Θεέ μου πως παραμυθιάζουν τον κόσμο! Μπαίνεις στο Internet και αν γράψεις Athens Riviera σου βγαίνουν παραδεισένιες φωτογραφίες μιας περιοχής που υπάρχει μόνο στην φαντασία μας, σε μακέτες και στο photoshop των φωτογραφικών στούντιο. Βλέπεις αυτόν τον παράδεισο, και λες να πάω. Και έρχεσαι και βλέπεις μπροστά σου το καρκατσουλιό, την βρώμα, τα σκουπίδια στις νησίδες και τα ξερόχορτα, τα μπουζούκια, τα ακαλαίσθητα beach bar, τις πλαστικές ταμπέλες – ότι του φανεί του λωλοστεφανή…
Α μην ξεχάσω και τις αφίσες των λαϊκοποπ αοιδών να σε κοιτάζουν βλοσυρά κρεμασμένοι στις κολώνες του δήμου. Έχεις δει τον Τριαντάφυλλο να σε κοιτάζει θυμωμένος φορώντας σμόκινγκ; Δεν θέλεις!!!!
Δεν λέω, μπορεί να έρθει μία εποχή που όλος ο κόσμος να θέλει να έρθει στην «Αθηναϊκή Ριβιέρα», αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν παρακαμφθεί, οι σπείρες, η μαφία, οι τοκογλύφοι, οι «παράγκες», οι παρατρεχάμενοι, οι μπατζανάκιδες, οι ψηφοφόροι, οι δικηγόροι, τα πλυντήρια βρώμικου χρήματος και οι λοιποί συνήθεις ύποπτοι.
Athens Riviera λοιπόν και στο μυαλό σχηματίζεται η ακτογραμμή από το Φάληρο ως το Σούνιο, μία υπέροχη παραλία, λουσμένη στο υπέροχο φως της Αττικής. Και η αλήθεια είναι ότι καμία πρωτεύουσα στον κόσμο δεν είναι τόσο κοντά σε μια εξαιρετική παραλία- με χιλιάδες όμως ακαλαίσθητα και αυθαίρετα κτίσματα, club, bar που λειτουργούν χωρίς άδειες, με το «έτσι θέλω», και τις λοιπές αηδίες, που προσβάλουν την νοημοσύνη και τν αισθητική μας.
Βλέπεις παλιές φωτογραφίες από τις αρχές του προηγούμενοι αιώνα, ή από τη δεκαετία του 1930, όταν πλέον η Γλυφάδα είχε αποκτήσει τις πρώτες επαύλεις, πως ήταν ο Φλοίσβος, το Φάληρο, τα Αστέρια στην Γλυφάδα. Ναι τα «Αστέρια» που ήταν συνώνυμο με ό,τι πιο μοντέρνο μπορούσε να επιδείξει η ελληνική κοινωνία. Ο κοσμοπολιτισμός άλλωστε, είναι σύμφυτος με κάθε «Ριβιέρα», σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Και υπάρχουν πολλές. Στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Κροατία, στην Αγγλία, στις ΗΠΑ… παραλίες με τόπους αναψυχής, με διαβίωση υψηλής ποιότητας, με αρχοντιά και αισθητική, χωρίς πλαστικές φωτεινές ταμπέλες, χωρίς σκουπίδια, χωρίς ξεραμένες νησίδες και χαλασμένα πεζοδρόμια.
Η «Αθηναϊκή Ριβιέρα» έχει μοναδικότητα και το όλο project μπορεί να είναι εύληπτο, ελκυστικό και κωδικοποιημένο. Είναι θέμα οπτικής γλώσσας. Προς αυτήν την κατεύθυνση εργάστηκε μία ομάδα Ελλήνων ονειροπόλων, που έχει ήδη έτοιμη μία πλήρη πρόταση για τη δημιουργία ενός τουριστικού προϊόντος υπό τον τίτλο «Αθηναϊκή Ριβιέρα» στο πλαίσιο της στρατηγικής της ανάδειξης της Αθήνας ως αυτόνομου προορισμού.
Η ομάδα του G Design Studio, αποτελούμενη από τον Μιχάλη Γεωργίου, τον Αλέξανδρο Γαβριλάκη και τον Δημήτρη Στεφανίδη, είδε την «ευκαιρία» για την Αθήνα και με γνώμονα την πλούσια διεθνή εμπειρία προτείνει έναν καλοζυγισμένο σχεδιασμό ταυτότητας που υπονοεί, περιλαμβάνει & προτείνει διαδρομές, άξονες και εφαρμογές.
Είναι ευκαιρία πάντως να το δουν όλοι σοβαρά το θέμα, τώρα με το μεγάλο έργο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο Φαληρικό Δέλτα, ή με την ανάπλαση του παλιού αεροδρομίου. Ας κάνουν επιτέλους κάτι για να τους ευγνωμονούν οι επόμενες γενιές. Γιατί εμείς είναι πολύ χλωμό αν προλάβουμε να δούμε έστω την εξαγγελία των εργασιών.
Μια Ελλάδα μακέτες…(άρθρα μου με τις ημερομηνίες που δημοσιεύτηκαν)
22 Ιουλίου 2014: Πάλι μείναμε στις μακέτες https://bit.ly/3gb9ggd
15 Αυγούστου 2014: Έτσι θα γίνει η παραλία Φαλήρου https://bit.ly/2NBIhhA
27 Νοεμβρίου 2014: Θα μείνουν στις μακέτες; https://bit.ly/2BTVu2w
2 Οκτωβρίου 2018: Πως θα γίνει το μικρολίμανο https://bit.ly/2YHbYnG
7 Μαρτίου 2019: Το Φάληρο αλλάζει https://bit.ly/3eJlVqx
——-
————————————————-
