Στο πλαίσιο των ΑΚΡΟΑΣΕΩΝ που κάνουμε μια φορά το μήνα στον ΙΑΝΟ, ξαναβρέθηκα με μεγάλη χαρά με τον αγαπημένο μου Χρήστο Νικολόπουλο, φίλο από παλιά – τότε που τον είχα πρωτογνωρίσει στο σπίτι του Γιώργου Νταλάρα. Όπως πάντα ήταν χαμογελαστός, ευγενής και χαμηλόφωνος.
Η τελευταία του κυκλοφορία έγινε από το Ogdoo Music Group και λέγεται “Τα απρόοπτα”. Ένας δίσκος σε εξαιρετική έκδοση, απ’ αυτές που σπάνια κυκλοφορούν στις μέρες μας, σε στίχους του Νίκου Αναγνωστάκη με μια πληθώρα νέων ερμηνευτών. Νέων κυρίως με την έννοια ότι δεν έχουν συνεργαστεί με τον Νικολόπουλο, όπως κάποιοι άλλοι.
“Τα απρόοπτα” εκτός από cd, κυκλοφορήσαν και σε περιορισμένο αριθμό βινυλίων. Τα απέκτησα και τα δύο και μάλιστα υπογραμμένα από τους δημιουργούς.
Λίγα λόγια για το cd “Τα Απρόοπτα”
“Τα Απρόοπτα” αποτελούν τον πρώτο, κύκλο τραγουδιών των δύο δημιουργών. Η έκδοση του δίσκου συνοδεύεται από βιβλίο 40 σελίδων με σπάνιο φωτογραφικό υλικό από την επική πορεία του Χρήστου Νικολόπουλου στην δισκογραφία. Τα τραγούδια του δίσκου ερμηνεύουν οι: Μίλτος Πασχαλίδης, Ιουλία Καραπατάκη, Σταμάτης Κραουνάκης, Θοδωρής Κοτονιάς, Ρίτα Αντωνοπούλου, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιάννης Κότσιρας, Ασπασία Στρατηγού, Μανώλης Λιδάκης, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Ελένη Δήμου.
Χρήστο μου τον Κραουνάκη πως τον σκέφτηκες;
- Είμαστε φίλοι με τον Σταμάτη από παλιά και πάντα μου έλεγε ότι θέλει να του γράψω ένα τραγούδι. Όταν μου έστειλε ο Αναγνωστάκης τους στίχους του “Άσε με να σε σκέφτομαι” αμέσως πήγε το μυαλό μου στον Σταμάτη και του έστειλα μήνυμα.
Τον φώναξες να το ακούσει;
- Κοίτα, όλα αυτά έγιναν μέσα στην καραντίνα, οπότε όλες οι επαφές έγιναν με μηνύματα. Αφού λοιπόν τον είδα θετικό του έστειλα το κομμάτι…
Η αντίδραση ποια ήταν;
- Μου έστειλε σε λιγότερο από μισή ώρα “πότε να έρθω να τον γράψουμε; Κλείσε στούντιο”. (γέλια) Τρελάθηκε, του άρεσε πολύ.
Λίγα λόγια για τον Χρήστο Νικολόπουλο
Ο Χρήστος Νικολόπουλος γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1947 στο Καψοχώρι, χωριό στην Αλεξάνδρεια (Ημαθίας). Η οικογένειά του δεν είχε τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους για τις σπουδές του. Η ενασχόληση με κάτι επαγγελματικό γύρω από τη μουσική, καθώς ήδη η οικογένειά του ασχολούνταν γύρω από αυτή, φάνταζε ως μονόδρομος για τον Χρήστο Νικολόπουλο από τη νεαρή του ηλικία. Για λόγους βιοποριστικούς και με σκοπό να βοηθήσει τη φτωχή οικογένειά του ασχολήθηκε επαγγελματικά παίζοντας σε όλα τα γύρω κέντρα, σε γιορτές, γάμους, πανηγύρια κλπ.
Ο Χρήστος Νικολόπουλος είναι αυτό που λέμε απλά, αυτοδίδακτος. Με τα πρώτα του ακούσματα να έχουν σαφέστατα ρίζες της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και με το πρώτο του μπουζούκι στα χέρια -σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών- βρέθηκε για πέντε μήνες κοντά σε ένα δάσκαλο μουσικής. Αν και αρίστευσε στο διάβασμα του πενταγράμμου τα μυστικά του μπουζουκιού τα έμαθε μόνος του. Άρχισε να μελετάει ατελείωτες ώρες με το μπουζούκι του και παράλληλα να παίζει με κάποια μικρά συγκροτήματα της περιοχής είτε λαϊκά είτε παραδοσιακά τραγούδια.
Το 1963, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών, με την ευχή του πατέρα του ως μόνο εφόδιο, έφτασε στην Αθήνα. Στην οδό Βερανζέρου με Σατωβριάνδου στην Ομόνοια υπήρχε το «Καφενείο των Μουσικών». Εκεί γνώρισε μουσικούς που τον βοήθησαν να παίζει σε δίσκους μικρών εταιρειών. Ο Στέλιος Ζαφειρίου, δεξιοτέχνης στο μπουζούκι τον άκουσε και του πρότεινε να παίζουν μαζί στις ηχογραφήσεις μεγαλύτερων εταιρειών.
Σύντομα ο Χρήστος Νικολόπουλος άρχισε να γίνεται πιο γνωστός και πολλοί μιλούσαν για “μεγάλο μουσικό ταλέντο”, εκθειάζοντας παράλληλα την σεμνότητα του. Το 1964 (17 ετών) δούλεψε για μία σεζόν εκεί που τραγουδούσε ο Μανώλης Αγγελόπουλος- από τα μεγάλα ονόματα της εποχής. Το 1965 (18 ετών) ο μουσικός Πέτρος Ιατρού τον σύστησε στον Στέλιο Καζαντζίδη, με τον οποίο δούλεψε μαζί τα τελευταία χρόνια των τότε εμφανίσεων του Καζαντζίδη, όπως επίσης του έγραψε και κάποιες πολύ μεγάλες επιτυχίες.
Έκτοτε και μέχρι σήμερα – 55 χρόνια μετά – έκτισε μια αξιοζήλευτη καριέρα – κατά την διάρκεια της οποίας συνεργάστηκε είτε σε μαγαζιά είτε δισκογραφικά με τα κορυφαία ονόματα του λαϊκού και του ρεμπέτικου. Όσο δε για ερμηνευτές και στιχουργούς, με σχεδόν όλους. Μόνο αν σας αναφέρων τις επιτυχίες: «Νυχτερίδες και αράχνες», «Αγριολούλουδο» , «Νύχτα στάσου», «Υπάρχω», «Στο σταυροδρόμι», «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει», «Παίξε Χρήστο επειγόντως», «Οι νταλίκες», «Όλοι δικοί μας ήμαστε», «Ο Σαλονικιός», «Αγάπη όλο ζήλια», «Το βραδάκι», «Συλλαβιστά – Ψιθυριστά», «Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς», «Η νύχτα θέλει έρωτα», «Όλες του κόσμου οι Κυριακές» κ.α. θα καταλάβετε ότι μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στο Ελληνικό τραγούδι.
Ο Νικολόπουλος είναι ένας ζωντανός θρύλος
Κι΄ εγώ καμαρώνω που με θεωρεί φίλο του
Ορίστε και το βινύλιο χρώματος πορτοκαλί παρακαλώ!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Άρθρα και για άλλους συνθέτες μας
ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ: Έζησε την περιφρόνια https://bit.ly/2Scqj8F
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ: Ο μέγας https://bit.ly/2TcxSdK
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ: Κανείς δεν μιλάει καθαρά γι’ αυτόν https://bit.ly/2zcytE5
ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Έγραψε πάνω από 1500 τραγούδια https://bit.ly/3fQ7aCZ
ΑΤΤΙΚ: Μια ζωή τραγούδια και προβλήματα https://bit.ly/2W8eG1w
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: Ο άνθρωπος φως https://bit.ly/2zcyZDI
ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ: Το άλμπουμ της ζωής του https://bit.ly/2vVCGxB
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ: Γιατί ήταν μεγάλος; https://bit.ly/32nL4zW
ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ: Λουκιανός forever: https://bit.ly/2BoKrvd
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ: Με την ίδια γυναίκα πάνω από 45 χρόνια https://bit.ly/2W5gnhd
ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΡΔΗΣ: Ήταν βοηθός υδραυλικού: https://bit.ly/2MFBwgA
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΒΕΛΑΣ: Ο Καρβέλας είναι από τα Ταμπούρια: https://bit.ly/2jkdgSY
ΤΑΚΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ: Ένα τελευταίο αντίο https://bit.ly/3pVL49O
ΝΙΚΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ: Ένα αντίο https://bit.ly/3498aRQ
Ακούστε
Σταμάτης Κραουνάκης – Άσε Με Να Σε Σκέφτομαι | Official Music Video
