Ο Περικλής Βυζάντιος ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία και τις προσωπογραφίες. Κατά τα πρώτα χρόνια της πορείας του ήταν εμφανής η επιρροή του από τη μαθητεία του στη Γαλλία και τους Γάλλους Ιμπρεσιονιστές. Χαρακτηρίζεται ως μεταϊμπρεσιονιστής ζωγράφος και διακρίθηκε για τη θετική του επιρροή στα καλλιτεχνικά πράγματα της Ελλάδας
Ο Γιός του Κωνσταντίνος (Ντίκος) Βυζάντιος ήταν επίσης ζωγράφος – που έζησε όμως στην Γαλλία και η κόρη του, Μαριλένα Λιακοπούλου ήταν η ιδρύτρια της πολύ σημαντικής Αίθουσας Τέχνης Αθηνών.
Ο Περικλής Βυζάντιος γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα (16 Ιανουαρίου 1893 – 9 Φεβρουαρίου 1972), ήταν διακεκριμένος Έλληνας μεταϊμπρεσιονιστής ζωγράφος, πρωτοπόρος για τα Ελληνικά δεδομένα. Ήταν γιος του αξιωματικού του πυροβολικού, Κωνσταντίνου Βυζάντιου, και της Μερόπης Σαμαρνιωτάκη. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από παλιά Φαναριώτικη οικογένεια, και ήταν εγγονός του Κωνσταντινοπολίτη Χρήστου Βυζάντιου.
Φοίτησε στην Σχολή Μακρή και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήριο του Ευαγγέλου Ιωαννίδη. Το 1910 ο πατέρας του αποφάσισε να τον στείλει στο Μόναχο για να σπουδάσει νομικά, αλλά γρήγορα τα εγκατέλειψε για να σπουδάσει ζωγραφική στο Παρίσι, στην École des beaux – arts και στην Académie Julian.
Επέστρεψε στην Αθήνα το 1916 και παρ΄ όλες τις δυσκολίες, άνοιξε δικό του εργαστήριο, ενώ την ίδια χρονιά εξέθεσε για πρώτη φορά έργα του σε έκθεση του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών. Την επόμενη χρονιά – ήταν 24 ετών – μαζί με άλλους νέους καλλιτέχνες ίδρυσαν την Ομάδα «Τέχνη», γιατί είχαν βαρεθεί την εμμονή των παλιών που δεν δέχονταν τίποτα καινούργιο και παρέμεναν πιστοί στον συντηρητικό ακαδημαϊσμό. Κατά την περίοδο 1921–1922 ακολούθησε τον Ελληνικό Στρατό στην Μικρά Ασία ως πολεμικός ζωγράφος. Το 1922 ήταν ο επίσημος σκιτσογράφος της Δίκης των Έξι και μερικά από τα σκίτσα αυτής της δίκης δημοσιεύθηκαν στον αθηναϊκό Τύπο. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ).
Το 1923 νυμφεύθηκε την Φρόσω Σκουμπουρδή και έναν χρόνο αργότερα γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί, ο Κωνσταντίνος. Μετά ήρθε στον κόσμο και η Μαριλένα. Ο Περικλής Βυζάντιος μαζί με τους Φωκίωνα Ρωκ, Μιλτιάδη Μαλακάση, Κώστα Ουράνη και Δημήτρη Μητρόπουλο ίδρυσε το 1928 την Καλλιτεχνική Λέσχη «Ατελιέ». Το 1934 ίδρυσε μαζί με την ζωγράφο Αλέκα Στύλου-Διαμαντοπούλου την πρώτη ελεύθερη σχολή ζωγραφικής, η οποία λειτούργησε με επιτυχία μέχρι την εισβολή των Γερμανών το 1941. Το 1936, με δική του παρέμβαση, η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ίδρυσε παράρτημα στην Ύδρα, του οποίου ανέλαβε το 1939 την διεύθυνση.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1940, ο Περικλής Βυζάντιος φιλοτέχνησε την αφίσα του Πολεμικού Λαχείου, το οποίο προορίζονταν για την συγκέντρωση χρημάτων για τις οικογένειες των στρατιωτών – όπως επίσης εικονογράφησε περιοδικά και βιβλία της εποχής.
Το 1971, ξεκίνησε να γράφει την αυτοβιογραφία του, αλλά αρρώστησε και τελικά υπέκυψε στην ασθένειά του πριν προλάβει να την ολοκληρώσει. Εντούτοις, η αυτοβιογραφία του εκδόθηκε το 1995- με επιμέλεια από την κόρη του Μαριλένα Λιακοπούλου, ιδρύτρια και ιδιοκτήτρια της Αίθουσας Τέχνης Αθηνών. Εκτός από τη ζωγραφική, ο Βυζάντιος ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία στο Εθνικό Θέατρο και τη γελοιογραφία.
Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας, έργα του παρουσιάστηκαν σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα καθώς και σε χώρες του εξωτερικού
Μετά τον θάνατό του, η κόρη του, Μαριλένα Λιακοπούλου, δώρισε έργα του καλλιτέχνη για να εκτεθούν μόνιμα στην Ύδρα – το νησί που λάτρευε – στο παλιό αρχοντικό Λαζάρου Κουντουριώτη. Ο γιος του καλλιτέχνη, Ντίκος Βυζάντιος (Αθήνα, 1924 – Μαγιόρκα Ισπανίας, 10 Αυγούστου 2007) ήταν επίσης διακεκριμένος ζωγράφος που έζησε σχεδόν μόνιμα στην Γαλλία. Αναδρομικές εκθέσεις με έργα του Περικλή Βυζάντιου διοργανώθηκαν στην Θεσσαλονίκη το 1984 και στην Αθήνα το 1994.
Άρθρα και για άλλους Έλληνες ζωγράφους
19ος Αιώνας
Νικηφόρος Λύτρας, τον δηλητηρίασαν τα χρώματα https://bit.ly/2MMwX4x
Ο συντηρητικός Γιώργος Ιακωβίδης: https://bit.ly/2meFRbv
Νικόλαος Γύζης, Ξεκίνησε από την Τήνο: https://bit.ly/2E7ptVy
20ος Αιώνας
Γιάννης Μόραλης, Ο γίγαντας της Ελληνικής ζωγραφικής: https://bit.ly/2CNNPTQ
Νίκος Εγγονόπουλος, Ο μεγάλος υπερρεαλιστής ποιητής και ζωγράφος: https://bit.ly/2pY7KWH
Γιάννης Τσαρούχης, Λάτρευε την Ελλάδα, την Κάλλας και την Μπέλλου: https://bit.ly/2EZl4j2
Γιώργος Μπουζιάνης, Ο Έλληνας θεμελιωτής της μοντέρνας τέχνης: https://bit.ly/2nhZfY9
Σωτήρης Σόρογκας, Ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης: https://bit.ly/2L03Klj
Δημήτρης Μυταράς, Απεβίωσε τυφλός και πικραμένος: https://bit.ly/2JPQ9IV
Γιώργος Σικελιώτης, Ένας πολύ εργατικός ζωγράφος: https://bit.ly/2oujQWU
Μιχάλης Μακρουλάκης, Ζωγράφισε την αυτοκράτειρα: https://bit.ly/2IMyJRf
Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης, Έζησε και έδρασε με απόλυτη αυτονομία: https://bit.ly/2Tx0kdg
Παναγιώτης Τέτσης, Ήρθε το τέλος: https://bit.ly/2L4YMQn
Γιάννης Μιγάδης, Το χρώμα της μνήμης: https://bit.ly/2RZILSw
Ουμβέρτος Σ. Αργυρός, Ο μεγάλος Έλληνας Ιμπρεσιονιστής: https://bit.ly/2tPwen8
