επιστολή στη λογοτεχνία». Όταν τελείωσε ο δεσμός τους, παρέμειναν φίλες μέχρι τον θάνατο της Γουλφ. Άλλος δεσμός ήταν η Ματζ Βων, που αποτέλεσε την έμπνευση για το χαρακτήρα της «Κυρίας Ντάλογουεϊ».
Μετά από την ολοκλήρωση του τελευταίου (μεταθανάτια δημοσιευμένου) μυθιστορήματός της, έπεσε σε βαριά κατάθλιψη παρόμοια με την προηγούμενη. Ο πόλεμος και η καταστροφή των σπιτιών της στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια των αεροπορικών επιδρομών της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας, καθώς επίσης και η ψυχρή υποδοχή της βιογραφίας της από τον πρώην φίλο της Ρότζερ Φράυ επιδείνωσαν την κατάσταση, σε βαθμό που την κατέστησε ανίκανη να γράψει. Στις 28 Μαρτίου του 1941, υπό την επήρεια άλλης μιας νευρικής, καταθλιπτικής κρίσης, ρίχτηκε στον ποταμό Ουζ (Ouse), έχοντας βάλει στις τσέπες της πέτρες, και πνίγηκε. Το σώμα της βρέθηκε στις 18 Απριλίου και ο σύζυγός της την έθαψε κάτω από ένα δέντρο, στον κήπο του σπιτιού τους, στο Σάσσεξ.
Τα μυθιστορήματα της: The Voyage Out (1915), Night and Day (1919), Jacob’s Room (1922), Mrs. Dalloway (1925), To the Lighthouse (1927), Orlando: A Biography (1928), The Waves (1931), Flus: Α biography(1933), The Years (1937), Between the Acts (1941)
Με τον μεγάλο ποιητή T.S. Elliot και δεξιά με τον σύζυγό της Leonard Woolf
Πάρα πολλοί καλλιτέχνες εμπνευσμένοι από την φιγούρα αλλά και το πνεύμα της, της έφτιαξαν το πορτραίτο.
“Για να απολαύσουμε την ελευθερία πρέπει να ελέγχουμε τον εαυτό μας.” Virginia Woolf
Άρθρα και για άλλους συγγραφείς
Νίτσε: Ο πιο αμφιλεγόμενος φιλόσοφος https://bit.ly/3abmerQ
Ερρίκος Ίψεν: Ψυχογράφησε τις γυναίκες https://bit.ly/2JdO7W5
Knut Hamsun: Έγινε φιλο-Nazi, έκαψαν τα βιβλία του… https://bit.ly/3dkfw4y
Ernest Hemingway: The Legend https://bit.ly/3bszCYX
Agatha Christie: Η βασίλισσα του εγκλήματος https://bit.ly/2UPQa7W
Ian Fleming: Ο πατέρας του James Bond https://bit.ly/31XnH1I
Kipling: Ο συγγραφέας των παιδικών μας χρόνων: https://bit.ly/2SoZ7U4
Maya Angelou: Γκαρσόνα, πόρνη, συγγραφέας https://bit.ly/38rUw9d
Jack Kerouac: Ποδοσφαιριστής, λαντζέρης και μεγάλος συγγραφέας https://bit.ly/2SJ4BYP
Emily Dickinson: Αναγνώριση μετά θάνατον https://bit.ly/2SopOs7
Sylvia Plath: Διπολική με τάσεις αυτοκτονίας https://bit.ly/2w9zldM
Patricia Highsmith: Μια λεσβία μισογύνης https://bit.ly/37nW2Yz
Colette: Φεμινίστρια, τσαμπουκάς και bisexual https://bit.ly/38sbrbU
J.D Salinger: Έχει γράψει ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία όλων των εποχών https://bit.ly/2HpAuk2
Edgar Allan Poe: Τρόμος, φαντασία και ρομαντισμός https://bit.ly/3bBfRiD
Simone de Beauvoir: Η «νυμφομανής λεσβία» https://bit.ly/2SMgfC2
Harold Pinter: “Οι Αμερικάνοι είναι μαζικοί δολοφόνοι” https://bit.ly/31Up3Ku
Αυτές ήταν οι αδελφές Brontë: https://bit.ly/2St1MMB
Λόρδος Βύρων: Ένας ροκ σταρ στον 19ο αιώνα https://bit.ly/2OTR4MQ
Jacqueline de Romilly: Η μεγαλύτερη Ελληνίστρια https://bit.ly/2UNu321
