Καλό μήνα με όλα τα καλά που ο καθένας επιθυμεί. Ο Νοέμβριος μας άφησε με μια γλύκα και έτσι ακριβώς μπαίνει και ο Δεκέμβριος…
“Πάντα πίστευα ότι δεν έχουμε κάνει καμιά συμφωνία ότι στη ζωή μας όλα θα είναι έτσι όπως τα έχουμε φανταστεί, σχεδιάσει. Παρ΄ όλα αυτά η καθημερινότητα καταφέρνει, αυτή τη σοφία να την εξαφανίζει απο μπροστά μας. Αλλάζει τον προσανατολισμό μας, τις σχέσεις και τους στόχους μας και ξεχνάμε, και αποστρέφουμε το πρόσωπο. Τότε είναι που ξαφνικά, αναίτια, εμφανίζεται μια ανατροπή…..”
Έτσι αρχίζει το βιβλίο, “Ο μυστηριώδης κύριος Guillain Barre”, που χτες ήταν η παρουσίαση του. Ένα βιβλίο του φίλου μου Στέλιου Μαργωμένου, που το αφηγήθηκε και το έγραψε ο καθηγητής κ. Δημήτρης Καραβασίλης. Ήμουν κι΄ εγώ ανάμεσα στους ομιλητές της χθεσινής παρουσίασης. Παρ΄ όλη την πορεία και τους κλειστούς δρόμους στο κέντρο της Αθήνας, το πατάρι των εκδόσεων Αρμός, γέμισε. Τίγκα.
Ήταν πολύ ωραία παρουσίαση με πολύ συγκίνηση – για ένα βιβλίο που μιλάει για την αγάπη, την στήριξη και την δύναμη της θέλησης. Ο Στέλιος έπαθε μια πραγματικά σπάνια ασθένεια- παρέλυσε ολόκληρος – αλλά κατάφερε και ξαναστάθηκε στα πόδια του. Χάρηκα που ξανάδα και την φίλη μου ηθοποιό Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου – που διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο. Εδώ σας έχω περισσότερες λεπτομέρειες: https://bit.ly/37MPFiY Στην φωτογραφία κάτω, ο Δημήτρης Καραβασίλης, η Παναγιώτα Μαργωμένου και ο Στέλιος Μαργωμένος.
Ο πεζόδρομος της Μαυροκορδάτου – που βρίσκονται οι εκδόσεις Αρμός – αυτό το μικρό υπέροχο δρομάκι που αν ήταν κάπως πιο περιποιημένο, θα θύμιζε εντελώς Παρίσι, είναι μια μικρή όαση στην αγαπημένη μας τσιμεντούπολη. Φεύγοντας από την παρουσίαση για να γυρίσω στο σπίτι, έφτασα στην Πανεπιστημίου που προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν εντελώς άδεια. Κακώς δεν έβγαλα φωτογραφία. Σας μιλάω, ούτε τον δεκαπενταύγουστο δεν έχω δει έτσι την Πανεπιστημίου. Λόγω πορείας είχαν κλείσει αρκετούς δρόμους. Ερημιά. Παράδεισος και κόλαση μαζί. Παράδεισος ο δρόμος χωρίς αυτοκίνητα και κόλαση για το πώς θα γυρίσει κανείς σπίτι του. Το έκοψα με το πόδι, βγήκα Ομόνοια και από κει, ευτυχώς τα κατάφερα.
Σε όλο τον πλανήτη βλέπω αναταραχή. Σε πολλές πρωτεύουσες ο κόσμος δυσαρεστημένος από τους κυβερνώντες και την άκρατη κοροϊδία και διαφθορά κατεβαίνει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί. Η απάντηση των «δημοκρατικών» κυβερνήσεων είναι το ξύλο, οι συλλήψεις και τα χημικά αέρια. Έβλεπα και τα δικά μας, όταν μερικοί νεαροί φοιτητές διαδηλωτές προσπάθησαν να πλησιάσουν το ξενοδοχείο στο Καβούρι, όπου γινόταν η σύνοδος των Πρυτάνεων, για να διαμαρτυρηθούν, με αποτέλεσμα να υπάρξει επέμβαση των ΜΑΤ και να τους ξυλοκοπήσουν μέχρι αιματοχυσίας. Πρέπει δηλαδή να το πάρουμε απόφαση, πως πια, δεν θα μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε. Αν το κάνουμε θα μας δέρνουν, θα μας ανοίγουν τα κεφάλια και θα μας πετούν χημικά. Αυτό είναι η Δημοκρατία;
“Ποτισμένος με αηδία όλες αυτές τις μέρες. Κάθε τόσο λογαριάζει κανείς με τι πράγματα είναι φτιαγμένο αυτό το υπέρογκο γκρέμισμα. Σύγχυση ιδεών, ευνουχισμένοι διανοούμενοι· μικροί, ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες…” Γιώργος Σεφέρης (17 Ιουνίου 1940)
Έχω μεγάλη περιέργεια να δω την καινούργια ταινία– την πρώτη έγχρωμη βωβή ταινία- που έγραψε, παίζει και σκηνοθετεί ο Θανάσης Τσαλταμπάσης. Του ζήτησα μάλιστα πριν βγει στους κινηματογράφους (12 Δεκεμβρίου), το Σάββατο στις 7 του μήνα να τον βγάλω τηλεφωνικά στην εκπομπή μου για να μας μιλήσει. Από τα συμφραζόμενα πάντως κατάλαβα πως είναι ταινία χωρίς ηλικία και όρια, που – αν και βωβή – θα μιλήσει… στην καρδιά.
Ένας ύμνος στην ανθρωπιά και την τρυφερότητα. Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης πάντως είναι ταλέντο και δείχνει ότι παίρνει την δουλειά του στα σοβαρά. Τον είχα συναντήσει πιο παλιά και ήταν συμπαθέστατος. Μιλώντας για Ελληνικό κινηματογράφο, την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου είμαι καλεσμένος στην πρεμιέρα της ταινίας «Ευτυχία», που αφορά στην ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, αλλά θα σας τα γράψω όλα μόλις την δω.
Το τραγούδι «Redemption» του φίλου μου Τάσου Μελετόπουλου και του Γιώργου Δημόπουλου ακούστηκε για πρώτη φορά, στην ΠΡΩΤΗ εκπομπή της ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ- πριν 2 χρόνια… Τώρα απέκτησε και video clip σκηνοθετημένο από τον Vasilis Raisis. Ενθουσιάστηκα. Μου άρεσε τρελά…Το δημοσιεύω και ελπίζω να το απολαύσετε
————————————————-
Αυτές τις ημέρες ανέβασα – όπως πάντα – καινούργια άρθρα στο nikosonline.gr
-
Ότι θέλετε να μάθετε για τον μήνα Δεκέμβριο: https://bit.ly/2OEaPrW
-
Ιωάννης Συκουτρής: Μετάφρασε το Συμπόσιο του Πλάτωνα και αυτοκτόνησε γιατί ήταν gay https://bit.ly/2fh2Rm4
-
DAVID FINCHER: Αυτός έκανε Θεά την Madonna https://bit.ly/2DtJYsi
-
ΠΕΚΙΝΟ: Το νέο αρχιτεκτονικό θαύμα με το ψηλότερο αίθριο του κόσμου. https://bit.ly/2OMUhwU
-
Ζήνα η βασίλισσα της τηλεοπτικής ζούγκλας: https://bit.ly/33pVXBW
-
Μαρία Φαραντούρη: «Η Μαρία της καρδιάς μας» https://bit.ly/2ir77VE
-
Γιώργος Φούντας: Ο σκληρός άντρας, ο λαϊκός https://bit.ly/2FHq6WG
-
Ρίτα Αντωνοπούλου: Όταν ήμουν παιδί https://bit.ly/2OUqmmB
-
Άδωνις Γεωργιάδης– Ανεπιθύμητος στην Σχολή Μωραϊτη https://bit.ly/2ryF5vr
-
Ένας gay υιοθέτησε κοριτσάκι με σύνδρομο Down που δεν ήθελε καμία οικογένεια: https://bit.ly/33CSFvj
-
Michael Jackson: Thriller, το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών https://bit.ly/2FNPYQO
-
Winston Churchill: Το ξέρετε ότι ζωγράφιζε; https://bit.ly/2JmepVV
-
Paul Walker: Παράξενα παιχνίδια παίζει η ζωή – https://bit.ly/2BI4TrO