Έχετε πάει στην Βεργίνα; Αν όχι, πρέπει να το προγραμματίσετε άμεσα έστω σαν διήμερη εκδρομή. Αν ναι, φαντάζομαι να έτρεμαν τα πόδια σας μπαίνοντας μέσα, στα έγκατα της γης για να δείτε τον τύμβο εσωτερικά, και μετά στο μουσείο για τα ευρήματα. Τι μαγεία ήταν αυτή! Αν και έχω πάει θέλω να ξαναπάω οπωσδήποτε. Θα ευγνωμονούμε για πάντα τον Μανώλη Ανδρόνικο γι’ αυτήν την ανασκαφή.
Η Βεργίνα είναι μια κωμόπολη του νομού Ημαθίας, χτισμένη στη θέση των αρχαίων Αιγών, πρωτεύουσα του κράτους της αρχαίας Μακεδονίας. Στην τοποθεσία αυτή ο καθηγητής Μανόλης Ανδρόνικος ανακάλυψε το 1977 ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά ευρήματα της ιστορίας. Ένα συγκρότημα βασιλικών μακεδονικών τάφων μεταξύ των οποίων ο ασύλητος τάφος του βασιλιά Φιλίππου Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην ίδια συστάδα υπάρχουν δύο ακόμη τάφοι που πιστεύεται ότι ανήκουν στη σύζυγο του Φιλίππου, και στο γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αλέξανδρο Δ΄.
Όλα τα ευρήματα εκτίθενται στο Μουσείο των Αιγών και εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη τόσο από την πολυτέλεια και την τεχνική τους όσο και από την άριστη κατάσταση στην οποία διατηρούνται. Μάζεψα διάφορες φωτογραφίες για να ρίξουμε μια ματιά στα ευρήματα της βασιλικής ταφικής συστάδας του Φιλίππου Β΄, κι’ ας λένε μερικοί αρχαιολόγοι ότι ο τάφος δεν ανήκει στο βασιλιά Φίλιππο Β’. Κατ’ άλλους όμως, τα στοιχεία είναι συντριπτικά.
Όπως όμως ο ίδιος ο Μανόλης Ανδρόνικος δήλωνε, αυτό, μικρή σημασία έχει μπροστά στην αξία των αρχαιολογικών ευρημάτων.
Τοιχογραφία με την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη
Ο τάφος με τους ελεύθερους κίονες
ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Η χρυσοποίκιλτη πανοπλία του βασιλιά Φιλίππου Β΄ και η χρυσελεφάντινη ασπίδα του.
Η χρυσή λάρνακα που περιείχε τα αποτεφρωμένα οστά του βασιλιά Φιλίππου Β΄ και το στεφάνι βελανιδιάς που φορούσε ο νεκρός. Η χρυσή λάρνακα ζύγιζε 11 κιλά και κοσμείται από μακεδονικό αστέρι. Το χρυσό στεφάνι βελανιδιάς είναι το πιο βαρύτιμο στεφάνι που σώθηκε από την ελληνική αρχαιότητα. Αποτελείται από 313 φύλλα και 68 βελανίδια, ενώ ζυγίζει 714 γραμμάρια.
Η χρυσελεφάντινη κλίνη του Φιλίππου με εκπληκτικές παραστάσεις σκαλισμένες σε ελεφαντοστό.
Η ασημένια τεφροδόχος και το χρυσό στεφάνι του Αλέξανδρου Δ΄
Σκεύη συμποσίου από τον τάφο του Αλέξανδρου Δ΄
Ένας αρχαιολόγος πρέπει να αισθάνεται συγκλονιστικά την στιγμή που ανακαλύπτει κάτι, ανοίγει ένα πέρασμα και βλέπει πρώτος απ’ όλους κάποιον αρχαίο θησαυρό.
Και να ο τάφος στον εξωτερικό του χώρο. Έχετε δει πιο χάλια κατάσταση; Για μια τόσο σοβαρή ανασκαφή, ο περιβάλλων χώρος του τάφου είναι άθλιος. Προσέξτε τα φυτά που έχουν βάλει, όπως και το πλαστικό μίζερο χαλάκι πάνω στα χαλίκια…. Η τσαπατσουλιά σε όλο της το μεγαλείο.
—————————–
Στην ενότητα ΜΟΥΣΕΙΑ θα βρείτε άρθρα που σίγουρα θα σας ενδιαφέρουν
https://www.nikosonline.gr/category/%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%B1/
Η Μελίνα Μερκούρη, ο Μανώλης Γλέζος και ο Μανώλης Ανδρόνικος χαρούμενοι γι’ αυτήν την μεγάλη ανασκαφή.
——————————————————
www.nikosonline.gr
Ένα Καθημερινό magazino για την ΖΩΗ, τον ΑΝΘΡΩΠΟ και τις ΤΕΧΝΕΣ
Το site ανανεώθηκε, απόκτησε νέα εμφάνιση και έγινε φιλικό προς smart phones & tablets. Προωθήστε το να τo μάθουν όλοι οι φίλοι σας… (και κοινοποιείστε όποια άρθρα σας αρέσουν).
Επίσης ακολουθήστε το nikosonline στα:
Twitter: https://twitter.com/NikosOnLineGr
Instagram: https://instagram.com/nikosonline/
Pinterest: https://gr.pinterest.com/NikosOnLine/
[…] Ντροπή Έκτη: Αν έχετε τον Θεό σας. Στον τάφο της Βεργίνας, σ’ αυτήν την μεγαλειώδη ανασκαφή, στην είσοδο έχουν πλαστικό χαλάκι!!! (Απολαύστε το μεγαλείο των ευρημάτων της Βεργίνας https://www.nikosonline.gr/?p=6838) […]
[…] Γεννήθηκε στην Προύσα στις 23 Οκτωβρίου 1919. Ο πατέρας του, Λεωνίδας, ήταν από τη Σάμο και η μητέρα του από την Ίμβρο. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή η οικογένειά εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Μπήκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1936, όπου προσωπικότητες όπως αυτή του καθηγητή Κωνσταντίνου Ρωμαίου, του κίνησαν σε πρώτο στάδιο το αρχαιολογικό του ενδιαφέρον. Ενώ ήταν φοιτητής, ο Ανδρόνικος εργάστηκε σαν βοηθός δίπλα στον Ρωμαίο στην ανασκαφή της Βεργίνας. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1941, διορίστηκε φιλόλογος σε γυμνάσιο του Διδυμότειχου. Στη συνέχεια διέφυγε στη Μέση Ανατολή, κατατάχτηκε στον Ελληνικό Στρατό και πήρε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις. Πραγματοποίησε πολλές ανασκαφικές έρευνες στη Βέροια, τη Νάουσα, το Κιλκίς, τη Χαλκιδική, τη Θεσσαλονίκη, αλλά το κύριο ανασκαφικό του έργο συγκεντρώθηκε στη Βεργίνα. Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του θεωρείται η 8η Νοεμβρίου 1977, όταν στη Βεργίνα έφερε στο φως ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία, τον ασύλητο μακεδονικό τάφο ΙΙ της Μεγάλης Τούμπας. Υπήρξε μέλος του Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1964-1965), της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Association Internationale des Critiques d” Art, καθώς και του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου. Έλαβε μέρος με ανακοινώσεις σε πολλά διεθνή συνέδρια. Προσκλήθηκε από γερμανικά πανεπιστήμια για διαλέξεις και σχεδόν απ” όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Διετέλεσε Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης (1968-1969). Μιλούσε εκτός της μητρικής του γλώσσας, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Το όνομά του γράφεται κάποιες φορές με ωμέγα (Μανώλης). Ο ίδιος το έγραφε με όμικρον (Μανόλης). Το 1992 του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Φοίνικος. (Στην φωτογραφία: Μελίνα, Λάκης Σάντας, Μανώλης Γλέζος, Μανόλης Ανδρόνικος) Δείτε τα ευρήματα της Βεργίνας στο άρθρο: https://www.nikosonline.gr/?p=6838 […]
[…] 2003-Στο φυσικό τους χώρο βρίσκονται από σήμερα τα ευρήματα της Βεργίνας, που ήρθαν στο φως το 1977 από τον Μανόλη Ανδρόνικο. Εγκαινιάζεται επίσης το πρώτο πωλητήριο αντιγράφων των αρχαίων ευρημάτων (για το κοινό). Πατήστε τον σύνδεσμο για να δείτε το μεγάλο αφιέρωμα του nikosonline.gr https://www.nikosonline.gr/?p=6838 […]
[…] Γεννήθηκε στην Προύσα στις 23 Οκτωβρίου 1919. Ο πατέρας του, Λεωνίδας, ήταν από τη Σάμο και η μητέρα του από την Ίμβρο. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή η οικογένειά εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Μπήκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1936, όπου προσωπικότητες όπως αυτή του καθηγητή Κωνσταντίνου Ρωμαίου, του κίνησαν σε πρώτο στάδιο το αρχαιολογικό του ενδιαφέρον. Ενώ ήταν φοιτητής, ο Ανδρόνικος εργάστηκε σαν βοηθός δίπλα στον Ρωμαίο στην ανασκαφή της Βεργίνας. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1941, διορίστηκε φιλόλογος σε γυμνάσιο του Διδυμότειχου. Στη συνέχεια διέφυγε στη Μέση Ανατολή, κατατάχτηκε στον Ελληνικό Στρατό και πήρε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις. Πραγματοποίησε πολλές ανασκαφικές έρευνες στη Βέροια, τη Νάουσα, το Κιλκίς, τη Χαλκιδική, τη Θεσσαλονίκη, αλλά το κύριο ανασκαφικό του έργο συγκεντρώθηκε στη Βεργίνα. Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του θεωρείται η 8η Νοεμβρίου 1977, όταν στη Βεργίνα έφερε στο φως ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία, τον ασύλητο μακεδονικό τάφο ΙΙ της Μεγάλης Τούμπας. Υπήρξε μέλος του Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1964–1965), της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Association Internationale des Critiques d’ Art, καθώς και του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου. Έλαβε μέρος με ανακοινώσεις σε πολλά διεθνή συνέδρια. Προσκλήθηκε από γερμανικά πανεπιστήμια για διαλέξεις και σχεδόν απ’ όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Διετέλεσε Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης (1968–1969). Μιλούσε εκτός της μητρικής του γλώσσας, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Το όνομά του γράφεται κάποιες φορές με ωμέγα (Μανώλης). Ο ίδιος το έγραφε με όμικρον (Μανόλης). Το 1992 του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Φοίνικος. (Στην φωτογραφία: Μελίνα, Λάκης Σάντας, Μανώλης Γλέζος, Μανόλης Ανδρόνικος) Δείτε τα ευρήματα της Βεργίνας στο άρθρο: https://www.nikosonline.gr/?p=6838 […]
[…] 1992 – Μανώλης Ανδρόνικος: Γεννήθηκε στην Προύσα στις 23 Οκτωβρίου 1919. Ο πατέρας του, Λεωνίδας, ήταν από τη Σάμο και η μητέρα του από την Ίμβρο. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή η οικογένειά εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Μπήκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1936, όπου προσωπικότητες όπως αυτή του καθηγητή Κωνσταντίνου Ρωμαίου, του κίνησαν σε πρώτο στάδιο το αρχαιολογικό του ενδιαφέρον. Ενώ ήταν φοιτητής, ο Ανδρόνικος εργάστηκε σαν βοηθός δίπλα στον Ρωμαίο στην ανασκαφή της Βεργίνας. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1941, διορίστηκε φιλόλογος σε γυμνάσιο του Διδυμότειχου. Στη συνέχεια διέφυγε στη Μέση Ανατολή, κατατάχτηκε στον Ελληνικό Στρατό και πήρε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις. Πραγματοποίησε πολλές ανασκαφικές έρευνες στη Βέροια, τη Νάουσα, το Κιλκίς, τη Χαλκιδική, τη Θεσσαλονίκη, αλλά το κύριο ανασκαφικό του έργο συγκεντρώθηκε στη Βεργίνα. Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του θεωρείται η 8η Νοεμβρίου 1977, όταν στη Βεργίνα έφερε στο φως ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία, τον ασύλητο μακεδονικό τάφο ΙΙ της Μεγάλης Τούμπας. Υπήρξε μέλος του Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1964–1965), της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Association Internationale des Critiques d’ Art, καθώς και του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου. Έλαβε μέρος με ανακοινώσεις σε πολλά διεθνή συνέδρια. Προσκλήθηκε από γερμανικά πανεπιστήμια για διαλέξεις και σχεδόν απ’ όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Διετέλεσε Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης (1968–1969). Μιλούσε εκτός της μητρικής του γλώσσας, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Το όνομά του γράφεται κάποιες φορές με ωμέγα (Μανώλης). Ο ίδιος το έγραφε με όμικρον (Μανόλης). Το 1992 του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Φοίνικος. (Στην φωτογραφία: Μελίνα Μερκούρη, Λάκης Σάντας, Μανώλης Γλέζος, Μανόλης Ανδρόνικος) Δείτε τα ευρήματα της Βεργίνας στο άρθρο: https://www.nikosonline.gr/%CE%BF-%CF%84%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%B5%CF%8… […]