Ανήκει στη σχολή των ιμπρεσιονιστών, και δεν είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν το έργο του. Κατά τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του καταπιάστηκε με θέματα μυθολογικού και συμβολικού περιεχομένου ενώ τα επόμενα χρόνια δημιούργησε έργα με προσωπογραφίες, εικόνες της καθημερινότητας, γυναίκες και εσωτερικούς χώρους.
Από τους πολύ σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους, ο Ουμβέρτος Σ. Αργυρός γεννήθηκε στην Καβάλα ενώ η οικογένεια του καταγόταν από την Νιγρήτα. Από το 1900 σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή καλών Τεχνών, με δάσκαλους τον Νικηφόρο Λύτρα και τον Γεώργιο Ροϊλό. Το 1904 αποφοίτησε με άριστα, και με υποτροφία συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου από το 1907 ως το 1911.
Παρέμεινε στην Γερμανία μέχρι το 1929 πραγματοποιώντας ταυτόχρονα μεγάλο ταξίδι εκπαιδευτικού χαρακτήρα σε όλη την Ευρώπη, την Ελλάδα και την Μέση Ανατολή. Το 1929 επέστρεψε στην Ελλάδα και εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής της ΑΣΚΤ, ενώ αργότερα διετέλεσε υποδιευθυντής και τρεις φορές διευθυντής της. Στο εργαστήριό του, μαθήτευσαν πολλοί μετέπειτα σημαντικοί καλλιτέχνες ανάμεσα στους οποίους και ο Γιάννης Μόραλης. Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, πήρε εντολή από την κυβέρνηση Μεταξά να πάει στο μέτωπο ως επίσημος πολεμικός εικονογράφος, μαζί με τον γλύπτη Φωκίωνα Ρωκ. Από την επίσκεψή του στο μέτωπο, δημιούργησε 32 πίνακες που απεικονίζουν το Έπος του 1940 και που σήμερα στολίζουν το Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας. Το 1952, η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και το 1959 τον εξέλεξε τακτικό της μέλος.
Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του διαδρομής πήρε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ το 1925 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην αίθουσα του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσού. Πέθανε στην Αθήνα το 1963 και προτομή του υπάρχει στο Δημοτικό Πάρκο της Καβάλας ενώ η διώροφη οικία που αγόρασε στις Σέρρες λίγα χρόνια πριν το θάνατο του, αποτελεί αξιοθέατο της πόλης. Έργα του βρίσκονται σε διάφορα μουσεία και ιδρύματα όπως η Εθνική Πινακοθήκη, το Πολεμικό Μουσείο, η Βουλή των Ελλήνων, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας κλπ.
Ένας ζωγράφος απόλυτα συνεπής στην δουλειά του. Ένας εργάτης της τέχνης που δεν ήταν ούτε τρελός, ούτε καταθλιπτικός, ούτε αυτοκαταστροφικός, χωρίς τάσεις αυτοκτονίας…
Το Κορίτσι που κοιτάζει έξω απ’ το παράθυρο, και δεξιά μια αυτοπροσωπογραφία του
Ο ζωγράφος και η ύπαιθρος
Ο ναός του Απόλλωνα στους Δελφούς.
Ουμβέρτος Αργυρός, Χαϊδελβέργη (Λάδι σε καμβά, 61 εκ. x 81. Από την συλλογή της Βουλής των Ελλήνων)
Έργα του βρίσκονται σε διάφορα μουσεία και ιδρύματα όπως η Εθνική Πινακοθήκη, το Πολεμικό Μουσείο, η Βουλή των Ελλήνων, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας κ.α
Τα εκπληκτικά του χρυσάνθεμα
Βουλιαγμένη: Μία ειδυλλιακή εικόνα. Στο βάθος, καθισμένη στην είσοδο της σπηλιάς, διακρίνεται μία γυναικεία μορφή (Εθνική Πινακοθήκη)
Αυτοπροσωπογραφία
Τοπίο με εκκλησάκι
Λουόμενη. Βλέπουμε πόσο υπέροχα δημιουργεί ατμόσφαιρα και πόσο ωραία τοποθετεί την ανθρώπινη φιγούρα μέσα στο τοπίο
——————————
Κι’ άλλα άρθρα για μεγάλους ζωγράφους μας
Περικλής Βυζάντιος: Γράφοντας την βιογραφία του, πέθανε https://bit.ly/3bZ8AsX
Ντίκος Βυζάντιος: Έλληνας της διασποράς https://bit.ly/39NFECW
Σπύρος Βασιλείου: Ο μπάρμπα Σπύρος https://bit.ly/2UlA580
Βάσω Κατράκη: Φυλακές, εξορία και διεθνή αναγνώριση https://bit.ly/2QOYgwO
Γιάννης Μόραλης: Ο γίγαντας της Ελληνικής ζωγραφικής https://bit.ly/2CNNPTQ
Νίκος Εγγονόπουλος: Ο μεγάλος υπερρεαλιστής ποιητής και ζωγράφος https://bit.ly/2pY7KWH
Γιάννης Τσαρούχης: Λάτρευε την Ελλάδα, την Κάλλας και την Μπέλλου https://bit.ly/2EZl4j2
Γιώργος Μπουζιάνης: Ο Έλληνας θεμελιωτής της μοντέρνας τέχνης https://bit.ly/2nhZfY9
Σωτήρης Σόρογκας: Ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης https://bit.ly/2L03Klj
Δημήτρης Μυταράς: Απεβίωσε τυφλός και πικραμένος https://bit.ly/2JPQ9IV
Γιώργος Σικελιώτης: Ένας πολύ εργατικός ζωγράφος https://bit.ly/2oujQWU
Μιχάλης Μακρουλάκης: Ζωγράφισε την αυτοκράτειρα https://bit.ly/2IMyJRf
Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης: Έζησε και έδρασε με απόλυτη αυτονομία https://bit.ly/2Tx0kdg
Παναγιώτης Τέτσης: Ήρθε το τέλος https://bit.ly/2L4YMQn
Γιάννης Μιγάδης: Το χρώμα της μνήμης https://bit.ly/2RZILSw
Εδώ βλέπουμε τo έργο του “Ανάσταση” (λάδι σε καμβά), το οποίο βρίσκεται στην συλλογή της Εθνικής Τράπεζας. Ένα έργο αναφορά στις μνήμες του τόπου μας, στα ήθη και τα έθιμα μας. Ένα βράδυ Ανάστασης, αναμφίβολα σε κάποιο χωριό της Αττικής (από την χαρακτηριστική φορεσιά της Αττικής – πιθανόν μεσογείτικη – που φορούν οι γυναίκες). Δυο γυναίκες με παραδοσιακές στολές γυρνούν από την Εκκλησία με αναμμένες λαμπάδες. Ένα μοναδικό έργο ζωγραφικής με το δικό του φως στα χαρούμενα πρόσωπα των γυναικών, που κοιτάζουν την φλόγα στο κεράκι ως σύμβολο της αισιοδοξίας.
—————————————————–
Εκπληκτικος…!………..Και αναλογως λιγο γνωστος ….