Σάββας Θεοδωρίδης: Από το Κολωνάκι, θρύλος στο λιμάνι

Υπήρξε μια γυναίκα που συνέδεσε δύο άντρες. Ο ένας υπήρξε θρύλος του Ολυμπιακού και ο άλλος υπήρξε πρόεδρος και ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού. Η Ελένη Φαρμάκη (γεν. 1953) αρχικά παντρεύτηκε τον Σάββα Θεοδωρίδη (γεν. 1935) και αργότερα τον Σωκράτη Κόκκαλη (γεν. 1939).

Ποιος ήταν όμως ο Σάββας Θεοδωρίδης;

Ο Σάββας Θεοδωρίδης ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής και αργότερα μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ Ολυμπιακός Πειραιώς ως επίτιμος πρόεδρος. Επιπλέον, είχε διατελέσει αντιπρόεδρος του σωματείου και γενικός αρχηγός.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, 18 Φεβρουαρίου 1935 και πέθανε 17 Αυγούστου 2020. Ήταν παιδί εύπορης μεσοαστικής οικογένειας, με πατέρα φαρμακοποιό κι’ ενώ έγινε μεγάλο όνομα παίζοντας μπάλα στο λιμάνι (στον Ολυμπιακό), στα 27 του εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο για να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε φαρμακοποιός και στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Άμστερνταμ. Μιλούσε τρεις γλώσσες- αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε δυο γιους. Με την πρώτη του σύζυγο Αρετή Αργυροπούλου παντρεύτηκαν το 1963 και απέκτησαν τον Θεόδωρο (γενν. 1965). Με την δεύτερη, την Ελένη Φαρμάκη, μετέπειτα σύζυγο του Σωκράτη Κόκκαλη, απέκτησαν τον Δημήτρη (γενν. 1979).

Μια ζωή Ολυμπιακός

Αφιέρωσε σχεδόν όλη τη ζωή του και έμεινε μέχρι τελευταία στιγμή μάχιμος στις επάλξεις της ομάδας που λάτρεψε. Άφησε πίσω του ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ποδοσφαιρική κληρονομιά της χώρας και αναμφισβήτητα έγραψε ένα μοναδικό ξεχωριστό κεφάλαιο στη μεγάλη ιστορία του Ολυμπιακού. Αρκετοί παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές έγιναν εμβληματικές μορφές του συλλόγου τους. Λίγοι έγιναν σημεία αναφοράς. Κανένας δεν κατάφερε να γίνει αποδεκτός με καθολικό δέος και απεριόριστο σεβασμό σε όποιο γήπεδο κι αν πάτησε. Μόνο ο αξέχαστος Σάββας Θεοδωρίδης.

Στις 20 Φεβρουαρίου του 1954, δύο ημέρες αφότου είχε κλείσει τα 19 του χρόνια, ο Σάββας Θεοδωρίδης έκανε την πρώτη του εμφάνιση κάτω από τα ξύλινα δοκάρια της εστίας του Ολυμπιακού στο ματς εναντίον του Απόλλωνα Αθηνών. Εκείνα τα φτωχικά για την Ελλάδα χρόνια, ήταν σπάνιο έως απίθανο ένα ευκατάστατο και μορφωμένο παλικάρι να επιλέξει για καριέρα το λαϊκό σπορ του ποδοσφαίρου. Κι’ όμως ο Σάββας όπως μερικοί ακόμα κατάφεραν κι έγιναν ήρωες. Ήταν το Ίνδαλμα για τους πιτσιρικάδες και εξώφυλλο στα περιοδικά της εποχής, ενώ από τα εκπαιδευτήρια θηλέων οι μαθήτριες συνωστίζονταν κάτω από το διαμέρισμά του, απλά και μόνο για να τον δουν.

Ένας γκολκίπερ τζέντλεμαν

Ο Σάββας Θεοδωρίδης, από τη στιγμή που εμφανίστηκε στην ομάδα του Μεγάλου Λιμανιού προερχόμενος από τους µακρινούς Αμπελόκηπους, ξάφνιασε τους πάντες. Καταρχάς, ήταν γέννημα θρέμμα Αθηναίος και μεγαλωμένος δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Ο Σάββας όμως, με την τρέλα που είχε για τον Ολυμπιακό αγνόησε το Τριφύλλι. Από το καλοκαίρι του 1952 που υπέγραψε το δελτίο του στον Ολυμπιακό τράβηξε την προσοχή όλων των ποδοσφαιρόφιλων. Πέρα από το ότι ήταν όμορφος και επιβλητικός, με ωραίο παράστημα και φαρδιές πλάτες, διέθετε και άλλα που τον καθιστούσαν διαφορετικό. Ήταν εμφανώς εύπορος, μιας και ο φαρμακοποιός πατέρας του Θεόδωρος ήταν ιδιοκτήτης ενός από τα πρώτα και μεγαλύτερα φαρμακεία της πρωτεύουσας στην οδό Καραγεώργη Σερβίας στο Σύνταγμα. Ήταν ακόμη απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και επιστήμονας. Σπούδαζε Φαρμακευτική στη Φυσικομαθηματική Σχολή της Αθήνας. Άσε που μιλούσε με άνεση αγγλικά και – αν είναι δυνατόν – γαλλικά!!!

Μέσα σε ένα περιβάλλον με φτωχά και αγράμματα αγόρια ξεχώριζε σαν την μύγα μεσ’ το γάλα. Επιπλέον όλοι έμειναν το στόμα ανοικτό όταν έμαθαν πως είχε παίξει και μπάσκετ σε ομάδα της Ρόδου, ενώ παράλληλα αγωνιζόταν με τους συμμαθητές του απ’ το κολλέγιο στο Πινγκ πονγκ και στο τότε άθλημα της αριστοκρατίας, το τένις. Οι συμπαίκτες του μετά απ’ όλα αυτά, τον έβλεπαν σαν εξωγήινο.

Αλλά για να καταλάβουμε το ποιόν του, ενώ είχε μια κουρσάρα, ένα αστραφτερό Vauxhall Velox, πήγαινε, πάντα για προπόνηση με το λεωφορείο, το τραμ ή τον ηλεκτρικό για να μην ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους.

Με αγωγή, ήθος και ευγένεια, ο σοβαρός και συγκροτημένος Σάββας δεν ήταν, όπως περιγραφόταν ως «ένας μορφωμένος κομψός γόης του Κολωνακίου». Ήταν ένα συναισθηματικό παιδί, ήταν σεμνός και ένας βαθιά αλληλέγγυος άνθρωπος με ολοκληρωμένη ενσυναίσθηση, που πρόσφερε απλόχερα κάθε στιγμή σε όσους είχαν ανάγκη. Ήταν ο ευαίσθητος Σάββας, ένας νέος φλογερός, ονειροπόλος και ιδεαλιστής.

Το τέλος της καριέρας του

Την τελευταία του ιστορικά αξιομνημόνευτη εμφάνιση την έκανε το καλοκαίρι του 1961. Στις 4 Ιουλίου ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε σε φιλική αναμέτρηση τη Σάντος του μεγάλου βασιλιά της μπάλας, Πελέ. Η βραζιλιάνικη ομάδα έκανε περιοδεία στην Ευρώπη και σάρωνε τα πάντα στο διάβα της. Ο πατέρας Θεοδωρίδης είπε στον γιο του να κάνει τον άρρωστο και να μην παίξει γιατί προέβλεπε πανωλεθρία. Ο Σάββας ούτε καν το σκέφτηκε. Από αυτόν ξεκινούσε η ενδεκάδα, επομένως θεωρούσε χρέος του να αγωνιστεί. Η λήξη του αγώνα βρήκε τον Ολυμπιακό θριαμβευτή με σκορ 2-1. Οι φίλαθλοι πανηγύρισαν έξαλλα, σήκωσαν στους ώμους τον Σάββα και τον πήγαν πεζή μέχρι το σιντριβάνι της Ομόνοιας.

Η αλήθεια είναι ότι η ευκατάστατη μεσοαστική οικογένειά του τον πίεζε αφόρητα να παρατήσει την μπάλα. Έτρεμαν μην τυχόν και ο αγαπημένος γιος τους πάθει καμιά ανεπανόρθωτη ζημιά στα γήπεδα-καρμανιόλα εκείνης της εποχής. Φοβούνταν ακόμη μην τυχόν και εγκαταλείψει για χάρη της μπάλας τις σπουδές του. Του ζητούσαν σχεδόν καθημερινά να κρεμάσει νωρίς-νωρίς τα γάντια του τερματοφύλακα. Ο ίδιος ταλαντευόταν ανάμεσα στον ποδοσφαιρικό του ζήλο και τον σεβασμό προς τους γονείς του. Ήδη από το καλοκαίρι του 1955 μέχρι την άνοιξη του 1956 είχε σταματήσει το ποδόσφαιρο για να διαβάσει. Δεν άντεξε την αποχή. Κρυφά από τον πατέρα του άρχισε να κάνει προπονήσεις για να κρατιέται σε φόρμα.

Σάββας Θεοδωρίδης ήταν 12 φορές διεθνής και ο πιο πιστός στρατιώτης του Ολυμπιακού. Από τους τερματοφύλακες που άφησαν εποχή στα γήπεδα της δεκαετίας του ’60. Κατέκτησε 5 σερί πρωταθλήματα (απ’ το 1955 έως το 1959). Συμπαίκτες και αντίπαλοι τον θυμούνται ως ένα τζέντελμαν και μπον βιβέρ του ποδοσφαίρου, που διέθετε -και πρόσφερε- ένα χαμόγελο για όλους.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την Αθλητική Ένωση Αμπελοκήπων και το 1953, ενώ αναμενόταν η απόκτησή του από τον Παναθηναϊκό, εντάχθηκε στον Ολυμπιακό. Αγωνίστηκε ως τερματοφύλακας μέχρι το 1962. Στην Εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε 12 φορές. Στην Α΄ κατηγορία είχε 57 συμμετοχές.

Έφυγε στα 85 του

Στην τελευταία συνέντευξη του στο Φως είχε πει: “Είμαι ευγνώμων που έγινα Ολυμπιακός. Μην ξεχάσεις να το γράψεις αυτό. Είμαι ευγνώμων που έζησα ως Ολυμπιακός”.

Κι έτσι «έφυγε» για το τελευταίο ταξίδι του, σκεπασμένος με την ερυθρόλευκη σημαία. Πέθανε 17 Αυγούστου 2020 αφήνοντας πίσω του ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ποδοσφαιρική κληρονομιά της χώρας και κυρίως στη μεγάλη ιστορία της οικογένειας του Ολυμπιακού.

Ο Σάββας Θεοδωρίδης (με τα σκούρα) και λίγο πιο πίσω ο Μίμης Στεφανάκος. Δύο ποδοσφαιριστές που έκαναν όλες τις γυναίκες να αναστενάζουν.

Τρεις απ’ τους παιχταράδες του Ολυμπιακού: Ηλίας Υφαντής, Σάββας Θεοδωρίδης, Γιώργος Σιδέρης.

O Σάββας Θεοδωρίδης με την Μάρω Κοντού.

Στο παρεκκλήσι της βίλας του στην Μύκονο, το 2017 ο γιος του Δημήτρης, από τον δεύτερο γάμο του με την Ελένη Φαρμάκη, μετέπειτα σύζυγο του Σωκράτη Κόκκαλη, παντρεύτηκε τη Δούκισσα Νομικού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άντρες παλιάς κοπής

ΜΙΜΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΣ: Ποδοσφαιριστής και ηθοποιός https://bit.ly/2SzMwgE

ΜΙΜΗΣ ΔΟΜΑΖΟΣ: Με τον Δομάζο αρχηγό… https://bit.ly/3glSpJs

ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΟΥΤΣΑΤΣΟΣ: Ο bon viveur! https://bit.ly/3qIGdJx

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΩΝΑΣΗΣ: Έζησε 25 χρόνια https://bit.ly/32TU3vu

ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ: Ο ποδοσφαιριστής που έγινε Νο 1 ηθοποιός https://bit.ly/2CRNeQu

ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ: Το απόλυτο αρσενικό https://bit.ly/2jyLKhG

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ: Ο σκληρός άντρας, ο λαϊκός https://bit.ly/2FHq6WG

————————————————-