Όταν οι τράπεζες λυμαίνονται τα πάντα, όταν δεν υπάρχει Υπουργείο Πολιτισμού και όταν γενικά ένα κράτος αδιαφορεί για τους καλλιτέχνες, θα έχουμε ολοένα και πιο συχνά τέτοια φαινόμενα. Το ιστορικό σπίτι – ατελιέ – μουσείο του Σπύρου Βασιλείου, με ηλεκτρονικό πλειστηριασμό άλλαξε χέρια και ακόμα είναι άγνωστη η τύχη του.
Για να φρεσκάρουμε την πρόσφατη μνήμη μας, όταν πέθανε ο Γιάννης Σπανός, τόσο το κράτος όσο και του υπουργείο Πολιτισμού αδιαφόρησαν πλήρως. Όταν πέθανε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, μία από τα ίδια και χειρότερα. Πέθανε ο Δημήτρης Ταλαγάνης, αρχιτέκτονας, ζωγράφος και συλλέκτης, δεν έκαναν τίποτα. Το ίδιο και για άλλους πολλούς καλλιτέχνες του θέατρου, της μουσικής και των εικαστικών τεχνών.
Και έχουμε περιπτώσεις όπως αυτή του σπιτιού/ μουσείου Σπύρου Βασιλείου στο Κουκάκι, απέναντι από την Ακρόπολη, στην οδό Γουέμπστερ 5, που βγήκε σε ηλεκτρονικό πλειστηριασμό, δεν μάθαμε ποιος είναι ο πλειοδότης και δεν ξέρουμε τι τύχη θα έχει. Θα γίνει ακόμα ένα Boutique Hotel;
Το σπίτι του μπαρμπά-Σπύρου έγινε μουσείο το 2004 και από το 2016 ήταν κλειστό. Οι εγγονές του δεν μπορούσαν πια να το συντηρούν. Αντί να επέμβει το υπουργείο πολιτισμού και να το σώσει, το αφήσαν στην τύχη του. Και οι τράπεζες – που όλοι ξέρουμε πολύ καλά τις αιμοβόρες διαθέσεις τους – το εξαφάνισαν. Εξαφάνισαν ένα σπίτι που όχι μόνο στέγαζε τα έργα του αγαπημένου ζωγράφου, αλλά ήταν και ένα εμβληματικό σπίτι για την Αθήνα. Σ’ αυτό το σπίτι γιορτάζονταν ανελλιπώς τα κούλουμα και η Καθαρά Δευτέρα κάθε χρόνο, και μαζεύονταν όλη η Αθήνα (όχι μόνο η καλλιτεχνική). Από το μπαλκόνι του σπιτιού ο Σπύρος Βασιλείου ζωγράφισε μερικά από τα ωραιότερα έργα του με θέμα την Αθήνα.
Στο μικρό αυτό μουσείο έβλεπε κανείς 60 έργα του και προσωπικά του είδη. Έβλεπε το καβαλέτο του, τα βιβλία, τα έπιπλα, τα διακοσμητικά αντικείμενα που είχε διαλέξει μαζί με χίλια δύο μικροπράγματα και αφίσες που ζωγράφισε για την Ελλάδα και τον ΕΟΤ. Δεν ξέρουμε ποια λάθη έγιναν, τι παραλείψεις και τι ήταν αυτό που οδήγησε το μουσείο στο κλείσιμο και στον εκπλειστηριασμό, αλλά δεν γίνεται να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το οριστικό τέλος κάποιων πραγμάτων.
Τα ιδρύματα / και τα προσωπικά μουσεία στην Ελλάδα
Τα ιδρύματα και τα Προσωπικά μουσεία κάποιων καλλιτεχνών γίνονται για να προστατευτεί – και να έχουν πρόσβαση η νέες γενιές στο έργο τους. Λίγες όμως περιπτώσεις αντέχουν και τα πάνε καλά. Τα περισσότερα καταρρέουν και θα εξαφανιστούν. Δεν υπάρχει μέριμνα από το Υπουργείο Πολιτισμού. Σαν να μην νοιάζεταικανείς…
- Το μουσείο του Takis βρίσκεται μακριά από την Αθήνα (στο λόφο Γεροβουνό), διοργανώνει εκπαιδευτικές δράσεις και δίνει υποτροφίες.
- Το ίδιο και το ίδρυμα Ζογγολόπουλου που έχει εξαιρετική παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
- Κάπως καλά πρέπει να πηγαίνει και το μουσείο του Γιάννη Τσαρούχη στο Μαρούσι.
- Η Σοφία Λασκαρίδου άφησε το σπίτι της στον Δήμο Καλλιθέας και δεν κάνουν τίποτα.
- Μαθαίνω ότι πάει καλά και το μουσείο του Γιώργου Μπουζιάνη στην Δάφνη.
- Και το μουσείο του Γουναρόπουλου στου Ζωγράφου.
- Στου Ζωγράφου όμως έχουν παρατήσει – μέχρι και κακοποιήσει θα έλεγα- την βίλα της Μαρίκας Κοτοπούλη. Δεν κάνουν τίποτα για να εκμεταλλευτούν τον χώρο και να προσφέρουν “στέγη” μελέτης ή προβών σε νέους ηθοποιούς.
- Στο Αιτωλικό καταρρέει το μουσείο της Βάσως Κατράκη.
- Τι γίνεται με τον Γιάννη Μόραλη και την Δημοτική Πινακοθήκη στην Άρτα;
- Ευτυχώς το μουσείο του συλλέκτη Ίωνα Βορρέ στην Παιανία πάει καλά.
- Το Μουσείο Κατίνας Παξινού, τι γίνεται; Ξέρει κανείς; Ξέρετε ότι υπάρχει;
- Το θεατρικό μουσείο θα βρει επιτέλους στέγη;
- Ξέρει κανείς τι έχει απογίνει το μουσείο Δημήτρη Μυταρά στην Χαλκίδα;
Έργο του Σπύρου Βασιλείου με τίτλο «Επίσκεψη τιμής στο γκρεμισμένο σπίτι του Παρθένη».
Έργο του Σπύρου Βασιλείου με την Αθήνα από το μπαλκόνι του σπιτιού του.
Από το σαλόνι του ιστορικού νεοκλασικού παρέλασαν εκτός από την Αλίκη που ήταν μεγάλη fan του, ο Ελύτης, ο Τσαρούχης, ο Μόραλης, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Μελίνα, ο Πλέσσας, ο Παπαμιχαήλ, ο Αλέκος Αλεξανδράκης με τη Νόνικα Γαληνέα, ο Φρέντυ Γερμανός, ο Μποστ, μέχρι και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Μετά το θάνατο του ζωγράφου, η αγαπημένη του σύζυγος Κική, τιμώντας τη μνήμη του, συνέχισε την παράδοση μέχρι να φύγει και εκείνη από τη ζωή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Σχετικά άρθρα με μικρά μουσεία, ιστορικά κτήρια και ζωγράφους
Σπύρος Βασιλείου: Ο μπάρμπα Σπύρος https://bit.ly/2UlA580
Δημήτρης Ταλαγάνης: Ένα αντίο… https://bit.ly/3yhwkUD
Η Βίλα της Μαρίκας Κοτοπούλη https://bit.ly/2SXbMQL
Κωνσταντίνος Παρθένης: Απομονωμένος και παράλυτος https://bit.ly/3top0Ty
Σοφία Λασκαρίδου: Το σπίτι της στην Καλλιθέα https://bit.ly/3auDUjL
Γιάννης Μόραλης: Ο γίγαντας της Ελληνικής ζωγραφικής https://bit.ly/2CNNPTQ
Γιάννης Τσαρούχης: Λάτρευε την Ελλάδα, την Κάλλας και την Μπέλλου https://bit.ly/2EZl4j2
Γιώργος Μπουζιάνης: Ο Έλληνας θεμελιωτής της μοντέρνας τέχνης https://bit.ly/2nhZfY9
Δημήτρης Μυταράς: Απεβίωσε τυφλός και πικραμένος https://bit.ly/2JPQ9IV
Βάσω Κατράκη: Το μουσείο στο Αιτωλικό https://bit.ly/3vRYJho
Πολιτιστικός σύλλογος Παρνασσός https://bit.ly/2RcX1ZM
Την ξέρετε την βίλα Ζωγράφου; https://bit.ly/3wRIFgB
Έχετε πάει στο Μουσείο της πόλεως των Αθηνών; https://bit.ly/2P5uHaf
Ήταν κέντρο της κοσμικής ζωής: https://bit.ly/3cYcjqz
Αυτή είναι η ιστορία του Acropole Palace https://bit.ly/2OYP2vI
———————————————————–
