Η Χρυσηίδα Δημουλίδου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, είναι γνωστή στον κόσμο της λογοτεχνίας και, όχι μόνο. Πριν από μια επταετία της είχα κάνει μια συνέντευξη έχοντας ενθουσιαστεί που μια γοητευτική γυναίκα έχει παράλληλα και «αντρικό» μυαλό δίχως να διστάζει να πει τη γνώμη της και να τα βάλει με τους δυνατούς.
Με την έκδοση του καινούργιου της βιβλίου, το αστυνομικό θρίλερ «ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ Νάνου», βρέθηκε ακόμη μια φορά στην κορυφή της των best sellers. Της ζήτησα να τα ξαναπούμε και να μιλήσουμε όχι μόνο για το βιβλίο αλλά και για κάποιες δηλώσεις της που καλώς ή κακώς εξόργισαν κάποιους που της έκαναν λεκτικές επιθέσεις, οι οποίες έφθασαν να γίνουν μέχρι και απειλές κατά της ζωής της.
Ας δούμε λοιπόν τι μου είπε
Χρυσηίδα μου που σε πετυχαίνω; Γειά σου Νίκο μου, στο σπίτι μου στην Μύκονο.
Πως περνάς, πως είναι τα πράγματα φέτος στο νησί με τον κορονοϊό; Είναι λίγο καλύτερα από πέρυσι, ο κόσμος είναι πιο χαλαρός αλλά γενικά προσέχουν όλοι. Εγώ προσωπικά ασχολούμαι όπως πάντα με το σπίτι και τον κήπο μου, κάνω κανονική δουλειά κηπουρού, διαβάζω, γράφω και κάπου-κάπου κάνω βολτίτσα στη Χώρα, έτσι για να δω ένα άνθρωπο, να μιλήσω. Μπορεί να μη φαίνεται, όμως η ζωή μου εδώ είναι απλή δίχως τα τρελά γλέντια του παρελθόντος, όχι γιατί το επιβάλει ο κορονοϊός, αλλά επειδή κι εγώ αναζητώ πιο ήρεμα πράγματα.
Διάβασα πρόσφατα μια πολύ αιχμηρή συνέντευξη σου όπου τα λες χύμα και τσουβαλάτα ως συνήθως. Σ’ αρέσει να προκαλείς ή απλά θέλεις να βάζεις τα πράγματα στην θέση τους; Το μόνο που ΔΕΝ θέλω, είναι να προκαλώ. Δεν το ήθελα ποτέ αλλά με αναγκάζουν να είμαι αιχμηρή. Ότι γράφω γίνεται συνειδητά κι αν κάποιοι δεν ομιλούν καλά τα Ελληνικά και αδυνατούν να καταλαβαίνουν το βαθύτερο νόημα του λόγου μου ή παραποιούν επίτηδες τα λεγόμενά μου, δεν ευθύνομαι εγώ. Βρίσκομαι πλέον σε φάση πλήρους ωριμότητας και τα comme Il faux τα κρατώ για τα επίσημα σαλόνια. Όταν με ενοχλεί κάτι θα πω την άποψη μου όπως θα μίλαγα σ’ ένα φίλο, δίχως ενδοιασμούς. Αν λοιπόν αισθανθώ ότι με προκαλούν, δεν θα διστάσω να κατέβω στο δικό τους επίπεδο και να τους απαντήσω στη δική τους γλώσσα γιατί είναι η μόνη που αντιλαμβάνονται.
Η δολοφονία της Καρολάϊν
Όπως κι εσύ γνωρίζεις, πολύς κόσμος εξοργίστηκε μαζί σου όταν τοποθετήθηκες δημόσια υπέρ της εκδοχής της «εν βρασμώ ψυχής» τέλεσης της δολοφονίας της Καρολάιν από τον καθ’ ομολογίαν δράστη – τον σύζυγο της… Είδες ακόμη κι εσύ ένας έξυπνος άνθρωπος με πείρα, επαναλαμβάνεις τις βλακείες που λένε δίχως να έχεις διαβάσει αυτά που έγραψα εγώ. Αν τα διάβαζες, θα διαπίστωνες πως ποτέ μου δεν πήρα το μέρος του δολοφόνου, ούτε γι αστείο.
Μα μου έκανε εντύπωση, γιατί ξέρω πως εσύ μάχεσαι υπέρ της γυναίκας. Πες μου τότε πως πήραν τα πράγματα αυτήν την άσχημη τροπή; Θέλω λίγο να σταθώ περισσότερο εδώ, γιατί το θέμα είναι σοβαρό. Η δολοφονία αυτή έγινε στις 11 Μαϊου κι όταν την επομένη, 12 Μαϊου, το άκουσα στις ειδήσεις και ανάφεραν πως ήταν οι κλέφτες που διέπραξαν τον φόνο και βρήκαν το σκυλί του σπιτιού απαγχονισμένο, ήμουν η πρώτη που έκανα ανάρτηση στο facebook – και υπάρχει φυσικά η ανάρτηση – πως η δολοφονία έγινε εκ των έσω, υπονοώντας τον σύζυγο. Ήμουν 99% βεβαία ότι το έκανε αυτός για έναν απλό λόγο. Ένα σκυλί που είναι γεννημένος φύλακας, θα ξεσήκωνε τον κόσμο με το που οι κλέφτες θα έφταναν έξω από την αυλή, πολύ περισσότερο να μπουν μέσα από το παράθυρο του υπόγειου, το οποίο, τι περίεργο παραβιάστηκε από μέσα κι όχι από έξω και να τους επιτρέψει να το πλησιάσουν και να το σκοτώσουν. Σκέφτηκα λοιπόν, πως το σκυλί γνώριζε αυτόν που το σκότωσε. Ύστερα με τον που τον είδα στην πρώτη συνέντευξη που έδωσε με το βλέμμα να αποφεύγει την κάμερα – δείγμα ενοχής – με τον λαιμό και χέρια του πεντακάθαρα από μελανιές, ενώ δήλωσε πως πάλεψε για τη ζωή της γυναίκας του, η οποία ενώ γνώριζε πολεμικές τέχνες δεν φαινόταν πουθενά να αντέδρασε, συν πολλά άλλα, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό. Πέρασε βέβαια από τη σκέψη μου η παρουσία συνεργατών όμως ο τρόπος που δέθηκε φανέρωνε πως το έκανε μόνος του.
Κι’ αυτά σε έπεισαν να πεις πως το έγκλημα δεν ήταν προμελετημένο; Μα ήταν η πιο ηλίθια σκηνοθεσία που θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος που έχει προσχεδιάσει ένα έγκλημα. Πολλά τα λάθη, γι’ αυτό και θεώρησα πως δεν ήταν προσχεδιασμένο. Για μένα, αυτός λειτούργησε κάτω από πανικό και πίεση χρόνου γι’ αυτό έκανε τόσα «σκηνοθετικά» λάθη. Τότε λοιπόν με έβρισαν κάτω από την ανάρτηση και με κατηγόρησαν πως συκοφαντώ έναν αθώο οικογενειάρχη και πατέρα, που έχασε τη γυναίκα που λάτρευε. Κι όταν ομολόγησε τη δολοφονία, έκανα κι άλλη ανάρτηση όπου σχολίασα ότι πρέπει να καταδικαστεί εφόρου ζωής – υπάρχει κι αυτή στο f/b, δεν διέγραψα τίποτε. Και φυσικά όπως όλη η Ελλάδα άρχισα να παρακολουθώ κάθε αναφορά στο έγκλημα προσπαθώντας να καταλάβω μέσα από συνεντεύξεις οικείων του και ειδικών και φυσικά τις αναφορές της αστυνομίας που ενώ ήξεραν από το πρώτο 24ωρο ότι είναι αυτός, προσπαθούσαν να τον έχουν από κοντά και να τον «ψαρέψουν», διότι δεν είχαν τα στοιχεία που ήθελαν.
Φταίει και η τηλεόραση με όλα αυτά που έλεγαν όλη μέρα. Ακριβώς! Και επειδή γινόταν όλη μέρα, για πολλές μέρες τηλεοπτικό «πανηγυράκι», σε κάθε πάνελ ο καθένας έλεγε τα δικά του, έκανα μια ανάρτηση με σκοπό να κατηγορήσω τα πάνελ, όχι τα ειδησεογραφικά. Έγραψα λοιπόν και ανέφερα πως για μένα η δολοφονία δεν είχε προσχεδιαστεί, υπήρχε ένταση μεταξύ τους από καιρό όμως κάτι πρέπει κάτι να ειπώθηκε εκείνο το βράδυ που πυροδότησε την απόφαση του πιλότου να την σκοτώσει. Προς το παρόν δεν ξέρουμε τι ελέχθει γιατί ο δολοφόνος δεν έχει δώσει απαντήσεις ακόμη. Πάντως πολλά απ’ όσα ειπώθηκαν από τάχα ειδήμονες, αποδείχτηκε πως ήταν μπαρούφες, ενώ πολλά από αυτά που έγραψα εγώ αποδείχτηκαν αλήθειες. Στην τελική υποστηρίζω ότι πρέπει να καταδικαστεί με την πιο αυστηρή ποινή. Καμία δικαιολογία – κανένα ελαφρυντικό, έτσι για να μάθουν οι άνδρες ότι η ζωή της γυναίκας τους και οποιασδήποτε ανυπεράσπιστης γυναίκας, δεν είναι δική τους απόφαση!
Αν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί τότε έγινε αυτός ο κακός χαμός ώστε να φτάσουν μέχρι απειλές κατά της ζωής σου; Διότι όταν ένας εγκέφαλος είναι «καμένος» ή εμμονικός, γίνεται και επικίνδυνος. Γιατί κάποιοι με έχουν «στόχο». Σηκώθηκε μια αναίτια θύελλα κατηγοριών εναντίον μου, παραβλέποντας όλες τις προηγούμενες αναρτήσεις μου και ξεκίνησε μια επίθεση άνευ προηγουμένου κατηγορώντας με για «ξέπλυμα δολοφόνου». Έτσι παρασύροντας και άλλους που δεν είχαν ιδέα ποια είμαι, οι περισσότεροι troll, άρχισαν να με βρίζουν και να απειλούν την ζωή μου. Κι ενώ έκανα εκ νέου ανάρτηση με τα link όλων των προηγούμενων αναρτήσεων μου κατά του δολοφόνου στην επίσημη σελίδα μου ΕΔΩ https://www.facebook.com/photo/?fbid=347215426762871&set=a.488700298132573 ουδείς μπήκε στον κόπο να τα διαβάσει κι αν τα διάβασε, τα αγνόησε. Άσε που τα περισσότερο υβριστικά σχόλια δεν ήταν για τον δολοφόνο αλλά αφορούσαν τα βιβλία μου που είναι για… πέταμα. Με τα βιβλία είχαν θέμα όχι τον δολοφόνο, επιδιώκοντας να καταποντιστεί το νέο μου βιβλίο.
Μίλησαν όντως ότι κάνεις «ξέπλυμα» του δολοφόνου; Ξέρεις τι θα πει ξέπλυμα δολοφόνου; Ότι γνωρίζω από πρώτο χέρι πως ο δείνα διέπραξε φόνο και τον καλύπτω δηλώνοντας ευθαρσώς ότι είναι αθώος. Εγώ δεν κάλυψα κανένα, μίλησα βάση γεγονότων και γνώσεων που έχω αφού ασχολούμαι με το έγκλημα εδώ και χρόνια, έχω παρακολουθήσει μαθήματα κοινωνικής συμπεριφοράς και body language, έχω διαβάσει σχεδόν όλες τις βιογραφίες των πιο επικίνδυνων παγκοσμίως serial killers και όλα αυτά πριν αρχίσω να γράφω, πάντα με ενδιέφερε η σκοτεινή πλευρά ενός μυαλού. Αν την επίμαχη ανάρτηση την έκανε κάποιος άλλος, κανείς θα έδινε σημασία. Δεν είναι τι γράφω, αλλά ότι το υπογράφω εγώ…
Η Σαλαμίνα και τα κεφτεδάκια
Όλο αυτό που έγινε σε ανάγκασε να ματαιώσεις και κάποιες εκδηλώσεις για την παρουσίαση του βιβλίου σου γιατί όπως είπες δέχτηκες απειλές για την ζωή σου. Δηλαδή; Τόσο εγώ όσο και ο εκδοτικός μου οίκος «Ψυχογιός» δεχτήκαμε τέτοια λυσσαλέα λεκτική επίθεση που τα έχασα γιατί κατάλαβα πως είχα να κάνω πλέον με μια παράνοια και με εν δυνάμει επικινδύνους ανθρώπους. Έχω φωτογραφήσει όλα τα μηνύματα μαζί με τα προφίλ τους, ψεύτικα ή αληθινά και τα έχει η δικηγόρος μου. Μετά από σκέψη και τη σύμφωνη γνώμη του εκδοτικού, ματαίωσα την πτήση μου στην Θεσσαλονίκη μαζί και την παρουσίαση μου στην έκθεση βιβλίου, όπως και τον γάμο του αγαπημένου μου ανιψιού στις Σέρρες, φοβούμενη για τραμπουκισμούς.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σε κάποιο σημείο του βιβλίου σου τα βάζεις και με την Σαλαμίνα και τον κόσμο που ζει ή παραθερίζει εκεί, με αποτέλεσμα να είσαι persona non grata δηλαδή πρόσωπο ανεπιθύμητο για το νησί. Γιατί σε πείραξε η Σαλαμίνα που είναι ένα ταλαίπωρο νησί που κάνουν τις διακοπές τους κυρίως οι φτωχοί κάτοικοι της Β’ Πειραιά; Ευτυχώς που συνέβη και αυτό για να αντιληφθεί επιτέλους κόσμος πως είμαι «στόχος» συκοφαντίας, διότι παρόμοιο ρεπορτάζ δεν έχει γίνει στα παγκόσμια ειδησεογραφικά χρονικά, ένας συγγραφέας να κατηγορηθεί για λόγια και πράξεις των ηρώων του. Είμαστε τελικά «ξεχωριστός» λαός …
Δηλαδή, δεν κατηγόρησες εσύ τη Σαλαμίνα; Με το νησί δεν έχω απολύτως τίποτε, καμιά άσχημη γνώμη, το αντίθετο. Δεν κατηγόρησα ποτέ την Σαλαμίνα, εγώ. Απλά, ένα πρόσωπο στο βιβλίο μου, η Ράνια Καλλιγέρη, λέει σε 3 μόνο σειρές πως δεν θέλει να πάει διακοπές στην Σαλαμίνα επειδή εκεί πηγαίνουν οικογένειες με ταπεράκια στην παραλία. Και να φανταστείς το έγραψα για να την κάνω αντιπαθή στο αναγνωστικό κοινό. Ε, βγήκε η εφημερίδα «Espresso» και με έκανε πρωτοσέλιδο, με πηγαίους τίτλους πως η σνομπ μπεστ-σελερίστρια Δημουλίδου είναι persona non grata στη Σαλαμίνα και ζήτησε μάλιστα να πει τη γνώμη της και η Πρόεδρος Συλλόγου Εμπόρων της Σαλαμίνας που με τη σειρά της με κατηγόρησε ότι έπληξα εμπορικά το νησί. Παράβλεψαν άπαντες τα πολύ σημαντικά μηνύματα του βιβλίου κι έμειναν στα ταπεράκια με τα κεφτεδάκια. Τι πιο ωραίο να τρως τα δικά σου κεφτεδάκια από ταπεράκια, δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται το κακό.
Και τελικά τι έγινε; Μίλησα και με την πρόεδρο του συλλόγου εμπόρων και με τον δήμαρχο του νησιού, τον κύριο Γιώργο Παναγόπουλο, ο άνθρωπος κόντεψε να βάλει τα γέλια με αυτά που άκουσε – και ως δικηγόρος που είναι – πήρε φυσικά το μέρος μου και με κάλεσε στο νησί. Επίσης μίλησα με τον δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ στην εφημερίδα και αφού του εξήγησα, τον παρακάλεσα να επανορθώσουν και να ζητήσουν συγγνώμη. Δεν το έκαναν, οπότε αποστέλλω εξώδικο και, αν δεν απολογηθούν για την προσβολή που μου έγινε, θα πάμε δικαστικά με χρηματική αποζημίωση που θα δοθεί η μισή στους πληγέντες της Ευβοίας και άλλη μισή στην κόρη της Καρολάιν διότι έκαναν αναφορές, δύο φορές, πάνω στο θέμα των Γλυκών Νερών, όπου εμμέσως πλην σαφώς μιλούν για ξέπλυμα δολοφόνου. Και όποιος τολμήσει να με κατηγορήσει ψευδώς, πλέον θα με βρίσκει μπροστά του!
Μίλησες πριν για τα μηνύματα του βιβλίου. Για πες… Στο νέο μου βιβλίο, σχεδόν 800 σελίδων – περνούν τεράστια μηνύματα για πολλά σοβαρά κοινωνικά θέματα όπως για τα ΑμεΑ, για την δικαστική πλάνη, το σχολικό bullying, για την σκοτεινή πλευρά του facebook και γενικά του ίντερνετ και πολλά άλλα.
Πόσα χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που ασχολήθηκες με μυθιστόρημα αστυνομικού τύπου; Δεν πέρασε πολύς καιρός, τα τελευταία βιβλία μου έχουν όλα πάνω κάτω αστυνομική χροιά. Φαίνεται το έχω στο αίμα μου, ασχολούμαι πολύ με το έγκλημα…
Ο χώρος των βιβλίων
Είσαι περίπου 25 χρόνια στο χώρο των εκδόσεων και έχεις βγάλει πολλά βιβλία. Δουλεύεις πολύ κι’ έχεις ασχοληθεί με μυθιστορήματα αστυνομικά, κοινωνικά, κωμωδίες, δοκίμια, ποίηση, παιδικά μέχρι και θεατρικά έργα και σενάρια έχεις γράψει. Τι είναι αυτό που σε γοητεύει στην συγγραφή; Είναι έρωτας με πάθος, δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Είναι αυτό που παθαίνει ένας άνθρωπος όταν βρίσκει τον μεγάλο έρωτα της ζωής του και τρελαίνεται όταν είναι μαζί του και υποφέρει όταν δεν είναι μαζί. Όταν γράφω μεταφέρομαι σε άλλη διάσταση, όλα όσα κάνουν οι ήρωες τα βιώνω κι εγώ παίζοντας όλους τους ρόλους με την ίδια ένταση, τον καλό ή κακό χαρακτήρα, το θύμα, τον δολοφόνο, την μάνα ή το παιδί. Αν δεν μπω στον ρόλο δεν μπορώ να αποδώσω, δεν υπάρχει η ένταση που θέλω, φαίνεται ψεύτικο.
Είναι αλήθεια πως η μεταγραφή σου στις εκδόσεις Ψυχογιός ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη μεταγραφή στον χώρο του Ελληνικού βιβλίου; Ναι, ήταν, με την διαφορά πως εγώ χρυσοπλήρωσα αυτή τη μεταγραφή (γέλια). Για να καταλάβεις, από τον εκδότη δεν πήρα ούτε ένα σεντ. Καμία προκαταβολή και τα ποσοστά που μου δόθηκαν ήταν κατά 5% λιγότερα από εκείνα που έπαιρνα στον πρώην εκδότη μου. Πληρώθηκα μήνες μετά την έκδοση του βιβλίου μου σύμφωνα με το συμβόλαιό μου και όλα αυτά τα χρόνια που συνεργαζόμαστε δεν πήρα ποτέ προκαταβολή για κανένα έργο που παρέδωσα. Αντίθετα χρυσοπλήρωσα δικηγόρους διότι ο πρώην εκδοτικός, μου έκανε δικαστήρια – επειδή έφυγα – που κράτησαν 9 χρόνια. Τα κέρδισα όλα. Αλλά είπαμε, ο κόσμος ότι διαβάζει το πιστεύει, μάλιστα με κατηγόρησε τότε κάποια δημοσιογράφος πως θεωρώ την συγγραφή ποδόσφαιρο και απαιτώ για μεταγραφές, τεράστια ποσά. Αυτοί είμαστε οι Έλληνες, απληροφόρητοι, ανεύθυνοι, με το κατηγορώ στο στόμα. Είμαι πολύ υπερήφανη που δεν ανήκω σ’ αυτή την κατηγορία, είμαι ένας πολύ πειθαρχημένος άνθρωπος και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι συνεργάτες και φίλοι, εργασιομανής και τυπική, σε σημείο κακουργήματος. Δεν ζήλεψα ποτέ την επιτυχία του άλλου, αντίθετα τον θαύμασα και προσπάθησα να μιμηθώ. Ούτε λεφτά του άλλου και παλάτια ζήλεψα, ούτε την καλή του τύχη και αναγνώριση. Ο καθένας έχει τη δική του πορεία και πληρώνει το ανάλογο τίμημα. Γι’ αυτό έφτασα εδώ που έφθασα ολομόναχη, από το μηδέν. Τίποτε δεν είναι τυχαίο, δεν φτάνει μόνο ένα απλό ταλέντο, θέλει δουλειά, συνεχόμενη και πολύ σκληρή δουλειά.
Φαντάζομαι πως η καραντίνα λόγω της πανδημίας και η απομόνωση μας στα σπίτια μας ήταν η καλύτερη σου έτσι; Μπόρεσες να συγκεντρωθείς και να γράψεις; Βομβαρδισμός να γίνεται, σε μπουντρούμι να με κλείσεις, εγώ θα γράψω…σου είπα μεταφέρομαι σε άλλη διάσταση. Όμως επειδή είχα άπλετο χρόνο κι ενώ δεν είχα σκοπό να παραδώσω βιβλίο, έγραψα δύο, «Το Ραγισμένο Είδωλο» και «Το Παιχνίδι του Νάνου» που έχουν πια εκδοθεί.
Προσωπικές λεπτομέρειες
Το έκανες το εμβόλιο; Ναι, το έκανα αν και αρχικά ήμουν διστακτική. Δεν γινόταν διαφορετικά. Η ιδέα των απαγορευτικών μέτρων με ενοχλούσε πολύ. Ύστερα άρχισαν να πεθαίνουν ξαφνικά από τον ίο άνθρωποι που γνώριζα ενώ ήταν πολύ καλά στην υγεία τους.
Τα καινούργια μέτρα για την νέα σεζόν, τα άκουσες; Τι έχεις να πεις που δεν είπαν τίποτα για τις εκκλησίες, τα μέσα μαζικής μεταφοράς κτλ. ενώ πάλι τα έβαλαν με την εστίαση και τους χώρους της τέχνης… Νίκο μου, ειλικρινά υπάρχουν πολλά ερωτηματικά πάνω σε κάποια θέματα που δεν μπορώ να τα καταλάβω. Πχ κατά την διάρκεια της καραντίνας στα σουπερμάρκετ γινόταν συνωστισμός την ίδια στιγμή που τα γυμναστήρια που για μένα είναι ναοί υγείας και καθαριότητας, έμειναν κλειστά σχεδόν ένα χρόνο. Αυτό ήταν παραλογισμός.
Πολιτικά που ανήκεις; Είσαι στον συντηρητικό ή τον προοδευτικό χώρο; Πάντα ήμουν ένα ελεύθερο πνεύμα αλλά με βαθιά συντηρητική βάση μέσα του…
Πες μας λίγα πράγματα για σένα και την καθημερινότητα σου. Πας σουπερμάρκετ, βάζεις πλυντήριο, σιδερώνεις, έχεις σχέση, έχεις φυτά, κατοικίδιο; Είμαι πολλές γυναίκες μαζί και περνάμε μια χαρά. Άλλη είναι στον κήπο να σκαλίζει και να φυτεύει, άλλη κάνει το νοικοκυριό, η άλλη διαβάζει και γράφει, άλλη είναι έξω και βολτάρει…Κάθε μέρα είμαι διαφορετική. Δεν έχω πρόγραμμα, μπορεί να τα κάνω όλα μαζί ή απολύτως τίποτε. Ζώα είχα πάντα αλλά τελευταία επειδή έχασα κάποια και έχω πάθει, δεν θέλω να συνδεθώ ξανά, αλλά φροντίζω τα αδέσποτα. Έχουμε 3 γάτες μόνιμες στην πολυκατοικία στην Αθήνα, επίσης φροντίζω τα αδέσποτα στη Μύκονο και Σέρρες γιατί διαμένω και στα 3 αυτά μέρη.
Η μουσική τι ρόλο παίζει στην ζωή σου; Τι ακούς σπίτι σου; Είναι η πρώτη κίνηση κάθε το πρωί. Συνήθως ακούω lounge, ethnic, κλασική, relax και τέτοια. Tα ελληνικά λαϊκά άσματα τα αποφεύγω, πάσχουν από στίχους, μιλούν τάχα για αγάπη, ενώ είναι ψυχαναγκασμός, να αγαπάς πχ κάποιον που δε σε θέλει και είναι με άλλον/η κι εσύ, εκεί, να σπαράζεις και να θες να γυρίσει…με τρελαίνει αυτό. Ελάχιστα πλέον τα καλά τραγούδια με δυνατό στίχο και μουσική όπως γινόταν παλαιότερα και γι’ αυτό έχουν μείνει διαχρονικά. Πόσο λατρεύω αυτά τα τραγούδια δε λέγεται. Επίσης λατρεύω τα παλιά ρεμπέτικα και τα δημοτικά και νησιώτικα. Έχω να πάω σε μπουζούκια σχεδόν 20 χρόνια.
Διάβασα μια ανάρτηση σου και έσκασα στα γέλια. Είπα μέσα μου, “είναι θεά η γυναίκα”. Λέω για το: Ηλικιακά, έχω κλείσει τα «μικροδείχνω» κι έχω μπει στα «δε σου φαίνεται». Χαχαχαχαχα! Σου αρέσει που μεγαλώνεις; Κοίτα, δεν μπορώ να πω πως τρελαίνομαι που «σουφρώνω» αλλά το παλεύω. Στην τελική, η υγεία είναι το πιο σημαντικό από όλα. Όμως εκείνο που μου αρέσει πολύ είναι το μυαλό που έχω τώρα και ο τρόπος που σκέφτομαι, πως αντιλαμβάνομαι τις προθέσεις κάποιου πριν καν εκείνος τις σκεφτεί, όμως δε μιλάω, κάνω τη χαζή, μέχρι να πάρω ανάποδες…
Φίλους έχεις; Μιλάω για αληθινούς φίλους, που μαζί τους λες τα πάντα, ακόμα και το πιο καλά κρυμμένα μυστικά… Ναι υπάρχουν 5 άνθρωποι όμως γενικά εδώ έχουμε ένα θεματάκι. Κάποτε, νεότερη, πίστευα πως είχα φίλους, πολλούς φίλους. Μεγαλώνοντας άρχισα να ανακαλύπτω πως ήταν γνωστοί, μη σου πω και εχθροί κι άρχισα να κλείνω πόρτες. Τώρα πια εμπιστεύομαι ελάχιστα άτομα, έχω μαζευτεί κι εγώ πολύ…Φίλο θεωρώ τον αδελφό μου που έχει τρέξει σε κάθε δύσκολη στιγμή μου και είναι εκεί να με ακούσει και να με αποδεχτεί με όλα τα λάθη μου. Τέτοιους φίλους θέλω.
Τελειώνοντας, και επειδή ξέρω πως το μυαλό σου δουλεύει ασταμάτητα, πες μου – έστω κάτι λίγο – με τι θα καταπιαστείς στο επόμενο βιβλίο σου; Θα είναι ερωτικό, κοινωνικό… Υπήρχαν δύο ιδέες στο μυαλό μου, όμως από προχθές έγιναν τρεις. Εδώ και μέρες ερχόταν στο μυαλό μου ένα γυναικείο ξένο όνομα, Αμπιγκέλ και δεν μπορούσα να καταλάβω τον λόγο, είναι και σπάνιο όνομα. Μέχρι που προχθές, βλέποντας ένα ντοκιμαντέρ για κάτι ανασκαφές σε κάποιο νησί, ήρθε η Αμπιγκέλ, η νέα ηρωίδα μου, μου χτύπησε την πόρτα και μου μίλησε για ένα μυστηριώδες νησί. Και από το πουθενά μου ήρθε κατεβατό ολόκληρη ιστορία του βιβλίου. Έγραψα μάλιστα και τον σκελετό. Δεν επιλέγω εγώ τους ήρωες μου εκείνοι έρχονται και με βρίσκουν. Δεν βιάζομαι όμως να ολοκληρώσω κάτι…
SHORT Bio: Η Χρυσηίδα Δημουλίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Μόλις αποφοίτησε, ήρθε στην Αθήνα και φοίτησε στην σχολή Αεροσυνοδών την Α.S.T. Αμέσως μετά προσλήφθηκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Το 1997 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο από τις εκδόσεις Λιβάνη και μέχρι το 2008 εξέδωσε 18 έργα. Από το 2009 μέχρι σήμερα συνεργάζεται με τις εκδόσεις Ψυχογιός όπου έχει εκδώσει συνολικά πάνω 15 έργα και με τις εκδόσεις Διάπλαση στην έκδοση παιδικών παραμυθιών. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει bestsellers. Είναι φανατική ζωόφιλος και οικολόγος και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά. Μότο της: «Σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο δίχως παράθυρα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
(8 Ιουλίου 2014) ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Η Χρυσηίδα Δημουλίδου γκαζώνει και τα χώνει!!! https://bit.ly/3DIy3EO
Διακοπές μ’ έναν συγκλονιστικό άντρα: https://bit.ly/2YlQPBW
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Καινούργια βιβλία (2021): https://bit.ly/3h2iPkl
Τα 13 καλύτερα Ελληνικά βιβλία των 10 τελευταίων χρόνων: https://bit.ly/375dLGg
10 απ’ τα καλύτερα βιβλία του 2020: https://bit.ly/3y426Di
Τα 10 πιο μοσχοπουλημένα βιβλία του κόσμου: https://bit.ly/35PQ1Xb
Οι 10 μεγαλύτεροι λογοτεχνικοί έρωτες όλων των εποχών: https://bit.ly/3fmyetU
Τα βιβλία με την μεγαλύτερη επιρροή: https://bit.ly/3nKd6kj
Τα καλύτερα βιβλία όλων των εποχών: https://bit.ly/378HbTM
Τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία: https://bit.ly/3pTfgA4
——————————————————–
