Κανείς δεν θέλει να θυμάται εκείνη την εποχή, αλλά όλοι ανατρέχουν συνέχεια στους Ολυμπιακούς αγώνες των Nazi. Διαβάστε τι έγινε και νικήθηκε ο ρατσισμός μέσα στην καρδιά του Ναζισμού και παρουσία του Χίτλερ. Τι ήταν αυτό που τον ανάγκασε να αποχωρήσει έξαλλος από το στάδιο.
Οι Αγώνες της 11ης Ολυμπιάδας, γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1936 διοργανώθηκαν από την 1η Αυγούστου έως τις 16 Αυγούστου 1936 στο Βερολίνο της Γερμανίας – μέσα στην έξαρση του Ναζισμού. Η συμμετοχή 49 εθνών και 3.961 αθλητών στους αγώνες του Βερολίνου αποτέλεσε νέο ρεκόρ συμμετοχής. Αυτοί οι Ολυμπιακοί αγώνες είχαν όμως κι΄ άλλες πρωτιές…
Η αντισημιτική κυβέρνηση του εθνοσοσιαλιστικού κόμματος εκμεταλλεύτηκε τους Ολυμπιακούς αγώνες για να βελτιώσει την εικόνα της ναζιστικής Γερμανίας στο εξωτερικό και να αποσπάσει την προσοχή από τις προθέσεις του. Για πρώτη φορά οργανώθηκε η αφή της Ολυμπιακής φλόγας στην Ολυμπία, ακολούθησε λαμπαδηδρομία και για πρώτη φορά έγινε μετάδοση των αθλητικών γεγονότων μέσω τηλεόρασης. Μέχρι σήμερα, το κινηματογραφικό ρεπορτάζ OLYMPIA (1938) της σκηνοθέτιδας Leni Riefenstahl, θεωρείται ύψιστο δείγμα αισθητικής και αθλητικής προβολής, αλλά, παράλληλα, και προπαγάνδας. Ακόμα και οι φωτογραφίες της είναι μνημειώδεις και επηρέασαν πάρα πολλούς μεταγενέστερους φωτογράφους.
Επιτυχέστερος των Γερμανών αθλητών ήταν ο Κόνραντ Φρέυ με τρία χρυσά, ένα αργυρό και δύο χάλκινα μετάλλια. Ο Σον Κη-Τσονγκ ήταν ο πρώτος Κορεάτης ολυμπιονίκης που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στον μαραθώνιο ως μέλος της Ιαπωνικής αντιπροσωπείας. Όμως ο μεγάλος νικητής του αγώνων ήταν ο Τζέσε Όουενς, ο οποίος κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια στον στίβο. Και ακούστε τι έγινε και νικήθηκε ο ρατσισμός μέσα στην Ναζιστική υστερία και παρουσία του Χίτλερ.
Η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 στο Βερολίνο ήταν μια ευκαιρία για τον Χίτλερ να προπαγανδίσει τη ναζιστική θεωρία και να προβάλει τις γνωστές θεωρίες του για την ανωτερότητα της «Άριας φυλής» κ.ο.κ. Ο γνωστός υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς είχε στα χέρια του το τέλειο «σκηνικό» για το έργο του. Σούπερ σταρ για τη Γερμανία ήταν ο Lutz Lang ένας θαυμάσιος άλτης, ο οποίος με τα ξανθά μαλλιά του και τα γαλανά μάτια του αντιπροσώπευε την χαρακτηριστική εικόνα της Άριας ανωτερότητας. Όμως, μακράν ο πιο διάσημος αθλητής του κόσμου ήταν αφροαμερικανός Jesse Owens, το πρότυπο της κατωτερότητας για την ναζιστική ιδεολογία, απέναντι στους αθλητές της Γερμανικής ομάδας. Ήταν μαύρος.
Όμως, στην διάρκεια των αγώνων ο Jesse Owens «πάγωσε» το στάδιο και τους Nazi. Αυτός ο μεγάλος αθλητής κατέκτησε 4 χρυσά μετάλλια, στα 100 μέτρα, στα 200 μέτρα, στο άλμα εις μήκος και στη σκυταλοδρομία 4Χ100. Αυτό ανάγκασε τον Χίτλερ να αποχωρήσει από το στάδιο γιατί έπρεπε να κάνει την απονομή του χρυσού μεταλλίου στον Τζέσε Ούενς. Αντίθετα, ο Γερμανός Lutz Lang αποδεικνύοντας πόσο μεγάλος αθλητής ήταν, μετά την ήττα του στο άλμα εις μήκος ήταν ο πρώτος που συνεχάρη το μεγάλο αντίπαλό του, φωτογραφήθηκε μαζί του και έγιναν φίλοι. Έξαλλοι οι Nazi.
Ο Lutz Lang φωτογραφήθηκε με τον Jesse Owens κάνοντας ακόμα πιο έξαλλο τον Χίτλερ!
Η Leni Riefenstahl επί το έργο, και δεξιά με τον Χίτλερ που φημολογείται ότι υπήρξε και ερωμένη του.
Το φωτογραφικό άλμπουμ των Ολυμπιακών αγώνων του 1936
Η κοπηλατική ομάδα του πανεπιστημίου της Washington
———————————————
Αυθεντικό πνεύμα αθλητισμού και πνεύμα εκμετάλλευσής του.
[…] – Berlin 1936: The Nazi Olympics: https://www.nikosonline.gr/berlin-1936-the-nazi-olympics/ […]
Ο έγχρωμος λαός έχει καλύτερο μυοσκελετικό σύστημα, αυτό όμως δεν είναι γνώμονας για σύγκριση των λαών μεταξύ τους. Τα χαρακτηριστικά που απέδωσε το τότε ναζιστικό καθεστώς στην Άρια φυλή είχε σχέση με την ικανότητα της εξελικτικής τους πορείας όσο αφορά την αντίληψη και την σκεψη. Πχ η Αίγυπτος και η Ελλάδα είναι οι αρχαιότεροι λαοί σε σχέση με την Γερμανία όμως η Γερμανία είχε την ικανότητα να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία άλλων πολιτισμών και να τα εξελίξει μέσα στο χρονο. Θέλω να πω ότι ο αθλητισμός από μόνος του δεν αποτελεί δείγμα ευφυίας
Πως υποδέχτηκε όμως η ρατσιστική πατρίδα τον μεγάλο νικητή Jesse Owens;
Τιμήθηκε πολύ αργότερα το 1976 επί Τζίμυ Κάρτερ……Ειρωνεία!!!
Η βιομηχανική των έγχρωμων αθλητών είναι σαφώς ανώτερη των λευκών. Και ανάλογα με την φυλή έρχονται και οι διακρίσεις. Οι αφρικανοί π.χ είναι ασυναγώνιστο στις μεσαίες και τις μεγάλες αποστάσεις, και οι αφροαμερικανοί στις ταχύτητες. Τυχόν εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αντίθετα επειδή έχουν αραιή πυκνότητα σώματος δυσκολεύονται να διακριθούν στα βαριά αθλήματα (ρίψεις, άρση βαρών κλπ) και στην κολύμβηση, αθλήματα στα οποία κυριαρχεί η λευκή φυλή.
Οι αμερικανοί δίνουν εξωφρενικά ποσά στο football. Πολλοί αθλητές τους, επαγγελματίες, που αγωνίζονται εκεί θα μπορούσαν άνετα να είναι Ολυμπιονίκες.
Επίσης η Βραζιλία, μια τεράστια χώρα, που όμως λόγω πρωτοφανούς φτώχειας τα παιδιά προσπαθούν μέσα από το ποδόσφαιρο να ξεφύγουν από την μιζέρια, εάν υπήρχε στοιχειώδης προγραμματισμός, θα έβγαζε εξαιρετικούς αθλητές.