Την στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι νεκροί είχαν φτάσει τους 145, οι τραυματίες 5.000 και οι άστεγοι 300.000. Όλα αυτά στην κάποτε πανέμορφη Βηρυτό, μια πόλη στολίδι όχι μόνο για τον Λίβανο, αλλά για όλη την περιοχή – που παλιά την έλεγαν – το “Παρίσι της Μέσης Ανατολής”.
Μια πόλη με τεράστια ιστορία, με παράδοση, πόλη κοσμοπολίτικη, κομψή και με πολλούς Έλληνες. Στην Βηρυτό θα συναντήσεις τους ναούς του Διονύσου και του Διός, την ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, κοντά στην Πλατεία του Ρολογιού, που χρονολογείται από το 1767, ακόμα και το καμπαρέ Music Hall του Ελληνολιβανέζου Μισέλ Ελευθεριάδη στην παραλιακή.
Στις 4 Αυγούστου του 2020 σοκαρισμένος ο πλανήτης ενημερώθηκε για την μεγάλη καταστροφική φονική έκρηξη στη Βηρυτό, με νεκρούς, τραυματίες και άστεγους. Ένας απίστευτος καπνός σκέπασε την πόλη και κάλυψε τον ήλιο. Το ωστικό κύμα ήταν τόσο ισχυρό που διέλυσε τα πάντα στο πέρασμα του. Επικράτησε πανικός ενώ η έκρηξη έγινε αισθητή ακόμα και στην Κύπρο. Οι κάτοικοι είχαν την εντύπωση ότι έγινε σεισμός μεγέθους 4,5 Ρίχτερ. Καταστράφηκαν πολλά κτήρια και ιδιαίτερα το λιμάνι της Βηρυτού, όπου βυθίστηκε και ένα κρουαζιερόπλοιο.
Η ιστορία της πόλης με δυο λόγια
Η Βηρυτός είναι πρωτεύουσα του Λιβάνου, είναι το κεντρικό λιμάνι και η μεγαλύτερη πόλη της χώρας και πάρα πολύ κοντά στην Κύπρο (η Λάρνακα είναι 45 λεπτά πτήση). Ταλαιπωρημένη πόλη, που έχει δοκιμαστεί μέσα στους αιώνες και έχει καταστραφεί αρκετές φορές, ή από κατακτητές και πολέμους, είτε από εμφύλιους και σεισμούς.
Γεωγραφικά, βρέχεται από τη Μεσόγειο, είναι κάτω από τα βουνά του Λιβάνου, και έχει περίπου 2 εκατομμύρια κατοίκους. Είναι έδρα πολλών διεθνών οργανισμών, όπως της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τη Δυτική Ασία (ESCWA), ενώ ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας και η UNESCO, μαζί με την Ένωση Αραβικών Αερομεταφορέων επίσης έχουν την έδρα τους στη Βηρυτό καλύπτοντας τις αραβικές χώρες. Επίσης εκεί εδρεύει το Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, γνωστό και ως AUB.
Τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής αποτελούν το συγκλονιστικό Εθνικό Μουσείο, ο ορθόδοξος καθεδρικός ναός του Αγίου Γεωργίου, το τζαμί Μοχάμεντ Αλ Αμίν, η ρωμαϊκή αγορά και το Μουσείο Πετρωμάτων, καθώς και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της οικογένειας Sursock στο Ashrafieh (ή Achrafieh), μία από τις πιο παλιές συνοικίες της Βηρυτού.
Ο τίτλος του άρθρου λέει: “Η Βηρυτός ήταν πανέμορφη”. Δεν θέλω κάθόλου να σας δείξω φωτογραφίες πως είναι τώρα μετά την καταστροφική έκριξη.
Η Βηρυτός είναι μια πόλη που είναι και χριστιανική, και μουσουλμανική και αραβική, και μεσογειακή και ευρωπαϊκή. Πάντα ήταν ανοιχτή σε όλα.
Η Βηρυτός είναι η πόλη των αντιθέσεων, εκεί όπου ο μιναρές του τεμένους βρίσκεται στο ίδιο κάδρο με τον σταυρό της χριστιανικής εκκλησίας και τα λαβωμένα από τους βομβαρδισμούς και τις σφαίρες τσιμεντένια κουφάρια συνυπάρχουν με εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και πολυτέλειας νεόδμητα πολυώροφα κτίρια, αλλά και τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα από τις δεκαετίες του ’50 και ’60.
Μετά από τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο του 1975, όταν η Βηρυτός ήταν ακόμη γνωστή ως το «Παρίσι της Μέσης Ανατολής», προσελκύοντας το διεθνές jet set, έγιναν τιτάνιες προσπάθειες ανοικοδόμησης της πόλης.
Η Βηρυτός είναι μια πόλη που έχει ιστορικό, αρχιτεκτονικό, αρχαιολογικό, γαστρονομικό και οινολογικό ενδιαφέρον.
Σε παλιά κομψά κτίρια θα βρει κανείς από καταστήματα μέχρι καφενεία, όπως εδώ, το Kalei Coffee.
