Δύο πράγματα όσον αφορά το έργο του Γιώργου Μπουζιάνη είναι αξιοσημείωτα. Το πρώτο είναι ότι το έργο του ακόμα και σήμερα παραμένει αξεπέραστο. Ίσως γιατί ήταν και παραμένει πολύ μπροστά από την εποχή του. Το δεύτερο είναι, ότι παραμένει σχετικά παραγνωρισμένος ακόμα και σήμερα.
Ο Μπουζιάνης θεωρείται ως ο σημαντικότερος Έλληνας εκπρόσωπος του εξπρεσιονισμού. Κατά τα χρόνια της παραμονής του στην Γερμανία, γνώρισε από κοντά όλες τις μεταλλάξεις του κινήματος δημιουργώντας ένα δικό του προσωπικό στυλ στο οποίο κυριαρχούν ο ανθρωποκεντρισμός και η απόλυτη ελευθερία του υποκείμενου.
Γιώργος Μπουζιάνης (8 Νοεμβρίου 1885 – 23 Οκτωβρίου 1959) ήταν σημαντικός Έλληνας εξπρεσιονιστής ζωγράφος, ίσως ο θεμελιωτής της μοντέρνας τέχνης στην Ελλάδα. Ο πατέρας του ήταν έμπορος κρασιών και δημητριακών με καταγωγή από τα Μπουζιανέικα της Τρίπολης και η μητέρα του Χρυσάνθη ήταν αθηναϊκής καταγωγής. Σπούδασε ζωγραφική στην Σχολή Καλών Τεχνών (μετέπειτα Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών) από το 1897 μέχρι το 1906 και το 1907, έφυγε για να συνεχίσει τις σπουδές ζωγραφικής στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου κοντά στον Όττο Ζάιτζ (Otto Seitz).
Στα έργα του άρχισε να δίνει περισσότερη έμφαση στην αποτύπωση της ανθρώπινης μορφής, κυρίως της γυναικείας φιγούρας, και στα συναισθήματα που γεννάει αυτή η αποτύπωση. Οι Γερμανοί τεχνοκριτικοί δέχθηκαν θετικά τα νέα έργα του καλλιτέχνη και το 1924 έκλεισε συμβόλαιο με την γκαλερί Μπάρχφελντ. Το 1927 έγινε στο Κέμνιτς μεγάλη έκθεση έργων του στο μουσείο της πόλης. Κατόπιν, με την οικονομική στήριξη της γκαλερί Μπάρχφελντ, πήγε στο Παρίσι, όπου έζησε κατά την περίοδο 1929 έως 1932.
Λόγω της οικονομικής κρίσης που είχε χτυπήσει την Ευρώπη, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο Μόναχο. Όμως, με την άνοδο του ναζισμού, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και τη Γερμανία, για να επιστρέψει τελικά το 1934 στην Ελλάδα. Πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, ο Έλληνας πρέσβης στο Βερολίνο, Αλέξανδρος Ρίζος-Ραγκαβής, μεσολάβησε για να διοριστεί καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο διορισμός αυτός τελικά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, προς μεγάλη απογοήτευση του Μπουζιάνη. Επιπλέον, ο αθηναϊκός καλλιτεχνικός περίγυρος αντιμετώπισε αρχικά τον ζωγράφο με αδιαφορία έως εχθρότητα. Πάντα συνέβαινε και συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα. Επικρατούν οι μέτριοι και οι ιδιοφυείς «παραγκωνίζονται».
Τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου ήταν πολύ δύσκολα για τον ζωγράφο. Μόνο το 1949, όταν πραγματοποίησε μεγάλη αναδρομική έκθεση στον «Παρνασσό», το φιλότεχνο κοινό άρχισε να μιλά και πάλι με ενθουσιώδη λόγια για το ύφος και την τεχνοτροπία του Μπουζιάνη. Τα επόμενα χρόνια συμμετείχε σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, λαμβάνοντας μέρος – μεταξύ άλλων- το 1950 στην Μπιεννάλε της Βενετίας. Το 1956 του απονεμήθηκε το Α΄ ελληνικό βραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού Guggenheim.
Το έργο του ακόμα και σήμερα παραμένει ανένταχτο σε κίνημα και θεωρία, είναι δύσκολο να κατανοηθεί, είναι δύσκολο να προσεγγιστεί. Ο Μπουζιάνης είναι μέγιστος!
Ο νεοϊμπρεσιονιστής εξπρεσιονιστής, ο μοναδικός Γιώργος Μπουζιάνης
Η ιδιαιτερότητα του έργου του, είναι ότι δομεί τα έργα του με χρωματικές κηλίδες.
Ο Μπουζιάνης «μεθάει» με τις χρωματικές εντυπώσεις. Αυτό όμως που τον διαφοροποιεί από τους Ιμπρεσιονιστές είναι ότι επιλέγει τις εντυπώσεις εκείνες που χαρακτηρίζουν και εκφράζουν αυτό που αυτός βλέπει και θέλει να πει για το θέμα του.
Σχέδια, υδατογραφίες, λάδια…όλα τα έργα του είναι μοναδικά και μπροστά απ’ την εποχή τους.
Εδώ έζησε ο Γιώργος Μπουζιάνης από το 1935 ως το θάνατό του. Τα σημαντικότερα έργα του δημιουργήθηκαν σε αυτό το σπίτι.
Έργα του Μπουζιάνη υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη καθώς και σε πολλές άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός Ελλάδας. Αναδρομικές εκθέσεις με έργα του πραγματοποιήθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη το 1977 και το 1985, και στο Μουσείο Μπενάκη το 2005.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Γιώργος Μπουζιάνης: Αληθινά έργα: https://bit.ly/2yhdrU5
Μετά τον θάνατό του, το σπίτι του ζωγράφου στην Δάφνη, αγοράστηκε από τον Δήμο Δάφνης και έχει μετατραπεί σε μουσείο. Το Μουσείο Μπουζιάνη βρίσκεται στην οδό Γ. Μπουζιάνη 27-31 στη Δάφνη (κάθετη στη λεωφόρο Βουλιαγμένης)
Κι’ άλλα άρθρα για σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους
Περικλής Βυζάντιος: Γράφοντας την βιογραφία του, πέθανε https://bit.ly/3bZ8AsX
Ντίκος Βυζάντιος: Έλληνας της διασποράς https://bit.ly/39NFECW
Σπύρος Βασιλείου: Ο μπάρμπα Σπύρος https://bit.ly/2UlA580
Βάσω Κατράκη: Φυλακές, εξορία και διεθνή αναγνώριση https://bit.ly/2QOYgwO
Γιάννης Μόραλης: Ο γίγαντας της Ελληνικής ζωγραφικής https://bit.ly/2CNNPTQ
Νίκος Εγγονόπουλος: Ο μεγάλος υπερρεαλιστής ποιητής και ζωγράφος https://bit.ly/2pY7KWH
Γιάννης Τσαρούχης: Λάτρευε την Ελλάδα, την Κάλλας και την Μπέλλου https://bit.ly/2EZl4j2
Σωτήρης Σόρογκας: Ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης https://bit.ly/2L03Klj
Δημήτρης Μυταράς: Απεβίωσε τυφλός και πικραμένος https://bit.ly/2JPQ9IV
Γιώργος Σικελιώτης: Ένας πολύ εργατικός ζωγράφος https://bit.ly/2oujQWU
Μιχάλης Μακρουλάκης: Ζωγράφισε την αυτοκράτειρα https://bit.ly/2IMyJRf
Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης: Έζησε και έδρασε με απόλυτη αυτονομία https://bit.ly/2Tx0kdg
Παναγιώτης Τέτσης: Ήρθε το τέλος https://bit.ly/2L4YMQn
Γιάννης Μιγάδης: Το χρώμα της μνήμης https://bit.ly/2RZILSw
Ουμβέρτος Σ. Αργυρός: Ο μεγάλος Έλληνας Ιμπρεσιονιστής https://bit.ly/2tPwen8
Αλέξης Ακριθάκης: Ο πατέρας του μοντερνισμού https://bit.ly/2yfQQEX
——————————————————-
Τρομερος!!!
Λατρεμένος ζωγράφος ! όμως το μουσείο μάλλον δεν λειτουργεί ..πήγα εχθές στο ωράριο που λειτουργεί και ήταν κλειστό ,καθώς και το τηλ δεν απαντούσε .Κρίμα!