H ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της Αλεξάνδρειας του Lawrence Durrell εμπνέει τον ζωγράφο Ανδρέα Γεωργιάδη. Η συλλογή έργων του με τίτλο «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο», βασισμένη στην ομότιτλη τετραλογία του κορυφαίου Βρετανού συγγραφέα, παρουσιάστηκε στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Ο Ανδρέας Γεωργιάδης, δημιουργεί μια εικαστική καταγραφή της Αλεξάνδρειας με στιγμιότυπα, εντυπώσεις και αναμνήσεις και συνδυάζει το πραγματικό με το φανταστικό, το παρελθόν με το παρόν, την κυριολεξία με τη μεταφορά.
Ύστερα από μεθοδική έρευνα σε πλούσιο αρχειακό υλικό, ο καλλιτέχνης ανασυνθέτει σε 35 έργα την εποχή της δεκαετίας του 1940, μέσα από σημεία-ορόσημα της πόλης που περιγράφει ο Lawrence Durrell στην τετραλογία: θέατρα, καφενεία, παραλίες, εστιατόρια, δρόμους, πλατείες, ξενοδοχεία, μπαρμπέρικα, σπίτια, λιμάνια, σταθμούς τρένων, καθώς και στιγμιότυπα των πρωταγωνιστών του έργου.
Το ξενοδοχείο Cecil, το ζαχαροπλαστείο Delices, το καφέ του Παστρούδη, ο σιδηροδρομικός σταθμός, το δυτικό λιμάνι, το ελληνικό Καρτιέ, η πλατεία Μοχάμεντ Αλι, το αρχηγείο της αστυνομίας, το τέμενος του Αταρίν, το σπίτι όπου κατοικούσε ο Ντάρελ και φυσικά η μεγάλη Κορνίς, πρωταγωνιστούν στα έργα. Το περίφημο cafe Baudrot της Αλεξάνδρειας ξαναέρχεται στη ζωή με τα πινέλα του ζωγράφου Ανδρέα Γεωργιάδη. Η έκθεσή του με θέμα το «Αλεξανδρινό κουαρτέτο» παρουσιάστηκε στη διάσημη Βιβλιοθήκη της πόλης, ταξίδεψε στο Κάιρο και ύστερα ήρθε στην Αθήνα.
Όταν οι σύγχρονοι συμπατριώτες μας επισκέπτονται τόπους όπου ήκμασε ο εκτός συνόρων ελληνισμός στην πιο ευπρόσωπη, αστική εκδοχή του, αισθάνονται αυτό το βουβό πένθος που ξυπνά από τα σπαράγματα του κάποτε λαμπρού υλικού πολιτισμού: Επαύλεις, εμπορικές στοές, καταστήματα, πλατείες, ναοί. Αναμνήσεις και δάκρυα για τα πράγματα που έμειναν πίσω, τεκμήρια υπό εξαφάνιση.
Αυτή τη μεγάλη υπέρβαση κάνει ο ζωγράφος Ανδρέας Γεωργιάδης, επιλέγοντας να ξαναφέρει στη ζωή την Αλεξάνδρεια του Λόρενς Ντάρελ, αλλά και του Καβάφη, στην ενότητα έργων του από μελάνι. Η έκθεση περιλαμβάνει 35 μελάνια που σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές. Γίνεσαι κυριολεκτικά ένας Αλεξανδρινός του Μεσοπολέμου, που ξέρει τους δρόμους σαν την παλάμη του, ξαποσταίνει στα καφέ και στη σκιά από τα τζαμιά, θαυμάζει τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες των κτιρίων της πόλης, γνωρίζει τη μυρωδιά στα μπαρμπέρικα, τους ήχους της μουσικής στις σάλες των ξενοδοχείων, τα εδέσματα στις βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων. Η ζωγραφική του εγκιβωτίζει την αφήγηση και ο θεατής αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε μια φυσαλίδα που ταξιδεύει στον χρόνο και τον χώρο. Η λογοτεχνία γίνεται βίωμα.
Στην ενότητα ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ θα βρείτε πολλά άρθρα για ζωγράφους και ζωγραφική
https://www.nikosonline.gr/category/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC/
