Σημειώσεις μιας ζωής σ’ ένα “Χειρόγραφο”

Βγαίνει στην άδεια μαύρη σκηνή με το φως που βγάζει το tablet που κρατάει στα χέρια της. Εκεί έχει τις σημειώσεις της. Της σημειώσεις της ζωής της. Το χειρόγραφο που παρέδωσε στον Γιώργο Νανούρη για να φτιάξουν αυτήν την παράσταση.

Το «Χειρόγραφο» είναι ένας μονόλογος διανθισμένος με τραγούδια. Πέρυσι είχαμε συναντηθεί τυχαία στην παράσταση «Κατερίνα» με την Λένα Παπαληγούρα που διασκεύασε και σκηνοθέτησε ο Γιώργος Νανούρης. Για την Αλεξίου όμως δεν ήταν τυχαίο ότι βρέθηκε εκεί. Είχε ακούσει και είχε έρθει να δει την δουλειά. Ήθελε να παραδώσει σε κάποιον τα χειρόγραφα της και να τα κάνει παράσταση… και είχε βάλει στο στόχαστρο τον Νανούρη.

“Έδωσα στον Γιώργο ένα σωρό σελίδες, τις έκοψε, τις έραψε, ήταν πάντα δίπλα μου, δεν με άφησε λεπτό, και έτσι βγάλαμε αυτήν την παράσταση, αλλιώς δεν γινόταν”, μου είπε η ίδια, μετά στο καμαρίνι.

Η Χάρις Αλεξίου, που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της πάνω σε μια σκηνή, για πρώτη φορά είναι τόσο άμεση και τόσο κοντά στο κοινό. Μιλάει, αφηγείται, παίζει, τραγουδάει και ισορροπεί ανάμεσα στην τρυφερότητα, τον συναίσθημα, το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό. Μιλάει για την καριέρα της, τους άντρες της, το γιό της, τα παιδικά της χρόνια, τα θέλω της, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της. Σε καθηλώνει. Συγκινείσαι, βουρκώνεις, γελάς, ξεκαρδίζεσαι, κλαις… όλα μέσα σε μιάμιση ώρα.

• “Έκλαψα”, της είπα μετά στο καμαρίνι.

Με κοίταξε μέσα στα μάτια,  “σε ποιο σημείο;”

• Εκεί που είπες “πονάει όλο μου το σώμα, αλλά έχω ακόμα ένα τραγούδι για να τελειώσει η συναυλία”

Με αγκάλιασε και μου είπε ψιθυριστά ατο αφτί. “Ήταν αλήθεια…”

Να την δείτε αυτήν την Χαρούλα, γιατί… «είναι σκληρό για μια γυναίκα να είναι μόνη…»

«Μνήμη, μελαγχολία, αγάπη, ομορφιά, ταλέντο, χιούμορ, αισιοδοξία…όλα τα έχει η παράσταση “Χειρόγραφο” με την Χαρούλα… μια χορδή στην κόψη του ξυραφιού είναι η Αλεξίου και εμείς που την παρακολουθούμε και την αγαπάμε χρόνια τώρα, ξέρουμε ότι κέρδισε την μάχη με τον χρόνο γιατί τον έχει σαγηνεύσει και τον κρατάει ζωντανό…δεν θέλω να πω άλλα… ευχαριστώ τον Νίκο Μουρατίδη που με πήγε στην παράσταση, τον Γιώργο Νανούρη για την επιτυχημένη ισορροπία ανάμεσα στο τραγικό και στο κωμικό και την Χαρούλα Αλεξίου μόνο και μόνο γιατί υπάρχει και αναπνέει πίσω από τις αναμνήσεις μας…» Γιώργος Παυριανός

Με την Ίριδα Ζαχμανίδη, τον Γιώργο Παυριανό και την Όλγα Παυλάτου στα καμαρίνια

Με την Χαρούλα, τον Γιώργο Νανούρη και τον Γιώργο Παυριανό στο τέλος της παράστασης