Τα social media για μια ακόμη φορά έδωσαν εντυπωσιακό παρών στο μεγάλο θέμα των ημερών. Όλοι όσοι ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο, τα μπουζούκια, τον Μένιο Φουρθιώτη, τον covid, την Καινούργιου, τον Sakis και τον Μαυρίκιο Μαυρικίου τώρα έδωσαν ρέστα για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Όλοι αυτομάτως έγιναν πολεμικοί αναλυτές και ειδικοί στην εξωτερική πολιτική.
Όλοι θυμήθηκαν την Γιουγκοσλαβία ή και την Κύπρο, όλοι βλαστημάνε που δεν θα έρθουν Ρώσοι τουρίστες το καλοκαίρι και όλοι βρίζουν τον Μητσοτάκη που έστειλε πολεμικό υλικό στην Ουκρανία.
Ξαφνικά όλοι απέκτησαν άποψη για το αν η Ελλάδα πρέπει να εμπλακεί, αν ο Ζελένσκι ξέρει από πολιτική, για το αν είναι ακροδεξιός ή για το αν κάνει καλά ο δημοκρατικός πρόεδρος Πούτιν που τα βάζει με τους νέο-Nazi Ουκρανούς.
Ο δημοκράτης Πούτιν
Ο Πούτιν είναι εισβολέας, νταής, ομοφοβικός και τελειωμένος ρατσιστής. Δολοφονεί και φυλακίζει καλλιτέχνες και πολιτικούς αντιπάλους, ξυλοφορτώνει τους ομοφυλόφιλους και φιμώνει τον τύπο. Ένας πρόεδρος που χειραγωγεί τα ΜΜΕ και τον κόσμο, που τον υποστηρίζουν μόνο οι δισεκατομμυριούχοι φίλοι του και που με εξοργίζει που τον βλέπω ακόμα και σε φωτογραφία.
Με εξοργίζει επίσης και όλη αυτή η υποκρισία της Δύσης, που είναι ενάντια στον πόλεμο και απ’ την άλλη στέλνει πολεμικό εξοπλισμό στην Ουκρανία.
Λοιπόν ακούστε, γιατί η ανοχή στην υποκρισία έχει τα όρια της. Σ’ αυτήν την δύσκολη στιγμή που περνάει η ανθρωπότητα είναι αστείο να δηλώνεις κατά του πολέμου και υπέρ της ειρήνης. Εννοείται πως είμαστε κατά του πολέμου και υπέρ των λαών που χάνουν τις ζωές τους, το σπίτι και το βιός τους για να παίζουν τα παιχνίδια τους οι “σπουδαίοι” ηγέτες.
Δεν είμαστε με τον Πούτιν ή με τον Ζελένσκι. Είμαστε με το μέρος της Ειρήνης. Είμαστε με τον πρόσφυγα. Ξεκάθαρα. Είμαστε με την μάνα που αγωνιά για τον 20χρονο γιο της που είναι στο μέτωπο ή για τα μικρά παιδιά της που φοβούνται τις σειρήνες και κλείνουν τα’ αφτιά τους μεσ’ τα καταφύγια, κλαίγοντας.
Είμαστε με την Ουκρανή μάνα, με την Ρωσίδα μάνα.
Τίποτα δεν δικαιολογεί τον αυταρχισμό, τίποτα δεν δικαιολογεί την βία, τίποτα δεν δικαιολογεί τους νεκρούς στο πεδίο των μαχών και των μεγάλων συμφερόντων.
Εν κατακλείδι: Ειρήνη και μόνο Ειρήνη.
Γιατί όπως είχε πει και ο Τζον Κένεντι: «Ή οι άνθρωποι θα τελειώνουν με τους πολέμους, ή οι πόλεμοι θα τελειώσουν την ανθρωπότητα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Ουκρανία: Μια χώρα βασανισμένη https://bit.ly/35A3vZE
Βλαντιμίρ Πούτιν: Ένας Θρησκευόμενος ηγέτης https://bit.ly/3HfLmx7
————————————————
