Ένα από τα καλύτερα έργα που είχα δει όταν ήμουν μικρός κι είχα αρχίσει να πηγαίνω στο θέατρο, ήταν “Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες” με τον Γιάννη Φέρτη και την Ξένια Καλογεροπούλου. Και θα σας πω μάλιστα και πως την είδα.
Ο μπαμπάς του Γιάννη Φέρτη είχε κρεοπωλείο στην Κεντρική Αγορά και η μάνα μου ήταν πελάτισσα του. Έρχεται λοιπόν μια μέρα και λέει, “έχω προσκλήσεις για θέατρο που μου έδωσε ο μπαμπάς του Φέρτη”. Έτσι πήγα, και το ευχαριστήθηκα γιατί ήταν πολύ σύγχρονο, πολύ της εποχής και όσο έπρεπε ευχάριστο και συναισθηματικό…
Μιλάμε για αρχές δεκαετίας του ’70, την εποχή των hippies και της αμφισβήτησης, την εποχή που τα πάντα άλλαζαν με ραγδαίους ρυθμούς. Η κοινωνία, οι ιδέες, οι κοσμοθεωρίες, η πολιτική, το sex, τα Πανεπιστήμια… τα πάντα.
Η Goldie Hawn και ο Edward Albert στην αφίσα της ταινίας και δεξιά ο Φέρτης με την Καλογεροπούλου από την Ελληνική παράσταση
Το έργο
Το θεατρικό έργο του Leonard Gershe “Butterflies are free”, περιστρέφεται γύρω από έναν τυφλό νεαρό, τον Don Baker, που για πρώτη φορά προσπαθεί να ζήσει μόνος του, μακριά απ’ την οικογένειά του, να χειραφετηθεί χωρίς την παρουσία της καταπιεστικής μητέρας του, η οποία θέλει να ελέγχει τα πάντα και που φυσικά δεν της αρέσει καθόλου η σχέση που έχει κάνει ο γιος της με μια ανοιχτόμυαλη, τρελιάρα χίπισσα της εποχής.
Μια υπέροχη comedy που έκανε πρεμιέρα σε σκηνοθεσία του Ελληνοαμερικανού Milton Katselas, το 1969 στο Broadway, όπου παίχτηκε θριαμβευτικά για τρία σχεδόν χρόνια, μεταφέρθηκε απ’ τον ίδιο στον κινηματογράφο το 1972 με πρωταγωνιστές την Goldie Hawn, τον Edward Albert και ως μητέρα την Eileen Heckart. Ήταν η μόνη απ’ την αρχική διανομή της παράστασης που έπαιξε και στην ταινία και μάλιστα τιμήθηκε για την ερμηνεία της με το Oscar Καλύτερης Ηθοποιού σε δεύτερο ρόλο.
Ο Γιάννης Φέρτης και η Ξένια Καλογεροπούλου εξώφυλλο στο Φαντάζιο και δεξιά το πρόγραμμα του θεάτρου.
Στην Ελλάδα το έργο πρωτοπαρουσίασε το καλοκαίρι του 1970 στην Θεσσαλονίκη, στο θέατρο «Αυλαία», στην απόδοση του Μάριου Πλωρίτη και σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα, ο θίασος Γιάννη Φέρτη και Ξένιας Καλογεροπούλου με την Σμάρω Στεφανίδου στο ρόλο της μαμάς και τον Γιώργο Διαλεγμένο. Η παράσταση μεταφέρθηκε το χειμώνα του 1970/71 στην Αθήνα, στο τότε θέατρο «Αλάμπρα», και το καλοκαίρι του ’71 συνεχίστηκε στο τότε θερινό «Απόλλων».
Από τότε έγιναν κι’ άλλα ανεβάσματα. Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο Χρήστος Πολίτης ήταν ή ο Κώστας Καρράς – δεν θυμάμαι ακριβώς – με την Ελένη Ερήμου, στο ρόλο της μάνας η Άννα Παϊτατζή και στο ρόλο του εραστή ο Άλκης Γιαννακάς.
Πιο πρόσφατα (2015) το έργο σκηνοθέτησε και έπαιξε την μάνα η Άννα Παναγιωτοπούλου στην Θεσσαλονίκη, έγινε και στην Κύπρο αν θυμάμαι καλά.
Ο Αναστάσης Ροϊλός και η Εριέτα Μανούρη που αγαπήθηκαν στις “Μέλισσες”, αγαπήθηκαν και μεταξύ τους. Είναι ζευγάρι και θα παίξουν στο νέο ανέβασμα του έργου τους πρωταγωνιστκούς ρόλους.
Καλοκαίρι 2021
Η Ρέϊνα Εσκενάζυ ανέβασε το πολυβραβευμένο έργο του Leonard Gershe «Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες», με πρωταγωνιστές τον Αναστάση Ροϊλό, την Εριέτα Μανούρη, στο ρόλο της μάνας η Πέμη Ζούνη και στο ρόλο του εραστή Κωνσταντίνος Ελματζιόγλου. Παίζεται στο θερινό θέατρο Λαμπέτη, και περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Την βρίσκω καταπληκτική ιδέα που αναβίωσαν αυτό το υπέροχο έργο που είναι μια δροσερή, αισιόδοξη και εξόχως πνευματώδης κομεντί, η οποία σε μια περίοδο που τα πάντα τριγύρω μας δείχνουν περίεργα και δυσοίωνα, αφήνει να φανεί μια χαραμάδα φωτός.
Η Ρέϊνα Εσκενέζυ (δεύτερη από δεξιά) με τους ηθοποιούς στην πρώτη ανάγνωση του έργου και κάτω μια απο τις φωτογραφίες για την προώθηση της παράστασης.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΡΟΪΛΟΣ: Ένα αστέρι γεννιέται https://bit.ly/2R1rXw5
Το δισκάκι με το τραγούδι του Γιάννη Σπανού από την παράσταση
Το τραγούδι
Το καινούργιο τραγούδι της φετινής παράστασης έγραψε ο Σταμάτης Κραουνάκης (μουσική-στίχοι), αλλά δεν έχει ηχογραφηθεί ακόμα. Γι’ αυτό θα σας δημοσιεύσω τους στίχους. Του είπα μάλιστα του Σταμάτη να βγάλει ένα δισκάκι που από την μια πλευρά θα είναι το δικό του και από την άλλη του Γιάννη Σπανού με τον Φέρτη. Δεν είναι ωραία ιδέα;
Οι στίχοι
Ε έχω μια πεταλούδα κάθε πρωί ορμάει ρουφάει την ζαχαρίνη μου την μαύρη
Μπαίνει κάνει κουμάντο
μέσα στο άντρο το αντρικό
Αυτή έχει free
Έχω μια πεταλούδα φτερά βελούδα
Πορτοκαλιά με μαύρη φλούδα
Νατη
Είναι
Αναιδέστατη
Μα έχει μιαν όψη αστραφτερή
Την αγαπάω
Αν μου αργήσει ένα πρωί
Αναζητάω
Το φτερούγισμα το free
Που ήσουν ρωτάω
Τη ζηλεύω που ναι ελεύθερη ψυχή
Την αγαπάω
Μαύρη ζάχαρη
στα δάχτυλα κρατάω
Να φιλήσει να κολλήσει
Να καθίσει μια ολόκληρη ζωή
Έχω μια πεταλούδα
όταν βραδιάζει
μες στα χέρια μου κουρνιάζει
κάνει πως τρομάζει
μπαίνει κάνει κουμάντο
μέσα στο άντρο ελεύθερη κυκλοφορεί
Έχω μια πεταλούδα παλιόμουσουδα
Ρουφάει γύρη και αρχινάει το πανηγύρι
πολύ κομμάτι
Θεέ μου την έχω ερωτευτεί
——-
Γιάννης Φέρτης – Οι πεταλούδες
(Γιάννης Σπανός- Κώστας Κωτούλας)
——————-
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΡΟΪΛΟΣ: Ένα αστέρι γεννιέται https://bit.ly/2R1rXw5
Θυμήσου τον Σεπτέμβρη: https://bit.ly/3w2Ttbr
Κορυφαία θεατρικά ζευγάρια: https://bit.ly/3lSM4Yg
Φάουστ εναντίον Μεφιστοφελή: https://bit.ly/2Nzg5cN
Για πολύ γερά νεύρα: https://bit.ly/2Rx80YH
Ψηλά στα σύννεφα με τα πουλιά: https://bit.ly/2rFUwPg
Η ενέργεια του θεάτρου: https://bit.ly/3bnA5eU
Τι είναι το θέατρο; https://bit.ly/3lTtJdE
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στα θεατρικά παρασκήνια: https://bit.ly/2BnFMr4
————————————————
