Η Παξινού της Ιταλίας

Άλλοι λένε ότι είναι η Παξινού της Ιταλίας, κι’ άλλοι την θεωρούν μία και μοναδική. Αν ρίξετε μια ματιά στις ταινίες και στις συνεργασίες της – με τους πιο απαιτητικούς σκηνοθέτες – θα καταλάβετε πολλά. Κυρίες και κύριοι αυτή είναι η Άννα Μανιάνι.

Η Anna Magnani, γεννήθηκε και πέθανε στην Ρώμη (7 Μαρτίου 1908- 26 Σεπτεμβρίου 1973), μεγάλη μορφή του Ιταλικού θεάτρου και του κινηματογράφου. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς του 20ου αιώνα και κατά καιρούς την έχουν αποκαλέσει «στοιχειό της Φύσης», «λύκαινα» και «εκρηκτική σαν ηφαίστειο». Κατά την πολυετή καριέρα της ανανέωσε τη φιγούρα της γυναίκας ηθοποιού και, μέσα από τη δύναμη της ερμηνείας της, άλλαξε τα καλλιτεχνικά στερεότυπα της εποχής της. Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Ιταλούς σκηνοθέτες της εποχής της: Roberto Rossellini, Pier Paolo Pasolini και Luchino Visconti.

Το επώνυμό της, της το χάρισε η μητέρα της, μοδίστρα στο επάγγελμα, ενώ η ταυτότητα του πατέρα της είναι υπό αμφισβήτηση. Κατά άλλους επρόκειτο για έναν Αιγύπτιο αγνώστων στοιχείων, κατά άλλους για έναν αυστριακό σύντροφο της μητέρας της, με τον οποίο συζούσαν στην Αλεξάνδρεια. Η Άννα τελικά επέστρεψε στην Ιταλία όπου και ανατράφηκε από τους παππούδες και τους θείους της. Κατά την παιδική της ηλικία έπαιζε συχνά στους δρόμους όπου και απέκτησε σκληρή προσωπικότητα, μαθαίνοντας παράλληλα τη λεγόμενη «γλώσσα του δρόμου». Για μία περίοδο φοίτησε εσώκλειστη σε σχολείο το οποίο λειτουργούσαν καλόγριες. Παράλληλα έμαθε να παίζει πιάνο και να τραγουδά, φοιτώντας στο ωδείο της Ακαδημίας της Αγίας Καικηλίας.

Όταν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε της χρόνια, επηρεασμένη από το γεγονός ότι μεγάλωσε ανάμεσα σε δυναμικές και ανεξάρτητες γυναίκες, αποφάσισε να εργαστεί ώστε να κερδίζει μόνη τα προς το ζην.

Το ταλέντο της, της εξασφάλισε μια υποτροφία για δραματική σχολή. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της, συμμετείχε σε ένα περιοδεύοντα θίασο. Αυτό σήμαινε πως έπρεπε να εγκαταλείψει τις όποιες ανέσεις της ζωής της, να εγκαταλείψει το σπίτι της γιαγιάς της και να τριγυρνά από μέρος σε μέρος για τις ανάγκες των παραστάσεων. Τα επόμενα χρόνια έπαιζε ό,τι ρόλο έβρισκε διαθέσιμο, λαμβάνοντας ως αμοιβή τίποτε περισσότερο από 25 λίρες τη μέρα. Στην προσωπική της ζωή υιοθετούσε παράξενα και ατημέλητα ντυσίματα. Αγαπούσε πολύ τα ζώα, κατοικούσε σε φτηνές κατοικίες και έτρωγε ελάχιστα καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες καφέ και τσιγάρων.

Δουλεύοντας άρχισε να αναλαμβάνει σιγά σιγά και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε παραστάσεις και με τον περιοδεύοντα θίασο είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει ακόμη και στο εξωτερικό, ενώ από τις πολλές επαναλήψεις απομνημόνευσε πολλούς σημαντικούς ρόλους του θεάτρου. Όταν επέστρεψαν στην Γένοβα το 1929, η Άννα ήταν πλέον 21 ετών έχοντας μελετήσει πολύ, έτοιμη πλέον για έναν πραγματικά σημαντικά ρόλο.

Εκείνη την περίοδο απέσπασε την προσοχή ενός όμορφου σκηνοθέτη, του Γκοφρέντο Αλεσσαντρίνι, ερωτεύτηκαν και μετά από μια περίοδο συμβίωσης παντρεύτηκαν το 1933, αλλά τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Η Άννα επιθυμούσε να παλέψει για το γάμο της, ωστόσο οι σχέσεις τους σταδιακά χειροτέρεψαν και το ζευγάρι τελικά χώρισε το 1940 (ο γάμος ακυρώθηκε επίσημα το 1950). Μετά το γεγονός αυτό, ο χαρακτήρας της έγινε ακόμη πιο εκκεντρικός. Σύχναζε σε νυχτερινά κέντρα, κάπνιζε πούρα, με τα μαλλιά ακατάστατα και πάντα με εκρηκτικό ταπεραμέντο. Η διάθεσή της εναλλασσόταν από την οργή στη μελαγχολία. Χρησιμοποιούσε δε πολύ άκομψο και λαϊκό λεξιλόγιο.

Με τον πολυαγαπημένο της γιο Luca

Κατά την «άγρια» αυτή περίοδο ερωτεύτηκε παθιασμένα έναν όμορφο νεαρό ηθοποιό, τον Μάσσιμο Σεράτο. Καρπός του έρωτάς τους ήταν ο γιος της Τσελλίνο, τον οποίο αποκαλούσε χαριτωμένα Λούκα. Δυστυχώς ο Λούκα χτυπήθηκε από πολιομυελίτιδα, κάτι που την συνέτριψε και ορκίστηκε να του παρέχει την καλύτερη δυνατή θεραπεία και να τον βοηθήσει να ζήσει φυσιολογική ζωή. Έτσι και έπραξε.

Roberto Rossellini & Anna Magnani

Η στρατιά των θαυμαστών της συνέχιζε να αυξάνει, και οι Ρωμαίοι την αποκαλούσαν χαϊδευτικά «Νανναρέλλα». Το 1944 γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Roberto Rossellini. Η έλξη υπήρξε αμοιβαία με αποτέλεσμα να γεννηθεί ένα ειδύλλιο γεμάτο συγκρούσεις. Σύμφωνα με μαρτυρίες έφτασε στο σημείο να εκσφενδονίζει αντικείμενα εναντίον του, και εκείνος δήλωσε: «Γεννήθηκε μεταφέροντας το συκώτι της στα δόντια». Σαν καλλιτεχνικό ζευγάρι όμως διέπρεψαν, με τις συντονισμένες τους προσπάθειες να φέρνουν στο φως μια ταινία-σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου, ορόσημο του νεορεαλισμού, με τίτλο “Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη”.

Στην τελευταία σκηνή της ταινίας Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη , ενώ τρέχει πίσω από το όχημα που τον μεταφέρει μακριά φωνάζοντας το όνομά του, εκτελείται χωρίς οίκτο. Πρόκειται για μία από τις διασημότερες σκηνές του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Όταν ο Ροσελίνι γνώρισε την Ingrid Bergman θέλησε να κάνει μια ταινία μαζί της. Της έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα ρομαντικό δράμα με τίτλο «Stromboli». Κατά τη διάρκεια της ταινίας αναπτύχθηκε ειδύλλιο ανάμεσα στο σκηνοθέτη και την Σουηδέζα ηθοποιό. Όπως ήταν φυσικό η Μανιάνι εξοργίστηκε, κάτι που δεν διέφυγε της προσοχής του Τύπου. Παρά τις παρακλήσεις της, το ζήτημα αναφέρθηκε σε πολλά πρωτοσέλιδα ανά τον κόσμο. Τελικά ξέσπασε πόλεμος δηλώσεων ανάμεσα στους δύο που επεκτάθηκε και στον καλλιτεχνικό τομέα.

Με τον Tennessee Williams τους έδενε μια βαθιά φιλία

Ακολούθησαν κι’ άλλες ταινίες, κι’ άλλα βραβεία μέχρι που το 1950, ο Tennessee Williams, ο οποίος δήλωνε γοητευμένος από την προσωπικότητα της, έγραψε ένα θεατρικό έργο ελπίζοντας να την πείσει να υποδυθεί την κεντρική ηρωίδα, η οποία γράφτηκε στα μέτρα της. Ωστόσο η Μανιάνι, φοβούμενη ότι τα αγγλικά της δεν ήταν αρκετά καλά για μια παράσταση στο Broadway, αρνήθηκε. Τελικά το θεατρικό αυτό έργο με τίτλο “Τριαντάφυλλο στο Στήθος” μπήκε στο δρόμο της παραγωγής για τη μεγάλη οθόνη και αυτή τη φορά η Μανιάνι δέχτηκε με χαρά να παίξει. Οι υμνητικές κριτικές και τα βραβεία ήρθαν βροχή.

Στην Αμερική συνεργάστηκε με τους: George Cukor, Sydney Lumet, Marlon Brando, Anthony Quinn, Burt Lancaster κ.α.

Η Άννα Μανιάνι πάντα υπήρξε ανήσυχη για θέματα υγείας και είχε τη συνήθεια να κουβαλά μαζί ένα θερμόμετρο για να ελέγχει τη θερμοκρασία της. Σιγά σιγά η υγεία της άρχισε να χειροτερεύει και τελικά διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας. Οι τελευταίες τις ημέρες ήταν θλιμμένες, ωστόσο πλάι σε δικούς της ανθρώπους. Η ηθοποιός έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών στις 26 Σεπτεμβρίου 1973. Στο πλάι της βρίσκονταν ο πολυαγαπημένος γιος της, Λούκα, και ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, που είχε εξελιχθεί σε παλιό και ακριβό φίλο. Μετά την τελετή της κηδείας της και υπό τη συνοδεία μεγάλου πλήθους Ρωμαίων, τοποθετήθηκε στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Ροσελίνι. Σήμερα αναπαύεται στο νεκροταφείο της πόλης Σαν Φελίτσε Τσιρτσέο.

Στην Ιταλία τον Μάρτιο του 2008, εκατό χρόνια από τη γέννηση της, διοργανώθηκαν εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν της με το γενικό τίτλο Ciao Anna.

Με τον Pier Paolo Pasolini και δεξιά με τον Luchino Visconti. Την λάτρευαν και οι δύο.

Με την Monica Vitti

Με το Oscar της και δεξιά με την Marilyn Monroe.

Με τον Marlon Brando 

——————————————–

Πορτραίτα κι΄ άλλων μεγάλων πρωταγωνιστριών

Elizabeth Taylor: Ο μύθος https://bit.ly/38qE4Gd

Zsa Zsa Gabor: Δεν πρόλαβε να τα εκατοστίσει https://bit.ly/2HpfXfq

Vivien Leigh: Ήταν πανέμορφη, άρρωστη και λυσσασμένη! https://bit.ly/2Hr5sIc

Rita Hayworth: Πέθανε έχοντας Αλτσχάιμερ https://bit.ly/2Hr5QGE

Bette Davis: Ποια άλλη έχει 60 χρόνια καριέρα; https://bit.ly/38vdIms

Brigitte Bardot: Και ο Θεός έπλασε την γυναίκα https://bit.ly/2SLqyq6

Lauren Bacall: Το “βλέμμα” του Hollywood https://bit.ly/2SKfSbh

Ingrid Bergman: Την ερωτεύτηκε ο φακός https://bit.ly/2Hzyl5r

Lucille Ball: Η κωμικός των παιδικών μας χρόνων https://bit.ly/2uKkbeO

Η Gina Lollobrigida έγινε 92 ετών https://bit.ly/2wh9u3O

Joan Crawford: Η “σκύλα” του Hollywood https://bit.ly/3bAsUAM

Audrey Hepburn: Η επιτομή του στυλ https://bit.ly/2Hkr9K8

Ava Gardner: Το ωραιότερο ζώο του πλανήτη https://bit.ly/37lJUaE