Κατά τη διάρκεια της χούντας ο Κώστας Πρέκας πήρε μέρος σε αρκετές κινηματογραφικές παραγωγές, εξυπηρετώντας κατά κάποιο τρόπο το τότε καθεστώς, στην προώθηση του λεγόμενου “Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού”. Δεν διστάζει μάλιστα ακόμα και σήμερα σε δηλώσεις και εμφανίσεις του στα ΜΜΕ, να λέει ότι παραμένει λάτρης εκείνης της περιόδου.
Παλικάρι από τα λίγα, λεβέντης, αθλητής, αρρενωπός, αλλά με γλυκιά φωνή και αβρούς τρόπους. Αλλά…. πάντα θα υπάρχει αυτό το “αλλά”, πάντα κάτι θα φταίει. Αυτό ακριβώς που εμπόδισε τον Κώστα Πρέκα να γίνει… Νίκος Κούρκουλος. Γιατί προς τα εκεί φανταζόταν τον εαυτό του…
Ο Κώστας Πρέκας γεννήθηκε στο Αιγάλεω στις 26 Αυγούστου του 1941. Κατά τη διάρκεια των νεανικών του χρόνων ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και διετέλεσε πρωταθλητής Ελλάδος ως καταδύτης του Ολυμπιακού. Στα 23 του (το 1964), ξεκίνησε να σπουδάζει υποκριτική στη «Σχολή θεάτρου» του Κ. Μιχαηλίδη. Τον ίδιο χρόνο, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θεατρικό “σανίδι” στο έργο “Τρεις αδελφές” του Τσέχοφ, μετέχοντας στο θίασο του Κώστα Μουσούρη.
Κατά την διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, ο Πρέκας έγινε σταρ και πρωταγωνιστής. Τάχτηκε με το πλευρό των χουντικών, οι οποίοι μην έχοντας καλλιτέχνες στην παράταξη τους, τον προώθησαν για να τον κάνουν με το έτσι θέλω πρωταγωνιστή. Να τον κάνουν τύπου Κούρκουλο. Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε σε περίπου 20 ταινίες, κάποιες από τις οποίες ήταν υπερπαραγωγές. Για την ερμηνεία του στην ταινία του Ντίμη Δαδήρα «Στα Σύνορα της Προδοσίας», τιμήθηκε με το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ του Ελληνικού Κινηματογράφου το 1968 (ντάλα χούντα).
Μια μεγάλη πρωταγωνίστρια, την οποία συμβουλεύομαι κατά καιρούς όταν κάνω αφιερώματα, δεν είχε να μου πει ούτε μία καλή κουβέντα για τον Πρέκα: “Ήταν πάντα δεύτερος. Όσο κι αν τον έσπρωχναν την εποχή της χούντας για πρώτο, αυτός δεν είχε ούτε λάμψη, ούτε ταλέντο.”
Στην διάρκεια της καριέρας του έχει κάνει ελάχιστο θέατρο, πολύ λίγη τηλεόραση και έχει παίξει σε 20 ταινίες.
Νεαρός, από την εποχή που ήταν πρωταθλητής στις καταδύσεις – τότε που όλες ήταν ερωτευμένες μαζί του.
Με την Μαίρη Χρονοπούλου στην “Ζούγκλα των πόλεων”. Ήταν εμφανής η προσπάθεια να γίνει τύπου “Κούρκουλος”!
Με την Κορίνα Τσοπέη, που επειδή είχε βγει Μις Υφήλιος, σώνει και καλά να την κάνουν ηθοποιό την κοπέλα…
Έξω απο τα στούντιο του Φίνου: Ζώρας Τσάπελης, Χρόνης Εξαρχάκος, Κώστας Πρέκας, Μαίρη Χρονοπούλου, Φιλοποίμην Φίνος, Ζωή Λάσκαρη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Νόρα Βαλσάμη, Ζωζώ Σαπουντζάκη.
Με την Μπέτυ Λιβανού, στον Επαναστάτη Ποπολάρο.
Εδώ δες… ο άλλος πεθαίνει στα χέρια του και ο Πρέκας κοιτάζει το άπειρο…..
Διαβάστε κι΄ άλλα αφιερώματα σε Έλληνες ηθοποιούς
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ: Ο σκληρός άντρας, ο λαϊκός https://bit.ly/2FHq6WG
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων https://bit.ly/2ZKPx1Q
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ: Έζησε μια ζωή αλήτικη… https://bit.ly/2OnRrNU
ΠΕΤΡΟΣ ΦΥΣΟΥΝ: Ο χαμηλών τόνων ηθοποιός https://bit.ly/2zOVz4p
ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ: Κρύφτηκε σε πηγάδι για να γλυτώσει https://bit.ly/34jR0ea
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ: Η περίεργη καριέρα του Βέγγου https://bit.ly/2ZOyTi1
ΠΕΤΡΟΣ ΛΟΧΑΪΤΗΣ: Σκοτώθηκε 43 ετών σε τροχαίο https://bit.ly/2BcOhdR
ΜΙΜΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΣ: Ποδοσφαιριστής και ηθοποιός https://bit.ly/2SzMwgE
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ: Ο ηθοποιός μυστήριο https://bit.ly/2T1a2lw
ΣΠΥΡΟΣ ΦΩΚΑΣ: Φουλ αρσενικό https://bit.ly/2uxT4B4
ΑΛΚΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΣ: Το πιο ωραίο ρεμάλι του σινεμά https://bit.ly/2uikKtK
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΑΒΑΣ: Γιατί δεν έγινε πρώτος των πρώτων; https://bit.ly/2h0zo3y
———————————————–
Αυτό που με εντυπωσιάζει με τα άρθρα που προβάλλονται είναι η ευστοχία τους. Πραγματικά δεν το είχε ο πρεκας. Η γοητεία είναι εκείνη που τραβάει τα βλέμματα. Ο μαγνητισμός του Κούρκουλου δεν είχε να κάνει μόνο με την ασυναγώνιστη εξωτερική του εμφάνιση αλλά και με έναν εσωτερικό παλμό που σε καθηλωνε. Το απόλυτο αρσενικό!
Σαν εμφάνιση δεν τον λες άσχημο,σαν ηθοποιός για μένα στομφώδης και αδιάφορος,κακός συνδιασμός.
προσωπικά μου άρεσε περισσότερο απο τον Κούρκουλο, σίγουρα ήταν πιο ωραίος σε εμφάνιση, ελληνική ομορφιά, και τον θεωρώ και πολυ καλό ηθοποιό έπαιζε με πάθος μερικές φορές λίγο υπερβολικό. Εξακολουθεί να μου αρέσει και το σκεπτικό του…ο Κούρκουλος ήθελε εξουσία ο Πρεκας ήταν λαός.