Ο Σταύρος Παράβας υπήρξε μια από τις πιο αινιγματικές φυσιογνωμίες της καλλιτεχνικής μας ζωής. Η προσωπική του ζωή ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη με την εικόνα του στον κινηματογράφο και το θέατρο. Αποτέλεσμα, ποτέ να μην γίνει κορυφαίος πρωταγωνιστής, ούτε καν συμπαθής στην πλειοψηφία του κοινού.
Πιθανότατα να είχε μια από τις πιο αλλοπρόσαλλές καριέρες από όλους τους Έλληνες ηθοποιούς. Καθιερώθηκε ως λαϊκός θηλυπρεπής «Φίφης» και έφτασε να γίνει ο λαϊκός «μάγκας με το τρίκυκλο». Ως αριστερός πήγε εξορία στην Γυάρο. Έπαιξε και Αριστοφάνη στην Επίδαυρο. Συμμετείχε σε επιθεωρήσεις κάνοντας την γυναίκα αλλά και σε σοβαρές παραστάσεις με τον Νίκο Κούρκουλο. Μέχρι που στην δεκαετία του ΄80 έγινε ο «βασιλιάς» της φτηνιάρικης βιντεοκασέτας. Μια καριέρα άλλα ντ΄ άλλων…
Λάνσαρε τον τύπο του «κραγμένου» ομοφυλόφιλου, του αμόρφωτου, ακαλαίσθητου, θηλυπρεπή gay, μεταδίδοντας ένα λανθασμένο μήνυμα για το πώς ήταν και συμπεριφέρονταν οι ομοφυλόφιλοι άντρες. Με αυτήν την εικόνα πέρασε στην κινηματογραφική αθανασία και φυσικά με την ατάκα του «θα τραβήξω τις κοτσίδες μου, θα ξεσκίσω τα προικιά μου».
Ο Σταύρος Παράβας γεννήθηκε 15 Απριλίου 1935 μέσα σε πολυμελή οικογένεια μικρασιατικής καταγωγής. 
Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά των μικρασιατών προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στα Τουρκοβούνια της Αθήνας, όπου γεννήθηκε ο Σταύρος. Λίγο αργότερα η οικογένεια μετακόμισε στα «Προσφυγικά» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του βγήκε από μικρός στη βιοπάλη, κάνοντας διάφορα θελήματα.
Ο πρώτος που διέκρινε την καλλιτεχνική του φλέβα ήταν ο καθηγητής του της ωδικής στο πέμπτο γυμνάσιο Αθηνών όπου φοιτούσε. Πριν τελειώσει το σχολείο και παρά τις αντιδράσεις των δικών του, γράφτηκε στη δραματική σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη, ο οποίος αξιολογώντας το ταλέντο του τον κράτησε στη σχολή χωρίς την καταβολή διδάκτρων.
Το ντεμπούτο του στο σανίδι θα έρθει το 1955 με τον θίασο της κυρίας Κατερίνας, ερμηνεύοντας έναν αστυνομικό στην παράσταση «Πρώτο Ψέμα» και στη συνέχεια θα εμφανιστεί σε πλήθος παραστάσεων με τον Κώστα Χατζηχρήστο, τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τη Βίλμα Κύρου και αργότερα με τη μόνιμη σχεδόν παρτενέρ του, την Ελένη Προκοπίου.
Στα καμαρίνια του “Θεάτρου Εθνικού Κήπου”, καλοκαίρι του 1970: Ρένα Βλαχοπούλου, Σταύρος Παράβας, Γιάννης Ντουνιάς, Γιώργος Νταλάρας, και Γκιζέλα Ντάλι (φωτογραφία από το βιβλίο Βίβα Ρένα)
Στον κινηματογράφο ξεκίνησε παίζοντας δεύτερους και τρίτους ρόλους χωρίς καμία σημασία. Σπάνια έλεγε και καμιά φράση, μέχρι που καθιέρωσε τον τύπου του λαϊκού, «ξεφωνημένου» ομοφυλόφιλου. Ένας τύπος που έγινε σήμα-κατατεθέν του Παράβα. Η στερεοτυπική απεικόνιση αυτού του τύπου, του θηλυπρεπή ομοφυλόφιλου άντρα δηλαδή, έβγαζε άφθονο γέλιο στην πουριτανική Ελλάδα του 1960. Ο Φίφης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ταινία «Μικροί και μεγάλοι εν δράση». Ο κόσμος γέλασε και εκείνος το τερμάτισε. Κι΄ αρχίσαμε να βλέπουμε τον Παράβα ως Φίφη, τον Παράβα ντυμένο γυναίκα, τον Παράβα σε διπλό ρόλο άντρα και γυναίκα, τον Παράβα με φουστάνια, με περούκες, ως κομμωτή, ως χαρτορίχτρα, ως υπηρέτρια, ως μόδιστρο κλπ. κλπ… Και όσο ήταν δίπλα σε μεγάλους πρωταγωνιστές πήγαινε καλά και ο κόσμος χασκογελούσε. Όταν μετά αποφάσισαν να τον κάνουν πρωταγωνιστή, ποτέ δεν κατάφερε να κάνει εισπρακτική επιτυχία ή να γίνει Νο1 σταρ.
Ο ίδιος σε μια συνέντευξη του έχει πει: «Εγώ δεν ήμουν μέλος του μεγαλύτερου θιάσου εκείνης της εποχής – εννοώ τη “Φίνος Φιλμ” – την πλέον τεχνικά άρτια εταιρεία. Εγώ έκανα ταινίες με τους απ’ έξω, με τους σκόρπιους παραγωγούς, με τον Καραγιάννη-Καρατζόπουλο, με τον Λαζαρίδη….»
Με την Ρένα Βλαχοπούλου είχαν παίξει πολλές φορές στο θέατρο. Στο σινεμά όμως, μόνο δύο φορές. Πρώτα το 1962, στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου “Όταν λείπει η γάτα”, και έπειτα, το 1966, στη “Βουλευτίνα” όπου ο Σταύρος Παράβας εμφανίζεται ως γκεστ στον ρόλο του gay κομμωτή με μια μόνο ατάκα.
Με την Μπέτυ Αρβανίτη και τον κολλητό του, τον Λευτέρη Βουρνά. Γι΄ αυτήν του την φιλία με τον Βουρνά έχουν λεχθεί πολλά και έχουν αφεθεί πολλά παραπάνω υπονοούμενα….
Με την φίλη του Μάρθα Καραγιάννη
Σταθμοί στην καριέρα του και η απαράδεκτη συμπεριφορά στην Αλίκη
Το 1968 στην επιθεώρηση «Και μη χειρότερα», σε ένα νούμερο έβγαινε ντυμένος μαθήτρια και σατίριζε την σχέση της Αλίκης με τον Παπαμιχαήλ. Το νούμερο μάλιστα έθιγε και το γεγονός πως η Αλίκη δεν μπορούσε να κάνει παιδί – την στιγμή που η ίδια ήταν γνωστό πως προσπαθούσε να κάνει παιδί και είχε δύο αποβολές. Ήταν πολύ αγενές και χοντροκομμένο αστείο όλο αυτό. Η Αλίκη να προσπαθεί να κάνει παιδί, να έχει αποβολές και αυτός να την σατιρίζει απο σκηνής. Η Αλίκη και ο Δημήτρης έκαναν μήνυση, κέρδισαν το δικαστήριο και το νούμερο αφαιρέθηκε από την επιθεώρηση. Ο κόσμος όλος τάχτηκε υπερ της Αλίκης και έλεγαν ότι παρ’ όλο που το νούμερο δεν το είχε γράψει ο ίδιος, δεν θα έπρεπε να το παίξει.
Το 1974, επί δικτατορίας Ιωαννίδη, έπαιζε σε μια ακόμα επιθεώρηση στο θέατρο. Ο Παράβας δεν ήταν κανένας αγωνιστής αριστερών πεποιθήσεων – και μάλιστα απ’ ότι λένε οι γνωρίζοντες, στα πρώτα χρόνια της χούντας είχε πολύ καλές σχέσεις ειδικά με τη Δέσποινα Παπαδοπούλου, τη γυναίκα του δικτάτορα. Παρ’ όλα αυτά, στην εν λόγω επιθεώρηση, έλεγε μια «πολιτική» μαντινάδα εναντίον της χούντας, με ατάκες που δεν τις είχαν στείλει στην λογοκρισία. Τις έλεγε με δική του ευθύνη. Το αποτέλεσμα ήταν να τον συλλάβουν και να τον στείλουν στην Γυάρο. Ένα νησί κολαστήριο, που έστελναν όλους τους πολιτικούς κρατούμενους.
Γυρίζοντας από την Γυάρο, ο Παράβας ήταν άλλος άνθρωπος. Είχε γεράσει, είχε πάρει κιλά και είχε αφήσει μουστάκι. Σαν να είχε ωριμάσει και να είχε αναθεωρήσει πράγματα. Δεν ήθελε πια να τον συγχέουν στην προσωπική ζωή του με τους ομοφυλόφιλους χαρακτήρες που υποδυόταν στο σινεμά! Έγινε πολύ «σοβαρός». Ενδιαφερόταν για σοβαρούς ρόλους- και έτσι κατάφερε και έπαιξε σε 3 πολύ καλές ταινίες. Το “Ακροπόλ” του Παντελή Βούλγαρη, το “Αύριο θα ξέρουμε” του Ανδρέα Θωμόπουλου και το “Εδώ είναι Βαλκάνια” του Βασίλη Μπουντούρη.
Μια σπάνια φωτογραφία με τον Γιώργο Μουζάκη στο πιάνο και μαζί του οι: Χατζηχρήστος, Βασιλειάδου, Παράβας και Αυλωνίτης
Η προσωπική του ζωή
Στην προσωπική του ζωή ο Παράβας είχε πολλές σχέσεις, άλλες γνωστές και άλλες άγνωστες. Το θεατρικό κουτσομπολιό λέει πολλά. Πριν παντρευτεί λένε πως είχε σχέσεις με την αδελφή του Αριστοτέλη Ωνάση, Καλλιρόη Πατρονικόλα, όπως και με άλλες ώριμες κυρίες της υψηλής κοινωνίας. Ήταν φίλος με την Μπέτυ Αρβανίτη, την Μάρθα Καραγιάννη και την Ζωή Λάσκαρη. Και πολύ κολλητός φίλος με τον Λευτέρη Βουρνά. Μια φιλία που έχει αφήσει πολλά ερωτιματικά…
Παντρεύτηκε μια Βρετανίδα και μαζί της απέκτησε τρία παιδιά: τη Βανέσα, τη Μάρθα και τον Τζόναθαν. Την περίοδο της δικτατορίας, η σύζυγός και τα παιδιά του είχαν επιστρέψει μόνιμα στην Αγγλία. Ο αιφνίδιος θάνατος του γιου του το 2002 από πνευμονικό οίδημα, τον άφησε βουτηγμένο στη θλίψη και το πένθος. Μοναδική παρηγοριά του ήταν ο εγγονός του Σταύρος.
Πέθανε την επομένη της γιορτής του
Τα τελευταία χρόνια μπαινόβγαινε συνέχεια στα νοσοκομεία και τον Φεβρουάριο του 2007 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας, καρδιακή ανεπάρκεια, πολλαπλά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, τα οποία φάνηκε ότι ξεπέρασε. Τελικά όμως έσβησε στο σπίτι του από ανακοπή καρδιάς στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, με μοναδική παρουσία αυτή της οικιακής βοηθού του. Κηδεύτηκε δύο μέρες αργότερα δημοσία δαπάνη…
Όταν πέθανε ο Σταύρος Παράβας την επομένη της γιορτής του, 15 Σεπτεμβρίου 2008, όλοι έγραψαν πως πέθανε «Ο μάγκας με το τρίκυκλο». Επικαλέστηκαν μια ταινία που ήταν από τις μεγαλύτερες αποτυχίες και του ίδιου, και του Δαλιανίδη…
Τον Αύγουστο του 1985 (17/8 & 18/8) έπαιξε στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου Πλούτος του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Λούκα Ρονκόνι. Σκηνικά και κοστούμια είχε κάνει ο Διονύσης Φωτόπουλος και μουσική ο Διονύσης Σαββόπουλος. Μαζί με τον Παράβα μια πλειάδα γνωστών καταξιωμένων ηθοποιών: Δέσπω Διαμαντίδου, Γιώργος Παρτσαλάκης, Γ. Δάνης, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Κίττυ Αρσένη, Μαργαρίτα Λαμπρινού, Ορφέας Ζάχος, Νίκος Μπουσδούκος, Δημήτρης Βυζάντιος, Γιώργος Τσιτσόπουλος κ.α. Η παράσταση αυτή κουβεντιάστηκε όσο καμία, τόσο για την «προχωρημένη» σκηνοθεσία της, όσο και για την επιλογή του Παράβα στον κεντρικό ρόλο. Ήταν η εποχή που έκανε βιντεοταινίες…
Κι΄ άλλα αφιερώματα σε Έλληνες ηθοποιούς
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ: “Ο Παράβας και ο Μεταξόπουλος με πολέμησαν…” https://bit.ly/3pefktO
ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ: Κρύφτηκε σε πηγάδι για να γλυτώσει https://bit.ly/34jR0ea
ΠΕΤΡΟΣ ΦΥΣΟΥΝ: Μια ζωή γεμάτη δράματα https://bit.ly/2zOVz4p
ΧΡΟΝΗΣ ΕΞΑΡΧΑΚΟΣ: Είχε δύο μεγάλα μυστικά https://bit.ly/3mUQON1
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ: Ο τζόγος ήταν το πάθος του https://bit.ly/35Ljwd8
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ: Ξεψύχησε προς το νοσοκομείο https://bit.ly/2wg7V5Y
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΟΥΡΝΑΣ: Γιατί αυτοκτόνησε; https://bit.ly/3qPOOrj
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ: Ο ηθοποιός μυστήριο https://bit.ly/2T1a2lw
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΕΙΛΗΝΟΣ: Τα απίστευτα μυστικά του https://bit.ly/3jNLIQ9
Β’ ΡΟΛΟΙ: Έκλεψαν την παράσταση: https://bit.ly/35lCgyJ
ΑΝΝΑ ΦΟΝΣΟΥ: Η ζωή μετά τα 80 https://bit.ly/30e4dUb
ΝΟΡΑ ΒΑΛΣΑΜΗ: Ζει καθηλωμένη… https://bit.ly/2H14Mga
ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Η Μάρθα μας https://bit.ly/3aJ7TGc
ΖΩΖΩ ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Η Ζωζώ είναι είδος από μόνη της: https://bit.ly/2IMyk0U
————————————————-
θεωρώ,ότι είσαι σκληρός πολύ ,απέναντί του!
Γράφοντας ένα άρθρο, και κυρίως όταν είναι πορτραίτο κάποιου γνωστού ανθρώπου, είμαι πολύ προσεκτικός. Διαβάζω την βιογραφία του, συνεντεύξεις του, κάποια άλλα άρθρα… συν ότι ζητάω γνώμες απο ανθρώπους του χώρου – που τον ήξεραν ή είχαν συνεργαστεί μαζί του. Όλοι αυτοί μου είπαν “τέρατα”. Φυσικά και δεν τα έγραψα, ή αν αναφέρθηκα σε κάποια, το έκανα πολύ διακριτικά. Μετά το σχόλιο σου, ξαναδιάβασα το άρθρο μου… και δεν συμφωνώ μαζί σου αγαπητή ελενακαπα. Δεν ευθύνομαι εγώ για τις λάθος επιλογές του. (Πάντως για να ξέρεις αν έγραφα όλα αυτά που μου είπαν κάποιοι συνάδελφοι του – θα έμενες με το στόμα ανοικτό…)
Ο Νικος Μουρατιδης διακρινετε για τον καυτο του λογο οχι μονο για τον εξαιρετικο και καταπληκτικο ταλαντουχο ηθοποιο μας τον κυριο Σταυρο Παραβα,ο οποιος ολοι ξερουμε ποσο μπηκε στις καρδιες μας και ποσο πολυ αγαπηθκε απο τον κοσμο.
Απεχθανομαι τους λασπολογους και τους εμπαθεις κακους κριτηκους που βγαινουν στα παραθυρα και προσπαθουν να μοιωσουν τετοια ταλεντα με τον χειροτερο λογο και πολλες αηδιες.
Αν πουμε να ερευνησουμε την προσωπικη ζωη αυτου του κακου κριτικου συγουρα θα ανακαληψουμε πολλα μελανα σημεια.
Οποτε,
Κρινω, ως αναγνωστρια αυτου του προσβλητικου αρθρου οτι πρεπει να το κατεβασουν οι αρμοδιοι και να ζητησουν δημοσια συγνωμη προς στην μνημη του αξεχαστου και αξιαγαπητου μοναδικου Σταυρου Παραβα.
Μπορει να εφυγε απο την ζω αλλα υπαρχουν χιλιαδες κοσμος που θα τον υπερασπιστει αν χρειαστει.
Ντρεπομαι για λογαριασμο σου Νικο Μουρατιδη!
Χαίρομαι που μια αναγνώστρια που δεν ξέρει να διαβάζει ένα άρθρο, ντρέπεται για λογαριασμό μου. Ουάου!!! Στα αφιερωματικά άρθρα μου για όλους τους αγαπημένους καλλιτέχνες – δεν κάνω κριτική. Απλά παραθέτω γεγονότα. Όταν φτιάχνω ένα αφιέρωμα, παραθέτω κάποια βιογραφικά στοιχεία, ίσως κάποιες φράσεις απο παλιότερες συνεντεύξεις, γεγονότα από την ζωή και την καριέρα του και γνώμες ανθρώπων που έχουν γνωρίσει το πρόσωπο στο οποίο κάνω αφιέρωμα. Έτσι και έβαζα όλα όσα μου είπαν κάποιοι εν ζωή ηθοποιοί για τον Παράβα, ή κάποιες κριτικές εφημερίδων της τότε εποχής… η πίεση σας θα χτύπαγε κόκκινο. Μην ταράζεστε λοιπόν, γιατί ο Παράβας αν και είχε ταλέντο, το σπατάλησε σε φτηνοπράγματα και σε φτηνιάρικες βιντεοκασέτες. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Πληκτρολογήστε Παράβας στο Google και θα διαβάσετε πολύ άσχημα πράγματα. Το άρθρο μου είναι κομψότατο και ευγενέστατο… (Επίσης επειδή είναι πολύ αντιαισθητικό να γράφετε τόσο ανορθόγραφα και ασύντακτα… για αρχίστε μαθήματα ορθογραφίας, συντακτικού και Ελληνικής γλώσσας παρακαλώ…)
ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥΡΑΤΙΔΗ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΧΩΡΙς ΝΑ ΛΕΤΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑΙ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΗς ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ.
Πολύ αυστηρό το άρθρο, έως άδικο θα έλεγα. Για το νούμερο για τη Βουγιουκλάκη δεν έφταιγε ο ίδιος, άλλοι έγραψαν το σενάριο. Ο “Φιφης” ήταν μια χαριτωμένη φιγούρα, όλοι τον σέβονταν και τον αγαπούσαν (τον χαρακτήρα), ειδικά αν τη συγκρίνουμε με την απεικόνιση των Gay στη δεκαετία του ’80 (χλευασμός και κακοποίηση). Σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί έπαιξαν σε βιντεοκασέτες ή “φτηνές” ταινίες του ’70, κάπως έπρεπε να επιβιώσουν. Όσο για το “βασιλιάς της βιντεοκασέτας”….. σε τρεις έπαιξε μόνο οι οποίες για τα δεδομένα της εποχής “βλέπονται”. Ο ίδιος ποτέ δεν δήλωσε αριστερός, αλλά ούτε και “ύμνησε” ή εκμεταλλεύτηκε τη χούντα όπως άλλοι. Ανάμεσα στους “ήρωες” και τους “προδότες” υπάρχουν πολλά στάδια. Τώρα αν οι ταινίες και η καριέρα του ήταν αξιόλογες ή όχι πιστεύω οτι είναι προσωπική άποψη του καθένα οπότε δεν θα επεκταθώ. Καλή συνέχεια!!!
Για να μην θεωρηθεί πως έχω προσωπικά με τον αείμνηστο Σταύρο Παράβα – εξηγούμαι: Όταν φτιάχνω ένα άρθρο -αφιέρωμα σε κάποιον, διαβάζω το βιογραφικό του, παλιές του συνεντεύξεις, κάποια άλλα άρθρα που έχουν γραφτεί, ρωτάω και κάποιους ανθρώπους του παλιού κινηματογράφου + θεάτρου -που βρίσκονται εν ζωή… και μετά γράφω το άρθρο μου, βάζοντας και πινελιές με την γνώμη μου. ΔΕΝ βρίσκω καθόλου αυστηρό το άρθρο μου σε σχέση με αυτά που διάβασα και που μου είπαν για τον Σταύρο Παράβα. Δεν δημοσίευσα σχεδόν τίποτα. Το άρθρο μου είναι παράθεση γεγονότων. Αν δημοσίευα αυτά που μου είπαν παλιοί ηθοποιοί για την σχέση του με την Δέσποινα Παπαδοπούλου – την γυναίκα του δικτάτορα – θα έφριτε ο κόσμος. Όσο για το νούμερο με την Βουγιουκλάκη, μια και όλο το Ελληνικό θέατρο ήξερε την προσπάθεια της να κάνει παιδί και τις αποβολές της… ε… διάολε- δεν το παίζεις αυτό το νούμερο στο θέατρο, αρνήσαι! Αυτά
Από συνέντευξη του Κώστα Βουτσά. “«Την εποχή εκείνη μας καλούσαν να πάμε σε κάποιες γιορτές επειδή ήμαστε γνωστοί. Εάν κάποιος δεν πήγαινε, τον ξανακαλούσαν κι αν δεν ανταποκρινόταν και τη δεύτερη φορά, την επόμενη λάμβανε πρόσκληση για τη Γυάρο».
«Κάποιοι έσπευσαν βλέποντας τη φωτογραφία να με χαρακτηρίσουν χουντικό. Θα μπορούσα να βρεθώ και σε οίκο ανοχής με τον Παπαδόπουλο. Τι θα έκανα, δεν θα πήγαινα με τη γυναίκα; Φοβόμαστε πολύ τότε», συμπληρώνει ο ηθοποιός.
«Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε σε κάποια πασχαλινή εκδήλωση στην οποία με είχαν καλέσει. Δεν μπορούσα όπως και πολλοί άλλοι να κάνω διαφορετικά, παρά να αποδεχτώ την πρόσκληση. Τον Παράβα για παράδειγμα τον είχαν καλέσει ήδη δύο φορές και την επόμενη τον έστειλαν εξορία».
«Θέλω όμως να εκφράσω και ένα προσωπικό παράπονο. Με εκνευρίζει αυτό που γίνεται. Επειδή βγήκα μία φορά φωτογραφία με το ζόρι να τσουγκρίζω με τον Παπαδόπουλο, θεωρώ αηδία να γίνεται διαρκής αναφορά σε αυτή! Εάν θέλεις γράψ’ το. Εάν δεν θέλεις μην το γράψεις», λέει ενοχλημένος.
“Φτάνοντας στην υπόθεση Παράβα, ο ηθοποιός πλήρωσε το γεγονός ότι πήγε κόντρα στις επιταγές της Χούντας. Έτσι, βρέθηκε εξόριστος στο κολαστήριο της Γυάρου.
Συνελήφθη και βασανίστηκε το 1974 επί δικτατορίας Ιωαννίδη. Στο θέατρο Ρεξ είχε ανέβει η παράσταση «Επτά χρόνια φαγούρα», στην οποία συμμετείχαν εκτός από τον Παράβα, η Ρένα Βλαχόπουλου και η Μαρία Ιωαννίδου.
Κάποια στιγμή ο ηθοποιός ζήτησε από το σεναριογράφο να του γράψει μια μαντινάδα κατά της δικτατορίας, υποσχόμενος ότι θα έπαιρνε την ευθύνη για τις ατάκες εκτός κειμένου, οι οποίες δεν είχαν περάσει από λογοκρισία. Έτσι κι έγινε. Ο Παράβας βγήκε στη σκηνή, λέγοντας τη μαντινάδα. Λίγο αργότερα τον επισκέφτηκαν στο θέατρο δύο άντρες ντυμένοι με πολιτικά. Νόμιζε ότι ήθελαν να του ζητήσουν αυτόγραφο. Έκανε λάθος. Οι στρατονόμοι τον έπιασαν και τον έσυραν μαζί τους. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ο θυρωρός ρώτησε την ώρα που περνούσαν την πόρτα της εξόδου:
«Πού τον πάτε;»
«Εδώ δίπλα, θα γυρίσει σε λίγο, σε έξι μήνες», απάντησαν με ειρωνεία.
Ο Παράβας έμεινε στη Γυάρο έως και την πτώση του καθεστώτος. Λέγεται μάλιστα πως ήταν από τους τελευταίους εξόριστους που έφυγαν από το νησί.” Λέω να εμπιστευτώ αυτόν. Με την άδειά σας…
Πολύ ωραία μαρτυρία… Δεν την ήξερα. Λέω να σας εμπιστευτώ και να “διορθώσω” το σημείο εκείνο στο άρθρο μου….