Μέσα στις παραστάσεις που θέλω να δω, είναι και αυτή στο θέατρο Ριάλτο που λέγεται, «Ζωή μετά χαμηλών πτήσεων». Είναι ένα έργο σε κείμενα και χαρακτήρες του Αρκά, να ζωντανεύουν για να σχολιάσουν την καθημερινότητα του σύγχρονου Έλληνα. Φαντάζομαι όλοι μας να ξέρουμε τον Αρκά, και όλοι μας να γελάμε με τα κόμικς του…
Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της παράστασης είναι και η Σοφία Βογιατζάκη, γνωστή και ως «το κορίτσι με το γάργαρο γέλιο», που για ένα περίεργο λόγο ήθελα να την γνωρίσω και να μιλήσουμε. Από την πρώτη στιγμή που την είχα δει τότε, στο «Είσαι το ταίρι μου», μου έβγαλε κάτι θετικό αυτή η κοπέλα.
Δεν έτυχε ποτέ να βρεθούμε ή να συναντηθούμε κάπου και έτσι δεν την γνώρισα ποτέ, μέχρι που ένα απόγευμα βρεθήκαμε εντελώς τυχαία σε ένα… περίπτερο. Αγόραζε κάτι και εγώ πίσω της περίμενα να τελειώσει. Γυρνώντας να φύγει, με το που με είδε έκανε σαν τρελή…. «Μου επιτρέπετε να σας φιλήσω, σας αγαπώ πολύ», με ρώτησε και φιληθήκαμε σαν να είμασταν χρόνια γνωστοί. Σας γράφω αυτό το περιστατικό για να καταλάβετε για τι πλάσμα μιλάμε…
Βρήκα το τηλέφωνο της και το mail της, προσπάθησα να επικοινωνήσουμε και… μπλέξαμε. Λίγο ο ανάδρομος Ερμής, λίγο μια περιπέτεια που είχε με την υγεία της μητέρας της, τα σούρτα- φέρτα με τα γυρίσματα που κάνει, μια που και εγώ είχα τα δικά μου… αργήσαμε να μιλήσουμε, αλλά τελικά τα καταφέραμε…
Σοφία μου χαίρομαι που επιτέλους μιλάμε. Που σε πετυχαίνω; Ευτυχώς, αυτή τη στιγμή δεν είμαι ούτε σε γύρισμα, ούτε στο ντους, ούτε στο αεροπλάνο, ούτε στο νοσοκομείο, ούτε στο θέατρο…Μπορούμε να τα πούμε άνετα (γέλια)
Οι περισσότεροι άνθρωποι που σε γνωρίζουν λένε πως είσαι ψυχούλα. Είσαι πράγματι τόσο θετικός άνθρωπος, τόσο χαμογελαστή και αισιόδοξη; Κοίτα για να μην με περάσεις και για καμιά χαζοχαρούμενη, είμαι θετικός άνθρωπος γιατί έτσι το έμαθα από το σπίτι μου. Έτσι με έμαθε η μαμά μου. Μου αρέσει να βλέπω την καλή πλευρά, να βοηθάω, να εμψυχώνω. Σαν φύση όμως δεν θα έλεγα πως είμαι αισιόδοξη. Σαν θέση, ναι!
“Αυτήν την περίοδο -ευτυχώς- δεν έχω σχέση”
Δουλεύεις πολύ και συνέχεια. Πως το αντέχεις, εννοώ πως τα καταφέρνεις με τον εαυτό σου και την προσωπική σου ζωή; Δεν μπορείς να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και τα «θέλω» σου όταν υπάρχει πολύ δουλειά. Όταν παίζεις στο θέατρο, και με διπλές παραστάσεις και επιπλέον ταξιδεύεις κάθε βδομάδα στην Κύπρο και την Ρόδο για γυρίσματα…δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου να ασχοληθείς με πιο δικά σου εσωτερικά θέματα.
Τι γυρίσματα κάνεις ακριβώς; Τη σειρά «Αστέρια στην άμμο» του Alpha, την ξέρεις; Ε, την γυρίζουμε στην Κύπρο και στην Ρόδο…οπότε καταλαβαίνεις μου τρώει πολύ χρόνο όλο αυτό το πήγαιν΄ έλα κάθε βδομάδα.
Ο σύντροφος σου τι λέει που λείπεις τόσο πολύ; Ευτυχώς αυτήν την περίοδο δεν έχω…
Γιατί λες «ευτυχώς»; … αν και το τώρα που σκέφτομαι, θα ήταν ιδανικό να είχα. Να μην με βλέπει και να μην τον βλέπω (γέλια)
Ήθελες από μικρή να βρεθείς στο θέατρο και μας καλλιτεχνικούς κύκλους; Εμένα που με βλέπεις, από μικρή έκανα χορό και ενόργανη! Βεβαίως… αλλά ένα ατύχημα με ανάγκασε να μείνω 4 ½ μήνες ακίνητη και να τα σταματήσω και τα δύο. Επίσης θα στο πω – και μην γελάσεις – μικρή ήμουν πάρα πολύ ντροπαλή. Πάρα πολύ. Η μητέρα μου, για να το ξεπεράσω με πήγαινε πολύ συχνά στο θέατρο, μόνο και μόνο για να βγαίνω, να κυκλοφορώ, να είμαι ανάμεσα σε κόσμο… Από 5 ετών με έσερνε στα θέατρα. Έτσι το αγάπησα…
Υπήρξαν κάποιοι που προσπάθησαν να σε αποτρέψουν; Μπα! …μόνο οι δικοί μου. Δεν πίστευαν στα αφτιά τους όταν τους το είπα. Δεν μπορούσαν να με φανταστούν με τίποτα να πηγαίνω σε σχολή υποκριτικής και να παίζω… σου λέω ήμουν πολύ «κλειστό» παιδί.
Μου κάνει εντύπωση γιατί νόμιζα πως είσαι πολύ εξωστρεφής σαν άνθρωπος Έτσι πιστεύουν όλοι. Επικοινωνιακή είμαι, κοινωνική όχι!
Είχες σκεφτεί ποτέ να ασχοληθείς και με κάτι άλλο εκτός από την υποκριτική; Βέβαια, ήμουν τριτοδεσμητισσα και έδωσα εξετάσεις για φιλολογία. Είχα δηλώσει όμως μόνο Αθήνα, γιατί για επαρχία δεν μας έπαιρνε… δεν πέρασα και έτσι γράφτηκα στην δραματική σχολή.
Ξεκίνησες αμέσως δουλειά στο θέατρο; Όχι αγάπη μου! Αριστούχος στην σχολή – όπως και άλλα παιδιά – και δουλειά μηδέν. Στο duty free του αεροδρομίου δούλευα!
Τι σχέδια έχεις, τι όνειρα; Στην κατάσταση που είμαστε θέλω μια ήρεμη ζωή, θέλω υγεία, θέλω ευγενείς ανθρώπους και ωραίες συνθήκες στην δουλειά μου. Ομόνοια, αγάπη και συναδελφικότητα. Τα σχέδια και τα όνειρα μπορούν να περιμένουν λίγο ακόμα…
Τελειώνοντας να σε ρωτήσω για την παράσταση με τα κείμενα του Αρκά. Μετά από την περσινή επιτυχία, επαναλαμβάνεται…Πως πάτε; Είναι από τις πιο ωραίες δουλειές που έχω κάνει και δόξα τω Θεό πάμε πολύ καλά. Ο κόσμος περνάει υπέροχα και αυτό είναι η καλύτερη διαφήμιση μας.
——————————————————-
