Την Αλίκη Κατσαβού την μάθαμε – οι περισσότεροι – από τον γάμο της με τον Κώστα Βουτσά. Ένα γάμο που συζητήθηκε ευρέως και που έφερε στον κόσμο και ένα αγοράκι. Διαβάζοντας όσα μου είπε σ’ αυτή την συνέντευξη, θα καταλάβετε πολλά για την προσωπικότητα της και θα πάρετε απαντήσεις, στις ερωτήσεις που τυχόν σας έχουν δημιουργηθεί.
Όπως γίνεται συνήθως, την Αλίκη Κατσαβού την έχουν περάσει από κόσκινο, οι πάντες. Την παρακολουθούν και την κρίνουν. Το κουτσομπολιό – το αγαπημένο σπορ αντρών και γυναικών – δίνει και παίρνει. Λένε κυρίως πως εκμεταλλεύτηκε τον Βουτσά, όπως εκμεταλλεύεται και το παιδί τους, τον Φοίβο, για την προσωπική της προβολή. Για να δούμε, μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα;
Αλίκη μου που σε πετυχαίνω; Νίκο μου, με πετυχαίνεις μετά από τις παραστάσεις του “Περιμένοντας” σε σκηνοθεσία Βασίλη Βαφέα. Ένα πολυθέαμα, με κινηματογράφο, θέατρο και ζωντανή μουσική, που είναι μια απάντηση στην μεγάλη κρίση της εποχής μας. Μια γλυκόπικρη μείξη του κωμικού με το δραματικό, μια ποιητική ‘βουτιά’ στα βάθη των αναπάντητων ερωτημάτων των ανθρωπίνων σχέσεων και της ύπαρξης.
Πως είσαι γενικά; Βιώνω μια από της δυσκολότερες περιόδους της ζωής μου. Η ξαφνική απώλεια του Κώστα ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο της ζωής μου και σε συνδυασμό με την πανδημία δημιούργησε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Όμως, με την αγάπη του παιδιού μου και με τη θεατρική καλλιτεχνική δημιουργία προσπαθώ να διατηρώ την πνευματική υγεία μου.
Την περίοδο της καραντίνας ήσουν μόνη ή έβγαινες που και που; Εγώ και το παιδί με μόνη έξοδο 2 φορές την εβδομάδα το σούπερ-μάρκετ και στο τέλος του lockdown δειλές βόλτες γύρω-γύρω στο τετράγωνο με το ποδηλατάκι του μικρού, γιατί μαςείχε καταπλακώσει και τους δυο μας το πένθος. Ακόμα και τώρα διαλέγω πολύ προσεκτικά το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Διατηρώ αποστάσεις και φοράμε κι οι δύο μάσκα σε κλειστούς χώρους.
Πως σχολιάζεις όλο αυτό που περνάμε με την πανδημία; Δεν θα σου κάνω φιλοσοφική ή εσχατολογική προσέγγιση του θέματος, παρόλο που θα χώραγε πολύ συζήτηση φυσικά. Θα περιοριστώ να σου πω, ότι είναι μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τι είναι αυτό που θα μας κάνει ευτυχισμένους και θα εργαστούμε πάνω σε ένα καλύτερο μέλλον. Και φυσικά θα σου πω ότι θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την σπουδαία προσφορά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που η πανδημία – δίκαια όμως – ανέδειξε σε “θεούς”.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Έχουμε μάθει πολλά πράγματα για σένα από την περίοδο του Κώστα Βουτσά και μετά. Όμως σήμερα θέλω να σε γυρίσω πίσω. Πότε και πως σου μπήκε το «μικρόβιο» να γίνεις ηθοποιός; Μου άρεσε πάντα ο χορός, αλλά δυστυχώς η οικογένεια δεν συμμερίστηκε την αγάπη μου κι έτσι σταμάτησα σε μικρή ηλικία τις σπουδές. Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου και με θυμούνται κι οι συμμαθητές μου από το Δημοτικό να φτιάχνω παραστάσεις, να θέλω να πω ποιήματα στις γιορτές του σχολείου. Μου άρεσε να ζωγραφίζω, να βλέπω ταινίες όπου έκανα όνειρα ότι ήμουν στην θέση αυτών που έβλεπα, μου άρεσε να διαβάζω λογοτεχνία και ποίηση, ήμουν ονειροπόλα και με πελώρια φαντασία. Νομίζω η τέχνη ήταν πάντα ο “φυσικός” μου χώρος, απλά δεν το συνειδητοποιούσα. Κι αφού τα “σύνορα” του χορού είχαν κλείσει, λόγω ηλικίας, όταν απέτυχα να περάσω στην Ιατρική, είπα ότι θα κάνω πια αυτό που θέλει η ψυχή μου. Στην αρχή ως πειραματισμό και προσωπική αναζήτηση, γιατί ούτε εγώ το πίστευα ότι θα τα κατάφερνα καθώς είχα και μια έμφυτη δειλία ως παιδί . Όμως το ένα πράγμα έφερε το άλλο και παρά τα όποια εμπόδια και δυσκολίες συνάντησα, είχα και τα επιτεύγματά μου κι έτσι δυνάμωσε η αυτοπεποίθησή μου και σήμερα μιλάμε οι δυο μας.
Στην διάρκεια των σπουδών σου, στην σχολή, τι ρόλους έπαιζες; Δραματικής ντάμας!!! Χαχαχα! Μόνο στο τέλος του δεύτερου έτους ο Άγγελος Αντωνόπουλος μου είπε, “δεν σε είχα καταλάβει, του χρόνου φρόντισε να πάρεις κωμωδία”, αλλά το τρίτο έτος ήταν το έτος του πτυχίου και οι δάσκαλοι δεν πειραματίζονται, σου δίνουν αυτά για τα οποία πείθεις άμα τη εμφανίσει, έτσι πήρα το πτυχίο με δυο δραματικούς ρόλους.
Πως ήσουν τότε, τι όνειρα έκανες; Πλάσμα του ενστίκτου και του συναισθήματος. Ονειροπόλα κι ευαίσθητη αλλά με θέληση, ζήλο και πείσμα. Ήθελα να βελτιώνομαι διαρκώς, διάβαζα πολύ.
Ο πρώτος γάμος και ο Βουτσάς
Με τον πρώτο σου σύζυγο, τον Τάκη Χρυσούλη, πως γνωριστήκατε; Παίζαμε μαζί σε μια παράσταση στο θέατρο της Μαίρης Ραζή.
Ήταν έρωτας κεραυνοβόλος ή σας πήρε καιρό; Υπάρχει μια ωραία ιστορία γι’ αυτό. Η Μαίρη Ραζή έκανε μια μεγάλη οντισιόν για το ρόλο της καμαριέρας, αναζητώντας ένα νέο κορίτσι. Πήγα, με πήρε και μου είπε ότι περιμένει από μένα να μην δημιουργήσω σχέσεις μέσα στο θίασο γιατί είμαστε μικρή ομάδα και θα διαταραχθούν οι ισορροπίες. Φρόντιζα όλη τη σαιζόν να τον “αποφεύγω” επιμελώς λοιπόν. Αλλά… το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον! Μετά το τέλος των παραστάσεων ήρθαμε πολύ κοντά.
Όταν τον γνώρισες είχε ήδη φτιάξει το Παιδαγωγικό Θέατρο “Θεατρομάθεια”; Όχι, μαζί το δημιουργήσαμε. Του πήρε μάλιστα πολύ καιρό να με πείσει για την αναγκαιότητά του στο ελληνικό θέατρο.
Τότε δεν ήθελες να κάνεις παιδί; Πάντα ήθελα να κάνω παιδί. Αλλά η επιθυμία μου αυτή δεν έβρισκε ανταπόκριση.
Όταν πέθανε, έχασες τη γη κάτω απ΄ τα πόδια σου ή ήταν αναμενόμενο; Είχε πρόβλημα με την καρδιά του αλλά τίποτα δεν προμήνυε το τέλος. Ο κόσμος ήρθε ανάποδα απλά!
Πως το ξεπέρασες; Έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά. Δύο μήνες μετά το θάνατό του σκηνοθέτησα και έπαιξα σε παράσταση για παιδιά. Η δημιουργία, η τέχνη και τα παιδιά ήταν και τότε η σωτηρία της ψυχής μου!
Τον Βουτσά πως τον γνώρισες; Ήμουν παρτενέρ του το 2013 στο έργο “Ένα παιδί μετράει τα άστρα”. Τον ρόλο αυτό τον είχα ξαναπαίξει με επιτυχία το 2009 στο πλάι του πρώτου μου άνδρα. Ο μουσικοσυνθέτης της παράστασης Γ. Βούκανος με φώναξε στη νέα διανομή και βρέθηκα να παίζω στο πλάι του μελλοντικού συζύγου μου. Ενδιαφέρον;
Σου αρέσουν πράγματι λοιπόν οι μεγαλύτερης ηλικίας άντρες… Μου αρέσουν οι άντρες! Αυτό κράτα! (γέλια) Απλά δεν είδα την ηλικία ως εμπόδιο ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση.
Αποφάσισες αμέσως ότι ήθελες να κάνεις σχέση μαζί του ή τον «παίδεψες» λιγάκι; Κυλούσα στη γοητεία του σταδιακά. Στην αρχή νόμιζα ότι ένοιωθα δέος για τον θρύλο “Βουτσά”, μετά νόμιζα ότι ήταν η οικειότητα που έχουν τα φιλαράκια και μετά – ωχ – πεταλούδες στο στομάχι!
Και μετά γάμος και παιδί. Κατ’ αρχήν ποιου ιδέα ήταν ο γάμος; Πρώτα έμεινα έγκυος και μετά παντρευτήκαμε. Ο Κώστας έκανε εφικτό το όνειρο της μητρότητας. Πολύ νωρίς κατάλαβε ποιο ήταν το “αδύναμο” σημείο μου και δεν δίστασε να παλέψει για να με κάνει ευτυχισμένη!
Και το παιδί; Μέσα σου θα το ήξερες φαντάζομαι πως ο γιος σας θα μεγάλωνε χωρίς πατέρα… Ο Βουτσάς δεν χώραγε στα “κοινά μέτρα των ανθρώπων”. Πίστευα ότι εύκολα θα κατάφερνε να δει έφηβο τον Φοίβο.
Η ζωή μετά τον Βουτσά
Τι θα κάνεις για να κρατήσεις «ζωντανό» τον Βουτσά στην μνήμη του παιδιού; “Ζωντανό” θα τον κρατήσει μια ολόκληρη κοινωνία που θα του θυμίζει ότι είχε έναν σπουδαίο πατέρα. Εγώ θα φροντίζω με τις κοινές τις οικογενειακές ιστορίες να του δείχνω το μεγαλείο του πατέρα του αλλά και την αγάπη και αδυναμία που του είχε.
Με τις κόρες του Βουτσά πως είναι οι σχέσεις σου; Πολύ καλή με όλες!
Η Σάντρα πάντως έφαγε την μεγάλη φρίκη που σε μικρό χρονικό διάστημα έχασε μητέρα και πατέρα… Είναι συγκλονιστικό πραγματικά! Το πλήγμα είναι τόσο μεγάλο που νομίζω “μουδιάζει” η ψυχή. Θα κάνει καιρό νομίζω να το τακτοποιήσει μέσα της!
Αν σου τα φέρει έτσι η ζωή, θα ξαναπαντρευτείς; Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να το σκεφτώ καθόλου! Το μόνο που με απασχολεί είναι το παιδί.
Και τώρα, πως περνάς; Τι σκέφτεσαι να κάνεις επαγγελματικά; Προσπαθώ να μένω δημιουργική με τις νέες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία. Δημιούργησα για μια ελληνική γαλακτοβιομηχανία αφηγήσεις πέντε παραμυθιών και τα δημοσίευσα στο προφίλ μου στο Instagram Αλίκη Κατσαβού (@alikikatsavou) • Instagram photos and videos. Βλέπεις έχει αλλάξει το καλλιτεχνικό τοπίο και ψάχνω κι εγώ νέες διεξόδους και νέες μορφές έκφρασης και επαφής με το κοινό. Ειδικά στο θέατρο για παιδιά που έχω γράψει ιστορία 18 χρόνων με τη “Θεατρομάθεια” (www.theatromathia.gr ) το μέλλον είναι εξαιρετικά αβέβαιο! Έτσι, ενώ σχεδιάζω την παιδική σκηνή μου για όποτε οι συνθήκες το επιτρέψουν, παράλληλα είμαι ανοιχτή σε προτάσεις, πειραματισμούς για το θέατρο ή για την τηλεόραση.
Πριν κλείσουμε πες μου μερικά πράγματα για σένα. Που γεννήθηκες, σε ποια γειτονιά, έχεις κατοικίδιο, γυμνάζεσαι, κάνεις κάποιο σπορ, μαγειρεύεις, τι χόμπι έχεις; Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα με μπαμπά από την Τρίπολη και μαμά από την Κω. Κουβάλαγα μια ζωή αδέσποτα γατιά στο σπίτι που είχαμε και σκύλους. Θα αποκτήσουμε πάλι σκύλο όταν μεγαλώσει λίγο ο Φοίβος. Το θεωρώ μεγάλη ευθύνη, αλλά χρήσιμο παιδαγωγικά για το παιδί. Μεγάλωσα κοντά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, έκανα πολλά χρόνια χορό, μαγειρεύω αναγκαστικά για να προσφέρω κάτι ελεγχόμενο στο παιδί μου και εκτονώνομαι ζωγραφίζοντας, γράφοντας και παίζοντας με το Φοίβο.
Αλίκη μου σ’ ευχαριστώ και καλή συνέχεια σε ότι κι αν κάνεις Εγώ σ’ ευχαριστώ για την ωραία κουβεντούλα μας
Κι’ άλλες συνεντεύξεις με ηθοποιούς μας
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΕΥΣΤΑΘΙΟΥ: Χτυπηθήκαμε ανελέητα από την πανδημία https://bit.ly/2YvqzCs
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ: Πλαντάζω στο κλάμα σου λέω https://bit.ly/2CXSNxu
ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΖΩΡΤΖΟΓΛΟΥ: Στο θέατρο αναπνέω https://bit.ly/2Wekqd0
ΘΕΟΦΑΝΙΑ ΠΑΠΑΘΩΜΑ: Σπίτι, παιδιά και «Άγριες Μέλισσες»… https://bit.ly/3bpMMpO
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΥΤΖΙΔΗΣ: «Έχω εμπιστευτεί, έχω απογοητευτεί και πληγωθεί…» https://bit.ly/37ygB4Z
ΝΑΤΑΛΙΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ: Μικρή ήμουν εντελώς αγοροκόριτσο https://bit.ly/31js4n9
ΑΝΝΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ: Από μικρή στα βάσανα https://bit.ly/2GAWXdr
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΟΥΜΑΣΑΤΟΥ: Τα παιδιά χρειάζονται διάδρομο απογείωσης https://bit.ly/2RAFNmk
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΑΝΟΣ: Ερωτεύτηκε την δασκάλα του https://bit.ly/37TQTJy
ΒΑΣΩ ΓΟΥΛΙΕΛΜΑΚΗ: Οι πρώην είναι πρώην… άστο καλύτερα https://bit.ly/2RHlOkI
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ «Άγριες μέλισσες» του άλλαξαν την ζωή https://bit.ly/2rUdsgK
ΠΑΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Η ζωή μας αλλάζει και μ΄ αρέσει https://bit.ly/2NYOIfb
ΣΟΦΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ: Αυτήν την περίοδο, ευτυχώς δεν έχω σχέση https://bit.ly/3aHBJs8
————————————————————————————–
