Αν και έχει διεθνή παρουσία, στην Ελλάδα λίγοι την ξέρουν. Έργα της παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στη Galleria Levi στο Μιλάνο το 1971. Τη δεκαετία του 1970 εξέθεσε στην Gallery Iolas τους Λευκούς Πίνακές της, οι οποίοι θεωρούνται πλέον από τα διασημότερα κομμάτια της δουλειάς της.
Αργότερα ασχολήθηκε με την αποτύπωση πτυχώσεων σε γύψο, μάρμαρο και μέταλλο, μεταφέροντας ένα προσφιλές της θέμα από τη ζωγραφική στη γλυπτική. Τη δεκαετία του 1980, κατά τη διαμονή της στη Νέα Υόρκη, οι πίνακές της χαρακτηρίζονται πιο «σκοτεινοί», ενώ τα πιο πρόσφατα έργα της είναι προσωπογραφίες ή εικόνες εμπνευσμένες από τη φύση.
Η Μαρίνα Καρέλλα γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1940 στην Αθήνα και είναι Ελληνίδα εικαστικός. Γονείς της ήταν ο βιομήχανος Θεόδωρος Καρέλλας και η Έλλη Χαλικιοπούλου. Είναι η σύζυγος του Πρίγκιπα Μιχαήλ της Ελλάδας, ο οποίος είναι διάσημος συγγραφέας.
Michel De Grèce και Μαρίνα Καρέλλα. Διαβάστε εδώ όλη την ιστορία τους: https://bit.ly/36AG6EA
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-3), έχοντας δάσκαλο τον Γιάννη Τσαρούχη. Συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, στην Ecole des beaux-arts (1963-5) και στο Σάλτσμπουργκ, στην Σχολή Kokoschka με δάσκαλο τον ίδιο τον σπουδαίο ζωγράφο Όσκαρ Κοκόσκα.
Η Μαρίνα Καρέλλα ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της το 1966, όταν παρουσίασε την πρώτη έκθεση ζωγραφικής της στο Φεστιβάλ των Δύο Κόσμων στην Ιταλία. Αμέσως έκανε εντύπωση και πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Όλοι εντυπωσιάστηκαν για την πρωτοτυπία του ύφους και των χρωμάτων της. Μορφές και τοπία που ξεπροβάλλουν αχνά, αλλά εκπέμποντας μια απίστευτη δύναμη και γοητεία. “Πρόκειται για ένα παιχνίδι ανάμεσα σε αντιθετικές έννοιες: παρουσία – απουσία, κίνηση – ακινησία, άγχος – ηρεμία”. Έγραψαν κάποιοι κριτικοί.
“Lumiere D’ Horizon” (2008): Τα έργα της, λουσμένα σε ψυχρό φως και ντυμένα στη λευκότητα, μεταφέρουν ένα συναίσθημα λύπης και μοναξιάς, χωρίς να φτάνουν, ωστόσο, στην απαισιοδοξία και το μηδενισμό.
Κατά την επιτυχημένη σταδιοδρομία της η Μαρίνα Καρέλλα έχει εκθέσει σε διάφορες πόλεις του κόσμου, όπως Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Μαδρίτη, Βρυξέλλες, Ρώμη και Λονδίνο, ενώ έργα της φιλοξενούνται σε σημαντικά μουσεία και ιδρύματα. Στο ενεργητικό της καταγράφονται πάνω από τριάντα ατομικές εκθέσεις, στην Ελλάδα (Αθήνα, Χανιά, Θεσσαλονίκη) και στο εξωτερικό. Το 2005 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση του έργου της στο Μουσείο Μπενάκη.
Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ενασχόληση της με τη σκηνογραφία και τα κουστούμια για φιλμ και θεατρικές παραστάσεις. Ενδεικτική είναι η συνεργασία της με τον γνωστό γλύπτη Τάκη για την παράσταση της Ηλέκτρας (Επίδαυρος, 1983), με τη Niki de Saint – Phalle στο φιλμ “Un reve plus long que la nuit” (1976), με το Εθνικό Θέατρο Πειραιά για την παράσταση “Δωδέκατη Νύχτα του Σαίξπηρ” (1979), με τη Λυρική Σκηνή για τις όπερες Don Juan (1972) και L’ Incoronazione di Poppea (1977) κ.ά. Οι αναζητήσεις της στον σκηνικό χώρο επηρέασαν αναπόφευκτα τη ματιά και τις εικαστικές επιλογές της.
Τα έργα της αποπνέουν μια αίσθηση μυστηρίου και παροτρύνουν τον θεατή να μην παγιδευτεί σε μια ερμηνεία αλλά να περιπλανηθεί, να νιώσει την ελευθερία και να ταξιδέψει σε δικούς του κόσμους.
Ένα μικρό ναυτάκι και δεξιά η ίδια η καλλιτέχνης.
Αυτοπροσωπογραφία και δεξιά η Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας.
Όσο της αρέσει να ζωγραφίζει με λάδι, άλλο τόσο τρελαίνεται για τις ακουαρέλες και για τα γλυπτά.
Όλα της τα γλυπτά έχουν γνωρίσει απίστευτη επιτυχία.
Η Μαρίνα Καρέλλα και δεξιά το πιο γνωστό ίσως έργο της, «Η μοναχική καρέκλα», που το έχει παρουσιάσει σε πολλές μορφές και με διαφορετικά υλικά (γύψο, μπρούτζο κ.α.)
Η Μαρίνα Καρέλλα σε έκθεση της στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη, με την ίδια την Πέγκυ Ζουμπουλάκη, τον πρίγκιπα Νικόλαο, την Τατιάνα Μπλάνικ και φίλους.
Παντρεύτηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1965, στην Αθήνα, τον Πρίγκιπα Μιχαήλ της Ελλάδας και απέκτησαν δύο παιδιά, την Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα και την Πριγκίπισσα Όλγα Ελισάβετ. Ζει με τον Μιχαήλ στη Γαλλία και στις Η.Π.Α, και επίσης διατηρούν μια οικία στην Πάτμο.
Michel De Grèce και Μαρίνα Καρέλα. Διαβάστε εδώ όλη την ιστορία τους: https://bit.ly/36AG6EA
Κι’ άλλοι Έλληνες εικαστικοί καλλιτέχνες
Δημήτρης Ταλαγάνης: Ένα αντίο… https://bit.ly/3yhwkUD
Αλέξης Ακριθάκης: Ο πατέρας του μοντερνισμού https://bit.ly/3nS3SmD
Γιώργος Ρόρρης: Με υποτροφίες ως εξαιρετικό ταλέντο https://bit.ly/2LpZs88
Χρήστος Παλλαντζάς: Ξαπλωμένα κορμιά https://bit.ly/2SCZ5Fa
Πάνος Τσαγκάρης: Ζωγραφίζει με χρυσό https://bit.ly/2NEzLO9
Η ιδιαίτερη ματιά του κ. Πέρρου: https://bit.ly/2BEldZ0
Γιάννης Βαρελάς: Γιατί ζωγραφίζει τέρατα; https://bit.ly/2XuBTwt
Αχιλλέας Πιστώνης: Πάντα ζωγράφιζα, λανθασμένα https://bit.ly/2Lwnzh3
Κωστής Γεωργίου: Ο ζωγράφος: https://bit.ly/2IXYwGu
Χάρης Λάμπερτ: Έφυγε ξαφνικά και απρόσμενα: https://bit.ly/2E1RPiq
Extra tip: Το καλοκαίρι του 1983 ο Μιχάλης Κακογιάννης συνεργάζεται με τον ΘΟΚ (Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου) για να παρουσιάσει την “Ηλέκτρα” του Σοφοκλή με την Ειρήνη Παπά. Ιστορική παράσταση στην οποία δούλεψαν οι: Γιώργος Χειμωνάς στη μετάφραση, ο γλύπτης Τάκης (Takis) στα σκηνικά, η Μαρίνα Καρέλλα στα κοστούμια και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου στη μουσική.
——————————————
