Ο πιο δύσκολος ρόλος της καριέρας της

Χωρίς υπερβολή, αυτό που κάνει φέτος η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στο καταπληκτικό έργο του Τόμας Μπέρνχαρντ «Πλατεία Ηρώων», είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχει κάνει στην καριέρα της. Και σημειωτέον έχει παίξει τους πιο απαιτητικούς ρόλους του θεάτρου.

Φωτογραφίες: Νίκος Μουρατίδης

Η ηθοποιός φαινόμενο για την Ελληνική πραγματικότητα για μία ακόμη φορά μας αφήνει άφωνους με το ταλέντο, την ψυχή, την πειθαρχία, την προσήλωση και την τεχνική της. Επί μία ώρα – χωρίς υπερβολή – έχει ένα υστερικό ντελίριο λόγου, που σε καθηλώνει, ενώ συγχρόνως σιδερώνει αντρικά πουκάμισα. 

Όσα λέγονται και όσα γίνονται σ’ αυτό το έργο είναι για τον καθηγητή Σούστερ, ο οποίος μόλις έχει αυτοκτονήσει. Το έργο ξεκινάει στο πρώτο του μέρος με την οικονόμο και την υπηρέτρια που μας βάζουν στο κλίμα και κορυφώνεται με το δείπνο της οικογένειας του καθηγητή. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη παίζει την οικονόμο, την κυρία Τσίτελ, μια γυναίκα στερημένη, αφοσιωμένη, κρυφά ερωτευμένη με τον κύριο καθηγητή, μια γυναίκα που δεν δέχτηκε ποτέ στην ζωή της ένα χάδι, λίγη τρυφερότητα… και όλο αυτό το βγάζει σε ένα σχεδόν μονόλογο /χείμαρρο υστερίας. Την ρώτησα πως το αντέχει αυτό το πράγμα κάθε βράδυ και γέλασε. “Νόμιζα ότι θα εκραγείς” της είπα. “Είναι ίσως το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει” μου είπε. 

Παίζει εντελώς άβαφτη. Χωρίς ίχνος μακιγιάζ. Ούτε καν λίγη πούδρα. Τίποτα. Τα μαλλιά της είναι τραβηγμένα σε κότσο και τα ρούχα της πολύ συντηρητικά και αυστηρά. Ξεχνάς ότι βλέπεις μια ηθοποιό και είσαι πεπεισμένος ότι βλέπεις την κυρία Τσίτελ. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη έχει αποδείξει ότι είναι φτιαγμένη από την στόφα της μεγάλης θεατρίνας που ψάχνει και αναζητά τα έργα και τους ρόλους όπου κι αν βρίσκονται. Την μια χρονιά μπορεί να είναι στην σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στην Επίδαυρο, και την άλλη σε κάποιο υπόγειο parking ή σε κάποιο μικρό συνοικιακό θεατράκι.

Ένα έργο Το Heldenplatz (Πλατεία Ηρώων) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Burgtheater της Βιέννης, το 1988, (σχεδόν 30 χρόνια πριν), ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων εξαιτίας της κριτικής που κάνει για τους Αυστριακούς και την ακροδεξιά τους ιδεολογία.

Ο Χρήστος Στέργιογλου που παίζει τον αδελφό του εκλιπόντα καθηγητή, λέει όλα θέλουμε να ακούσουμε. Και είναι σαν να μιλάει για την σημερινή εποχή (μην σου πω και για την Ελλάδα). Ένας ηλικιωμένος τύπος που τίποτα δεν του αρέσει, όλα του φαίνονται φτηνιάρικα, πρόχειρα και κατευθυνόμενα. Δεν του αρέσει ούτε η πολιτική κατάσταση, ούτε η άνοδος της ακροδεξιάς, ούτε το πώς έχουν καταντήσει την μουσική, το θέατρο και τις τέχνες.

Τόμας Μπέρνχαρντ: Heldenplatz (Πλατεία Ηρώων)

Μετάφραση: Έρι Κύργια, Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς, Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Καπράλου, Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη, Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη, Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου, Μουσική: Γιώργος Πούλιος, Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου, Ερμηνεύουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Σκουλά, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργος Μπινιάρης, Παναγιώτης Εξαρχέας, Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ,

Είχα καιρό να την δω, και μετά την παράσταση τα είπαμε λιγάκι. Την  αγαπώ, την σέβομαι και την θαυμάζω.

Ο Χρήστος Στέργιογλου, η Μαρία Σκουλά και η Άννα Καλαϊτζίδου παραμένουν στις θέσεις τους στο δεκάλεπτο διάλειμμα της παράστασης.

Στον καθρέφτη φαίνονται τα πάντα, ακόμα και εμείς οι θεατές (φωτο κατά την διάρκεια του διαλείμματος)

——————————————

Στην ενότητα ΘΕΑΤΡΟ θα βρείτε άρθρα για πολλές θεατρικές παραστάσεις.

https://www.nikosonline.gr/category/θέατρο/

———————————-