Ο Μίμης Φωτόπουλος είναι γνωστός ως ο «μάγκας» του ελληνικού κινηματογράφου, εξαιτίας των ρόλων που έπαιξε. Καλόκαρδος και με χιούμορ μεν, μάγκας δε. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Ήταν ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, που έγραφε ποίηση, δημιουργούσε εικόνες και έργα τέχνης με κολλάζ από γραμματόσημα, ήταν πολιτικοποιημένος – με εξορίες και φυλακές… Ο Μίμης Φωτόπουλος ήταν περιπτωσάρα.
Στη μακρόχρονη πορεία του στον κινηματογράφο, πήρε μέρος σε περίπου 100 ταινίες. Όπως είχε αναφέρει ο ίδιος, ο αρχικός του στόχος ήταν να γίνει «ζεν πρεμιέ», αλλά οι καθηγητές του στη Δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, τον έστρεψαν προς την κωμωδία, στην οποία έκανε τελικά καριέρα. Αργότερα είχε εξομολογηθεί πως η κωμωδία τον βοήθησε να ξεπεράσει τη μελαγχολία που τον συνόδευε από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Ο Μίμης Φωτόπουλος γεννήθηκε 8 Απριλίου 1913 στην Ζάτουνα Αρκαδίας, γιος του Νικολάου Φωτόπουλου και της Άννας Παπαδοπούλου από το Αίγιο. Εκεί γνωρίστηκαν. Ο πατέρας του ήταν έμπορος, βρέθηκε στην περιοχή, τη γνώρισε και παντρεύτηκαν. Ο Μίμης ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας. Λίγους μήνες μετά τη γέννησή του, ο πατέρας του πέθανε από φυματίωση. Η μητέρα του για να τα βγάλει πέρα πήρε τα τρία της παιδιά και επέστρεψε στο Αίγιο, στην μητέρα και τις αδελφές της. Τα προβλήματα όμως όχι μόνο δεν τέλειωσαν, αλλά χειροτέρεψαν, αφού εντελώς ξαφνικά το κοριτσάκι της αρρώστησε και πέθανε. Η Άννα Φωτοπούλου ήταν μόλις 27 ετών, χήρα και είχε χάσει την κόρη της, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Αφοσιώθηκε στην ανατροφή των δύο γιων της και παρά το νεαρό της ηλικίας της, δεν ξαναπαντρεύτηκε. Όταν η κατάσταση στο Αίγιο χειροτέρεψε και δεν υπήρχαν δουλειές, οι γυναίκες της οικογένειας αποφάσισαν να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αθήνα. Έτσι μετακόμισαν στα Εξάρχεια.
Ο Μίμης και ο αδελφός του ο Άγγελος ζούσαν σε ένα σπίτι με 5 γυναίκες. Τη μητέρα, τη γιαγιά του και τις 3 αδελφές της γιαγιάς του. Όλες εργάζονταν ως μοδίστρες, προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν και όλη μέρα στο σπίτι ακούγονταν ο ήχος της ραπτομηχανής. Παρά τη φτώχεια και τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης, η Άννα Φωτοπούλου φρόντισε να δώσει στα δύο αγόρια της την καλύτερη δυνατή μόρφωση. Ο λαός λέει “έκανε το σκατό της παξιμάδι”. Έτσι κι’ εκείνη, προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να εξοικονομεί κάποια χρήματα για να κάνουν τα αγόρια μαθήματα Γαλλικών και βιολιού.
Ο Μίμης πάντα έλεγε πως χάρη στις θυσίες της μητέρας του και στον τρόπο που τον διαπαιδαγώγησε, απέκτησε μόρφωση και αγάπη για την λογοτεχνία. Τόσο ο ίδιος, όσο και ο αδελφός του ξόδευαν σχεδόν όλο το χαρτζιλίκι τους στην αγορά βιβλίων. Σε ηλικία 17 ετών, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών στο Αίγιο, έγραψε το πρώτο του ποίημα. Όταν το 1931 αποφοίτησε από το γυμνάσιο, ξεκίνησε να δουλεύει ως πλασιέ σιδηρικών. Παράλληλα ξεκίνησε και τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή, όπου πέρασε, λόγω του καλού βαθμού που είχε γράψει στην έκθεση.
Δεν ολοκλήρωσε όμως τις σπουδές του στη Φιλοσοφική, γιατί αποφάσισε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή. Δεν ήταν μια απόφαση που τη βασάνισε πολύ, ούτε η υποκριτική αποτελούσε παιδικό του όνειρο, όπως συμβαίνει συνήθως. Όλα έγιναν τυχαία, όταν διάβασε μια αγγελία σε εφημερίδα. Για να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις αγόρασε από ένα περίπτερο τον “Προμηθέα” και άρχισε να μελετάει τραγωδία. Η απαγγελία του έπεισε τους καθηγητές, οι οποίοι εκτός των άλλων, εκτίμησαν και τη χροιά της φωνής του. Έτσι, ο Μίμης Φωτόπουλος ξεκίνησε τις σπουδές του στην υποκριτική. Παράλληλα με τη Φιλοσοφική και το θέατρο έδωσε εξετάσεις και στη Νομική. Πέτυχε και γράφτηκε γιατί τότε δεν ήταν σίγουρος ακόμα ποιον κλάδο θα ακολουθούσε τελικά.
Στο θέατρο άρχισε να παίζει το 1939, στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής και στο θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Έργα μεγάλων συγγραφέων, απαιτητικά και δύσκολα. Και είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, που το 1948 ξεκίνησε να παίζει και στον κινηματογράφο, ενώ το 1951 έφτιαξε και τον δικό του θίασο. Η πρώτη ταινία που έπαιξε (35 ετών) ήταν η “Μαντάμ Σουσού” (1948).
Το 1946, από κοινούς γνωστούς, γνώρισε την Μαργαρίτα, την οποία ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε. Έκαναν δύο κόρες. Την Άννα και την Μαρία (φωτογραφία επάνω). Η κόρη του η Άννα δέχτηκε να μου μιλήσει για τον πατέρα της, σ’ ένα ξεχωριστό άρθρο με πολλές σπάνιες φωτογραφίες, το οποίο θα το βρείτε εδώ: Ο πατέρας μου ο Μίμης Φωτόπουλος https://bit.ly/2WlbwcT
Ο Μίμης Φωτόπουλος εργάσθηκε σκληρά ως ηθοποιός, θιασάρχης και σκηνοθέτης. Έγραψε 7 βιβλία: 4 ποιητικές συλλογές: «Μπουλούκια» (1940), «Ημιτόνια» (1960), «Σκληρά τριολέτα» (1961) και ο «θάνατος των ημερών» (1976). Έγραψε και 3 αυτοβιογραφικά – «25 χρόνια θέατρο» (1958), «Το ποτάμι της ζωής μου» και «Ελ Ντάμπα – Όμηρος των Εγγλέζων» (1965) και 2 θεατρικά έργα: «Ένα κορίτσι στο παράθυρο» (1966) και «Πελοπίδας ο καλός πολίτης» (1976) που έχουν παιχτεί. Οργάνωσε επίσης 5 εκθέσεις ζωγραφικής (ιδιότυπης τεχνικής κολλάζ γραμματοσήμων).
Στη διάρκεια της κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση στις τάξεις του ΕΑΜ. Το 1944 (31 ετών) θα συμμετάσχει στα Δεκεμβριανά όπου θα συλληφθεί από τις Βρετανικές μονάδες και θα εκτοπιστεί στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα, από όπου θα επιστρέψει τον Μάρτη του 1945.
Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου και Πρόεδρος του Δ. Σ. Άρματος Θέσπιδος. Έκανε θεατρικές περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, Αίγυπτο, Τουρκία και Κύπρο. Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄ και Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Ο Μίμης Φωτόπουλος ασχολήθηκε για πολλά χρόνια και με αξιοσημείωτη επιτυχία με την τεχνική του κολάζ και μάλιστα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, τη χρήση «ψηφίδων» από γραμματόσημα με τις οποίες έφτιαξε μεγάλο αριθμό ζωγραφικών πινάκων.
Σημαντικότερες συμμετοχές του ήταν στο «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ, στις «Αγριόπαπιες» του Ίψεν στο θέατρο Τέχνης, στο «Όνειρο καλοκαιρινής νύκτας» του Σαίξπηρ στο θέατρο του Βασιλικού Κήπου (1956) και για πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο.
Εμφανίστηκε σε δεκάδες κωμωδίες φάρσες αλλά και δραματικούς ρόλους. Χαρακτηριστικές ερμηνείες στο «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» και «Δον Καμίλλο».
Επίσης σε περισσότερες από 100 ταινίες με κωμικούς ρόλους όπως «Η Κάλπικη λίρα», «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», «Τα κίτρινα γάντια», «Το σωφεράκι», «Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης» «Ο γρουσούζης» κ.ά.
Χαρακτηριστική του κινηματογραφική ατάκα που βρίσκουμε στην ταινία «Ο ουρανοκατέβατος»: «Και μετά θα κάααθεσαι!»
Απεβίωσε ηλικία 73 ετών στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 1986.
Με την Γεωργία Βασιλειάδου στην “Ωραία των Αθηνών”
Με την Τζένη Καρέζη στην “Λατέρνα” και κάτω από την ίδια ταινία με την Νίκη Λινάρδου και την Σούλη Σαμπάχ.
“Μου έτυχε να γνωρίσω τον Μίμη Φωτόπουλο. Ποιητής! Και πολυπράγμων καλλιτέχνης! Καθόλου δεν ήταν αυτό που βλέπαμε στις ταινίες. Ένας κωμικός κάθε άλλο παρά φαιδρός άνθρωπος είναι.” ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
Με την Έλλη Λαμπέτη στην “Αντιγόνη” του Ανουϊγ στο θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν το 1946
Στα καμαρίνια με την Έλλη Λαμπέτη
ΚΘΒΕ 1973 “Κατά φαντασία ασθενής”
Με την Σμαρούλα Γιούλη είχαν παίξει σε αρκετές ταινίες και ήταν και φίλοι. Επίσης μαζί με την Ντίνο Ηλιόπουλο ήταν οι κουμπάροι στο γάμο της με τον Βαγγέλη Λιβαδά.
Θέατρο Φωτόπουλου (το σημερινό Άλφα), στην παράσταση “6ος Αμερικανικός στόλος” (1956)
“Όρνιθες” του Αριστοφάνη στο ΚΘΒΕ 1973
https://www.facebook.com/fotopoulosmimis/
Η ΑΝΝΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ μιλάει στο nikosonline.gr / Ο πατέρας μου ο Μίμης Φωτόπουλος https://bit.ly/2WlbwcT
Διαβάστε κι’ άλλα άρθρα για μεγάλους ηθοποιούς μας
ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ: Πέθανε μπατίρης https://bit.ly/2yWd54g
ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Το φτωχόπαιδό από την Σάμο https://bit.ly/2ElwsJ3
ΣΜΑΡΟΥΛΑ ΓΙΟΥΛΗ: Το παιδί θαύμα https://bit.ly/2WRgeki
ΡΕΝΑ ΝΤΟΡ: Πέθανε από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο https://bit.ly/2PNUDon
ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ: Ελάχιστοι πήγαν στην κηδεία της https://bit.ly/2sXmiqO
Οι 10 καλύτερες ασπρόμαυρες ελληνικές κωμωδίες: https://bit.ly/2V1KLcO
Οι 15 καλύτερες δραματικές Ελληνικές ασπρόμαυρες ταινίες: https://bit.ly/3fOlIU8
Ποιοί άλλοι ηθοποιοί μας ήταν αριστεροί;
ΑΣΠΑΣΙΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Το παλιοκουμούνι https://bit.ly/3eIGjYR
ΔΑΦΝΗ ΣΚΟΥΡΑ: ΚΚΕ μέχρι το κόκκαλο https://bit.ly/2IbjjGI
ΤΑΫΓΕΤΗ: Πέθανε πάσχοντας από άνοια https://bit.ly/3nfkt3d
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΒΕΑΚΗΣ: Τον ταπείνωσαν και τον ξεφτίλισαν https://bit.ly/2JkIPXO
ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ: Τα δύο μεγάλα πάθη του https://bit.ly/2fYAJYS
ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ: Αριστοκράτης και κομμουνιστής https://bit.ly/2MGRinc
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων https://bit.ly/2ZKPx1Q
———————————————————————
