Είναι τραγικό αν σκεφτεί κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος, αυτός ο εξαιρετικά ταλαντούχος ηθοποιός, που όλοι τον θέλαμε να ήταν πατέρας μας, όταν πέθανε ήταν μόνος και ξεχασμένος. Κανείς δεν πήρε είδηση ότι πέθανε. Τον βρήκαν μέρες μετά…
Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνος, καθότι άγαμος, και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες μέρες αργότερα. Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοφτού τοποθέτησε την προτομή του στην παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (12 Ιουλίου 1912 – 13 Απριλίου 1984) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, με μεγάλη γκάμα, μια και διακρίθηκε τόσο σε κωμωδίες όσο και σε δραματικούς ρόλους. Το 1968 βραβεύτηκε με το βραβείο των Ελλήνων κριτικών για την ταινία «Το κανόνι και το αηδόνι» ενώ λίγο πριν πεθάνει είχε προλάβει να ολοκληρώσει τα γυρίσματα για την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ταξίδι στα Κύθηρα».
Γεννήθηκε στο Διακοφτό Αχαΐας και σπούδασε στην Αθήνα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή την έκανε με Σαίξπηρ, παίζοντας τον ρόλο του ιππότη στον Βασιλιά Ληρ. Στο Εθνικό Θέατρο παρέμεινε μέχρι το 1941. Συνολικά για 46 χρόνια, ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του.
37 χρόνια ταινίες σε 72 χρόνια ζωής
Πρώτη του ταινία ήταν, το 1947, τα «Παιδιά της Αθήνας». Συνολικά έπαιξε σε 136 ταινίες με όλων των ειδών τους ρόλους. Από Κωμικούς μέχρι δραματικούς και από ιστορικούς μέχρι τύπους του υποκόσμου. Στην ζωή του υπήρξε περιπετειώδης τύπος και πολύ γυναικάς. Συνήθιζε μάλιστα να λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου για τις κατακτήσεις του: «την βλέπεις αυτή την καράφλα; Πόσες τρίχες λείπουν; Κάθε μια τρίχα είναι και μια ικανοποιημένη γυναίκα».
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος σε τρεις ηλικιακές φάσεις της ζωής του
Όταν οι φίλοι και οι γνωστοί του τον ρωτούσαν γιατί δεν παντρεύτηκε με καμία από τις συντρόφους του, εκείνος απαντούσε: «Εγώ ροχαλίζω πολύ, ποια γυναίκα θα με ανεχτεί;». Όταν τον ρώτησε ο Αλέκος Σακελάριος απάντησε: «εγώ να παντρευτώ; Δεν πάω να πνιγώ καλύτερα;». Ήταν ο γυναικοκατακτητής που δεν παντρεύτηκε ποτέ, αν και σεβόταν και θαύμαζε πολύ τις γυναίκες. Γι’ αυτό ήταν πάντα διακριτικός και προσπαθούσε να κρύβει τις σχέσεις του, ώστε να μην εκθέτει τις συντρόφους του. Ακόμα και όταν έβγαινε έξω μαζί τους, προσπαθούσε να πηγαίνει σε μέρη που δεν ήταν πολυσύχναστα.
Μεγαλώνοντας ο Παπαγιαννόπουλος απέκτησε αδυναμία στις νεαρότερες κοπέλες. Για να είναι σίγουρος ότι δε θα δημιουργήσει πρόβλημα σε κάποια, όταν έβγαιναν τις σύστηνε πάντα ως ανιψιές του. Άλλωστε ήταν και αρκετά νέες σε ηλικία- πολλές από τις οποίες ήταν νεαρές ηθοποιοί. Και πάντα προσπαθούσε να τις βοηθήσει και ζητούσε από τους σκηνοθέτες «ένα μικρό ρολάκι για την ανιψιά του».
Ο ίδιος έλεγε: «Ούτε ωραίος είμαι, ούτε τον γόη κάνω και δεν σέρνονται οι γυναίκες πίσω μου. Εξ’ άλλου δεν είναι σωστό να κάθεται κανείς και να αραδιάζει κατακτήσεις». Την τακτική αυτή ακολούθησε μέχρι το τέλος της ζωής του, κάνοντας όλους όσους τον γνώρισαν να μιλούν για έναν γνήσιο τζέντλεμαν….
Πέθανε ολομόναχος, στο διαμέρισμά του στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στις 13 Απριλίου του 1984, και τον βρήκαν μέρες μετά…
Ήταν ο αγαπημένος μπαμπάς του Ελληνικού σινεμά είτε έπαιζε με την Αλίκη… αλλά κυρίως με την Καρέζη.
Με την Τζένη Καρέζη και τον Νίκο Κούρκουλο στην Λόλα. Δραματική ταινία, εξαιρετικός “κόντρα” ρόλος.
Όταν έπαιζε με κωμικούς απογειωνόταν. Με τον Βουτσά για παράδειγμα…
… ή με τον Ηλιόπουλο και τον Κωνσταντάρα
…ή με την Βλαχοπούλου και τον Ηλιόπουλο στο «Φωνάζει ο κλέφτης»
Με την μεγάλη Μαίρη Αρώνη στο Μια τρελή τρελή οικογένεια…..
ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΤΡΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Πέρασαν 55 χρόνια https://bit.ly/3dWzPGm
Μαίρη Αρώνη – Έκανε απεργία πείνας για να γίνει ηθοποιός https://bit.ly/2QZ5PRT
Έπαιζε συνέχεια, ακόμα και αν στο πλάνο μιλούσαν άλλοι ηθοποιοί αυτός έπαιζε… Μπορούσε να παίξει ακόμα και με μία κουδούνα…
Είτε σαν Κολοκοτρώνης, είτε σαν απλός άνθρωπος, είτε ως Ελευθέριος Βενιζέλος πάντα ήταν εξαιρετικός
Στην ταινία “Χτυποκάρδια στο θρανίο” στην περίφημη σκηνή με την Αλίκη και την… Ναυσικάααααααα
Σε όποιες σκηνές της ταινίας “Δεσποινίς διευθυντής” εμφανιζόταν τις «έκλεβε». Ήταν συγκλονιστικός
“Ταξίδι στα Κύθηρα”, η τελευταία του ταινία σε σκηνοθεσία Θόδωρου Αγγελόπουλου (φωτο επάνω και κάτω με τον Μάνο Κατράκη)
Με την Μαίρη Αρώνη, την Καρέζη και τον Αλεξανδράκη στο “Μια τρελή τρελή οικογένεια”.
Διαβάστε αφιερώματα στον παλιό καλό Ελληνικό κινηματογράφο.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ: Η περίεργη καριέρα του Βέγγου https://bit.ly/2ZOyTi1
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ: Ξεψύχησε προς το νοσοκομείο https://bit.ly/2wg7V5Y
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Τον απέρριψαν ως εντελώς ατάλαντο https://bit.ly/2pZF1Uz
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣ: Ο «Φίφης» του ελληνικού σινεμά https://bit.ly/2lVNVQV
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ: Πέθανε και δεν μπορούσε να μιλήσει https://bit.ly/2yOb1PM
ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ: Ο δικός μας άνθρωπος https://bit.ly/2LN6Zfr
ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ: Πέθανε μπατίρης https://bit.ly/2yWd54g
ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Το φτωχόπαιδό από την Σάμο https://bit.ly/2ElwsJ3
ΝΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣ: Ξεψύχησε στο δρόμο https://bit.ly/2IKttvV
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ: Χώρισε γιατί ερωτεύτηκε θαυμάστρια του https://bit.ly/2AGIHdQ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ: Έγινε 93 ετών https://bit.ly/2HDPkRz
ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ: Μεγάλωσε στην Κοκκινιά https://bit.ly/2TA6pay
ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν περιπτωσάρα https://bit.ly/387kNLf
ΧΡΟΝΗΣ ΕΞΑΡΧΑΚΟΣ: Είχε δύο μεγάλα μυστικά https://bit.ly/3mUQON1
ΗΘΟΠΟΙΟΙ σε Β’ ΡΟΛΟΥΣ που… Έκλεψαν την παράσταση: https://bit.ly/35lCgyJ
Οι 10 καλύτερες ασπρόμαυρες ελληνικές κωμωδίες: https://bit.ly/2V1KLcO
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ: “Ο Παράβας και ο Μεταξόπουλος με πολέμησαν…” https://bit.ly/3pefktO
ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ: Ο άνθρωπος γραφομηχανή https://bit.ly/3wKkYHK
———————————————————-
Υπέροχα άρθρα ,ωραίες αναρτήσεις , δημιουργική χρηση της ελληνικής γλώσσας!
Το τελος ενος τετοιου γνησιου ηθοποιου και ανθρωπου ασχημο…Εδωσε τη χαρα σε ολους μας,ηταν πολλες φορες η συντροφια μας…και τελικα πεθανε μονος….Αν σκεφτεις ομως η ζωη του ανθρωπου μοιαζει σαν μια κινηματογραφικη ταινια,περναει απο μπροστα μας και φευγει χωρις να το καταλαβουμε…Ειτε εχεις οικογενεια,ειτε δεν εχεις τελικα ολοι μας φευγουμε μονοι μας απο τη ζωη…και μετα αν εισαι τυχερος καποιος θα σε θυμαται…αλλα δυστυχως φευγεις και ξεχνιεσαι..Ο Διονυσης Παπαγιαννοπουλος ομως αποτελει την εξαιρεση γιατι ακομη και τωρα ολοι τον θυμομαστε…ειναι ενα αστερακι και ας τον αφησουμε ετσι να μας φωτιζει…..
Λατρεμενος! Αν και δεν του αρεσε αυτο, εγω τον λατρεψα απο το Λουνα Παρκ. Ηταν εξαιρετικος και ειχε μια μοναδικη ευκολια να περνα απο το κωμικο στο δραματικο και παλι στο κωμικο μεσα στο ιδιο σκετς. Τεραστιο ταλεντο. “Καταρα” σε αυτους που εσβησαν ΚΑΙ το Λουνα Παρκ και μας στερησαν τον κυρ-Γιωργη με την Ουρανια και την Καθριν.
Το έχουμε ξαναπεί λες και είναι κατάρα εκτός ελαχίστων περιπτώσεων όλοι οι μεγάλοι ηθοποιοί της χρυσής εποχής πέθαναν στην ψάθα μόνοι και ξεχασμένοι.. έβλεπα τις προάλλες ντοκιμαντέρ για τον χατζηχρήστο μία από τα ίδια , δυστηχώς η πολύ κακή οικονομική διαχείριση είχε αυτά τα αποτελέσματα ειδικά το παράδειγμα του Ανδρέα Μπάρκουλη είναι χαρακτηριστικό.. πάντως ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος προσωπικά εμένα μου άρεσε πιο πολύ στους ρόλους που έκανε τον κάκο όπως στην Λόλα η στο ποντικάκι , του πήγαινε πιο πολύ το μοχθηρό ύφος.
Ήταν ο κορυφαίος όλων, κακά τα ψέμματα.
Ο κυρ Γιώργης ήταν ο πιο αγαπητός χαρακτήρας που δημιουργήθηκε ποτέ σε όλο το καλλιτεχνικό στερέωμα (θέατρο, σινεμά, τηλεόραση).
Είχε επαγγελματισμό όσο δεν πήγαινε περισσότερο.
Μόνο στην Λόλα δυσκολεύτηκε, για μία στιγμή, όταν έδωσε το χαστούκι στην Καρέζη.