ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Σμαρούλα Γιούλη: Το παιδί θαύμα!

Πολύπλευρο ταλέντο, εργατική, ταλαντούχα και πρωτοπόρα. Η Σμαρούλα Γιούλη εκτός από πολύ αγαπητή στον κόσμο, στους συναδέλφους και στους συνεργάτες της, ήταν μια από τις σπάνιες περιπτώσεις στην Ελληνική καλλιτεχνική ζωή. Έπαιζε, τραγουδούσε, έγραφε και σκηνοθετούσε.

Από

Νίκος Μουρατίδης

7 Μαρτίου, 2023

6935

Ήταν από τις πρώτες που ανέβασε μουσικές concept παραστάσεις και μεγάλα μιούζικαλ. Από τον “Χριστό ξανασταυρώνεται” και την “Άννα Φρανκ”, στον Μίκη Θεοδωράκη και τις “Εκλογές”, του Μποστ – και κατόπιν στις “Νύχτες της Καμπίρια” το “Chicago”, το “Hello Dolly”…

Δυστυχώς δεν την γνώρισα και ούτε συναντηθήκαμε ποτέ, αλλά ψάχνοντας για να της κάνω αυτό το αφιέρωμα διάβασα πολλά άρθρα και πήρα γνώμες από αρκετό κόσμο. Κάποιος από το στενό της περιβάλλον μου είπε ότι αγαπούσε πολύ τον Σταμάτη Κραουνάκη. Ξεκίνησα λοιπόν από τον Σταμάτη:

“Λατρευόμασταν. Σμαρούλα πλάσμα μοναδικό. Τραγούδαγε, χόρευε, κωμική ηθοποιός υψηλού βεληνεκούς. Είχε στυλ και ήταν πανέξυπνη. Χαλαρή και Λατρεμένη. Υδροχόα νομίζω. Είμασταν φίλοι, μιλάγαμε ώρες, γελάγαμε πολύ! Τρελοκόριτσο! Παρ όλο που είχε σύζυγο επιχειρηματία, ήταν πάντα κολλητή με το σινάφι της. Θυμάμαι πολλά βράδια με κουβεντούλα και όποτε την συναντούσα ξεμοναχιαζόμασταν. Η Σμαρούλα μου έμαθε κάτι: Μια φορά μου ζήτησε ένα τηλέφωνο κάποιου για μια συνεργασία. Της είπα, «Έχει πολλή δουλειά, δεν θα μπορεί». Και μου απάντησε, «Καλά δώσε μου εμένα το τηλέφωνο να τον πάρω κι αν δεν μπορεί ας μου πει δεν μπορώ». Παλιά στόφα, Άξια. Λατρεμένη αλήθεια. Σμαρουλάκι. Αθόρυβη αλλά αποφασιστική. Μπράβο που της κάνεις αυτό το αφιέρωμα”

Ξεκίνησε ως παιδί θαύμα

Η Σμαρούλα Γιούλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη 27 Ιανουαρίου 1930 (σύμφωνα με το ημερολόγιο του ΤΑΣΕΗ), γιατί κάποιες άλλες πηγές λένε το 1934. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη και στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση, ως παιδί θαύμα – 9 ετών, το 1943 – στην ταινία «Φωνή της καρδιάς», δίπλα στον Αιμίλιο Βεάκη. Τα χρόνια που ακολούθησαν άρχισε να ηχογραφεί τραγούδια. Είναι χαρακτηριστική μια ιστορία που μου είπε ο Δάκης: “Νομίζω ήταν 1947 όταν ο Γιάννης Βέλλας σε στίχους Θάνου Σοφού της έδωσαν το τραγούδι «Σήμερα έλα μωρό μου», και επειδή χρειάζονταν μια δεύτερη φωνή, φώναξαν την Καιτούλα. Ναι, στο τραγούδι κάνει δεύτερη φωνή η Καίτη Μπελίντα”. Τα επόμενα χρόνια άρχισε να διαγράφει μια λαμπρή καριέρα στον κινηματογράφο παίζοντας στις καλύτερες ταινίες της Φίνος Φιλμ: «Χαμένοι Άγγελοι», «Έλα στο θείο», «Η καφετζού», «Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν», «Το σοφεράκι» κ.α.. Η καριέρα της συνδέθηκε άρρηκτα με τον Αλέκο Σακελλάριο, τον Νίκο Τσιφόρο και με τον Μίμη Φωτόπουλο. Η Σμαρούλα Γιούλη ήταν το αγαπημένο παιδί της Φίνος. Όλοι, από τον ίδιο τον Φίνο μέχρι τον Τζαβέλλα και τον Σακκελάριο, λάτρευαν το γλυκό, παραπονιάρικο μουτράκι της. Η φήμη της ταξίδεψε και στο εξωτερικό, μέχρι που την ζήτησαν από την Τσινετσιτά, το διασημότερο κινηματογραφικό στούντιο του κόσμου, τα χρόνια της δεκαετίας του ’50. Λόγω Φίνου και του μεγάλου της έρωτα, του Βαγγέλη Λιβαδά, δεν το τόλμησε. Αν και ήταν μια μεγάλη σταρ, η Σμαρούλα Γιούλη εγκατέλειψε τον κινηματογράφο πολύ νωρίς. Ήξερε ότι τα λαμπερά φώτα του σινεμά δεν διαρκούν για πάντα. Έπεσε με τα μούτρα στο θέατρο.

Με τον σύζυγό της Βαγγέλη Λιβαδά (παντρεύτηκαν το 1958), ανέβασαν κάθε είδους έργα, από μπουλβαρ και comedie ως κλασικά, επιθεωρήσεις και έργα σπουδαίων ξένων συγγραφέων. Με τις παραγωγές τους, γέμιζαν το «Αμιράλ», το «Βέμπο», το «Παρκ» και αργότερα το θέατρο «Σμαρούλα». Σε κάποια έργα πρωταγωνιστούσε, άλλα τα σκηνοθετούσε και κάποια άλλα απλώς τα επέβλεπε. Άλλωστε ήταν άνθρωπος του θεάτρου και ήξερε τη δουλειά καλύτερα από καθένα. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ήταν με τον Θανάση Βέγγο στο έργο του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο τρελός του λούνα παρκ και η ατσίδα». Στη δεκαετία του ’80 καταπιάστηκε με τα μεγάλα γνωστά μιούζικαλ.

Διαβάστε όλη την ιστορία του μεγάλου έρωτα του Βαγγέλη Λιβαδά και της Σμαρούλας Γιούλη, στο άρθρο με τίτλο «Είδε τον άντρα της να καίγεται», εδώ: https://bit.ly/3aEYMTG

Το μοιραίο τέλος του ζευγαριού

Με τον Βαγγέλη Λιβαδά έζησαν μαζί όλη τους την έγγαμη ζωή και ο θάνατος τους χώρισε, μόνο για τρεις μήνες. Το 2011, μια φωτιά στο διαμέρισμά τους στη Γλυφάδα, που προκλήθηκε από αερόθερμο, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του μεγάλου θεατρικού επιχειρηματία. Η Σμαρούλα μεταφέρθηκε το νοσοκομείο με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Η ψυχολογική της κατάρρευση ήταν πιθανότητα η αιτία που την οδήγησε στον θάνατο σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Έπασχε ήδη από άνοια. Τρεις μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2012 άφησε την τελευταία της πνοή.

Πέθανε στις 7 Μαρτίου 2012, περίπου τρεις μήνες μετά τον θάνατο του συζύγου της, σε ηλικία 82 ετών.

Ο Δημήτρης Ψαθάς (επάνω, ανάμεσα στον Γιώργο Κωνσταντίνου και τον Κώστα Βουτσά), το 1967 με την παράσταση «Πες τα Τιμολέων» (Φωνάζει ο κλέφτης), που ανέβηκε στο θέατρο «Αλάμπρα» με τη Σμαρούλα Γιούλη στον κεντρικό γυναικείο ρόλο.

Στο ξεκίνημα της, με τον Αλέκο Αλεξανδράκη

Με την Αλίκη και την Ζωή ήταν φίλες

Ο γνωστός γραφίστας Θάνος Σπυρόπουλος – στενός συνεργάτης του Λιβαδά και της Σμαρούλας μου είπε πολλά: “Με τον Βαγγέλη Λιβαδά και την Σμαρούλα Γιούλη συνεργάστηκα περίπου για 15 χρόνια. Ξεκίνησα το 1978 και τους έκανα τις αφίσες, τις διαφημίσεις και τα προγράμματα για πολλά θεατρικά και για 11 παραστάσεις της Σμαρούλας. Κάθε χρόνο έρχονταν σπίτι μου την ημέρα της γιορτής μου. Ήταν αξιολάτρευτοι. Η Σμαρούλα ήταν εργασιομανής, πολύ συνεργάσιμη, ακριβοδίκαιη και γενναιόδωρη. Είναι χιλιάδες στιγμές που μου έρχονται στο μυαλό…θεατρίνα από τις λίγες. Θέλω να σου πω πως τους χρωστάω πολλά για όλες τις δουλειές που έκανα στο θέατρο….”

Βαγγέλης Λιβαδάς, Θάνος Σπυρόπουλος, Μαρινέλλα και Σμαρούλα Γιούλη

Τάκης Σαγιώρ: “Ήταν πολύ αφοσιωμένη στην δουλειά της, και το 1964 – στα πρώτα μου βήματα εγώ – που είχα συνεργαστεί μαζί της στην παράσταση «Ένα κορίτσι από την επαρχία»…χαχαχαχα τι μου θύμισες! Ήμουν στο ίδιο καμαρίνι με τον Μπάρκουλη και τον Τσιτσόπουλο. Ένα βράδυ λοιπόν που ήθελε η Σμαρούλα να κάνουμε μια πρόχειρη πρόβα σ΄ ένα χορευτικό που είχαμε, άνοιξε την πόρτα χωρίς να χτυπήσει και μας έπιασε την ώρα που αλλάζαμε και τους τρεις τσίτσιδους. Όλα φάτσα φόρα. Κόντεψε να λιποθυμήσει χαχαχαχα μπορείς να καταλάβεις τι επακολούθησε”.