Νιώθω σαν να ζω πάνω σε μία τελεία.

O Βασιλικός, είναι από τους πολύ αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Και επί εποχής Raining Pleasure (που ήταν ο συνθέτης, στιχουργός, και τραγουδιστής τους), και μετά, στα solo project του.

Θυμάμαι κάθε φορά που κυκλοφορούσε κάτι καινούργιο τον φώναζα στο στούντιο στο ραδιόφωνο και κάναμε 2ωρα αφιερώματα. Όταν αποφάσισε να κάνει ένα cd με μοναδικές επανεκτελέσεις κλασικών, αγαπημένων τραγουδιών περασμένων δεκαετιών της αγγλόφωνης μουσικής σκηνής, ήρθε και με βρήκε για να τα ακούσω και να του πω γνώμη και παρατηρήσεις. Ο τίτλος του άλμπουμ θα ήταν “Songs I wish I’ d written”. “Αυτός δεν είναι τίτλος”, του είπα, “είναι υπότιτλος. Το άλμπουμ θα το πεις Vintage”. Από τότε με φωνάζει «Ο νονός». Ο Βασιλικός τα τελευταία χρόνια ζει στο Λονδίνο- και πολύ καλά κάνει- γράφει, πειραματίζεται και παίζει.

10 + 1 ερωτήσεις στον Βασιλικό

1. Βασιλικέ μου που σε πετυχαίνω; Αυτή τη στιγμή σε πρόβες στο Ηρώδειο. Στις 6 Ιουλίου θα συμμετέχω στην συναυλία του Γιάννη Μαρκόπουλου και μετά Επίδαυρο.

2. Πως πάνε οι περιπλανήσεις ανά την Ευρώπη; Πολύ όμορφα. Αν και όταν περνάς τα τρία χρόνια σε ένα μέρος, παύεις μάλλον να μιλάς για περιπλάνηση. Έχω στήσει πια τη ζωή μου στο Λονδίνο, αλλά τα ταξίδια… ταξίδια!

3. Πήρε το μάτι μια αφίσα για το Μικρό θέατρο της Επιδαύρου. Τι θα κάνεις; Θα είναι η επίσημη live παρουσίαση της δουλειάς που κυκλοφόρησα πάνω στη μουσική του Βασίλη Τσιτσάνη, Sunday Cloudy Sunday. Πενταμελής μπάντα με πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία, βίντεο και φυσικά εκλεκτούς καλεσμένους.

4. Τι σε γοήτευσε στη μουσική του Βασίλη Τσιτσάνη; Η ειλικρίνειά της. Και η αμεσότητα στα νοήματα και τα συναισθήματα. Νιώθω ότι μιλάμε περίπου την ίδια γλώσσα, όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό. Τα τραγούδια του δίνουν σε δυο-τρία λεπτά όλο τους τον εαυτό. Δε μπορούν πολλοί συνθέτες να το καταφέρουν αυτό. Και αυτός έγραφε τραγούδια στο σύνολό τους, σε αντίθεση με τους περισσότερους που γράφουν μουσική χωρίς στίχο. Έχει κάτι αυτός ο συνδυασμός για μένα, κάτι πολύ ιδιαίτερο και αποφασιστικά πλήρες.

5. Τελικά με την Δήμητρα Γαλάνη, την Έλλη Πασπαλά και την Ελευθερία Αρβανιτάκη γίνατε πολύ φίλοι ε; Έχουμε αναπτύξει μια ιδιαίτερη επαφή, πέρα από τα τυπικά της “συνεργασίας”. Πάνε και πολλά χρόνια άλλωστε που πρωτοσυναντηθήκαμε. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι σπανίως πια μιλάμε για δουλειά. Και μιλάμε αρκετά συχνά. Τις αγαπώ με διαφορετικό τρόπο. Και νομίζω ότι με αγαπούν κι αυτές.

6. Τι σ’ αρέσει δηλαδή σ’ αυτές; Μου αρέσει η φωνή τους και οι σκέψεις τους…

7. Το καλοκαίρι εκτός από την εμφάνιση σου στην Επίδαυρο, θα πας και περιοδεία; Θα κάνω λίγα και καλά πράγματα. Έχω πολλή δουλειά στο στούντιο και αυτό δεν αφήνει χρόνο για εμφανίσεις. Θα μπορούσα να παίξω περισσότερο ίσως, αλλά θέλω όταν θα ξαναβγώ σε πραγματικό tour να έχω κάτι φρέσκο να πω.

8. Ετοιμάζεις καινούργια τραγούδια δηλαδή. Αυτό ακριβώς. Γι’ αυτό είμαι συνέχεια στο στούντιο τώρα. Έχω γράψει ήδη τα μισά κομμάτια και ανυπομονώ να γυρίσω στο Λονδίνο και να συνεχίσω.

9. Μια και το Vintage έγινε χρυσό, μήπως πρέπει να ετοιμάσεις και το Vintage 2; Το σκέφτεσαι καθόλου; Νομίζω πως ο ρόλος του Sunday Cloudy Sunday ήταν περίπου αυτός. Αυτή τη φορά στα Ελληνικά και με focus σε ένα συνθέτη. Αλλά αν είναι πράγματι να κάνω το Vintage 2, νομίζω πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια. Τη χάρηκα τη διαδικασία με τις διασκευές και με το παραπάνω. Τώρα είναι η ώρα να γυρίσω σ’ αυτό που έκανα πάντα, το γράψιμο.

10. Τι σου αρέσει αυτή την εποχή; Μου αρέσει που έχω ξεπεράσει κατά πάρα πολύ τις αντοχές που νόμιζα ότι είχα. Το 2014 είναι ίσως η πιο σκληρή μέχρι τώρα χρονιά από άποψη δουλειάς. Ελπίζω να την βγάλω και την υπόλοιπη σώος.

Και η 11η ερώτηση και απάντηση ανήκει σε σένα

11. Ποια είναι η πιο σχετική έννοια στη ζωή σου; Ο χρόνος. Έχει αλλοιωθεί, έχει παραμορφωθεί τόσο πολύ αυτή η έννοια στη ζωή μου, που πια δεν ξεχωρίζω πολύ καλά το πολύ παλιό από το πρόσφατο. Νιώθω σαν να ζω πάνω σε μία τελεία. Καμία φυσιολογική γραμμική αίσθηση.