Η Ολυμπία Δουκάκη δεν ήταν μια συνηθισμένη ηθοποιός, ούτε μια συνηθισμένη γυναίκα. Ήταν ένα ταλαντούχο πλάσμα, αφοσιωμένο στην τέχνη του και στην υπηρεσία των ανθρώπων. Μεγάλη ακτιβίστρια για την ελευθερία και τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων. Σαν παιδί μεταναστών είχε μεγαλώσει σε μια ποικιλόχρωμη γειτονιά και η έννοια “ισότητα” ήταν χαραγμένη στο DNA της.
Έφυγε πρωτομαγιά του 2021, πλήρης ημερών – στα 90 της – στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη, καθώς η υγεία της ήταν πολύ επιβαρυμένη. Την ανακοίνωση έκανε ο αδελφός της Απόλλωνας μέσω του Facebook: “Η αγαπημένη μου αδερφή, Ολυμπία Δουκάκη, έφυγε από τη ζωή το πρωί στη Νέα Υόρκη. Μετά από μήνες προβλημάτων υγείας, τελικά αναπαύθηκε εν ειρήνη και πήγε να συναντήσει τον Λούις”
Η ιστορία από την αρχή
Γεννήθηκε στην Μασαχουσέτη στις 20 Ιουνίου του 1931, από την Αλεξάνδρα και τον Κωνσταντίνο Δουκάκη, μετανάστες από την Ελλάδα. Ο πατέρας της Έλληνας της Μικράς Ασίας και η μητέρα της από την Πελοπόννησο. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα παιδιά τους έδωσαν τα ονόματα, Ολυμπία και Απόλλων. Η Ολυμπία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και διακρίθηκε μιας και ήταν τρεις φορές πρωταθλήτρια ξιφασκίας. Κατά τ’ άλλα μεγάλωνε με αυστηρές αρχές σε μια γειτονιά με ανθρώπους όλων των χρωμάτων και των εθνοτήτων. Οι ρατσιστικές διακρίσεις, ιδιαίτερα κατά των Ελλήνων, ήταν ρουτίνα. Τελειώνοντας το γυμνάσιο του Arlington της Μασαχουσέτης, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, όπου ειδικεύτηκε στη φυσικοθεραπεία, κερδίζοντας πτυχίο, το οποίο χρησιμοποίησε κατά τη θεραπεία ασθενών με πολιομυελίτιδα κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Αργότερα επέστρεψε στο πανεπιστήμιο (B.U.) και απέκτησε μεταπτυχιακό στις τέχνες του θεάματος.
Όταν μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη στις αρχές της δεκαετίας του ’60, η Ολυμπία έχοντας δείξει έφεση στην υποκριτική, ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο και τη μεγάλη οθόνη. Εκεί έμελλε να γνωρίσει και τον άνδρα που έγινε ο σύντροφος της ζωής της, τον ηθοποιό Λούις Ζόριτς (Louis Zorich), ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2018.
Η Ολυμπία Μαρία Δουκάκη, όπως ήταν ολόκληρο το όνομα της, εκτός από ηθοποιός ήταν και σκηνοθέτης, παραγωγός, δασκάλα υποκριτικής και ακτιβίστρια. Έπαιξε σε πάνω από 130 θεατρικές παραγωγές, σε πάνω από 60 ταινίες και σε 50 περίπου τηλεοπτικές σειρές. Και ήταν πάρα πολύ καλή. Για να καταλάβετε στο ξεκίνημα της, λίγο μετά την άφιξή της στη Νέα Υόρκη, κέρδισε το βραβείο Obie, ως καλύτερη ηθοποιός του 1963 για την off Broadway παράστασή στο έργο του Bertolt Brecht, “Man Equals Man”.
60 χρόνια καριέρα
Στην τηλεόραση ξεκίνησε να παίζει το 1962, ενώ στο σινεμά το 1964. Για 25 χρόνια έπαιζε συνέχεια και ακούραστα και στους τρείς χώρους του θεάματος: Θέατρο, κινηματογράφος και τηλεόραση, μέχρι που το 1987 ήρθε η ταινία “Moonstruck” του Norman Jewison με την Cher και τον Nicholas Cage, όπου σάρωσε όλα τα βραβεία και τις διακρίσεις – συμπεριλαμβανομένων Oscar και Golden Globe. Η καριέρα της διήρκεσε μέχρι τις μέρες μας. Τελευταία τηλεοπτική εμφάνιση το 2019, και στο σινεμά με την ταινία “Not to forget” (2021) που παίζει μια δικαστίνα.
Στο θέατρο έχει παίξει εκατοντάδες ρόλους σε έργα των: Ευριπίδη, Τσέχωφ, Shakespeare, Ευγένιο Ο’Νηλ, Σάμιουελ Μπέκετ, Τενεσί Γουίλιαμς και Έντουαρντ Άλμπι. Οι ρόλοι της στο σινεμά και στην τηλεόραση, πολλοί και διαφορετικοί μεταξύ τους. Από ελαφρές κωμωδίες μέχρι δράματα εποχής. Από την Ζαν ντ’ Άρκ και Εβραία στο Άουσβιτς, μέχρι Λόρκα και Τρανσέξουαλ.
Στην ταινία “Steel Magnolias”, με τις: Dolly Parton, Sally Field, Daryl Hannah, Shirley MacLaine και Julia Roberts.
Στο “Moonstruck” έκανε την μητέρα της Cher. Και οι δυο τους πήραν Oscar. Α’ ρόλου η Cher, Β΄ ρόλου η Ολυμπία.
Με την Laura Linney. Έπαιξε την Anna Madrigal, μια ηλικιωμένη τρανσέξουαλ, στην τηλεοπτική σειρά “Tales from the city”. ΔΙΑΒΑΣΤΕ λεπτομέρειες εδώ: https://bit.ly/3gTzp6K
Ο ξάδελφος της είναι ο γνωστός Κυβερνήτης Μιχαήλ Δουκάκης. Υποψήφιος με τους δημοκρατικούς για την προεδρία στις εκλογές του 1988, τον υποστήριξε με σθένος.
Η αυτοβιογραφία της “Ρωτήστε με ξανά αύριο: Μια ζωή σε εξέλιξη”, εκδόθηκε το 2003.
Προσωπική ζωή
Το 1962, παντρεύτηκε τον ηθοποιό Λουί Ζόριτς (φωτογραφία επάνω) και σχεδιάζοντας να κάνουν μεγάλη οικογένεια μετακόμισαν το 1970 από την πόλη για να εγκατασταθούν στο Montclair του New Jersey. Εκεί μεγάλωσαν τα τρία παιδιά τους: την Χριστίνα, τον Πέτρο και τον Στέφαν. Απέκτησαν και τρία εγγόνια.
Στην αυτοβιογραφία της το 2003, “Ρωτήστε με ξανά αύριο: Μια ζωή σε εξέλιξη”, περιγράφει τις προκλήσεις που αντιμετώπισε ως Ελληνοαμερικανή πρώτης γενιάς μεγαλώνοντας σε μια περιοχή με μισαλλοδοξία, βία και διακρίσεις. Τις δυσκολίες με τη μητέρα της και τις μάχες με ουσίες και χρόνιες ασθένειες.
Η ζωή της εκτός οθόνης και σκηνής ήταν πολύ ενεργή. Δίδαξε υποκριτική για 15 χρόνια στο NYU και έδωσε μεταπτυχιακά μαθήματα για επαγγελματικά πανεπιστήμια θεάτρου, κολέγια και εταιρείες σε όλη τη χώρα. Έλαβε το Μετάλλιο Τιμής της Εθνικής Λέσχης Τεχνών.
Για 10 χρόνια σπούδασε με τον Ινδό μέντορα Srimata Gayatri Devi στη σχολή Vedanta της ινδουιστικής φιλοσοφίας ενώ παράλληλα υπήρξε ένθερμη υποστηρίκτρια των δικαιωμάτων των γυναικών και των ΛΟΑΤ, συμπεριλαμβανομένου του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Όταν απέκτησε το δικό της αστέρι στο Walk of fame.
Όταν πήγε στο Gay Pride στην Καλιφόρνια την αποθέωσαν.
Κι’ ένα τραγουδάκι παρέα με την Αλέξια
Διαβάστε 2 άρθρα για την Ολυμπία Δουκάκη και δείτε video
Ένα ντοκιμαντέρ για την Ολυμπία Δουκάκη https://bit.ly/3xAaLOJ
“Tales from the city”: Η ιστορία μας 90χρονης τρανσέξουαλ https://bit.ly/3gTzp6K
Η Ολυμπία Δουκάκη στην Επίδαυρο
———————————-
