Σταύρος Νιάρχος: Ο επιφανής Έλληνας

Εδώ θα διαβάσετε πως από το λάδι και το αλεύρι, βρέθηκε στην κορυφή των εφοπλιστών και των μεγάλων επιχειρηματιών του πλανήτη. Πως το παιδί από το χωριό Βαμβακού Λακωνίας, κατάφερε να χτίσει μια αυτοκρατορία που διαρκεί μέχρι τις μέρες μας.

Και βέβαια, πριν αρχίσω να σας διηγούμαι την ζωή του, να πω για άλλη μια φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Ίδρυμα του Σταύρου Νιάρχου για τα τόσα υπέροχα που προσφέρει και στον τομέα του πολιστισμού στην ταλαίπωρη Ελλάδα μας.

Ο Σταύρος Νιάρχος γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου του 1909 και πέθανε στις 15 Απριλίου 1996 σε ηλικία 87 ετών. Ήταν κορυφαίος Έλληνας εφοπλιστής, επιχειρηματίας, συλλέκτης έργων τέχνης και ιδρυτής του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Μπορεί να γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά είχε καταγωγή από την Λακωνία. Ήταν γιος του Σπύρου Νιάρχου, εμπόρου λαδιών, και της Ευγενίας Κουμάνταρου, κόρης του αλευροβιομήχανου Σταύρου Κουμάνταρου. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από το χωριό Βαμβακού Λακωνίας, ενώ από την πλευρά της μητέρας του ήταν ανιψιός του Νικολάου Κουμάνταρου, βιομήχανου, εφοπλιστή και βουλευτή, και πρώτος ξάδελφος της Ντόλλυ Γουλανδρή. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση αλευρόμυλων. Μάλιστα την περίοδο εκείνη αγόρασε μέσω της οικογενειακής εταιρείας 6 φορτηγά πλοία. Αυτή ήταν η αρχή.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πήρε μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Νορμανδία, γι’ αυτό και τιμήθηκε με τον «Μεγαλοσταυρό του Τάγματος του Φοίνικος» και με διάφορα άλλα μετάλλια. Στη συνέχεια ασχολήθηκε επιτυχώς με τη ναυτηλία κυρίως με τις μεταφορές πετρελαίου αποκτώντας τεράστια περιουσία. Το 1958 ίδρυσε τα ναυπηγία Σκαραμαγκά, τα οποία το 1985 περιήλθαν στο ελληνικό δημόσιο. Επίσης το 1955 έκανε τη βασική επένδυση για τη δημιουργία των Διυλιστηρίων Ασπροπύργου, τα οποία κρατικοποιήθηκαν το 1976.

Οι δύο αδελφές Λιβανού έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην ζωή του. Αριστερά με την Ευγενία, και δεξιά με την Τίνα. Τις παντρεύτηκε και τις δύο.

Η προσωπική του ζωή ήταν πολυτάραχη και «νεφελώδης». Το 1930 παντρεύτηκε την Ελένη Σπορίδη, κόρη ναύαρχου, αλλά ο γάμος διήρκησε ελάχιστους μήνες. Το 1939 έκανε δεύτερο γάμο με την Μελπομένη Κάππαρη, κόρη εφοπλιστή από την Σύρο, και το 1947, ενώ ήταν ερωτευμένος με την Τίνα Λιβανού, εκείνη παντρεύτηκε τον Ωνάση, ο Νιάρχος παντρεύτηκε την αδελφή της, Ευγενία, κόρη του εφοπλιστή Σταύρου Λιβανού. Με την Ευγενία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Φίλιππο, τον Σπύρο, τον Κωνσταντίνο και την Μαρία (φωτογραφία πάνω).

Τα τέσσερα παιδιά του Σταύρου Νιάρχου και της Ευγενίας Λιβανού: Φίλιππος, Σπύρος, Κωνσταντίνος και Μαρία.

Το 1965 παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο (4^ος γάμος) με την Σαρλότ Φορντ (φωτογραφία πάνω), δισέγγονη του ιδρυτή της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας, με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Έλενα. Το 1971, ένα χρόνο μετά τον απρόσμενο και “περίεργο” θάνατο της Ευγενίας, έκανε τον πέμπτο γάμο του με τον αρχικό του έρωτα, την αδελφή της Ευγενίας, την Τίνα (πρώην σύζυγο του Ωνάση όπως είπα), η οποία όμως πέθανε το 1974.

Αυτή είναι το 5^ο παιδί του Νιάρχου, η Έλενα Φορντ, από τον γάμο του με την Σάρλοτ Φορντ.

Η συλλογή του με έργα τέχνης, ήταν μια από τις σπουδαιότερες του κόσμου.

Με τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ ήταν πολύ φίλοι.

Απεβίωσε το 1996 και με τη διαθήκη του άφησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», με εντολή να χρηματοδοτούν κοινωνικά και πολιτιστικά έργα.

Λάτρευε την θάλασσα και την Σπετσοπούλα

Συγγενικά άρθρα

Η γυναίκα που παντρεύτηκε και τον Ωνάση και τον Νιάρχο: https://bit.ly/2HsC5aI

Ευγενία Λιβανού: Έκανε 4 παιδιά με τον Νιάρχο https://bit.ly/3AaPdvH

Ο εγγονός Νιάρχος παντρεύτηκε: https://bit.ly/2qDBmst

Ευχαριστούμε το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος: https://bit.ly/2Gbj9tS

Η Αθήνα απέκτησε έργο του Renzo Piano: https://bit.ly/2wpe9Qh

Όλη η πορεία του Πολιτιστικού κέντρου ΙΣΝ: https://bit.ly/2X3QiOX

Ο Ωνάσης ήθελε να μεγαλώσει έναν πρόεδρο: https://bit.ly/2ByNkbn