Μερικοί άνθρωποι που τους έχουμε σε εκτίμηση για αυτά που προσφέρουν στην πατρίδα, μάλλον καλά θα κάνουν να μην μιλάνε. Τι ήταν ν’ ανοίξει το στόμα του ο συμπαθής Ολυμπιονίκης Λευτέρης Πετρούνιας; Social μπάχαλο τα έκανε.
Τον ρώτησαν για το ελληνικό #metoo στον αθλητισμό και είπε επί λέξει: “Ο πρωταθλητισμός είναι ένας πολύ σκληρός κλάδος. Από ‘κει και πέρα, εάν υπήρξαν, εάν, εάν υπήρξαν γιατί δεν είμαι σίγουρος, δεν έχω δει κάτι… μεμονωμένα περιστατικά, λυπάμαι πολύ”.
Βούιξε ο τόπος. Από ειρωνείες και κράξιμο μέχρι πίκρα και απαξίωση. Πως είναι δυνατόν να έχουν μιλήσει τόσες αθλήτριες για λεκτική, ψυχολογική και σωματική κακοποίηση και ο Πετρούνιας να λέει “εάν υπήρξαν”, “δεν έχω δει κάτι”;
Όλοι είχαν να πουν ένα κακό λόγο γι’ αυτές τις δηλώσεις του. Ακόμα και η σύζυγος του Βασιλική Μιλλούση, που είπε ότι ήταν η χειρότερη ημέρα της ζωής της.
Και επειδή τελικά τα Social media – πέρα από τον χαβαλέ – έχουν και δύναμη, βγήκε και ανασκεύασε. Ο χρυσός ολυμπιονίκης, ο 5 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και ο 5 φορές πρωταθλητής Ευρώπης, συνειδητοποίησε πως έκανε “πατάτα” και ζήτησε μετά δημόσια συγνώμη μέσω του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΑΝΤ1.
Κατάλαβε πως όταν βγαίνουν και μιλούν γνωστές αθλήτριες, όπως η πρωταθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής Δήμητρα Καστρίτση, και λένε: “Μας άφηναν νηστικές και μας χτυπούσαν”, ή “Με τραβούσε από τα μαλλιά και με κλωτσιές με έσυρε στο γυμναστήριο, τα αυτιά μου μάτωναν”… δεν γίνεται ρε κύριε να λες: “εάν υπήρξαν, δεν έχω δει κάτι…”
Μιλάμε για κακοποιήσεις, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, ξυλοδαρμούς, μιλάμε για παιδιά κυρίως ηλικίας από 7 έως και 14 ετών – που ο κάθε κομπλεξικός παράγοντας ή προπονητής βγάζει τα απωθημένα του πάνω τους καταπατώντας κάθε ανθρώπινο δικαίωμα.
Για μένα είναι πολύ ξεκάθαρο ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν να κάνουν ούτε με το φύλο, ούτε με την καταγωγή, ούτε με την προέλευση κάποιου ανθρώπου, ούτε με την οικονομική του κατάσταση. Μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα και η κακοποίηση είναι κακούργημα.
Τέλος.
