Διάβασα ένα post της Γιοβάννας και προβληματίστηκα. Η Γιοβάννα δεν είναι ούτε “μαϊντανός”, ούτε κακόγουστη, ούτε κάνει αρπαχτές, ούτε απασχολεί τα ΜΜΕ για ψύλλου πήδημα. Είναι μια εξαιρετική τραγουδίστρια, μια υπέροχη συγγραφέας, και νομίζω ότι – όπως θα διαβάσετε στην ανάρτηση της – έχει και καλούς τρόπους.
Πριν διαβάσουμε τι έγραψε, να σας πω ότι η Γιοβάννα έχει τραγουδήσει μεγάλους συνθέτες μας (Θεοδωράκης, Σπανός, Ξαρχάκος, Πλέσσας, Καπνίσης, Σπήλιος Μεντής κ.α.) και μάλιστα όταν ηχογράφησε πρώτη το “Αν θυμηθείς τα’ όνειρο μου”, την ορχήστρα διηύθυνε ο Μάνος Χατζιδάκις (φωτο κάτω).
Η Γιοβάννα ετοιμάζει ένα ρεσιτάλ στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος (στην Εναλλακτική Λυρική Σκηνή) για τις 27 Μαρτίου 2022. Θα είναι αφιερωμένο στους συνθέτες και στιχουργούς που έχουν αποδημήσει πια. Γι’ αυτό και ο τίτλος του ρεσιτάλ θα είναι: “Αυτοί που έφυγαν και είναι εδώ.” Ιδού τι έγραψε:
“Μεγάλη η ευθύνη μου όπως πάντα, κι αυτή τη φορά ακόμα πιο μεγάλη. Φυσικά δεν θα μπορούσα να τους συμπεριλάβω όλους σε ρεσιτάλ από έναν και μόνο ερμηνευτή. Γι’ αυτό και επέλεξα τους πιο καθοριστικούς της γενιάς μου: Θεοδωράκης, Σπανός, Μεντής, Μικρούτσικος, και όχι μόνο. Μα, θα μου πείτε και ο Χατζιδάκις; Ο ένας από τους δύο μέγιστους είναι απών, που τον έχεις; Δεν τον έχω γιατί δεν μου δίνουν την άδεια να τον έχω. Αν έχετε προσέξει, κανένας τραγουδιστής δεν τραγουδάει τα τραγούδια του. Δεν ξέρω τη διαθήκη του Μάνου. Λένε ότι ο γιός του είναι εξαιρετικά δυσεύρετος και απόλυτος στην άρνησή του να επιτρέψει να συμπεριληφθούν τραγούδια του στο πρόγραμμα κανενός. Μα, θα πω εγώ, αφού έχουν τραγουδηθεί τόσο πολύ την εποχή που ήταν μαζί μας, αφού αγαπήθηκαν τόσο πολύ από τον κόσμο Ήταν ο πρώτος μαζί με τον Μίκη που έβαλαν την Ποίηση στο λαϊκό τραγούδι, όλα αυτά που χαρακτήρισαν μιαν ολόκληρη εποχή, που έγιναν η αφετηρία της αναγέννησης του Ελληνικού τραγουδιού, γιατί απαγορεύονται, δεν είναι δικά μας πια; Γιατί να σταματήσει το ταξίδι τους στον αιώνα, δεν θα πρέπει να ζήσουν; Δεν θα πρέπει οι νέες γενιές να μαθητεύσουν στον πολιτισμό που πρόσφεραν; Ο λαός δεν θα πρέπει να σκύψει πάνω από την ποίηση του Γκάτσου, του Ελύτη, του Ρίτσου του Σεφέρη; Τι να πω; Αυτή η κληρονομιά, ξεφεύγει από τους γιους και τα εγγόνια, ανήκει στον λαό ανήκει στην ψυχή του. Είναι βακτηρία στην κακοτράχαλη πορεία ημών των Ελλήνων προς το φως το αναγεννητικό, του Πνεύματος. Κι αν ο κληρονόμος του Μάνου υποστηρίξει ότι προφυλάσσει την κληρονομιά από τους ανίκανους, τους βάνδαλους, τους… τους… Μην ανησυχεί. Κανένας από αυτούς δεν θα τα αναζητήσει. Αυτοί πορεύονται με τα δικά τους ακούσματα, με τις δικές τους κληρονομιές, με τις δικές τους προτιμήσεις. Προσωπικά, λυπάμαι βαθύτατα. Θα μου λείψει εκείνη τη βραδιά. Θα ήθελα στο πρόγραμμά μου, να τιμήσω τη μνήμη και την κληρονομιά του Μάνου, ο οποίος όταν γράφαμε σε δίσκο υπό τη διεύθυνσή του το “Αν θυμηθείς το όνειρό μου”, και τη “Μυρτιά”, μου είπε “Γιοβάννα θα γίνεις μεγάλη τραγουδίστρια”.
Τις αποφάσεις του εν σκιά κληρονόμου του, δεν τις καταλαβαίνω. Από ανθρώπους της Λυρικής που έψαξαν το πράμα, έμαθα ότι έχει μπει και μια εταιρεία στη μέση, στην οποία θα πρέπει να κάνει κανείς αίτηση για άδεια και η οποία κάνει και δυο τρεις μήνες να δοθεί, αν δοθεί! Τώρα αν ο κληρονόμος, έχει την εντολή του Μάνου να θάψει τα παιδιά της ψυχής του – αν και δεν θάβονται εύκολα τέτοιες δημιουργίες – τότε είναι άξιος εκτελεστής. Όμως έχει να κάνει με το λαό της Ελλάδας. Ο κληρονόμος είναι Ο Έλληνας και όχι εκείνος. Και είναι υπεύθυνος απέναντί του, γιατί του στερεί ένα από τα χέρια που πιάνεται για να βγει από τη λάσπη.
Ας είναι καλή η χρονιά για όλους μας. Για την ισορροπία της Γης και των ανθρώπων της, της Πανίδας, της χλωρίδας. Ας είναι ανακουφιστική για όσους υποφέρουν κι ας βρούμε την ευκαιρία να χαρούμε, να ξενοιάσουμε, να δούμε με αδελφοσύνη τα μάτια που μας κοιτούν, κι ας τραγουδήσουμε όλοι μαζί “Μην τον ρωτάς τον ουρανό, το σύννεφο και το φεγγάρι…” Τι θα μας κάνει η εντεταλμένη εταιρεία, θα μας βάλει πρόστιμο; Σας φιλώ εγώ και η καρδιά μου”
Γιοβάννα.
Λοιπόν, εγώ συμφωνώ με τον Γιώργο Χατζιδάκι που προφυλάσσει το ρεπερτόριο του Μάνου, και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο σε ότι έχει γίνει από τον θάνατο του και μετά. Αλλά, Γιώργο μου κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του. Και η Γιοβάννα αποτελεί εξαίρεση.
