Θα κάνουν «Πόθεν έσχες» στην εκκλησιαστική περιουσία και στους ιερείς;

…ή μόνο σε εμάς τους απλούς πολίτες που μας ξετινάζουν με φόρους και ΕΝΦΙΑ;

Θέλετε να μάθετε πως απέκτησε όλη αυτή την αμύθητη περιουσία η εκκλησία και να φρίξετε; Πάρτε υπογλώσσιο και διαβάστε.

Ένα ακόμη ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί με σαφήνεια είναι από που αποδεικνύεται ότι όλα αυτά τα χιλιάδες «φιλέτα» ακίνητα και κτήματα ανήκουν πράγματι στην Εκκλησία, όταν οι ημερομηνίες κτήσης τους προηγούνται της ιδρύσεως του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Ακούστε λοιπόν τι ισχυρίζονται. Επειδή η Εκκλησία υπήρχε όταν το κράτος δεν υπήρχε ακόμη, η χώρα θεωρητικά ανήκε στην Εκκλησία. Ως εκ τούτου οι «Άγιοι Πατέρες» έχουν συσσωρεύσει αμύθητες περιουσίες και θεωρούν ότι τους ανήκουν τα πάντα.

Η Εκκλησία άρχιζε να συσσωρεύει την τεράστια περιουσία της από την γέννηση του Βυζαντίου, κυρίως χάρις στην αριστοκρατική τάξη, που της δώριζε αβέρτα εκτάσεις γης. Αρχαιότερες ή νεότερες μονές γνώρισαν την απλόχερη γαλαντομία των βυζαντινών αυτοκρατόρων, ενώ άλλες πέτυχαν καταπληκτικά deal επί των Οθωμανών, που τους παραχωρούσαν γη και ύδωρ. Σήμερα η εκκλησία επαναφέρει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ξεχασμένα διατάγματα και διεκδικεί κολοσσιαίες εκτάσεις. Από τότε ο κλήρος «εκβίαζε» τον κόσμο και κυρίως τις θρησκόληπτες γυναίκες, λέγοντας τους: “Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε στους πτωχούς. Έτσι θα κερδίσετε το θησαυρό του ουρανού”. Και τις έπειθαν να μοιράσουν όλη τους την περιουσία στους φτωχούς, δήθεν.

Οι ρασοφόροι του 4ου αιώνα μ.Χ. στα πλαίσια και της επιβολής τού Χριστιανισμού, στρέφονταν με αρπακτική διάθεση στις περιουσίες των αλλόθρησκων και κυρίως κατά των Ελλήνων ελευθέρων αγροτών-μικροκαλλιεργητών, χρησιμοποιώντας ακόμη και δόλιους τρόπους. Σύμφωνα με τον ρήτορα Λιβάνιο, επικαλούμενοι τους νόμους του χριστιανού Ρωμαίου αυτοκράτορα Θεοδοσίου που απαγόρευαν στους Έλληνες να τελούν θυσίες στους πατροπαράδοτους θεούς τους, με ποινή κατάσχεσης της κινητής και ακίνητης περιουσίας, οι ρασοφόροι έκαναν το εξής: Καιροφυλακτούσαν και αν εντόπιζαν τίποτα χωρικούς να γιορτάζουν στην ύπαιθρο, ή δημόσια, και να ψήνουν κρέας στη σούβλα ή στα κάρβουνα, ευθύς αμέσως τους κατηγορούσαν ότι είχαν τελέσει παράνομη θυσία στους ελληνικούς θεούς. Αυτεπαγγέλτως ενεργοποιούνταν ο νόμος περί κατάσχεσης περιουσίας και οι καταδότες.

Oι ρασοφόροι, γίνονταν οι νέοι ιδιοκτήτες της γης, μετατρέποντας τους δυστυχείς χωρικούς ή σε δουλοπάροικους ή τους εξόριζαν μακριά από τη γενέθλια γη τους.

Ο Λιβάνιος τα καταγγέλλει αυτά στην επιστολή του με τίτλο «Υπέρ των ιερών», με αποδέκτη τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, στην οποία ικετεύει τον βασιλιά να αποδώσει δικαιοσύνη και να περιορίσει τις ασυδοσίες των χριστιανών ρασοφόρων εις βάρος των Ελλήνων. Του επεσήμανε μάλιστα ότι οι ρασοφόροι έκλεβαν τις εκτάσεις των Ελλήνων γεωργών, και ότι οι τελευταίοι ετοιμάζονταν να αντισταθούν για να προστατέψουν τη γη τους.

Με αυτές, λοιπόν, τις δόλιες μεθόδους η εκκλησιαστική περιουσία αυξήθηκε πάρα πολύ κατά τα χρόνια του Θεοδοσίου, ενώ πολλοί Έλληνες χωρικοί, υπό την απειλή να χάσουν τα κτήματά τους και να πεθάνουν από βέβαιη πείνα, αναγκάστηκαν να προσχωρήσουν στον Χριστιανισμό. Μια εικόνα για την, με κάθε τρόπο, οικονομική γιγάντωση της Εκκλησίας, παίρνουμε από ένα κριτικό κείμενο του Νικηφόρου Β΄ Φωκά, σχετικά με την ιδιοκτησία της εκκλησίας: «Σε ποιόν τάχα από τους πατέρες της εκκλησίας υπακούν ή από πού βρήκαν αφορμή για να φτάσουν σε τέτοια για αυτούς περιττά πράγματα και μάταιες επιθυμίες, ώστε να κατέχουν άπειρα πλέθρα γης, όμορφα οικοδομήματα, αγέλες ίππων και βοδιών και καμήλων, αναρίθμητα άλλα ζώα;»

Εντολή Χριστού δεν είναι να αποκτούμε υλικά αγαθά αλλά αντίθετα, να τα αποδιωχνούμε. Κι αν είναι δικός του λόγος, το “πουλάτε τα υπάρχοντά σας και δίνετε στους φτωχούς”, είναι φανερό ότι η κτήση τόσων αγαθών δεν ανταποκρίνεται σε τρόπο ζωής γεμάτο αρετή, αλλά προσιδιάζει σ’ έναν υλιστικό τρόπο ζωής, που, αλίμονο, ξεμάκρυνε από τα πνευματικά.

Ένα μεγάλο μέρος όμως αυτής της περιουσίας, ίσως το μεγαλύτερο, προέρχεται από δωρεές που έγιναν προς την Εκκλησία κατά την Τουρκοκρατία, για να μην πάρουν τα κτήματα οι κατακτητές. Οι Τούρκοι δεν σέβονταν την περιουσία των Ελλήνων αλλά σέβονταν την περιουσία της Εκκλησίας.

Έτσι η Εκκλησία εμφανίζεται ως θεματοφύλακας περιουσιών που της δόθηκαν από κατατρεγμένους Έλληνες για να τις φυλάξει και να τις διασώσει. Και μ’  αυτόν τον τρόπο πολλοί κατάφεραν να προστατέψουν τις περιουσίες τους, αν και αιώνες αργότερα εκ των πραγμάτων οι μονές τις καρπώθηκαν.

Με την αποχώρηση των Τούρκων από τα ελληνικά εδάφη, η Εκκλησία βρέθηκε να κατέχει τεράστιες εκτάσεις γης. Ήταν – και είναι – ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας, που με φεουδαρχικό τρόπο εκμεταλλευόταν τους φτωχούς αγροτικούς πληθυσμούς. Κάτω από το πρίσμα αυτό, το κράτος αναγκάστηκε με τις διάφορες αγροτικές μεταρρυθμίσεις να προχωρήσει στην απαλλοτρίωση και της εκκλησιαστικής γης. Για τις εκκλησιαστικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν κατά καιρούς δόθηκε φυσικά σαν αντάλλαγμα στην εκκλησία, χρηματική ή άλλου είδους αποζημίωση.

Βεβαίως, πέραν αυτών, μέρος της περιουσίας της Εκκλησίας, οφείλεται και στο επιχειρηματικό δαιμόνιο που ανθεί στους κόλπους της. Έτσι εκτός της οικονομικής εκμετάλλευσης, των περιουσιακών της στοιχείων (ενοίκια, αγοραπωλησίες, επενδύσεις κτλ.), σε πολλές περιπτώσεις γίνεται μια άνευ προηγουμένου μετατροπή της ίδιας της πίστης του ποιμνίου σε εμπορεύσιμο προϊόν. Διάφορα μοναστήρια έχουν εξελιχθεί κυριολεκτικά σε σούπερ-μάρκετ για τους επισκέπτες. Έτσι, εκτός από τα λαϊκά προσκυνήματα που διοργανώνονται με την έκθεση «ιερών κειμηλίων» (όπου φυσικά η τυφλή συνείδηση του πιστού, τον οδηγεί να καταθέσει τον οβολόν του), έχουμε τραγελαφικές περιπτώσεις, όπου:

• Υπάρχει μοναστήρι στο οποίο πωλούνται αντί 300 ευρώ παντοφλίτσες που είχαν φορεθεί στο σκήνωμα του αγίου!
• Σε άλλο μοναστήρι κυκλοφορούσε κάποιο… σκουφί, το οποίο είχε φορεθεί σε άλλο σκήνωμα αγίου και το οποίο, όποιος ήθελε απλά να το φορέσει για να πάρει… «ευλογία», έπρεπε να πληρώσει έως 1.000 ευρώ!

Έχετε φρίξει ε; Και εγώ τα ίδια. Και βέβαια αυτό το βαρέλι του αίσχους δεν έχει πάτο. Όλοι ξέρουμε πως μας συμπεριφέρονται οι παπάδες σε γάμους, βαφτίσια ή κηδείες. Δεν σε κοιτάνε ποτέ στο πρόσωπο. Πάντα κοιτούν τα χέρια σου, να δουν πόσα κρατάς να τους τα περάσεις με τρόπο και να τα τσεπώσουν. Μαύρα και αφορολόγητα πάντα!

Το «χοντρό» παιχνίδι κράτους και εκκλησίας το διαπιστώσαμε όλοι μας με το σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου, στο πρώην Άγιο Όρος. Και λέω πρώην γιατί μετά απ’ όλα αυτά δεν είναι πια … άγιο!

Ο Εφραίμ. Και μόνο που τον βλέπεις καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος μόνο «άγιος» ΔΕΝ είναι.

Οι παπάδες αρέσκονται να βρίσκονται ανάμεσα σε χρυσάφια και ασήμια.

Στο εξωτερικό είμαστε περίγελος… με το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας

Όλος ο κλήρος στολίζεται με χρυσά, ασημικά και πολύτιμες πέτρες. Άραγε έτσι τα είπε ο Χριστός; 

————————————————-

Κι’ άλλα άρθα σχετικά με τους παπάδες 

Τι σημαίνει «Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία»; https://bit.ly/32CGt0k

Εκκλησία: Ένας γιγάντιος χρηματοοικονομικός οργανισμός https://bit.ly/3bU3qyS

Γιατί η εκκλησία δεν βοηθάει με την αμύθητη περιουσία της; https://bit.ly/2y9es2x

Τα εκκλησιαστικά ακίνητα…. https://bit.ly/2HynTvr

Μεγαλοπαπάδες και δεσποτάδες! https://bit.ly/2gXTt86

Η «αγία» ημών εκκλησία… και η περιουσία της! https://bit.ly/2hxVEjo

Θα κάνουν «Πόθεν έσχες» στην εκκλησιαστική περιουσία και στους ιερείς; https://bit.ly/2iUTBJy

Εκκλησία και απάτες: Ευλόγησον! https://bit.ly/2Wp1CZo

Επιτέλους οι Θρησκευτικές τελετές στα σχολεία, πρέπει να τελειώσουν: https://bit.ly/2VQ6T7S

Φτύστε τους ομοφυλόφιλους https://bit.ly/2A9yA23

Άνθιμος υπερ Αμβρόσιου- Θεές!: https://bit.ly/2zrmWTc

Άνθιμος: Καλώς ήλθατε στον μεσαίωνα https://bit.ly/2Qiws0r

Παπάδες και σύμφωνο συμβίωσης: https://bit.ly/2X7D5VS