Μισό χιλιόμετρο ανατολικά των ευρημάτων του Σλήμαν βρίσκεται το νέο Μουσείο της Τροίας. Η είσοδος γίνεται υπογείως με μια τσιμεντένια ράμπα – για να συμβολίσει την «σήραγγα στον χρόνο». Το Μουσείο εκτός από τα μοναδικά αρχαιολογικά ευρήματα περιλαμβάνει εργαστήρια συντήρησης και χώρους αποθήκευσης.
To 2018 χαρακτηρίστηκε «Έτος Τροίας» για την Τουρκία, με αφορμή τον εορτασμό της 20ής επετείου από την ανακήρυξη της ιστορικής πόλης της δυτικής επαρχίας του Τσανάκαλε (Çanakkale) σε μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, και τα εγκαίνια του μουσείου τον Αύγουστο τους ήρθαν «κουτί».
Η βασική ιδέα του Μουσείου της Τροίας είναι η δημιουργία ενός κτιρίου (που θυμίζει κιβωτό ή κοντέϊνερ) που θα στεγάζει όλα τα σπάνια αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής. Ενός χώρου που ενσωματώνει ιστορικά γεγονότα και μύθους. Η σχεδιαστική φιλοσοφία του βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αφαίρεση. Αρχιτέκτονας είναι ο Ömer Selçuk Baz (Ομέρ Σελτζούκ Μπαζ), επικεφαλής του τουρκικού γραφείου Yalin Mimarlik που κέρδισε το Α΄ βραβείο μεταξύ 132 εθνικών συμμετοχών στον διαγωνισμό που προκηρύχθηκε το 2011.
Το μουσείο στοίχισε 10 εκατομμύρια δολάρια. Παρακαλώ να το συγκρίνετε με το μουσείο της Πάτρας (με την μάντρα από συρματόπλεγμα για κοτέτσι), που στοίχισε 25.000.000 ευρώ!!!
Δείτε το εδώ: https://bit.ly/2Pjrgs5
Μισό χιλιόμετρο ανατολικά των ευρημάτων του Ερρίκου Σλίμαν, στα παράλια της Μικράς Ασίας, ένας χάλκινος κύβος 32 επί 32 μέτρων από οξειδωμένο χάλυβα αναδύεται μέσα από το ερημικό τοπίο και τα σπαρτά. Αυτό έχει εντυπωσιάσει την παγκόσμια αρχιτεκτονική κοινότητα: Ένας μοντέρνος κύβος πεταμένος στα χωράφια!
Το Μουσείο της Τροίας χαρακτηρίζεται από κάθετες λωρίδες στο χρώμα της σκουριάς. Ο αρχιτέκτονας αντί της τοπικής πέτρας ή μαρμάρου επέλεξε το corten, ένα υλικό που μεταλλάσσεται με το πέρασμα του χρόνου και τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Και σε μια συνέντευξή του είπε: «Το μόνο που προβάλλει στο τοπίο είναι η σκουριασμένη επιφάνεια του κτιρίου. Χρησιμοποιούμε υλικά που διαμορφώνονται και αλλάζουν με τον άνεμο και την υγρασία της γης. Αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου το 80% των αντικειμένων που βρέθηκαν γύρω από την Τροία ήταν φτιαγμένα από τερακότα. Και το corten αποκτά την απόχρωση της τερακότας με τον χρόνο, απορροφώντας τη φύση».
Η πρόσβαση στο μουσείο γίνεται υπογείως με μια ράμπα 12 μέτρων, από «ακατέργαστο» μπετόν, η οποία αντιπροσωπεύει μία σήραγγα στον χρόνο ή μια πόρτα στο παρελθόν που μας οδηγεί στην εποχή της αρχαίας Τροίας. (κάτω το Μουσείο απο αεροφωτογραφία)
Το κτίριο περιλαμβάνει εκτός από τους εκθεσιακούς χώρους, πωλητήριο, καφέ, εστιατόριο, εργαστήρια συντήρησης και χώρους αποθήκευσης.
Στο μουσείο εκτίθενται και τα 24 χρυσά κοσμήματα, που επιστράφηκαν στην Τουρκία από το Penn Museum των Ηνωμένων Πολιτειών, έπειτα από 125 χρόνια.
Δεν θέλαμε να χτίσουμε ένα μνημείο. Το μνημείο είναι η Τροία και είναι εκεί. Το μουσείο θέλουμε να είναι ένας «ζωντανός» χώρος.
