Ρίτσος & Αραγκόν: Οι gay κομουνιστές ποιητές

Το ΚΚΕ ακόμα και σήμερα θεωρεί την ομοφυλοφιλία ως σύμπτωμα σήψης της αστικής τάξης. Σήμερα, που έχουν γίνει άπειροι αγώνες ενάντια στην κάθε μορφή ρατσισμού. Το ΚΚΕ πρέπει να ξέρει πως αν είσαι εναντίον των μαύρων, των κίτρινων, των αλλόθρησκων, των «διαφορετικών», των ομοφυλόφιλων ή των ετεροφυλόφιλων, αν είσαι μισογύνης κλπ… τότε δεν έχεις θέση στην σημερινή κοινωνία.

Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με κανέναν άνθρωπο, παρά μόνο με τους αμόρφωτους, τους βλάκες και τους ρατσιστές. Το δηλώνω εξ αρχής για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Έχω γράψει ένα άρθρο για την υποκρισία – την υποκρισία του ΚΚΕ συγκεκριμένα- που θέλει να λέγεται προοδευτικό κόμμα, και σχεδόν όλοι το διάβασαν λάθος. Το άρθρο λέγεται «Γιατί το ΚΚΕ έκρυβε την ομοφυλοφιλία του Ρίτσου;».

Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Έφαγα τρομερό βρισίδι…. αλλά κανενός είδους σχόλιο για το θέμα μου. Την υποκρισία του ΚΚΕ δηλαδή. Όλοι με έβρισαν πως τολμάω και γράφω ότι ο Ρίτσος ήταν ομοφυλόφιλος. Μα, δεν με ενδιαφέρει τι ήταν ο Ρίτσος. Με ενδιαφέρει που το ΚΚΕ καταδικάζει τους ομοφυλόφιλους, αλλά στην περίπτωση του Ρίτσου (που ήταν και ομοφυλόφιλος), το έκανε γαργάρα για να «εκμεταλλευτεί» τον μεγάλο ποιητή και την λατρεία που του είχε ο κόσμος.

Ίσως το μοναδικό σωστό σχόλιο σε σχέση με το άρθρο, είναι αυτό: Πάνος Αναστασίου- Όταν ένας καλλιτέχνης κάνει τη τέχνη του μακριά από πολιτικές δεσμεύσεις, είναι προσωπικό δεδομένο. Όταν ανήκει σε ένα κόμμα που προσβάλλει και δε δέχεται αυτό το προσωπικό δεδομένο, οφείλει να υπερασπιστεί την (όποια προσωπική του) ταυτότητα. Στο τέλος της μέρας, αυτό που θίγεται είναι το ότι λανθασμένα ένα αριστερό κόμμα λειτουργεί με αυτό τον (ακροδεξιό-συντηρητικό) τρόπο.

Από την επίσκεψη του Λουί Αραγκόν στην Αθήνα

Και θυμήθηκα την επίσκεψη στην Αθήνα του Louis Aragon, του Γάλλου ποιητή και δημοσιογράφου, που για πολλά χρόνια ήταν μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, όταν τον κάλεσε το ΚΚΕ. Ήταν το 1980, και μόλις τον είδαν να έρχεται με πολύ εκκεντρική εμφάνιση και με τον νεαρό εραστή του μαζί, κατάπιαν την γλώσσα τους. Δεν ήξεραν που να κρυφτούν. Φυσικά η παρουσία του νεαρού δεν αναφέρθηκε πουθενά και οι φωτογραφίες σχεδόν εξαφανίστηκαν.

Το google γράφει: «Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1982, πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ο Λουί Αραγκόν (1887-1982) άφηνε την τελευταία του πνοή στην οδό ντε Βαρέν, στο αγαπημένο του Παρίσι, έχοντας στο πλευρό του τον Jean Ristat (Ζαν Ριστά), με τον οποίο ήταν ερωτευμένος την τελευταία περίοδο της ζωής του.»

Ποιος ήταν ο Λουί Αραγκόν

Ο Λουί Αραγκόν (Louis Aragon, Παρίσι, 3 Οκτωβρίου 1897 – Παρίσι, 24 Δεκεμβρίου 1982) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος και για πολλά χρόνια μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πήρε μέρος στο κίνημα του ντανταϊσμού ενώ αργότερα αποτέλεσε μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν πρωτεργάτη του υπερρεαλισμού. Διετέλεσε εκδότης και τακτικός συνεργάτης των υπερρεαλιστικών περιοδικών Litterature και La Revolution Surrealiste. Το 1981 του απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Μιτεράν το βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής. (κάτω ο Αραγκόν νέος)

Λουί Αραγκόν, Γιάννης Ρίτσος, Γιάννης Τσαρούχης

Ο Λουί Αραγκόν με τον νεαρό σύντροφο του, Ζαν Ριστά.

————————————

Ιδού μερικά από τα σχόλια που γράφτηκαν κάτω από το άρθρο «Γιατί το ΚΚΕ έκρυβε την ομοφυλοφιλία του Ρίτσου;», στο Facebook:

Δημήτριος Αναστασιάδης: Μήπως γιατί ο Ρίτσος ήταν ό,τι ήταν για την πάρτη του; Στον κώλο μας μπαίνει; Τελικά, είναι ή δεν είναι προσωπικό δεδομένο;

Λένα Μπελεγρίνη: Δεν με νοιάζει τι έκανε στο κρεββάτι του!!

Christos L. Krasidis: Μα είναι άσχετος ο έρωτας από την τέχνη; Μήπως ο έρωτας δεν είναι μόνο το σεξ;

Zita Ita: Μού είναι αδιάφορη αυτή η πληροφορία!

Fotis Nezis: Παντελώς αδιάφορο με αφήνει. Το έργο με ενδιαφέρει μόνο.

Χρήστος Σωτηρόπουλος: Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας

Chrysanthos Chrysanthou: Τελικά σας νοιάζει η ζωή και το έργο κάποιου ανθρώπου ή αν τον έπαιρνε ή όχι. Έλεος πλέον με το ζόρι θέλετε να διαφημίζεται τους ομοφυλόφιλους?

Eleni Bati: Ντροπή σου. Έχει κόρη και εγγόνι. Σεβασμός!

Οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι Τρικαλινό για να διαφημίζονται κύριε Χρυσάνθου…. Και όσο για την Ελένη Μπάτη που ζητάει σεβασμό γιατί έχει κόρη και εγγόνι…. ελπίζω να ζητάει σεβασμό από το ΚΚΕ και όχι από μένα!

Το ΚΚΕ είναι καιρός να αντιληφθεί ότι κανένας ποιητής δεν μπορεί να λογοκρίνεται με την αποσιώπηση έργων του, και μάλιστα δημοσιευμένων από τον ίδιο όσο ζούσε. Η ποίηση δεν είναι κτήμα καμιάς Αριστεράς ή Δεξιάς. Ο Ρίτσος είναι επαναστάτης, ακόμα και όταν έγραψε για τον οργασμό δυο ανδρών: «Ε, ωρέ ντουνιά, στην κορφή του καβλιού μου σε σηκώνω… Χύνω βαθιά σου! Νόημα σου δίνω, κόκκινο!».

—————————————————————

Διαβάστε επίσης

• Γιατί το ΚΚΕ έκρυβε την ομοφυλοφιλία του Ρίτσου; https://bit.ly/2j2E5If
• Η ζωγραφική του Γιάννη Ρίτσου https://bit.ly/2j1QXxX
• Όλη η ιστορία για τον “Επιτάφιο” του Ρίτσου https://bit.ly/2xOoSRj

——————————————-

Διαβάστε ακόμα: Ήταν ομοφυλόφιλος ο Άρης Βελουχιώτης; https://www.nikosonline.gr/ο-άρης-βελουχιώτης-ήταν-gay/

——————————————–